Η ιστορία διάφορων ομάδων !

[trelamenos]

Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ιδρυθηκε το 1962 και ήταν μια από τις πρώτες ομάδες που ιδρύθηκαν στο Ν. Τρικάλων. Για 5 χρόνια λειτούργησε άτυπα μέχρι την αναγνωρισή της ως νόμιμο αθλητικό σωματείο το 1967.
Στα 36 χρόνια δράσης της η Α.Ε.Φ. προκαλούσε το ενδιαφέρον των κατοίκων γιατί πρόσφερε ευχάριστο θέαμα από τις προσπάθειες και την αγωνιστικότητα των παικτών της.
γι' αυτό το Εθνικό Στάδιο Φαρκαδόνας το οποίο ανεγέρθηκε το 1970 από την Πολιτεία σε κάθε συνάντηση της Α.Ε.Φ. με άλλες ομάδες της κατηγορίας της κατακλυζότανε από πάμπολλους φιλάθλους που δεν έβλεπαν μόνο την ομάδα τους αγωνιζομένη αλλά παραλληλα και συναντήσεις ομάδων Α Εθνικής όπως στις 16-7-1972 μεταξύ ΤΡΙΚΑΛΩΝ - ΠΑΟΚ (σκορ 1-4) και στις 27-8-1972 μεταξύ ΤΡΙΚΑΛΩΝ - ΑΡΗ (σκορ 5-2) οι οποίες είχαν επιλέξει το Στάδιο Φαρκαδόνας στον ουδέτερο αγώνα τους.
Ξεκίνησε σαν ομάδα Γ Ερασιτεχνικής Κατηγορίας και το 1967 παραλίγο να ανέβει στη Β Εθνική χάνοντας σε αγώνα μπαράζ από την ομάδα του Α.Ο.Καρδίτσας στη διαδικασία των πέναλτυ.
Πήρε την πρώτη θέση και έτσι στο εξής αγωνίζεται στη Β Ερασιτεχνική.
Στην περίοδο αυτή τερμάτισε στην 5η θέση.
Στην περίοδο 1996-97 κατέλαβε την 7η θέση ενώ στην περίοδο 1997-98 η ΑΕΦ κατετάγη 5η.
Η παραπέρα παρουσία της στα πρωταθλήματα του Νομού δεν ήταν και τόσο καλή.
Στην τελευταία δεκαετία αγωνιζόταν στη Γ Ερασιτεχνική Κατηγορία (1992-95).
Κατόρθωσε να βγει στα μπαράζ και να διεκδικήσει εκεί την άνοδό της στην επόμενη κατηγορία
(1995-96).
Σημερα συμμετεχει στην Α ΕΠΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ.

ΠΗΓΗ:
http://users.otenet.gr/~contrast/athletic.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Το έτος 1911 τοποθετήθηκε Μητροπολίτης στην Αρναία ο αείμνηστος Σωκράτης Σταυρίδης. Ο νέος Μητροπολίτης είχε μεταξύ άλλων, πάρα πολύ μεγάλη ευαισθησία για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, το θέατρο, τα γράμματα, την μουσική και ιδίως για την πρόοδο και προκοπή της νεολαίας, αγοριών και κοριτσιών.
Έτσι μέσα στο ποιμαντορικό και κοινωνικό του έργο, άρχισε να ιδρύει Συλλόγους και Σωματεία των νέων και όχι μόνο, που ανεβάζουν το μορφωτικό και πολιτιστικό επίπεδο των κατοίκων της Αρναίας και της Μητροπολιτικής του περιφέρειας. Μεταξύ των άλλων, ίδρυσε και το «Μουσικογυμναστικό Όμιλο Απόλλων Αρναίας», περίπου το 1912-1913 προ του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα πάντοτε με μαρτυρίες και έγγραφα που υπήρχαν καθώς και δημοσιεύσεις, όπως την εφημερίδα της Πολιτιστικής και Επιμορφωτικής Εταιρείας Αρναίας «ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΤΗΣ ΑΡΝΑΙΑΣ», φύλλο 8ου Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 1976.


Κατά την περίοδο του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) αδράνησε προσωρινά η δράση του και συνεχίσθηκε μετά τον πόλεμο. Ονομάσθηκε Όμιλος Μουσικογυμναστικός, γιατί είχε διάφορα τμήματα όπως: Τμήμα Μουσικής (πνευστά και αργότερα μαντολινάτα), Γυμναστικής και Ποδοσφαίρου, Θεάτρου και Τεχνών και άλλων.

Στο 3ο φύλλο των «ΑΝΤΙΛΑΛΩΝ ΤΗΣ ΑΡΝΑΙΑΣ» Απρίλιος 1976, δημοσιεύθηκε η πρώτη φωτογραφία της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΑΠΟΛΛΩΝΑ Αρναίας το έτος 1929 και για άλλους το 1924. Στη φωτογραφία αυτή είναι οι παρακάτω παίκτες: Αλεξάνδρου Β. Κων/τινος, Σμαραγδής Χρήστος, Μπομπότης Κων/τινος, Πιτούλας Αγ. Γεώργιος, Θεοφάνης Γαβριηλίδης, Γεώργιος Ν. Μήτσιου, Βασίλειος Πανιώρας, Χριστόδουλος Κλειδαράς, Νικόλαος Κοτσάνης, Άγγελος Καλαϊτζής, Γεώργιος Ρήγας, Ελευθέριος Πιτούλας, Χαράλαμπος Ι. Σαπουνάς, Νικόλαος Γρ. Παπογιάννης και Κωνσταντίνος Β. Κάργας (με την τραγιάσκα) τερματοφύλακας, ο μετέπειτα ιερέας.

Την εποχή εκείνη, όπως γνωρίζουν πολλοί από τους προαναφερθέντες και άλλοι, δεν υπήρχαν ομάδες στη Χαλκιδική για να μπορεί ο ΑΠΟΛΛΩΝ να παίξει ποδόσφαιρο και ένεκα τούτου, βρίσκαμε ομάδες από άλλες περιοχές της Μακεδονίας, όπως Σέρρες, πρώτη Σερρών, Νιγρίτα και λοιπές, καθ΄ ότι με αυτές τις περιοχές είχαμε και «δούναι λαβείν» με τα εμπόρια και τα καπνά.

Το σπουδαιότερο όμως φαινόμενο, για τα χρόνια εκείνα τα προπολεμικά ήταν, ότι ο «ΑΠΟΛΛΩΝ Αρναίας» είχε ιδιόκτητο γήπεδο, που καμία ομάδα χωριού δεν είχε. ΣΠΟΥΔΑΙΟ!

Μπροστά από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (1940-1944) δηλαδή στη δεκαετία του 1930, εκτός από τη μουσική μπάντα των πνευστών που υπήρχε από πολλά χρόνια πριν, δημιούργησε και ομάδα μαντολινάτων με πολύ αξιόλογους ερασιτέχνες μουσικούς και εκτελεστές συμπατριώτες μας όπως: Σαπουνά Χαράλαμπο, Κομπόγιαννο Δημήτριο, Νικόλαο Παπαγιάννη, Καραλιόλιο Αγησίλαο, Σαμαρά Αθανάσιο, Πανιώρα Βασίλειο, Μάνο Μανασσή, η οποία διέπρεψε πολλά χρόνια.

Ο Παγκόσμιος Πόλεμος, η κατοχή και ο εμφύλιος (από 1940 ως 1950) σταμάτησε όλα τα τμήματα του Μ.Ο. ΑΠΟΛΛΩΝΑ Αρναίας. Μετά το 1951 άρχισαν να λειτουργούν ορισμένα από αυτά, η Μουσική Μπάντα και το Ποδοσφαιρικό και Αθλητικό Τμήμα.

Την μουσική μπάντα, αφού βγήκαν από τα κιβώτια που ήταν κρυμμένα τα μουσικά όργανα που με επιμέλεια του Μητροπολίτη Σωκράτη είχαν κρυφτεί το 1940, την ανέλαβε ο Δήμος Αρναίας και ονομάσθηκε: «ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΝΑΙΑΣ». Έτσι έμεινε στον Μ.Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑ το αθλητικό και ποδοσφαιρικό μόνο τμήμα. Η ονομασία όμως δεν άλλαξε.

Μπήκε διοικητικό Συμβούλιο στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ και ξεκίνησε σιγά - σιγά τις προπονήσεις για την ποδοσφαιρική ομάδα με διάφορους ερασιτέχνες προπονητές.

Στην δεκαετία 1951-1960, από όσους θυμάμαι, στην διοίκηση ήταν : Για πολλά χρόνια Πρόεδρος ο Δημήτριος Ν. Μήτσιου (Στλούδα) και μαζί οι:
Γεώργιος Σαμαράς (Αυστραλός) έως ότου είχε φύγει για την Αυστραλία, ο Δημήτριος Γ. Μήτσιου, ο Τηλέμαχος Κ. Κοτσάνης, ο Γεώργιος Ν. Ροκάς.

Παίκτες ήταν: ο Άγγελος Ι. Σαμαράς, ο Γεώργιος Κ. Καρακανδάς, ο Ιωσήφ Σταγάνης (γαμπρός του Ι. Ψυχούλα), ο Κων/τινος Θ. Ξιούφης, ο Γεώργιος Χ. Ξιούφης, ο Αστέριος Γ. Πάχτας, ο Δημήτριος Ι. Καραστέργιος (της Γιέπους), ο Μιχαήλ Θ. Παπαγιάννης, ο Αστέριος Κ. Πανιώρας, ο Γεώργιος Β. Πανιώρας, ο Γεώργιος Γ. Μαχαιράς, ο Στέφανος Ν. Μαχαιράς, ο Νικόλαος Ν. Νάκος (ο οποίος έπαιξε και στην Α΄ Εθνική Κατηγορία με τον Άρη Θεσσαλονίκης), ο Αθανάσιος Θ. Παπαθεοχάρης, ο Χριστόδουλος Κ. Παπατζίκος, ο Δαδώλης Δ. Αστέριος, ο Αστέριος Θ. Ζώμπος, ο Θεοχάρης Αγ. Ζωγράφος, ο Νικόλαος Δ. Ζωγράφος, ο Θωμάς Βαλιάσης, ο Ιωάννης Χ. Ναζίρης, ο Ιωάννης Θ. Σιώπης (ο καλύτερος τερματοφύλακας), ο Παναγιώτης Μηλιόπουλος (αντικαταστάτης του Ι. Σιώπη όταν έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό), ο Κων/τινος Ιατρού (τερματοφύλακας) συμπέθερος σήμερα του Γεωργίου Ι. Τσόχας, ο Αστέριος Γ. Αρβανίτης (τερματοφύλακας), ο Δημήτριος Γ. Κυριάκος (τερματοφύλακας), ο Χρήστος Δέας (χωροφύλακας τότε από Ορμύλια), ο Γεώργιος Ν. Κότσανης.

Αυτή ήταν μία από τις καλύτερες εποχές και περιόδους του ΑΠΟΛΛΩΝΑ . Όλοι οι ποδοσφαιριστές αγαπημένοι μεταξύ τους, αλλά και με τη Διοίκηση. Όλοι έπαιζαν για τη φανέλα . Βέβαια δεν υπήρχαν πρωταθλήματα και έπαιζε ο ΑΠΟΛΛΩΝ μόνο φιλικούς αγώνες.

Δεν μπορούσε ο ΑΠΟΛΛΩΝ να βρει αντιπάλους ομάδες από τη Χαλκιδική, γιατί δεν υπήρχαν, εκτός από ελάχιστες. Φέρναμε ομάδες τις περισσότερες φορές από Θεσσαλονίκη και άλλες περιοχές της Μακεδονίας. Είτε χάναμε είτε κερδίζαμε, τις περιποιούμασταν και τις διασκεδάζαμε με την φιλαρμονική της Αρναίας. Οι ποδοσφαιριστές για να μετακινηθούν, έβαζαν από την τσέπη τους χρήματα ώστε να μπορέσουν να πάνε να παίξουν σε διάφορα μέρη.

Στη ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1960-1970 ο ΑΠΟΛΛΩΝ είχε μία ομάδα πολύ ισχυρή και ελάμβανε μέρος σε όλες τις διοργανώσεις και τα πρωταθλήματα που άρχισαν να γίνονται. Στη Διοίκηση του ΑΠΟΛΛΩΝΑ ήταν άτομα με μεγάλο ζήλο και θέληση, και άρχισαν να γίνονται εντατικές προπονήσεις ακόμα και από επαγγελματίες προπονητές. Πρόεδρος στην αρχή της δεκαετίας ήταν ο αείμνηστος Ιωάννης Μαργαρίτης (κτηνίατρος) στο κτηνιατρείο Αρναίας και αργότερα γαμπρός της Αρναίας. Ο Γιάννης Μαργαρίτης, ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής και προπονητής προπονούσε καθημερινά τους παίκτες του ΑΠΟΛΛΩΝΑ στο παλιό ιδιόκτητο γήπεδο που βρισκόταν κοντά στην Αγία Παρασκευή, εκεί που σήμερα είναι το νέο νεκροταφείο. Διοίκηση ήταν ο Γεώργιος Κ. Πανιώρας (Πρόεδρος) μαζί με τον Γεώργιο Ροκά, Τηλέμαχο Κοτσάνη και άλλους.

Αργότερα Διοίκηση ήταν ο Παντελής Ζωγράφος (Πρόεδρος) για πολλά χρόνια μαζί με τους : Ευάγγελο Κ. Καλυβιώτη, Γεώργιο Ν. Μαχαιρά, Ιωάννη Καμανδάνη, Χρήστο Σύρο, Χρήστο Α. Τζιτζιρίκα και άλλους. Αργότερα Διοίκηση ήταν: Ιωάννης Χασάπης, Απόστολος Κουμποτής, Γεώργιος Ροκάς, Χρήστος Παπαγεωργίου, Αστέριος Πανιώρας, Δημήτριος Σεβαστάς (Διευθυντής των Ε.Τ.Ε).

Αυτή η Διοίκηση έφερε τον πρώτο επαγγελματία προπονητή Θεόφιλο Κουρτίδη ο οποίος ήταν παίκτης Α΄ Εθνικής κατηγορίας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και εδώ στην Αρναία ανέλαβε να προπονεί τους παίκτες συστηματικά, αλλά και να παίζει στους αγώνες ως ποδοσφαιριστής. Ο Θεόφιλος Κουρτίδης ήρθε στην Αρναία, ύστερα από παρεμβάσεις και παρακλήσεις του συμπατριώτη του (από την Αναγέννηση Σερρών), γαμπρού μας Μπάμπη Γούδα (τωρινού Απόστρατου Στρατηγού) και προσωπικού φίλου του Παντελή Ζωγράφου, ο οποίος είχε τότε αρραβωνιαστεί την συμπατριώτισσά μου Χρυσούλα Μ. Σαλαμπαλά.

Παίκτες της περιόδου εκείνης 1960-1970 ήταν :
Από τους παλιότερους που αναφέραμε: ο Νικόλαος Δ. Ζωγράφος, ο Ιωάννης Χ. Ναζίρης, ο Θωμάς Βαλιάσης, ο Γεώργιος Κ. Κοτσάνης, ο Αστέριος Ν. Πάχτας και ο Αστέριος Γ. Ζωγράφος (μετέπειτα Δήμαρχος Αρναίας 1991-2002), ο Ιωάννης Ι. Αργυρός, ο Στυλιανός Ι. Κουλουμπής, ο Αθανάσιος Τουβλικιώτης (σημερινός Ταξίαρχος Αστυνομίας) από Στανό, ο Ιωάννης Χασιώτης, ο Παναγιώτης Κασαμπαλής (και αυτοί από Στανό), ο Σταύρος Κλειδαράς και Δημήτριος Ξoνίκης (από Γομάτι), ο Δημήτριος Α. Χαριστός, ο Γεώργιος Βαλιάσης, ο Τριαντάφυλλος Παγώνης, ο Αργύρης Κυπαρισάς (από Μεταγγίτσι), ο Γιώργος Γιουβανάκης (από Μεταγγίτσι), ο Αντώνιος Σπανδώνης (από Πλανά), ο Αστέριος Τσούκας (τερματοφύλακας), ο Αστέριος Ν. Κατσαμούρης. Ο Δημήτριος Γ. Μπρούζος, ο Γιώργος Λιόντας και άλλοι. Ο μικρότερος που ακολουθούσε τους μεγάλους στις προπονήσεις, δεν έπαιζε, ήταν ο Δημήτριος Χ. Κοσμαράς, ο οποίος ελίχθηκε αργότερα σε μεγάλο ταλέντο με την επωνυμία «πελέ».

Στην δεκαετία 1970-1980 Διοικήσεις ήταν ο Παντελής Ζωγράφος και πάλι Πρόεδρος, με τους Κων/τινο Αν. Τσιαμούρη, Ιωάννη Καμανδάνη, Χρήστο Σύρο, Χρήστο Τζιτζιρίκα, ο Αναστάσιος Αναστασιάδης (Αγρονόμος) και ο Στέλιος Κουλουμπής.

Ο Στέλιος Κουλουμπής ήταν Διοίκηση και ανέλαβε προπονητής ανιδιοτελώς επί σειρά ετών. Παίχτες που έπαιζαν: ο Χρήστος Γ. Λαλιώτης, ο Νικόλαος Γ, και ο Αντώνιος Δ. Πάχτας (τερματοφύλακες), ο Πασχάλης Δ. Κεχαγιάς, ο Δημήτριος Α. Χαριστός, ο Γεώργιος Δ. Κυριαφίνης, ο Αθανάσιος Ι. Κυριαφίνης, ο Αναστάσιος Στέφης, ο Ιωάννης Τσιντογιάννης, ο Κων/τινος Βούζος, ο Κων/τινος Αποστολάς, ο Βατάλης, ο Αναστάσιος Χασιώτης, ο Ιωάννης Κ. Νικολής, ο Πλιάκος, ο Κοσμαράς Δημήτριος, ο Αντώνιος Σπανδώνης, ο Γεώργιος Φράγγος, ο Χρήστος Γ. Βαγιωνάς, (τερματοφύλακας), Λόγγας, Δημήτριος Λειβαδιώτης, Ιωάννης Ρίζος, Τσολάκης, Γεώργιος Ιππέκης, Νικόλαος Βλαχοδήμος, Νικόλαος Τριανταφύλλου, (από Μαραθούσα), Κων/τινος Γκιάτας, Νικόλαος Κεφαλάς, Νικόλαος Παπαδημητράκης, Αθανάσιος Κυριαφίνης, Γεώργιος Α. Αρβανίτης, Βασίλειος Γ. Λιούτας, Στόϊκος, o Ιωάννης Τ. Κοτσάνης, ο Νικόλαος Χαλέβας, ο Γεώργιος Α. Ρεπάνης, ο Αθ. Βενετσανάκης, ο Πέτρος Τριανταφυλλόπουλος.

Στο τέλος της δεκαετίας και αρχές του 1980 προπονητής ήταν Θεόδωρος Φλώρος. Το 1973 ο ΑΠΟΛΛΩΝ Καλαμαριάς (Α΄ Εθνική) πήρε τον Χρήστο Γ. Λαλιώτη. Διοίκηση ήταν: ο Νικόλαος Α. Αρβανίτης (πρόεδρος) με τον Θεολόγο Βολιάνο, Γρηγόριο Σιώπη, Καμανδάνη Ιωάννη, Χαριστό Α. Δημήτριο και άλλους.

Αργότερα πρόεδρος ήταν: ο Νικόλαος Ι. Ζωγράφος με τον Κων/τίνο Α. Τσιαμούρη, Καλαϊτζή Κ. Ιωάννη, Άγγελο Βογιατζή, Γεώργιο Ι. Τσόχα, Κων/τινο Β. Κοκαλλιάρη, Δημήτριο Γ. Βαγιωνά και άλλους. Το 1974 ο ΑΠΟΛΛΩΝ Καλαμαριάς (Β΄ Εθνική) πήρε τον Νικόλαο Γ. Λαλιώτη με τον Νικόλαο Α. Αρβανίτη πρόεδρο του Μ.Ο.Α

Τον Φεβρουάριο του 1980 (φύλλο 33) Αντιλάλων, ο ΑΠΟΛΛΩΝ ήταν ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ. Ο αρχηγός Νικόλαος Γ. Λαλιώτης παίρνει το ΚΥΠΕΛΛΟ Χαλκιδικής από τον Πρόεδρο της Ε.Π.Σ.Χ. Πέτρο Καπλάνη.

Στις 07/07/1980 Διοίκηση αναλαμβάνουν οι: Νικόλαος Α. Αρβανίτης (Πρόεδρος), Παντελής Ζωγράφος (Γεν. Γραμματέας), Στυλιανός Κουλουμπής, Γεώργιος Ι. Τσόχας, Δημήτριος Α. Ξιούφης, Γρηγόριος Σιώπης, Άγγελος Βογιατζής, Γεώργιος Δ. Αργυρός, ο Δημήτριος Α. Χαριστός.
Εκτός όλων των προηγουμένων αποκτάμε και δύο εξαιρετικούς παίκτες από το Νεοχώρι : τον Νικόλαο Γ. Κακλαμάνο και τον Χρήστο Ι. Γιαννιώτη .

Η χρονιά αυτή πήγε πολύ καλά και ετοιμάσθηκε αρκετά ώστε τον Απρίλιο του 1981 ο ΑΠΟΛΛΩΝ να βγει πρωταθλητής Χαλκιδικής .

Τον Ιούλιο του 1982 βγαίνει νέα Διοίκηση του ΑΠΟΛΛΩΝΑ . Διοίκηση 1975-1976 : Νικόλαος Αρβανίτης, Θεοδόσιος Ραγιάς, Θεολόγης Γ. Βαλιάνος και οι άλλοι προηγούμενοι.

Το 1983 προπονητής ήταν ο Σ. Κουλουμπής (Φύλλο 57) και παίκτες : Νικόλαος Λαλιώτης, Γεώργιος Κυριαφίνης, Νικόλαος Κεφαλάς, ΔημήτριοςΚοσμαράς, Πασχάλης Κεχαγιάς, Χρήστος Γ. Λαλιώτης, Χρήστος Κ. Μαρούσης, Γεώργιος Κ. Πασχαλίδης, Χρήστος Γιαννιώτας, Ιωάννης Κ. Νικολής, Ιωάννης Ρίζος, Κων/τινος Γκιάτας και Νικόλαος Π. Σκοτίδας(τερματοφύλακας) Χρήστος Γ. Σαμαράς, Βασίλειος Γκότζιος, Κων/τινος Κάτσιος, Κων/τινος Ν. Καλτσός, Αναστάσιος Πραβήτας, Αλέξης Κύζιλης, Νεκτάριος Χ.Ζαμπούνης Αναστάσιος Ζαμπούνης, Αστέριος Γ.Ζαμπούνης, Κων/τινος Κοκότας.

ΠΗΓΗ:
http://www.apollonarneas.gr/mo-apollon- ... toria.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Του Παντελή Ζωγράφου

[trelamenos]

Ο Αθλητικός Όμιλος Βελισσαρίου ιδρύθηκε το 1979 στην ομώνυμη συνοικία της πόλης των Ιωαννίνων, με την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών, παραγόντων και φιλάθλων του να προέρχονται από τις περιοχές των Μπουνταλάδων, των Εργατικών Κατοικιών, των Σεισμοπλήκτων και του Κάτω Νεοχωρόπουλου. Η ίδια η περιοχή έχει πάρει το όνομά της από τον Ταγματάρχη Βελισσαρίου ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην μάχη για την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων το 1913.

Ο ΑΟΒ είναι η πρώτη ομάδα του νομού Ιωαννίνων -μετά τον ΠΑΣ- που έσπασε το 'φράγμα' της Δ' Εθνικής κατηγορίας και συμμετείχε σε επαγγελματική κατηγορία. Έως σήμερα, εξακολουθεί να είναι η 2η ομάδα του νομου σε συμμετοχές σε επαγγελματικές κατηγορίες.

Στις τρείς δεκαετίες παρουσίας του στο ερασιτεχνικό και επαγγελματικό ποδόσφαιρο, έχει να επιδείξει πρωτιές σε όλα τα πρωταθλήματα και το κύπελλο ερασιτεχνών της ΕΠΣ Ηπείρου, πρωτάθλημα Δ' εθνικής κατηγορίας και 3 συμμετοχές στην Γ΄ Εθνική κατηγορία.

Έχει τεθεί αντιμέτωπος για το θεσμό του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και τον Πανιώνιο, ενώ στην πορεία του στην Γ΄Εθνική κατηγορία έχει αντιμετωπίσει ιστορικές ομάδες όπως η Νίκη και ο Ολυμπιακός Βόλου, η Καστοριά, τα Τρίκαλα, ο Πανσερραικός, ο Μακεδονικός και η Λαμία.

Ρεκόρ εισιτηρίων έχει στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ όπου γέμισε το Εθνικό Στάδιο Ιωαννίνων οι Ζωσιμάδες.

Τη φανέλα της ομάδος έχουν φορέσει παίχτες όπως ο Θόδωρος Γκόλας, ο Μιχάλης Ζιώγας, ο Αλέκος Σιχλοιμίρης, ο Ερμάλ Ταχίρι, ο Θανάσης Χαρίσης, ο Σταύρος Παπαβασιλείου και ο Στράτος Γκαρόζης.

ΠΗΓΗ:
http://www.velissario.gr/" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Οι Κάτω και Άνω Ασίτες είναι οι κοινότητες που ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιουργήθηκε η Ένωση Ασιτών ,το ποδοσφαιρικό καμάρι της περιοχής.Οι κάτοικοι από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν την προσπάθεια και σε κάθε δραστηριότητα των "βραζιλιάνων" (λόγω των χρωμάτων της ομάδας που είναι το κίτρινο και το πράσινο) δίνουν δυναμικό και ενθουσιώδες παρόν.Το γήπεδο της ομάδας βρίσκεται στις Κάτω Ασίτες και διαθέτει κερκίδα 2.000 θέσεων,της οποίας το κεντρικό τμήμα είναι σκεπαστό .Ο αγωνιστικός χώρος διαθέτει πλαστικό χλοοτάπητα.
Μετά από 18 χρόνια ζωής και αξιόλογης παρουσίας στα τοπικά πρωταθλήματα του νομού Ηρακλείου η ομάδα των Ασιτών ανεβαίνει για πρώτη φορά φέτος στην «σκηνή» του Περιφερειακού πρωταθλήματος.
Το 1990 οι ομάδες των Κάτω και των Άνω Ασιτών αποφασίζουν να συμπράξουν με στόχο την δημιουργία ενός ισχυρού συλλόγου για την ευρύτερη περιοχή. Αποτέλεσμα της συγχώνευσης αυτής είναι οι Ασίτες να στεφθούν πρωταθλητές φέτος στην Α' ΕΠΣΗ. Την χρονιά αυτή αρχίζει η περιπλάνηση της ομάδας στις κατηγορίες του τοπικού πρωταθλήματος. Το έτος ίδρυσής της η ομάδα θα συμμετάσχει στο Α' τοπικό και δύο χρόνια αργότερα θα υποβιβαστεί στο Β' τοπικό. Θα παραμείνει εκεί για τέσσερα χρόνια ως το 1996 όταν και θα έρθει ο πρώτος τίτλος και η επάνοδος στο Α' τοπικό.
Από κει και πέρα και για τέσσερα χρόνια οι Ασίτες θα παραμείνουν στην πρώτη κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος σημειώνοντας μια πολύ αξιόλογη πορεία και σκαρφαλώνοντας κάθε χρόνο όλο και πιο ψηλά στο βαθμολογικό πίνακα.
Όλα αυτά μέχρι το 2000 όταν και η ομάδα θα κατακτήσει τον τίτλο.
Τότε όμως θα καταργηθεί η Α1 και η ομάδα μένει στο Α' τοπικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο γήπεδο υπάρχει μια μικρά εξέδρα με πλαστικά καθίσματα στα χρώματα της ομάδας (κίτρινο-πράσινο) η χωρητικότητά του είναι περίπου
1500 άτομα ενώ υπάρχει και ένα μικρό σκέπαστρο στην μέση της κερκίδας.

ΠΗΓΗ:
http://asitesfc.pblogs.gr/" onclick="window.open(this.href);return false;
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ""ΤΟΛΜΗ" ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

[trelamenos]

Για να μαθαίνουν οι μικρότεροι και θυμούνται οι παλιότεροι θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια μικρή αναφορά στο ιστορικό του Συλλόγου μας.
Φέτος η ομάδα της Χαραυγής κλείνει τα 38 χρόνια ζωής , εκ των οποιών τα 22 απο αυτά πρωταγωνιστεί στην Α’ κατηγορία στον 1ο όμιλο.
Αρχικά ξεκινάει με το όνομα ( ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ) και αργότερα ως ( Α.Ο. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ) και ( Α.Ο. ΧΑΡΑΥΓΗΣ ), η σημερινή ομάδα της Χαραυγής προήλθε απο την συνένωση των ( Α.Ο. ΧΑΡΑΥΓΗΣ ) και ( ΑΣΤΕΡΑ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ) το 1987. Άρχικά ένα χρόνο μετά την δημιουργία της πήρε μέρος για πρώτη φορά στην Γ’ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος Πειραιά και κατάφερε να ανέβει στην Β’κατηγορία στην οποία και παρέμεινε απο το 1971 έως και το 1972.


Την περίοδο εκείνη αναλαμβάνει την ομάδα ο εφοπλιστής Κολοκοτρώνης και φέρνοντας νέους παίχτες , αλλάζοντας την έδρα της ομάδας στην Αγ.Σοφία Πειραιά.Αυτό κράτησε για 2 χρόνια όταν το 1974 οι παλαιότεροι παίχτες αγανακτισμένοι απο τις ενέργειες του προέδρου αναλαμβάνουν την ομάδα και παράληλλα τροποποιούν το καταστατικό της.


Στα επόμενα χρόνια και την περίοδο 1977-1978 η ομάδα ανεβαίνει κατηγορία στην Α’ όπου αγωνίζεται με ιδιαίτερη επιτυχία και καταλαμβάνει θέσεις μέσα στην πρώτη 5αδα όπου και συνεχίζει με αξιοθαύμαστη σταθερότητα.Κατά καιρούς έχουν περάσει απο την δίοικηση , γνωστοί στον χώρο του Κερατσινίου καιθ της Χαραυγής , παράγοντες όπως Πέτρος Μονογιός , Μπουλούμπασής Βασίλης , Λουβιτάκης Μανώλης , Φατσέας Μανώλης που έμεινε για 10 χρόνια πρόεδρος , ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Λάλος Κανέλλος που έχει ανακυρηχθεί και σε επίτιμο πρόεδρο , Ιωαννίδης Γιάννης , Αναγνωστόπουλος Λευτέρης , Αγγελόπουλος Χάρης , Σκουλάτος Βασίλης.
Στην μεγάλη δραστηριότητα της ομάδας θα πρέπει να αναφερθεί το 1985 και ύστερα απο την συνεργασία με τα σωματεία Α.Ο Μοσχάτου , Οδηγήτρια, Δραπετσώνα , Φοίνικα Αγ. Σοφίας , Ελευθερία Μοσχάτου , ξεκίνησαν το εφηβικό πρωτάθλημα του Πειραιά και με την δική τους πρόταση το 1990 έγινε το παιδικό πρωτάθλημα όπως και το πρωτάθλημα ακαδημιών.

ΠΗΓΗ:
http://www.aeharavgi.com/index.php?opti ... &Itemid=57" onclick="window.open(this.href);return false;


Το γήπεδο της ομάδας ύστερα απο τις ανησυχίες και τον αγώνα για να μπορεί η ομάδα να αποκτήσει φυσική έδρα μέσα στην πόλη που αγωνίζεται. Δράτοντας της ευκαιρίας , ο τότε πρόεδρος Φατσέας Μανώλης και σε συνεργασία με τον τότε υπέυθυνο προσωπικού της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ Θύμη Σπύρο και με το πρόσχημα να γίνει το γήπεδο για τους εργαζομένους στην ΑΓΕΤ , εξασφάλισε την διαμόρφωση του χώρου απο αποθήκη υλικού σε γήπεδο.

[trelamenos]

Ο ΣΦΑΣ ΑΜΠΕΛΑΚΙΑΚΟΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΓΝΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΟ ΕΤΟΣ 1937.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΟΙ ΑΝΘΩΠΟΙ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΟΛΛΑ.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ Ε.Π.Σ.ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΔΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ.

Η ιστορία της ομάδας του Αμπελακιακού μέσα από το χρόνο:
ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
12/03/1984 Α. ΚΟΝΔΥΛΙΩΤΗΣ
08/08/1984 Ι. ΠΕΠΠΑΣ
10/12/1985 Ι. ΦΕΡΛΕΜΗΣ
02/02/1987 Ι. ΠΕΠΠΑΣ
05/10/1987 Ι. ΦΕΡΛΕΜΗΣ
03/11/1988 Κ. ΚΑΡΑΒΑΣ
12/10/1989 Ι. ΠΙΛΑΒΗΣ
20/10/1989 Δ. ΤΣΑΝΑΚΑΣ
14/04/1990 ΣΤ. ΚΟΥΛΟΥΡΙΩΤΗΣ
22/07/1992 Π. ΛΑΛΟΥΣΗΣ
11/09/1995 Χ. ΜΑΜΜΗΣ
04/03/1996 Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
10/09/1996 Ν. ΦΥΤΡΟΣ
13/01/1997 Π. ΛΑΛΟΥΣΗΣ
20/12/1997 ΠΑΠΠΑΣ
12/04/1998 Χ. ΜΑΜΜΗΣ
30/06/1998 Χ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
11/12/1999 Ι. ΤΖΑΝΟΓΛΟΥ
15/07/2000 Ζ. ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ
01/12/2001 ΣΤ. ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ
06/01/2002 Ε. ΛΑΪΒΕΡΑΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΟΜΑΔΑΣ
ΕΤΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΣΗ ΑΓ. ΓΥ ΓΚ ΒΑΘΜΟΣ
1965/1966 Β/Β ΟΜΙΛΟΣ 16
1966/1967 Γ 1 10 18 8 25
1972/1973 Β/Β ΟΜΙΛΟΣ 7 22 34 32 42
1981/1982 Α/Β ΟΜΙΛΟΣ 12 26 21 26 21
1982/1983 Α/Β ΌΜΙΛΟΣ 13 26 22 41 19
1983/1984 Α/Α ΟΜΙΛΟΣ 14 26 22 49 11
1984/1985 Β/Β ΟΜΙΛΟΣ 9 26 44 29 22
1985/1986 Β/Α ΟΜΙΛΟΣ 1 26 49 23 37
1987/1988 Α/Β ΟΜΙΛΟΣ 14 30 29 52 23
1988/1989 Β/Β ΟΜΙΛΟΣ 4 30 52 37 40
1992/1993 Γ/Α ΟΜΙΛΟΣ 3 28 58 28 68
2005/2005 Α/Β ΟΜΙΛΟΣ 3

ΠΗΓΗ:
http://sfasampelakiakos.blogspot.com/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.anatropes.gr/ampelakiakos/in ... &Itemid=28" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ: 1947
ΙΔΡΥΤΕΣ:Κ. Μπαγιατάκης - Α. Βλαχούδης

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
1961 - Ανοδος στη Β΄ Κατηγορία ΕΠΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ως πρωταθλήτρια
1976 - Κύπελλο Ήθους
1981 - Ανοδος στην Α΄ Κατηγορία ως δευτεραθλήτρια
1984 - Ανοδος στην Α΄ Κατηγορία ως πρωταθλήτρια
1987 - Ανοδος στην Α΄ Κατηγορία ως πρωταθλήτρια
2003 - Ανοδος στη Β΄ Κατηγορία μέσω μπαράζ

ΠΑΙΧΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΕΔΕΙΞΕ:
ΔΕΚΑΕΤΙΑ '50
Γαλούπης Στρ. (Θερμαϊκός)
Χρυσαφίδης Χρ. (Αρης)
ΔΕΚΑΕΤΙΑ '60
Ορφανίδης Κ. (ΠΑΟΚ)
Λαμπρής Α. (Αρης)
Φράγγος Φ. (Καλαμαριά, 1ος σκόρερ Β΄ Εθνικής)
Ρούπος Ι. (Μ. Αλέξανδρος, Β΄ Εθνική)
Κεχαγιάς Τ. (Απολλών Κρ. Βρύσης, Β΄ Εθνική)
Γουγουτσάς Ι. (Αρης, Εθνική Νέων, Πυρσός Γρεβενών, Λάρισα, Β΄ Εθνική)
ΔΕΚΑΕΤΙΑ '70
Μαλάμου Ι. (Εθνικός Αστέρας, Β΄ Εθνική)
Κεχαγιάς Σπ. (Αναγ. Επανωμής, Β΄ Εθνική)
Νεβεσιώτης Ν. (Πανδραμαϊκός, 1ος σκόρερ Β΄ Εθνική)
ΔΕΚΑΕΤΙΑ '80
Παπαδόπουλος Αγ. (Ερασιτέχνες ΠΑΟΚ, ΑΕ Πολυκάστρου)
Γεωργιάδης Κ. (Ερασιτέχνες ΠΑΟΚ, Π. Μηχανιώνας)
Σεμερτζίδης Δ. (Π. Μηχανιώνας, Γ΄ Εθνική - Βέροια, Β΄ Εθνική)
Σήμερα συμμετεχει στην

ΠΗΓΗ:
http://www.aex.gr/html/5%20-%20%CE%99%C ... CE%B1.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Ο Πανιωνιος Αχιλλεας Αγυιας ιδρυθηκε το 2003 μετα τη συγχωνευση δυο ιστορικων ερασιτεχνικων σωματειων της Πατρας, του Αχιλλεα και της Αγυιας(πρωην Πανιωνιος).
Τα χρωματα της ομαδας ειναι το βυσσινι και το μπλε.
Η ομαδα απο την ιδρυση της κι ολας στερειται της φυσικης της εδρας.
Το γηπεδο της περιοχης, το ιστορικο γηπεδο του Αχιλλεα δεν ειναι σε θεση να φιλοξενει αγωνες.
.Η κατασταση αυτη δεν εχει πτοησει κανενα στο εσωτερικο της ομαδας, η οποια τη χρονια που μας περασε (2006-2007) καταφερε να ανεβει κατηγορια παιζοντας ολα της τα παιχνιδια ουσιαστικα εκτος εδρας.

ΠΗΓΗ:
http://panioniospatras.wordpress.com/" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Έτος Ιδρύσεως 1984

Πρώτη διοίκηση
Πρόεδρος > Τζιμίκος Γεώργιος
Αντιπρόεδρος > Κοντογεωργόπουλος Ανδρέας
Γενικός Γραμματέας > Αγγελόπουλος Κωνσταντίνος
Ταμίας > Λιουρδής Δήμος
Έφορος > Θεωδορόπουλος Νίκος
Σύμβουλος > Λιουρδής Νίκος
Σύμβουλος > Κοντογεωργόπουλος Χρήστος
Προπονητής > Σπηλιωτόπουλος Κωνσταντίνος

Από το 1987 αγωνίζεται στο δικό της γήπεδο μέχρι και σήμερα (Γήπεδο Πετρωτού)

Το 1990 – 1991 επί προεδρίας Λιουρδή Δήμου και με προπονητή τον Βασίλη Κατσουράνη από την Γ΄ Ερασιτεχνική ανέβηκε στην Β΄.

Το 1996 – 1997 επί προεδρίας Αγγελόπουλου Κώστα και με προπονητή τον Τάκη
Παναγιωτόπουλο ανέβηκε στην Α΄ Ερασιτεχνική όπου παραμένει μέχρι το 2006.
Το 1998 παραχωρήθηκε στον Πανηλειακό ο τερματοφύλακας Λιούρδης Ιωάννης σε ηλικία 17 ετών.
Από το 2000 διατηρεί ακαδημίες με πολλά παιδιά της γύρο περιοχής.
Από το 2003 έχει και γήπεδο 7x7 με πλαστικό τάπητα 4ης Γενιάς για καλύτερη λειτουργία των
ακαδημιών.

Την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο θα αγωνισθεί στην Β΄ Κατηγορία ΕΠΣ ΑΧΑΪΑΣ μετά τον περσινό
υποβιβασμό.

ΠΗΓΗ:
http://www.ikarospetrotou.gr" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Ο Μορφωτικός Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος (Μ.Α.Π.Ο) ΚΕΡΑYΝΟΣ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ιδρύθηκε το έτος 1954 και έχει μισό και πλέον αιώνα ύπαρξης στα αθλητικά και όχι μόνο δρώμενα.
ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ
ΚΑΣΙΜΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
ΧΑΡΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ
ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΚΟΣΜΑΣ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
ΤΣΑΜΕΣΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΣΑΜΨΩΝ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΤΟΜΠΑΖΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΤΟΜΠΑΖΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΣΤΕΦΑΝΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
ΜΙΣΑΗΛΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΣΤΗ
ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ
ΙΑΣΟΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΜΑΝΔΡΑΤΖΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΤΣΑΦΑΡΙΔΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΑΡΑΠΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΠΕΡΠΕΡΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

http://keraunos-oreokastro.gr" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Ιδρύθηκε το 1986 και αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Γ' Ερασιτεχνική κατηγορία του Πειραιά.

Το 1996 έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο κα σαν Πρωταθλητής ανήλθε στην B' Κατηγορία του Πειραιά.

Το 1999 από την αδιαφορία των τότε παραγόντων υποβιβάστηκε από την Β' Κατηγορία Πειραιά και παρέμεινε έως το 2002 .Εκείνο το καλοκαίρι την ομάδα αναλαμβάνει ο παλαιός ποδοσφαιριστής κ. Αχιλλέας Συρμακέζης και από τότε αρχίζει η δραστηριότητα και η αναβάθμιση αυτού του Αθλητικού Σωματείου.

Αρχικώς ο κ. Αχιλλέας Συρμακέζης προσπάθησε να βρει ικανά στελέχη για την δημιουργία ενός ικανού Δ.Σ. , μαζί του συνεργάστηκαν οι κ.κ. Συρμακέζης Νικόλαος , Παρακοιλιώτης Δημήτριος , Ηλιόπουλος Νικόλαος και κάποιοι άλλοι παράγοντες στο ξεκίνημα της νέας προσπάθειας.

Το καλοκαίρι του 2003 στο Δ.Σ. εντάχθηκε και ο κ. Ιορδάνης Τριανταφυλλίδης και τότε με την συνεργασία όλων μαζί διοίκησης προπονητού και ποδοσφαιριστών άρχισε ο δρόμος των επιτυχιών την αγωνιστική περίοδο 2003-2004 ο Ατρόμητος Κερατσινίου σαν Πρωταθλήτρια ομάδα της Γ' Κατηγορίας του Πειραιά ανέρχεται στην Β' Ερασιτεχνική Κατηγορία και την αγωνιστική περίοδο 2004-2005 ανέρχεται στην Α' Ερασιτεχνική Κατηγορία σαν Πρωταθλήτρια της Β' Κατηγορίας όπου αγωνίζεται φέτος.
ΠΗΓΗ:
http://www.atromitoskeratsiniou.gr/" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Ο ΑΣΤΕΡΑΣ είναι ένας μικρός αθλητικός Όμιλος με έδρα το Αλιβέρι Ευβοίας που ιδρύθηκε το 1980.
Μία παρέα παιδιών μεγαλωμένα στην ίδια γειτονιά με αγάπη για το ποδόσφαιρο τον Δεκέμβριο του 1979, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία νέα ποδοσφαιρική ομάδα, ταράζοντας τα νερά στην πόλη του Αλιβερίου, σπάζοντας την μονοκαθεδρία του συμπολίτη Ταμυναικού.

Την πρώτη ομάδα του, αποτελούσαν οι κάτωθι:
Τερματοφύλακες :Δογιάμης Ιωάννης- Στρουμπούλης Γεώργιος
Αμυντικοί : Βουτηρόπουλος Νίκος - Γρίψας Κων/νος - Κακαβάς Βασίλης -Κατσιμεντές Ιωάννης- Ο αήμνηστος Κουσερής Κων/νος - Μακριδάκης Παναγιώτης
Μέσοι : Κούτσουρης Αντώνης- Μακρύγιαννης Νίκος-Μακριδάκης Νίκος-Πατερίτσας Ευάγγελος-Λάμπρου Δημήτριος-Γούνιας Γεώργιος.
Επιθετικοί: Γίλιας Ισίδωρος-Κούτσουρης Αλέκος-Δρακούλης Ιάκωβος-Κατσούλης Κυριάκος- Τζαβαρής Σταύρος.

-Πρώτος προπονητής στην ιστορία ήταν ο Νίκος Κούτσουρης.

-Πρώτος αγώνας με την νέα εμφάνιση (σαν της Λίβερπουλ) με τον Α.Ο.Κριεζών και νίκη με 4-2

-Ιστορικός αγώνας με τον Α.Ο.Νεοχωρίου (με παίκτες του μεγάλου τότε Ολυμπιακού Χαλκίδας και του Α.Ο.Αυλωναρίου), είχε διαλύσει όλους τους αντιπάλους και θριαμβευτική νίκη του Αστέρα με 7-2

Τον Σεπτέμβριο του 1980 και μετά την κατάκτηση του τουρνουά ανεξαρτήτων ομάδων με την συμμετοχή έξι ομάδων(σε τρείς αγώνες του Αστέρα με Κριεζά-Βέλος-Πρασιναικό ο κόσμος πιθανολογείται οτι πέρασε τις 2500) από τα χωριά Αγ.Λουκά, Αγ.Ιωάννη, Βέλος,Κριεζά και Πράσινο, με πρωτοβουλία του Β.Ψαρρά, Νίκου Πάντζαλη και των γονέων των αθλητών, ιδρύθηκε επίσημα ο '' Α.Ο.ΑΣΤΗΡ 1980 ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ" με πρώτα χρώματα κόκκινο-άσπρο και δεύτερα χρώματα το μπλε-άσπρο.

Πρώτος Πρόεδρος ανακυρήχθηκε ο Νίκος Πάντζαλης, το συμβούλιο όμως αποτελούταν απο μέλη που δεν είχαν μόνο στόχους αθλητικούς και λόγω αντιθέτων πολιτικών πεποιθήσεων με τους αντίστοιχους του Ταμυναικού, ερχονταν αρκετές φορές σε κόντρες. Αργότερα δόθηκε και εντολή με δικαιολογία την ανανέωση ώστε να διωχτούν όλοι οι παλαιοί ποδοσφαιριστές.

Προπονητής ανέλαβε ο συγχωρεμένος Νίκος Χαλδούπης.

Απο τούς πρώτους ποδοσφαιριστές κάποιοι δεν μπόρεσαν να εκδώσουν δελτίο στον Α.Ο.ΑΣΤΗΡ 1980, καθώς είχαν δελτίο οι μεν Μακρύγιανης, Γίλιας στον Ταμυναικό, οι δε Κακαβάς, Κούτσουρης Α.,Κούτσουρης Αλ, στον Εθνικό Πατησίων.

Ποδοσφαιριστές απο τα γύρω χωριά ήρθαν στον Αστέρα, ενώ λίγο αργότερα αποχώρησε απο το Δ.Σ ο Βασίλης Ψαρράς, βλέποντας προφανώς οτι ο σκοπός κάποιων, δεν ήταν μόνο αθλητικός.

Πρώτος επίσημος αγώνας τον Μάιο του 1981 στο γήπεδο (χωράφι) του Δύστου, με τον νεοσύστατη επίσης ομάδα του Α.Ο.Δύστου μέσα σε καταρακτώδη βροχή και με ευνοική για αυτή διαιτησία νίκησε τον Αστέρα 1-0 ενώ έχασε και ανύπαρκτο πέναλτυ που καταλόγισε ο ρέφερυ της αναμέτρησης. Ο Αστέρας με αντεπίθεση διαρκείας δεν μπόρεσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα, ενω υπήρχε γενικά κλίμα τρομοκρατίας, με φιλάθλους να ρίχνουν με τα δίκανα, ενω στην αρχή επιτέθηκαν και χτύπησαν τον Κ.Κουσερή.

Όμως επειδή υπάρχει θεία δίκη ο Α.Ο.Δύστου χρησιμοποίησε τον μπάκ Νικολάου, ο οποίος είχε δελτίο σε ομάδα της Λούτσας.Έτσι ο Αστέρας κέρδισε τον αγώνα με 2-0 και μηδενισμό, ενω χαρη σε αυτό το αποτέλεσμα ανέβηκε στην Β' κατηγορία Ευβοίας.

Την επόμενη χρονιά ο Αστέρας πέτυχε την άνοδο του στην Α΄κατηγορίας Ευβοίας, και έμεινε εκεί για αρκετά χρόνια. Μάλιστα διεκδίκησε την άνοδο του στην Δ΄κατηγορία Ελλάδας κερδίζοντας δύο φορές τον συμπολίτη Ταμυναικό.

Ομως λάθη παραγόντων οδήγησαν τον Αστέρα στην Γ Έυβοίας και στην διάλυση του ποδοσφαιρικού τμήματος.

ΠΗΓΗ:
http://www.moriaswimming.com/ASTERAS/AS ... TORIKO.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

Ο Ηρακλής Πτολεμαΐδας ιδρύθηκε το 1991 σαν μία νέα δύναμη στο τοπικό πρωτάθλημα της Δυτικής Μακεδονίας.

Αποτέλεσε τη μία εκ των δύο ομάδων (η άλλη ήταν ο Εορδαϊκός), οι οποίες το 2004 συγχωνεύθηκαν για να δημιουργηθεί μια νέα ομάδα, η ΠΑΕ Πτολεμαΐδα-Λιγνιτωρύχοι. Η νέα ομάδα τον Αύγουστο του 2007 μετονομάστηκε εκ νέου σε ΤΑΠ Εορδαϊκός 2007).
Τα χρώματα του συλλόγου είναι το μπλε και το άσπρο.
Ως έδρα χρησιμοποιεί το Εθνικό στάδιο Πτολεμαΐδας χωρητικότητας 4000 θεατών.
Ο Ηρακλής Πτολεμαΐδας ξεκίνησε από τα χαμηλά πρωταθλήματα της ΕΠΣ Κοζάνης και σταδιακά αναρριχήθηκε στις πρώτες ερασιτεχνικές κατηγορίες. Η κορύφωση ήρθε όταν πρωτοεμφανίστηκε στη Γ΄ Εθνική την περίοδο 1993-94 ως πρωταθλητής ομίλου της Δ΄ Εθνικής. Την επόμενη χρονιά υποβιβάσθηκε πάλι στη Δ΄ Εθνική αλλά την αμέσως επόμενη επανήλθε ξανά στη Γ΄ Εθνική.

Τα προβλήματα, κυρίως οικονομικά, δεν ήταν δυνατόν να υπερκεραστούν και μαζί με την έτερη ομάδα της πόλεως, τον Εορδαϊκό αποφασίστηκε να συγχωνευτούν σε μία και να αρχίσει μία νέα εποχή στο ποδόσφαιρο της πόλης.

Στα τέλη της δεκαετίας του '90 έπειτα από γενικές συνελεύσεις των μελών των δύο συλλόγων αποφασίστηκε η συγχώνευση και η καινούρια ονομασία σε ΠΑΣ Πτολεμαΐδα. Εκείνη την εποχή και οι δύο ομάδες αγωνίζονταν στη Γ΄ Εθνική.

Επιτυχίες

Πρωταθλήτρια Δ΄ Εθνικής (3): 1993, 1994 και 1996.

ΠΗΓΗ:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF% ... E%B1%CF%82" onclick="window.open(this.href);return false;

[trelamenos]

1970-71
Στην πρώτη χρονιά στην μετά ΑΕΧ εποχή, ο ΑΟΧ μετέχει στην τότε Β’ εθνική (αποτελούμενη από τρεις ομίλους) και η πορεία του ήταν συμπαθητική. Με προπονητή τον Θανάση Λουκανίδη και αστέρια τον Γιάννη Δαμανάκη και τον Σπύρο Δαπόντα τερματίζει στην 11η θέση που τον διατηρεί στην κατηγορία. Σπουδαίο ρόλο στην παραμονή της ομάδας έπαιξε ένα σημαντικό «διπλό» στα Γιάννενα την τελευταία αγωνιστική όπου ο ΑΟΧ επικράτησε του Πας, χάρις σε γκολ των Αλευράκη και Τρουμπούκη.

1971-72
Αφού έμαθε τα κατατόπια της κατηγορίας αρχίζει να πρωταγωνιστεί. Ο ΑΟΧ κατακτά την καλύτερη θέση της ιστορίας του τερματίζοντας 3ος στον πρώτο από τους τρεις ομίλους με τον Λαρισαίο Τρουμπούκη να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ των «μπλε» φθάνοντας τα 18 γκολ. Εκτός από την πορεία εντυπωσιακή ήταν τότε και η συμπαράσταση του κόσμου: Τα 4206 εισιτήρια με την Καλλιθέα (2-0) και τα 5347 με αντίπαλο την Καλαμάτα (1-0 με σκόρερ τον Χαραλαμπάκη) 4 αγωνιστικές πριν το φινάλε, είναι ενδεικτικά νούμερα.
Η χρονιά που έφτασε περισσότερο από ποτέ κοντά στην μεγάλη κατηγορία.

1972-73
Από την 3η , πέφτει στην 14η θέση και οριακά παραμένει στην κατηγορία. Η πορεία ήταν μέτρια, αλλά ο κόσμος των Χανίων ήταν πάντα δίπλα του. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο μέσος όρος εισιτηρίων ξεπερνούσε τις 2.500 σε κάθε ματς, ενώ στο ντέρμπι με τον ΟΦΗ (2-1 με γκολ των Παπαγεωργίου, Δαπόντα) και με τον ΠΑΣ (1-1 με γκολ του Δαπόντα) κόπηκαν περισσότερα από 4000 εισιτήρια.

1973-74
Μια ακόμα χρονιά που ο ΑΟΧ φλέρταρε παθιασμένα με την άνοδο στην Α’ εθνική.
Μέχρι την 13η αγωνιστική έδειχνε ασυγκράτητος, μετρώντας 10 νίκες (οι 8 σερί), 2 ισοπαλίες και μονάχα μία ήττα την 10η αγωνιστική στη Λαμία με 1-0.
Το όνειρο έσβησε όμως στο Μενίδι κόντρα στον Αχαρναϊκό. Το παιχνίδι διακόπηκε στο 68’ εις βάρος του ΑΟΧ (το σκορ ήταν 3-0 υπέρ των γηπεδούχων) με αποτέλεσμα οι Χανιώτες να μηδενιστούν και να τους αφαιρεθούν 3 βαθμοί (τους επιστράφηκαν αργότερα, όταν όμως όλα είχαν κριθεί) μετά από απόφαση σκάνδαλο της ΕΠΟ του Δέδε. Τελικά ο ΑΟΧ, στην πρώτη χρονιά εφαρμογής του νέου συστήματος βαθμολόγησης ( το 2-1-0 αντικατέστησε το 3-2-1) τερμάτισε 7ος.

1974-75
Τελευταία φορά που η Β΄ Εθνική έχει 3 ομίλους και τελευταία «αναλαμπή» του ΑΟΧ που τερματίζει 4ος στον α΄ όμιλο, με πρώτο βιολί αυτή τη φορά τον Τζανουδάκη που έφτασε τα 14 γκολ.

1975-76
Με δύο ομίλους πλέον η Β΄ Εθνική ο ΑΟΧ καταλαμβάνει την 12η θέση στο Νότιο όμιλο ισοβαθμώντας στην 9η με ακόμα 5 ομάδες στο κύκνειο άσμα του Γιάννη Δαμανάκη με την φανέλα των «μπλε», καθώς το καλοκαίρι εκείνης την χρονιάς ο κορυφαίος κατά πολλούς Χανιώτης ποδοσφαιριστής φόρεσε την ασπρόμαυρη με τον δικέφαλο αετό, και έγινε κάτοικος Τούμπας. Πρώτος σκόρερ του ΑΟΧ εκείνη τη χρονιά ήταν ο Φοράκης.

1976-77
Στηριζόμενος στο δίδυμο των Φοράκη και Τρουμπούκη - που εν τω μεταξύ είχε επιστρέψει στον ΑΟΧ - που ήταν οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας, ο ΑΟΧ καταλαμβάνει την 11η θέση και ανανεώνει για μια ακόμα σεζόν την κάρτα παραμονής του.

1977-78
Η τελευταία χρονιά που ο ΑΟΧ καταλαμβάνει μια θέση μέσα στην πρώτη 12 της κατηγορίας. Η Χανιώτικη ομάδα ισχυροποιείται μεν στην Β’ εθνική, αλλά η μετριότητα που παρουσιάζει προβληματίζει.

1978-79
Ένα καλό και ένα ανησυχητικό είχε η χρονιά για τον ΑΟΧ. Το καλό ήταν ότι εμφανίστηκε ένας μεγάλος σκόρερ ο Γιώργος Μαλαμαδάκης ο οποίος το καλοκαίρι που προηγήθηκε εκείνης της σεζόν πήγε στους «μπλε» από την Ιωνία. Ο «Μάλα» αποτέλεσε για έξι χρόνια το βαρύ πυροβολικό του ΑΟΧ (πρώτος σκόρερ). Το άσχημο εκείνης της χρονιάς ήταν το χτύπησε το πρώτο δυνατό «καμπανάκι» καθώς ΑΟΧ κατέλαβε την 16η θέση παραμένοντας την ύστατη στιγμή στην κατηγορία.


Οι πρώτες «κλυδωνίσεις»

1979-80
Ο «κώδων» δεν εισακούστηκε και ο ΑΟΧ μετά από 15 χρόνια αποχαιρετά στην «αυγή» της δεκαετίας, την Β’ εθνική τερματίζοντας στην 17η θέση και κάτω από την διαχωριστική γραμμή σε μία χρονιά με μπόλικα παρατράγουδα και την ματαίωση λόγω απεργίας 4 αγωνιστικών.

1980-81
Η επιστροφή στην 2η κατηγορία έρχεται άμεσα για τον ΑΟΧ. Η Χανιώτικη ομάδα με πρώτους σκόρερ τους Μαλαμαδάκη, Ν. Βλαζάκη κατακτάει την 2η θέση στον 1ο όμιλο του ερασιτεχνικού πίσω από τον πρωταθλητή Ατρόμητο Πειραιώς που της δίνει το εισιτήριο ανόδου.

1981-82
Τίποτα το εντυπωσιακό για τον ΑΟΧ που πάντως καταφέρνει να παραμείνει στην κατηγορία χάρη στην 16η θέση που κατακτά στον νότιο όμιλο.


1982-83
Μπορεί η παρουσία του ΑΟΧ να ήταν καλύτερη από την προηγούμενη αλλά πέφτει «θύμα» της αναδιάρθρωσης που γίνεται στην κατηγορία. Οι 40 ομάδες της Β΄ Εθνικής απέμειναν 18 σε ένα όμιλο και έτσι ο ΑΟΧ αν και τερματίζει 14ος υποβιβάζεται στη Γ΄ Εθνική που αυτή την περίοδο κάνει την πρώτη της επίσημη εμφάνιση με 16 ομάδες σε ενιαίο όμιλο. Χρονιά ορόσημο αφού ήταν η τελευταία που το Χανιώτικο ποδόσφαιρο είχε εκπροσώπηση στην Β’ εθνική. Μάλιστα άξιο αναφοράς είναι ότι από τότε και μετά, οπότε και η Β’ εθνική διεξάγεται σε ένα όμιλο ο Νομός Χανίων είναι ο μόνος Κρητικός που δεν ευτύχησε να έχει ομάδα στο δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα της χώρας (ΕΑΡ, ΑΟΑΝ, Εργοτέλης).


1983-84
Ο ΑΟΧ μετέχει στον Νότιο όμιλο της Γ’ εθνικής και ανάμεσα σε 20 ομάδες κατακτάει την 14η θέση, αν και στο ξεκίνημα της περιόδου πρωταγωνίστησε.

1984-85
Μετά από μια κακή χρονιά ο ΑΟΧ αποχαιρετά τα εθνικά πρωταθλήματα και υποβιβάζεται στο ερασιτεχνικό ύστερα από 17 χρόνια.

1985-86
Ο κατήφορος τελειωμό δεν έχει για τον άλλοτε περήφανο ΑΟΧ. Τα πολλά προβλήματα οδηγούν τον σύλλογο για πρώτη φορά στην ιστορία του στο τοπικό. Η ομάδα «κατάφερε» να υποβιβαστεί τρεις φορές σε τέσσερα χρόνια.
Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε τότε και ο Πλατανιάς.

1986-87
Ο ΑΟΧ κερδίζει μεν το τοπικό πρωτάθλημα Χανίων, αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει το εμπόδιο του Παγκορινθιακού στα μπαράζ ανόδου και παραμένει στην Α’ κατηγορία Χανίων.

1987-88
Αναδεικνύεται και πάλι πρωταθλητής Χανίων, ενώ αυτή τη φορά στα μπαράζ ανάμεσα στους πρωταθλητές των ενώσεων της Κρήτης ο ΑΟΧ καταφέρνει να ανέβει στη Δ΄ Εθνική.

1988-89
Η επιστροφή του ΑΟΧ στα εθνικά πρωταθλήματα συνδυάζεται από μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Η νέα αναδιάρθρωση στην Γ’ εθνική (από ένα σε δυο ομίλους) έδινε το δικαίωμα στις έξι πρώτες ομάδες κάθε ομίλου να ανέβουν κατηγορία, αλλά ο ΑΟΧ τερματίζει 10ος, αν και για μεγάλο διάστημα ήταν μέσα στις προνομιούχες θέσεις. Η άνοδος χάθηκε για 2 βαθμούς με τις Αχαϊκή και Κυριάκι να επωφελούνται τελικά (37β. ο ΑΟΧ, έναντι 39 των αντιπάλων του).


1989-90
Αυτή τη φορά η αναδιάρθρωση σώζει την Χανιώτικη ομάδα. Η Δ΄ Εθνική έχει «αυγατίσει» (6 πλέον οι όμιλοι) και ο ΑΟΧ χάνοντας το καθοριστικό παιχνίδι από τον Όλυμπο στην Κέρκυρα κανονικά υποβιβάζεται (όπως και ο Πλατανιάς που συμμετέχει επίσης). Όμως η «γέννηση» του Περιφερειακού διατηρεί τους «μπλε» στην κατηγορία (όπως και τους «κόκκινους»).

1990-91
Ο ΑΟΧ παλεύει για την άνοδο, αλλά την χάνει πάω στο νήμα από τον Ποσειδώνα Ηρακλείου ο οποίος τερματίζει πρώτος με τρεις πόντους διαφορά μετά από μεγάλη «μάχη». Ο Ποσειδώνας συγκέντρωσε 63 πόντους έναντι 60 του ΑΟΧ, πανηγυρίζοντας τον τίτλο στο πρώτο Περιφερειακό πρωτάθλημα (ίδια μορφή με την τωρινή).

1991-92
Και πάλι Ηρακλειώτικη ομάδα βγαίνει νικήτρια από την μονομαχία της με τον ΑΟΧ, ο οποίος βλέπει για δεύτερη χρονιά το τίτλο να «πετάει» για λίγους βαθμούς. Τελικός νικητής αυτή τη φορά, ο Ηρόδοτος (56β.) που άφησε τον ΑΟ Χανιά (παρότι είχε συντριβεί με 3-0 στα Χανιά) να ακολουθεί μαζί με τον Εργοτέλη (54β.) . Την περίοδο εκείνη έγιναν αρκετές ομορφιές που δεν θα ξεχαστούν ποτέ, όπως οι τέσσερις επισκέψεις των πρωταθλητών στα Ανώγεια και στα Χανιά με τον Μινώταυρο.

1992-93
Μετά από δυο αποτυχημένες απόπειρες ο ΑΟΧ στέφεται πρωταθλητής πραγματοποιώντας μάλιστα περίπατο. Η Χανιώτικη ομάδα τελείωσε την χρονιά με 11 βαθμούς περισσότερους από τον Εργοτέλη (69 έναντι 58 βαθμών) και έτσι μετά από προσπάθειες 8 ετών επιστρέφει στη Γ΄ Εθνική.

1993-94
Αν και ξεκινάει ορεξάτος το πρωτάθλημα, μένει πίσω αλλά διεκδικεί μέχρι και την 26η αγωνιστική μια θέση ανόδου. Στο κρίσιμο όμως παιχνίδι με τον σίγουρο πρωταθλητή Πανηλειακό των Γιαννακόπουλου, Τζόρτζεβιτς αναδεικνύεται ισόπαλος 1-1 στα Περιβόλια (με απώλεια πέναλτι) χάνοντας τις ελπίδες του. Τελικά τερματίζει χαμηλά (10ος) λόγω του ότι στους τελευταίους 6 αγώνες απογοητευμένος παίρνει μονάχα 1 βαθμό!

1994-1995
Τελευταία αναλαμπή του ΑΟΧ και τελευταία αξιοπρεπή πορεία στην Γ’ εθνική (Νότιος όμιλος). Η Χανιώτικη ομάδα τερματίζει τελικά στην 9η θέση και παραμένει στην κατηγορία.

1995-96
Τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα οδηγούν τον ΑΟΧ ξανά στον υποβιβασμό έπειτα από μόλις τρεις χρονιές. Τερματίζει 17ος και ξεκινάει ένας νέος κατήφορος.

1996-97
Ο ΑΟΧ μένει 5ος στον α΄ όμιλο (από τους έξι που είχε συνολικά) της Δ΄ Εθνικής (που εν τω μεταξύ είχε πάρει τη θέση του Περιφερειακού). Η τελευταία σχετική καλή πορεία του ΑΟΧ στα εθνικά πρωταθλήματα.

1997-98
Σε ένα ροκ πρωτάθλημα ο ΑΟΧ υποβιβάζεται στο τοπικό Χανίων (μαζί με τον νεοφώτιστο Κισαμικό) και τα ίχνη του από τον ποδοσφαιρικό χάρτη αρχίζουν να χάνονται.

1998-99
Ο υποβιβασμός στα τοπικά ήταν, όπως αποδείχτηκε, το λιγότερο κακό, αφού τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα Στην πρώτη παρουσία στην Α’ ΕΠΣΧ ύστερα από μια δεκαετία εμφανίζει σημάδια διάλυσης απόρροια της Ένωσης με τον Παγχανιακό (έμεινε με νεαρούς παίκτες, αφού οι πρωτοκλασάτοι πήγαν στην ομάδα της Νέας Χώρας) και έτσι τη σεζόν 1998-99, τερματίζει 21ος (σε 22 ομάδες) και πέφτει στην Β’ κατηγορία για πρώτη φορά στη ιστορία του.


1999-2000
Η εξαθλίωση και ο μαρασμός συνεχίζεται και την επόμενη περίοδο. Η κατρακύλα σταματημό δεν έχει και ο ένας υποβιβασμός διαδέχεται τον άλλο. Δεν μπορεί ούτε καν να διατηρηθεί στην 2η κατηγορία, αφού τερματίζει 17ος ανάμεσα σε 20 ομάδες. Ο ιστορικός ΑΟ Χανιά, το καμάρι της πόλης βιώνει την υπέρτατη ποδοσφαιρική εξαθλίωση. Συμπληρώνει τέσσερις υποβιβασμούς σε πέντε χρόνια.


2000-01
Ενδεικτικό της κατάντιας του είναι ότι δεν καταφέρνει να ανέλθει στην Β’ κατηγορία, αφού τερματίζει 3ος, την ίδια χρονιά που μια άλλη ομάδα των Χανίων (ΑΕΧ) ξεσηκώνει τον κόσμο και ανεβαίνει στην Γ’ εθνική μετά από μια θαυμαστή πορεία στην Δ’ εθνική.

2001-02
Αν και τερματίζει δεύτερος πίσω από τον Τάλω, κερδίζει την άνοδο στην Β’ κατηγορία Χανίων.

2002-03
Τα προβλήματα παραμένουν άλυτα και ο ΑΟΧ είναι βυθισμένος στο σκοτάδι. Υποβιβάζεται και πάλι στην Γ’ ΕΠΣΧ αφού αποχωρεί από το πρωτάθλημα.

2003-04
Νέα εγκατάλειψη ακόμα και στην Γ’ ΕΠΣΧ. Τερματίζει 7ος και τελευταίος και πιάνει πάτο.

2004-05
Η σφραγίδα του σωματείου μένει κρυμμένη σε κάποιο συρτάρι και είναι το μόνο στοιχείο που έχει απομείνει να θυμίζει το άλλοτε κραταιό Α.Ο. Χανιά.
Δεν δηλώνει καν συμμετοχή στο πρωτάθλημα της ΕΠΣΧ.

2005-06
Το καλοκαίρι του 2005 μια ομάδα επιχειρηματιών με επικεφαλής τους Νότη Ψυλλάκη και Σταύρο Πάτερο ανακοινώνουν την απόφαση τους να βγάλουν από την αφάνεια τον σύλλογο. Η συγχώνευση με τον ΑΟΧ 2004 του δίνει απ’ ευθείας θέση στην Α’ ΕΠΣΧ, όπου παρά την φιλότιμη προσπάθεια δεν μπορεί αντισταθεί στον Αστέρα Χαλέπας χάνοντας τον τίτλο. Το σημαντικότερο κέρδος όμως της περασμένης χρονιάς ήταν η διαπίστωση, ότι η φλόγα των φιλάθλων για τον ΑΟΧ παρέμενε ζωντανή.

2006-07
Ο τίτλος χάθηκε λοιπόν, όχι όμως και το εισιτήριο ανόδου στο Περιφερειακό. Όπως και το μακρινό 1970, έτσι και το περασμένο καλοκαίρι την θυσία έκανε (με το αζημίωτο) η ΑΕΧ.
Έδωσε τη θέση της στον ΑΟΧ ο οποίος στην πρώτη του συμμετοχή σε επίπεδο Δ’ εθνικής μετά από εννιά χρόνια πάλευε για το όνειρο του τίτλου .

ΠΗΓΗ:
http://aoxania.gr/index.php?option=com_ ... &Itemid=36" onclick="window.open(this.href);return false;
Μάνος Βαϊδάκης

[trelamenos]

O Πανωλενιακος (Η' Πανωλενειακος, στην καθαρευουσα) Καρατουλα ειναι ενα απο τα πιο ιστορικα και δημοφιλη σωματεια στην περιοχη της Ηλειας. Την τωρινη του δομη την απεκτησε το 1970 οπου και συμμετεχει στα πρωταθληματα της ΕΠΣ Ηλειας με μια μικρη ανενεργη περιοδο μεχρι το 1980.
Ηταν μια μεγαλη προσπαθεια απο ανθρωπους οι οποιοι ηθελαν να αγωνιστουν στο αγαπημενο τους αθλημα, το ποδοσφαιρο. Μερικες δεκαετιες πισω ο Πανωλενιακος αποτελεσε το οραμα απο μερικους ανθρωπους για την δημιουργια μιας ομαδας που θα αντιπροσωπευε ολη την περιοχη του νυν δημου Ωλενης, η ομαδα αυτη για πολλα χρονια εδωσε το στιγμα της στο τοπικο ποδοσφαιρο σε αγωνες με ομαδες τις περιοχης, της Ηλειας αλλα και της Ζακυνθου.
Στην συγχρονη ιστορια της ομαδας, μεγαλυτερη στιγμη αποτελεσε η Δευτερη θεση που κατελαβε στα τελη της δεκαετιας του '80 οταν και βρεθηκε μια ανασα απο την Δ' Εθνικη Κατηγορια.
Εκεινα τα χρονια με την μεγαλη εκεινη ομαδα πετυχε και την μεγαλυτερη νικη της ιστοριας της οταν κερδισε 3-2 σε ενα δραματικο παιχνιδι την μεγαλυτερη ομαδα του νομου την ομαδα του Πανηλειακου, στην πρωτη τoυ χρονια απο την μετεπειτα εκπληκτικη πορεια του στις εθνικες κατηγοριες μεχρι την Α' Εθνικη, σε ολα αυτα τα χρονια, στα διοικητικα, κυριαρχη ηγετικη φυσιογνωμια ειναι ο Γεωργιος Βελμαχος.
Στα τελη της δεκαετιας του 90 παρατηρηθηκε μια καμψη και η ομαδα βρεθηκε ακομα και στα προθυρα της διαλυσης, ομως ανεκαμψε υπο την προεδρια των Γιαννη Γ. Κοτσωνη και Ηλια Στροφυλλα.
Την χρονια 2000-1 βρισκεται στην Γ΄τοπικη κατηγορια, οπου αναδειχτηκε πρωτη στον Β' ομιλο και κερδισε την ανοδο στην Β' κατηγορια, μαλιστα στην διοργανωση που ακολουθησε στεφτηκε και Υπερπρωταθλητης Γ' κατηγοριας.
Απο τοτε η ομαδα αγωνιζοταν σταθερα στην Β' τοπικη εχοντας παντα στοχο τις υψηλες θεσεις και την καλη αγωνιστικη παρουσια.
Με την θεσμοθετιση της Α2' κατηγοριας Ηλειας η ανοδος σε αυτην ηταν βασικος στοχος της ομαδας, και κατορθωσε να τον επιτυχει με την καλη πορεια που εκανε το 2006, ετσι η περιοδος 2006-2007 βρισκει την ομαδα μας στην νεοσυστατη Α2' κατηγορια μαζι με αλλες 15 ομαδες.
Η πρωτη χρονια στην Α2 ηταν πολυ καλη αφου η ομαδα υπο την προεδρια του Ηλια Μιχαλοπουλου κατεταγη 4η και εχασε για μια θεση την ανοδο στην Α' κατηγορια, πληρωνοντας καποια ανεπιτυχη γεγονοτα.
Την χρονια 2007-8 η ομαδα οδηγουμενη απο ενα πληθος λανθασμενων χειρισμων του προεδρου Ηλια Μιχαλοπουλου οδηγηθηκε στον υποβιβασμο παροτι προς το τελος τα μελη του Πανωλενιακου Καρατουλα Α.Ο. αποφασισαν τον σχηματισμο προσωρινης διοικησης μηπως και κατορθωναν την σωτηρια της ομαδας.
Ετσι το 2008-9 η ομαδα θα αγωνιστει παλι στην Β' Τοπικη αλλα εχοντας υγιη διοικηση και το γηπεδο με χλοοταπητα το μελλον διαγραφεται ευοιωνο.
ΠΗΓΗ:
http://panoleniakos.bravehost.com/" onclick="window.open(this.href);return false;