Η ιστορία διάφορων ομάδων !

[trelamenos]

Η Αναγέννηση Ψαθοπύργου ιδρύθηκε το 1971.Η επωνυμία της Αθλητικός 'Ομιλος Αναγέννηση Ψαθοπύργου και έδρα στο δημοτικό διαμέρισμα Ψαθοπύργου του Δήμου Ρίου.

Τα γραφεία της ομάδος βρίσκονται στο ιδιόκτητο γήπεδο που έχει στον Ψαθόπυργο.Επίσης διαθέτει άρτιες γηπεδικές εγκαταστάσεις και σύγχρονο κτηριακό συκγρότημα 150τ.μ

Το σωματείο:

• έχει διοικητική και οικονομική αυτονομία και η λειτουργία του διέπεται μόνο από τις διατάξεις του καταστατικού του, τη Σωματειακή Νομοθεσία και τον Αθλητικό νόμο 2725/99.

• Είναι μέλος της ΕΠΣ Αχαιας . Η ανδρική του ομάδα αγωνίζεται στο τοπικό πρωτάθλημα της Β! Κατηγορίας στον Γ' Όμιλο.

• Διοικείται από πενταμελές Δ. Σ με σημερινό Πρόεδρο τον κ. Παπαδόπουλο Λουκά

ΠΗΓΗ:
http://psathopurgosfc.blogspot.com/

[trelamenos]

1928 Σάπες. Μια παρέα ιδρύουν επίσημα, μια ομάδα την "ΕΛΠΙΔΑ ΣΑΠΩΝ". Ίσως το όνομα της να εκφράζει τη γενικότερη ανάγκη τους για ελπίδα.

Ο Αμπάτζης Χαράλαμπος, που λίγα χρόνια πριν ήρθε από την Αν. Θράκη, ο Καπέτσης Νίκος, ηπειρώτης αλλά από παλιά στις Σάπες, ο Γιανόφ, Αρμένος στην καταγωγή αλλά ντόπιος, ο Λιπορδέζης ο Γιώργος γέννημα θρέμμα Σαπών ήταν μερικοί από αυτούς που ξεκίνησαν την ιστορία. Πολυπολιτισμική από τότε η πόλη των Σαπών. Χριστιανοί και μουσουλμάνοι, ντόπιοι και πρόσφυγες, ηπειρώτες και Αρμένοι. Σ’αυτή τη διαφορετικότητα στηρίχθηκε τόσα χρόνια η "ΕΛΠΙΔΑ".

Το καταστατικό έτοιμο, η "ΕΛΠΙΔΑ" επίσημη ομάδα. ΑΕ Κομοτηνής, Ορφέας Κομοτηνής, Ορφέας Ξάνθης οι αντίπαλοι. Δύο γήπεδα χρησιμοποιεί η "ΕΛΠΙΔΑ". Ένα στη σημερινή θέση του Κέντρου Υγείας και ένα βοηθητικό στα Αλώνια. Αλάνες και τα δύο βέβαια.

Μέχρι το 1940 οι αγώνες καλά κρατούν. Ύστερα ήρθε ο πόλεμος η κατοχή ο εμφύλιος, μια δεκαετία περίπου η "ΕΛΠΙΔΑ" χάνεται, μα η "ΕΛΠΙΔΑ" ποτέ δεν πεθαίνει.

Στα τέλη της δεκαετίας του 40 μια άλλη παρέα νεαρότερων παιδιών ξεκινούν δειλά δειλά να ξαναπαίξουν ποδόσφαιρο. Χωρίς καταστατικό και προεδρεία. Ορφέα την ονομάζουν, είναι η συνεχεία της "ΕΛΠΙΔΑΣ" και μαζί ο προπομπός της.

Αρχές της δεκαετίας του 50 κάποιοι καινούριοι ενώνουν τη διάθεση τους και το μεράκι τους με τους πρώτους ιδρυτές της ομάδας. Ο Τσιρίδης Νίκος και ο πενηντάρης Πλαστήρας είναι κάποιοι από αυτούς. Βρίσκουν το πρώτο καταστατικό και το 1954 η "ΕΛΠΙΔΑ ΣΑΠΩΝ" ξαναπαίρνει σάρκα και οστά επίσημα. Πρόεδρος ο Χασσιάς Τέλης. Ευσταθόπουλος, Τσιαντούκας, Τραμπίδης, Λουϊζος, Ταμουρίδης είναι μερικοί μόνο από τους ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής. Πρωταθλήματα άλλοτε επίσημα και άλλοτε ανεπίσημα, αλλά το ίδιο σκληρά, δυνατά και πάντα καθαρά. Αντίπαλες ομάδες υπήρχαν κυρίως στις μεγάλες πόλεις των νομών Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Διδυμότειχο, Ορεστιάδα. Το 1969 η ΄΄ΕΛΠΙΔΑ ΣΑΠΩΝ΄΄ κάνει την καλύτερη πορεία στην ιστορία της, στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας αν κερδίσει ανεβαίνει στην Β΄ Εθνική! Χάνει την άνοδο κερδίζει ο Πανθρακικός. Η "ΕΛΠΙΔΑ" κερδίζει ένα γήπεδο που από την επόμενη χρονιά είναι πραγματικοτητα, μεχρι και σήμερα. Η φήμη λέει πως… χάθηκε η Β΄ Εθνική για να κερδιθεί το γήπεδο.

Ακολουθούν ως πρόεδροι οι γιατροί Πασχαλίδης και Γιακαμόζης επί προεδρία τους η πορεία της "ΕΛΠΙΔΑΣ" κάτι παραπάνω από ικανοποιητική μπορεί να χαρακτηρισθεί. Για κάποιες χρονιές αγωνίζεται σε μια κατηγορία αντίστοιχη περίπου με τη σημερινή Γ΄ Εθνική. Από Θεσσαλονίκη μέχρι Ορεστιάδα και από Δράμα μέχρι Πτολεμαΐδα τα ταξίδια για τους αγώνες της. Ακόμα και σήμερα κάποιοι κάτοικοι πόλεων της Βορείου Ελλάδος θυμούνται της Σάπες από την ονομαστή τότε "ΕΛΠΙΔΑ"!

Τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί στην Α΄ Ερασιτεχνική με εξαιρέσεις κάποιες χρονιές στο Περιφερειακό πρωτάθλημα, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να εδραιωθεί σ’αυτό και γιατί όχι να ανεβεί πιο πάνω.

Όλα αυτά τα χρόνια ανδρώθηκαν μέσα σε αυτή την ομάδα εκατοντάδες αγόρια. Εμαθαν, επαιξαν, μάτωσαν, έζησαν. Κάποιοι με το ταλέντο τους ξεχώρισαν και έκαναν ένα βήμα πιο πάνω, μια μεταγραφή. Στον Πανθρακικό για παράδειγμα αγωνίστηκαν πολλοί ποδοσφαιριστές της "ΕΛΠΙΔΑΣ". Καραθανάσης Ισίδωρος, Μουσταφά Μπερμπερ, Πάππος Νικόλαος, Κελέσης, Τοπάζ Ραϊφ, Νέμιτσας Δημήτριος είναι μερικοί που κόσμησαν με την παρουσία τους στα γήπεδα με την ομάδα του Πανθρακικού. Ο Δοξάκης που πέρασε επίσης από την "ΕΛΠΙΔΑ" αγωνίστηκε στην Α΄ Εθνική με την ομάδα της Δόξα Δράμας και του Εθνικού Πειραιώς. Ένα άλλο σπλάχνο της έφτασε στα μεγάλα σαλόνια και αγωνίστηκε για χρόνια εκεί. Ο Γεώργιος Χαλκίδης που το όνομα του είναι συνδεδεμένο με την ομάδα της Ξάνθης. Τα ταλέντα πάντα υπήρχαν σε αυτόν τον τόπο. Η τελευταία μεγάλη μεταγραφή είναι αυτή του Βαγγέλη Καραθανάση στον Π.Α.Ο.Κ.

Ελπίδα σημαίνει προσμονή, αναμονή κάποιου καλού. Αυτό εκφράζει και την ομάδα "ΕΛΠΙΔΑ". Μόνο που από μόνη της δεν μπορεί τίποτα να κάνει, χρειάζεται κοντά της ανθρώπους με μεράκι, διάθεση, αγάπη, προσφορά, χρειάζεται όλο τον κόσμο για να κρατήσει ψηλά την ελπίδα μας και εμείς με τη σειρά μας ψηλά την "ΕΛΠΙΔΑ"

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ : 1928

ΧΡΩΜΑΤΑ : ΑΣΠΡΟ ΠΡΑΣΙΝΟ

ΕΔΡΑ : ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΣΑΠΩΝ



ΠΗΓΗ:
http://www.elpissapon.gr(Χρηστακάκη Βασίλη.)

[trelamenos]

Πρώτη ομάδα ποδοσφαίρου ήταν ο Άρης Δεσκάτης το 1935. Η ομάδα πήρε το όνομα Καμβουνιακός το 1969. Από τότε είναι έντονη και δημιουργική η παρουσία του στον αθλητικό χώρο. Αγαπήθηκε και στηρίχθηκε πολύ από τους Δεσκατώτες.
Σήμερα , κυπελλούχος και πρωταθλητής στην Ε.Π.Σ. Γρεβενών, ανέβηκε στον Περιφερειακό Πρωτάθλημα.
Εκτός από την κύρια ομάδα λειτουργούν τέσσερα τμήματα: εφηβικό, παιδικό, προπαιδικό και junior.
ΠΗΓΗ:
http://www.dimos-deskatis.gr/index.php? ... &Itemid=94

[trelamenos]

Έτος Ιδρύσεως 1928
Χρώματα: Κίτρινο - Μαύρο
Αριθμός Μητρώου Ε.Π.Ο.: 312
- Ποδοσφαιρικά αναγνωρίστηκε το 1949 - 1950 και συμμετείχε στα πρωταθλήματα της Ένωσης Θεσσαλίας.
Από το 1960 και μετά συμμετέχει στα πρωταθλήματα της Ένωσης Λάρισας με αρκετές διακρίσεις:1962-63: Πρωταθλητής Β1 Ομίλου
1969-70: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής
1970-71: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής
1972-73: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής και μετά από αγώνες κατάταξης ανέρχεται στη Β Εθνική.
1973-74: Β Εθνική
1974-75: Β Εθνική
1975-76: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής Β Ομίλου
1977-78: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής Α Ομίλου και κυπελλούχος Ένωσης Λάρισας σε αγώνα με την ‘Ανθούπολη’. Σκορ 3 - 3 και πέναλτι 4 - 3.
1978 - 79: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής Α Ομίλου και κυπελλούχος Ένωσης Λάρισας σε αγώνα με τον ‘Φαλανιακό’. Σκορ 4 - 0.
1980-81: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής Α Ομίλου και Άνοδος στη Δ Εθνική
1981-82: Κυπελλούχος Ένωσης Λάρισας σε αγώνα με τον ‘Π.Ο. Ελασσόνας’. Σκορ 1-1 και πέναλτι 3-2.
1982-83: Κυπελλούχος Ένωσης Λάρισας σε αγώνα με τον ‘Π.Ο. Ελασσόνας’. Σκορ 2-1.
1984-85: Πρωταθλητής Δ Εθνικής και άνοδος στη Γ Εθνική.
1985-86: Αγωνίζεται στη Γ Εθνική.
1986-87: Αγωνίζεται στη Δ Εθνική.
1987-88: Πρωταθλητής στη Δ Εθνική και άνοδος στη Γ Εθνική.
1988-89: Αγωνίζεται στη Γ Εθνική.
1989-90: Αγωνίζεται στη Γ Εθνική.
1990-91: Δ Εθνική και κυπελλούχος Ένωσης Λάρισας σε αγώνα με τον ‘Απόλλωνα Λάρισας’. Σκορ 1-0.
1995-96: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής και άνοδος στη Δ Εθνική όπου αγωνίζεται μέχρι τη σεζόν 1998-99.
1999-00: Αγωνίζεται στη Α Ερασιτεχνική.
2000-01: Αγωνίζεται στη Α Ερασιτεχνική.
2001-02: Αγωνίζεται στη Α Ερασιτεχνική.
2002-03: Πρωταθλητής Α Ερασιτεχνικής και άνοδος στη Δ Εθνική.
2003-04: Αγωνίζεται στην Δ’ Εθνική. Κατακτά το κύπελλο της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λάρισας νικώντας τον Απόλλωνα Λαρίσας με 1-0 με γκολ του Παναγιώτη Γιαννακόπουλου.
2004-05: Αγωνίζεται στην Δ’ Εθνική.
2005-06: Αγωνίζεται στην Δ’ Εθνική.

ΠΗΓΗ:
http://axilleas.farsala.net/

[trelamenos]

1973 έτος ίδρυσης του Α.Ο. ΦΙΛΟΚΤΗΤΗ, αφού εκείνη την χρονική στιγμή οι ομάδες ΦΑΡΟΣ, ΑΣΤΕΡΑΣ, και ΜΕΛΙΒΟΙΑΚΟΣ, που υπήρχαν και που ήταν ομάδες των μαχαλάδων του χωριού μας (δεν αγωνίζονταν σε επίσημο πρωτάθλημα, παρά μόνο με ομάδες της γύρω περιοχής), πήραν την απόφαση να συνενωθούν και να δημιουργήσουν τον τότε Α.Ο. ΦΙΛΟΚΤΗΤΗ ΜΕΛΙΒΟΙΑΣ.
Με την θέληση και τον ζήλο των τότε νεαρών παιδιών καταφέρνει την επόμενη κιόλας χρονιά να πάρει μέρος για πρώτη φορά, επίσημα πλέων, ως εκπρόσωπος του χωριού μας στο πρωτάθλημα της Γ’ τοπικής κατηγορίας της Ε.Π.Σ. Λάρισας. Μέχρι το 2000 η ομάδα του ΦΙΛΟΚΤΗΤΗ συμμετέχει ανελλιπώς στα πρωταθλήματα της Γ’ και της Β’ τοπικής ερασιτεχνικής κατηγορίας Ε.Π.Σ. Λάρισας.
Το 2000 η ομάδα καταφέρνει να ανέβει στα σαλόνια της μεγάλης κατηγορίας του νομού μας, δηλαδή στην Α’ τοπική κατηγορία της Λάρισας, και με την ευκαιρία της ένωσης των τότε κοινοτήτων και την μετατροπή τους σε Δήμους και Δημοτικά διαμερίσματα στο πρόγραμμα «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» έγινε ο εκπρόσωπος ολόκληρου του δήμου Μελιβοίας (μετά από απόφαση των μελών του Δ.Σ. του συλλόγου) έγινε ο ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΜΕΛΙΒΟΙΑΣ «ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ» όπου και αγαπήθηκε και στηρίχτηκε από όλους τους δημότες του δήμου.



Τα τελευταία χρόνια η ομάδα του ΦΙΛΟΚΤΗΤΗ συνεχίζει της επιτυχίες, αφού από το Καλοκαίρι του 2004 έχει ξεπεράσει τα σύνορα του νομού της Λάρισας και αγωνίζεται πλέον στο περιφερειακό πρωτάθλημα η αν θέλετε στην πάλαι ποτέ Δ΄Εθνική όπου παίρνουν μέρος ομάδες από όλη την κεντρική Ελλάδα, στον 4ο όμιλο.
Πολλές και σημαντικές οι διακρίσεις και σε αυτό το πρωτάθλημα από την ομάδα μας, με κορυφαία στιγμή την πρώτη χρονιά, το 2004-2005 όταν η ομάδα στην πρώτη της συμμετοχή στο περιφερειακό πρωτάθλημα κατάφερε να τερματίσει στην Τρίτη (3η) θέση της γενικής βαθμολογίας, πήρε το κύπελλο Ε.Π.Σ. Λάρισας, και έφτασε μέχρι τους 8 του κυπέλου ερασιτεχνών Ελλάδας όπου και αποκλείστηκε από την ομάδα του Πιερικού Κατερίνης με σκορ 4-0 φιλοξενούμενος στην έδρα του Πιερικού.


Η Ομάδα μας έχει σαν έδρα το δημοτικό γήπεδο «ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΣΙΑΠΑΝΟΣ» (φόρος τιμής στον αδικοχαμένο πρόεδρο, παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Φιλοκτήτη, και φιλαράκι όλων μας ΣΤΑΥΡΟ ΤΣΙΑΠΑΝΟ) που βρίσκεται στο Δ.Δ. Μελιβοίας, έχει χωρητικότητα 2000 θεατών, και έχει σαν βοηθητικό γήπεδο και προπονητικές εγκαταστάσεις το γήπεδο του Γερακαρίου που χρησιμοποιεί για τις προπονήσεις των παικτών της ομάδας ενώ σε περίπτωση κακών καιρικών συνθηκών έχει την άδεια να χρησιμοποιήσει και το γήπεδο του Δωτιέα στην Αγιά, μετά από συνενόηση με την διοίκηση της ομάδας και την τοπική αρχή.


Τα χρώματα της ομάδας είναι:
Κόκκινο- Λευκό- Μαύρο

Σαν έμβλημά της έχει τον μυθικό Βασιλιά ΦΙΛΟΚΤΗΤΗ.

ΠΗΓΗ:
http://www.aofiloktitis.gr/

[aem2]

Ιστορία Α.Ε. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Η ιστορία της Αθλητικής Ένωσης Μεσολογγίου ξεκινά σαν ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '30, και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Προερχόμενη από την συνένωση τοπικών ομάδων (Ολυμπιακός, Δάφνη, Ατρόμητος, Αστέρας) και το μεράκι κάποιων ανθρώπων, η ΑΕΜ αναγνωρίζεται τυπικά και ουσιαστικά σαν ποδοσφαιρικό, αθλητικό σωματείο και εντάσσεται στην δύναμη της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πατρών, τον Σεπτέμβριο του 1932.
Οι πρώτοι ποδοσφαιριστές της ήταν οι: Ντρες, Λιναρδάτος, Γιαννόπουλος, Μακεδονόπουλος, Παπαδημητρίου, Ζαβιτσανάκης, Γαλάνης, Βορίλας, Βαλσαμάκης, Σταυρόπουλος, Πετρολέγγας, Φάκας, Ρήγας και Πολύδωρος.
Το 1932 δίνει και τους πρώτους φιλικούς αγώνες με ομάδες της περιοχής, με εντυπωσιακά αποτελέσματα:
ΑΕΜ - ΑΡΗΣ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ : 6-0
ΑΡΗΣ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ - ΑΕΜ : 0-5
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΑΕΜ : 2-5
ΑΕΜ - ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ : 6-1

Η ομάδα της ΑΕΜ με την έναρξη του πολέμου, το 1940, παύει τις αγωνιστικές της δραστηριότητες και μετά το Αλβανικό Έπος και την Γερμανική κατοχή, σε εποχή εμφυλίου σπαραγμού, εμφανίζεται διασπασμένη και διχασμένη, έχοντας πάρει τη θέση της δύο ομάδες: η ΝΙΚΗ και ο ΕΘΝΙΚΟΣ.
Με πρωτοβουλία των αείμνηστων Νάσου Θεοφιλάτου, Κωνσταντίνου Ρήγα και άλλων Μεσολογγιτών που προέρχονταν από διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις, ενώνουν το 1946 τις δύο ομάδες ΝΙΚΗ και ΕΘΝΙΚΟ και επανιδρύουν την ΑΕΜ.
Οι παίκτες που θα πλαισιώσουν το νέο αυτό ξεκίνημα της ΑΕΜ, θα αγωνιστούν για αρκετά χρόνια μαζί και θα δοξάσουν το όνομα της ομάδας της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.
Η μεταπολεμική ομάδα είχε ποδοσφαιριστές όπως οι Θεοφιλάτος, Ρήγας, Συνοδινός, Λιβιεράτος, Αποστολόπουλος, Κόλλιας, Κατσαντώνης, Καραβίας, Χασιώτης, Παπαναστασίου, Ραυτόπουλος, Σοφιανός, Σκαρλάτος, Νικολόπουλος, Φαράντος, Λεωνάκης και είναι αυτοί που αγωνίζονταν στα πρωταθλήματα που διοργανώνονταν από την Ε.Π.Σ. Πατρών.
Από μέσα της δεκαετίας του '50 εμφανίζονται κάποιοι παίκτες που όχι μόνο συνέχισαν να δοξάζουν το όνομα της ΑΕΜ, αλλά μερικοί εξ' αυτών αποτέλεσαν μεταγραφικούς στόχους μεγαλύτερων ομάδων. Οι Σικόλας, Γκούβας, Κομματάς, Σταθέλος, Δεράου, Πουλής, Λεωνάκης, Σακεριανός, Σοροντήλας, Μαμαλούγκας κ.α. αποτέλεσαν μια αξεπέραστη δυναμική και τεχνική γενιά ποδοσφαιριστών, που προετοίμασε το έδαφος για να αναδειχθεί η ΑΕΜ σε σημαντική και υπολογίσιμη για τους αντιπάλους της ποδοσφαιρική δύναμη.
Την αγωνιστική περίοδο 1966 - 67 η ΑΕΜ ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Γ' Εθνική κατηγορία και με προπονητή τον Καρδαμή πετυχαίνει σημαντικά αποτελέσματα με τις ομάδες που αγωνίστηκε:
ΑΕΜ - ΑΡΤΑ : 2-0
ΠΑΤΡΑΪΚΟΣ - ΑΕΜ : 2-3
ΑΕΜ - ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΑΤΡΩΝ : 3-1
ΑΕΜ - ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ : 2-0

Οι παίκτες που την αποτελούσαν ήταν οι: Κατσάμπαλος, Αντωνάτος, Μπαλάσκας, Μουζόπουλος, Γκόρπας, Πάσσιος, Καββάγιας, Πασιόπουλος, Γαλανός, Μοσχόπουλος, Βουλιμιώτης, Μαντζουράτος, Πουλής, Τζίλιος, Αμούργης, Μαργέτης, Δενδρινός, Σουρούνης, Καλομαμάς.
Το 1968 ιδρύεται η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αιτωλοακαρνανίας όπου μετέχει και η ΑΕΜ, η οποία στις πρώτες διοργανώσεις αναδείχθηκε 4 συνεχόμενες φορές πρωταθλήτρια Αιτωλοακαρνανίας. Την περίοδο 1976-77 η ΑΕΜ αναδεικνύεται πρωταθλήτρια ομάδα του νομού μας, μετά από μάχη με τον ΑΡΗ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ, συγκεντρώνοντας 33 βαθμούς και πετυχαίνοντας, 15 νίκες, 3 ισοπαλίες και καμία ήττα.
Με προπονητή τον Παντελή Τσάπο και από τα μέσα της χρονιάς με νέο προπονητή τον Αχιλλέα Σαββίδη, η ΑΕΜ αγωνίζονταν με τους: Ζήκο, Μανιάτη, Γουλή, Τζήλιο, Σκύρλα, Βούρβαχη, Τριανταφύλλου, Πασσιόπουλο, Καραμανόπουλο, Σταμουλακάτο, Δενδρινό, Σαρτζή, Ζαπαντιώτη, Λίτσο, Λύτρα, Γαλανό, Πιτσέρη, Μπάθα, Κάκκο και Καραθανασόπουλο.
Σαν πρωταθλήτρια της ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας, η ΑΕΜ μετείχε σε μικρό περιφερειακό πρωτάθλημα που το αποτελούσαν 6 πρωταθλήτριες Ενώσεων, από τις οποίες ο πρωταθλητής θα ανέβαινε στην Β' Εθνική κατηγορία.
ΑΕΜ - ΑΜΑΛΙΑΔΑ : 1-0
ΑΜΑΛΙΑΔΑ - ΑΕΜ : 1-1
ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΣ - ΑΕΜ : 0-0
ΑΕΜ - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΣ : 1-0
ΑΕΜ - ΑΙΟΛΙΚΟΣ : 2-1
ΑΙΟΛΙΚΟΣ - ΑΕΜ : 0-1
ΑΕΜ - ΔΟΞΑ ΜΑΓΟΥΛΑΣ : 3-1
ΔΟΞΑ ΜΑΓΟΥΛΑΣ - ΑΕΜ : 1-2
ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟΣ - ΑΕΜ : 1-1
ΑΕΜ - ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟΣ : 3-0

Η ΑΕΜ ανεδείχθη πρωταθλήτρια με 17 βαθμούς 15-5 τέρματα και συνολικά 7 νίκες, 3 ισοπαλίες και καμία ήττα, γράφοντας έτσι την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία της, αφού ανέβηκε για πρώτη φορά στην Β' Εθνική κατηγορία.
Η ΑΕΜ αγωνιζόμενη την περίοδο 1977-78 στην Β' Εθνική κατηγορία με 20 συνολικά ομάδες ακολουθεί μια μέτρια αγωνιστική πορεία και κατατάσσεται τελικά στην 18η θέση, με 24 βαθμούς. Στο κύπελλο Ελλάδας, απεκλείσθη από την ομάδα των ΤΡΙΚΑΛΩΝ με 0-1.
Οι παρακάτω παίκτες αποτελούσαν την ομάδα της ΑΕΜ στην Β' Εθνική: Ζήκος, Ζαπαντιώτης, Καραθανασόπουλος, Γαλανός, Κάκκος, Καραμανόπουλος, Χαΐδάκης, Μπάθας, Καββάγιας, Δενδρινός Δ., Ψεύτης, Μανιάτης, Μπαλντούμας, Τζίλιος, Αλπέντζος, Τριανταφύλλου, Σταμουλακάτος, Τσακμακίδης, Πασσιόπουλος, Πασσάς, Ζαπαντιώτης, Μάνθος, Βούρβαχης. Προπονητής ήταν ο Αχιλλέας Σαββίδης και συνεργάτες του οι Μπάμπης Σεραφείδης και Νικόλαος Καραμανλής. Πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Γ. Νατσικώστας.
Ακολούθως η ΑΕΜ αγωνίζεται στην Εθνική Ερασιτεχνική για μερικά χρόνια, καταλαμβάνοντας μάλιστα αξιόλογες θέσεις στον βαθμολογικό πίνακα. Μερικοί παίκτες που αγωνίζονταν αυτή την σημαντική περίοδο για την ΑΕΜ ήταν οι: Παναγιωτόπουλος, Σκάνδαλος, Χαΐδάκης, Μανιάτης, Κατσίφας, Μαργέλης, Μπακοδήμος, Κουτρούλης, Ξηρός, Αχτύπης, Λιακκάκης, Καλτσούλας, Μουρίκης, Δερβίσης, Κρανιώτης, Μιχαλόπουλος, Μάνθος.
Την περίοδο 1987-88 η ΑΕΜ αγωνιζόμενη στο τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, βγαίνει πρωταθλήτρια με πολλά ρεκόρ: 29 νίκες, 5 ισοπαλίες καμία ήττα, 61 βαθμούς, 125-22 τέρματα. Μετέχει επίσης σε αγώνες μπαράζ για άνοδο στην Δ' Εθνική, όπυ αναδεικνύεται πρώτη με 10 βαθμούς.
ΑΕΜ - ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΚΟΣ : 4-0
ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΚΟΣ - ΑΕΜ : 0-6
ΑΜΑΛΙΑΔΑ - ΑΕΜ : 0-0
ΑΕΜ - ΑΜΑΛΙΑΔΑ : 2-0
ΑΕΜ - ΔΑΦΝΗ ΠΑΤΡΩΝ : 3-1
ΔΑΦΝΗ ΠΑΤΡΩΝ - ΑΕΜ : 2-2

Με προπονητή τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα, την περίοδο 1988-89, η ΑΕΜ τερματίζει 2η μετά τον Παναιτωλικό, συγκεντρώνοντας 44 βαθμούς και κερδίζει μία ακόμη άνοδο σε μεγαλύτερη κατηγορία, αυτή την φορά, στην Γ' Εθνική κατηγορία.
Οι παίκτες που πέτυχαν αυτή την επιτυχία ήταν οι: Ασημάκης, Ντρέλιας, Ξανθόπουλος, Γαλής, Μουρίκης, Μπαλντούμας, Ανδρονίκου, Κάκκος, Μάνθος Λ., Αχτύπης, Ταράσης, Χαΐδάκης, Κακογιάννης, Κότσαλος, Καλύβας, Δοντάς, Καπώνης, Μεταξούλης, Δανιήλ.
Μερικά αποτελέσματα αγώνων:
ΑΕΜ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ : 1-0
ΑΕΜ - ΧΑΝΙΑ : 1-0
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ - ΑΕΜ : 1-1
ΑΕΜ - ΜΑΝΔΡΑΪΚΟΣ : 4-0
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΑΕΜ : 2-0
ΑΕΜ - ΜΟΣΧΑΤΟ : 4-0
ΑΕΜ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ : 4-1
ΑΜΑΛΙΑΔΑ - ΑΕΜ : 0-2

Στη Γ΄ Εθνική η ΑΕΜ αγωνίστηκε τις περιόδους 1989-90, 90-91, 91-92, αντιμετωπίζοντας πολύ γνωστές ομάδες, δεν κατάφερε όμως ποτέ να κάνει την πολυπόθητη υπέρβαση για άνοδο σε μεγαλύτερη κατηγορία.
ΑΕΜ - ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ : 6-1
ΑΕΜ - ΑΙΓΑΛΕΩ : 2-0
ΑΕΜ - ΗΡΟΔΟΤΟΣ : 6-1
ΑΧΑΡΝΑΪΚΟΣ - ΑΕΜ : 1-3
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ - ΑΕΜ : 0-1
ΑΕΜ - ΦΩΣΤΗΡΑΣ : 3-0
ΑΕΜ - ΕΛΕΥΣΙΝΑ : 2-1
Για το Κύπελλο Ελλάδος:
1989-90 ΗΡΑΚΛΗΣ - ΑΕΜ : 5-0
1990-91 ΑΕΚ - ΑΕΜ : 5-1
1991-92 ΠΑΟΚ - ΑΕΜ : 4-1

Μερικοί από τους παίκτες που αγωνίστηκαν στην Γ' Εθνική, αυτές τις χρονιές ήταν οι: Μαχαίρας, Ντρέλιας, Ασημάκης, Μουρίκης, Ζαβογιάννης, Γαλλής, Ιωακειμίδης, Ταράσης, Καλύβας, Τζάτζος, Κερασιώτης, Τσούξτος, Σουβλέρης, Αριτζής, Μακρής, Μάνθος, Πατρώνης, Δελημάρης, Διδασκάλου, Νταλακούρας, Κερανούδης, Ζευγίτης, Παπαχρήστος, Ζαρκαβέλης, Ζήκος, Πετούσης, Λαγούδης κ.α. Ακολούθησαν δύο αγωνιστικές περίοδοι στην Δ' Εθνική και με προπονητή το Νόνι Λίμα, η ΑΕΜ καταφέρνει να κερδίσει την άνοδό της.
ΑΕΜ - ΠΑΟ ΒΑΡΔΑΣ : 5-2
ΑΕΜ - ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ : 4-1
ΑΕΜ - ΖΑΚΥΝΘΟΣ : 10-1

Αγωνίστηκαν οι: Νικολαΐδης, Ζαβογιάννης, Λίμα, Μουχάνης, Κούσης, Πετούσης, Χυτήρογλου, Στασινόπουλος, Καλογερόπουλος, Ζευγίτης, Λάτος, Ζαρκαβέλης, Ζαπαντιώτης, Γκρέκας, Μιχόπουλος, Παπαδήμας, Καρτσακλής.
Την αγωνιστική χρονιά 1994-95 η ΑΕΜ μετά από κακή πορεία και με προπονητή το Γιουγκοσλάβο Ζλάτκο Γκρίμποτιτς, τερματίζει στην 17η θέση και υποβιβάζεται. Μερικά αποτελέσματα:
ΑΙΓΑΛΕΩ - ΑΕΜ : 0-0
ΑΕΜ - ΧΑΪΔΑΡΙ : 2-1
ΑΕΜ - ΑΧΑΡΝΑΪΚΟΣ : 4-0
ΑΕΜ - ΝΑΥΠΛΙΟ : 2-0
Για το Κύπελλο Ελλάδας:
ΑΕΜ - ΝΑΟΥΣΑ : 0-1
ΑΕΜ - ΟΦΗ : 1-0

Αγωνίστηκαν οι: Ζαπαντιώτης, Τσιρογιάννης, Μπιτσικώκος, Μπακογιάννης, Κοντιζάς, Λάτος, Φράγκος, Γκάϊτς, Ζαρκαβέλης, Τσελεμπής, Μαρίνος, Χατζηγεωργίου, Βουκελάτος, Ηλιάδης, Κοντόβας, Ταράσης, Καζάκος, Φωνταλής, Καρτσακλής.
Από την αγωνιστική περίοδο 1995-96 έως και σήμερα η ΑΕΜ συνεχίζει να αγωνίζεται αξιοπρεπώς και να κρατά άσβεστο το όνειρο της ανόδου και την σημαία της ιστορίας της ψηλά, στον ιστό του Ελληνικού Ποδοσφαίρου.
Για 6η χρονιά, η Αθλητική Ένωση Μεσολογγίου, αγωνίζεται στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής (5ος όμιλος) και παρά τις όποιες δυσκολίες (οικονομικές, αθλητικές υποδομές κ.λ.π.) μεταφέρει υπερήφανα το όνομα της ιστορικής μας ομάδας, όπου και αν αγωνίζεται.

από clubs.pathfinder.gr/aemfans_2

[trelamenos]

Ο Σαρωνικός Αίγινας είναι ένα από αρχαιότερα και ιστορικά ποδοσφαιρικά σωματεία του Πειραιά, ιδρύθηκε το έτος 1930. Ανήκει στην Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά και αγωνίζεται στην Δʼ Εθνική κατηγορία(9ο ΟΜΙΛΟ).
Έχει ως έδρα το Δημοτικό Στάδιο Αίγινας, με χωρητικότητα 1.800 καθήμενων θεατών.
Την περίοδο 2006-07 αναδείχθηκε κυπελλούχος ΕΠΣ ΠΕΙΡΑΙΑ.
ΠΗΓΗ:
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

[trelamenos]

Έτος Ιδρύσεως: 1953,
Χρώματα: Πράσινο – Άσπρο, Έμβλημα: Α.Π.Ο. Περαμαϊκός μέσα σε δύο φύλλα δάφνης,
Έδρα: Γήπεδο Περάματος, Γραφεία: Λεωφόρος Δημοκρατίας 164,

Τίτλοι – Διακρίσεις:
Κατέκτησε το Κύπελλο Πειραιά το 1992 και το 2005.
Συμμετείχε στο Νότιο Όμιλο της Γ’ Εθνικής την περίοδο 1986 – 87. Έχασε σε αγώνες μπαράζ την άνοδό του στην Β’ Εθνική το 1977 και το 1979.
Από το 1983 έως και το 1994 πρωταγωνιστούσε στην τότε Δ’ Εθνική.
Το 1994 υποβιβάστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα όπου παραμένει ως σήμερα.
Το 1997 συγχωνεύτηκε με τον Εθνικό Περάματος και τη Δόξα Περάματος και μετονομάστηκε σε Α.Ο. Πέραμα.
Το 2001 υποβιβάστηκε στην Β’ Πειραιά, απ’ όπου την επόμενη χρονιά επέστρεψε στην Α’, επαναφέροντας ταυτόχρονα και το παλιό ιστορικό του όνομα.
Τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί και πάλι εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων επιδεικνύοντας πλούσια αγωνιστική και κοινωνική δράση.
To 2005 μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου, συμμετείχε στο Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδος, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά.

Από τα σπλάχνα του έχουν στο παρελθόν ξεπηδήσει δεκάδες αθλητές με καριέρα σε μεγάλους συλλόγους (Γιαλελής, Μπάκας, Κοχειλάς, Μουσούρης, Μανιώτης, Θεοτοκάτος, Σπαρής κ.α.).

ΠΗΓΗ:
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

[trelamenos]

Η ΙΣΤΟΡΙΑ του Α. Π. Σ. Αστέρας Αρφαρών – Νομού Μεσσηνίας.-
Κατά το έτος 1930 , αρχίζει η Αθλητική ποδοσφαιρική δραστηριότητα , στην μικρή κωμόπολη των Αρφαρών, των 1500 μόνιμων κατοίκων .-
Τότε στο Αρφαρά, μη όμως νόμιμα , ήρχε Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος . Η αναγνώριση του Σωματείου , σύμφωνα με πληροφορίες , έγινε λίγο αργότερα .
Μεταξύ των ποδοσφαιριστών της εποχής εκείνης του 1930 , αναφέρονται οι : Μπούρας Γεώργιος του Δημοσθένη (ο μεμέτης ) , Λίβας Μίμης του Κλεομένη , Φέστας Σπύρος του Κωνσταντίνου , Μουτεβελής Βασίλειος του Γεωργίου , Μουτεβελής Ιωάννης του Πέτρου , Κοτταρίδης Βασίλειος του Δημητρίου , Κάρτσιωνας Αντώνιος του Νικολάου , Μωραγιώργας Δημήτριος , Μωραγιώργας Κώστας , Θεόκας Ιωάννης, Κότσιαρης Γρηγόριος, Λαφαζάνος Δημήτριος , Γιανακούτζος Χρήστος , Κοτταρίδης Ιωάννης ,Πετρόπουλος Ιωάννης , Καπράλος Κωνσταντίνος , Κότσιαρης Ντίνος , Παπανηκολάου Γιάννης , κ.τ.λ…-
Έπειτα από πολλές προσπάθειες φιλοπρόοδων ατόμων , της κωμόπολης των Αρφαρών , ένα όνειρο των τότε νέων ανθρώπων του τόπου, έγινε πραγματικήτητα .-

Ο Αθλητικό Ποδοσφαιρικός Σύλλογος ΑΣΤΗΡ Αρφαρών ,γίνεται πραγματικότητα , με όλες τις προβλεπόμενες νόμιμες διαδικασίες , ίδρυσης , δημιουργίας και λειτουργίας .-
Το τρίπτυχο της ίδρυσης και λειτουργίας του ΑΠΣ Αστήρ Αρφαρών , ήταν :Εργατικότητα , Συμμετοχικότητα και Δημιουργικότητα .- Έτσι απλά , εργασία ,δημιουργία και συμμετοχή .-

Έτσι λοιπόν , για πρώτη φορά ,το έτος 1955 , ιδρύεται ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Αστέρας Αρφαρών .- Δεν κατόρθωσε όμως ο Σύλλογος αυτός να κρατηθεί στη ζωή , για πολύ .- Ο Σύλλογος διαλύεται για να ιδρυθεί και πάλι το έτος 1971 .- Οι άνθρωποι που πρωτοστάτησαν στην δημιουργία και ίδρυσα του Αστέρα Αρφαρών ήσαν : Σπύρος Κ.Φέστας, Βασίλης Δ. Κοτταρίδης , Κωνσταντίνος Γ. Χριστόπουλος , Ιωάννης Γ. Χριστόπουλος , Μένης Γ. Χριστόπουλος , Περικλής Γ. Μπούρας , Χρήστος Γ. Μπούρας , Παναγιώτης Κυριαζής , Νίκος Γάμπας , Παναγιώτης Γ. Σκούλικας , και αρκετοί άλλοι που σιγά και δηλά μεγάλωναν την ποδοσφαιρική αθλητική οικογένεια , της κωμόπολης Αρφαρών των 3500 περίπου τότε κατοίκων .- Από τους πρώτους ποδοσφαιριστές του τότε Αστέρα Αρφαρών ήσαν οι : Νίκος Περικλή Τσιάβας , Μίμης Τσιάβας , Λάκης Ιω. Παπανηκολάου , Άγγελος Γ. Παπανικολάου , Γεώργιος Δημ . Μπούρας , Περικλής Γ. Μπούρας , Σταύρος Ι. Παπανηκολάου , Γεώργιος Ιω.– Παπανηκολάου Αριστείδης Γ. Λαφαζάνος , Γεώργιος Κ. Αργυράκης , Γεώργιος Η. Αργυράκης , Νικόλαος Η. Αργυράκης , Λευτέρης Ιω. Παπανηκολάου , Κωνσταντίνος Ιω. Πετρόπουλος, Παναγής Πέτρου Μπούρας , Χρήστος Πετρ. Μπούρα , Γεώργιος Πετρ. Μπούρα , Αριστείδη Γ. Μαλαπάνη , Γρηγόρη Θ. Μπούρα , Ιωάννη Θ. Μπούρα , Ηλία Χρ. Καράγιαννη , Αναστάσιος Χρ. Νιάρχος , Νίκος Γ. Νιάρχος , Κώστας Αθ. Κατσιαμπάνης , Νίκος Κ.Γάμπας , Κώστας (Ντίνος) Σκούλικας , Τάσος Δ. Μπούρας , Ασαστάσιος Σιάγκρης , Γεώργιος Δ. Μπούρας , Μένης Κ. Κατσιαμπάνης , Σωτήρης Ν. Γεωργούντζος ,Δημήτριος Κουλούρης , Αντώνιος Ν. Γεωργούτζος , Αντώνιος Π. Θεόκας , (Τσιότρας), Αντώνιος Γ. Μπούρας , και πάρα πολλοί άλλοι με την πάροδο και των ετών .- Είναι δυνατόν να ξεχαστούν οι τότε αγώνες μεταξύ Αστέρα και Ατρόμητου Πλατύ , όπως και οι αγώνες Σιξάϊτ που δινόντουσαν στο γήπεδο Μεσσηνιακού με ΑΕΚ Καλαμάτας , Απόλλωνα , Πράσινα Πουλιά Καλαμάτας , Εθνικό Μελιγαλά κ.τ.λ. τις τότε ποδοσφαιρικές ομάδες ; Αναφερθήκαμε σε ορισμένα ονόματα , από τους πρώτους ποδοσφαιριστές της ομάδας .- Ίσως κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές να ξεχάστηκαν να αναφερθούν ,..όχι πάντως από καλή ή καλή πρόθεση .- Το 1971 μια από τις συνθέσεις της ομάδος του Αστέρα ήταν : Μωρογιώργας Κ. Νίκος , Κοτταρίδης Γ. Δημήτριος , Νιάρχος Γ. Νικόλαος . Λαγόγιαννης Σαράντος , Αργυράκης Η. Γεώργιος , Φέστας Παν, Ηλίας , Παπανηκολός Γ. Στυλιανός , Κολυμπίρης Δημήτριος , Σιάγκας Αναστάσιος , Παπανiκολάου Ηλ. Θεόδωρος , Νιάρχος Χρ. Αναστάσιος ,
Αγγελής Κ. Περικλής , Μουτεβελής Βασίλειος , Μουτεβελής Π.
Δημήτριος , Καράγιαννης Χρ, Ηλίας , Γεωργούντζος Νικ. Αντώνιος , Μπούρας Θ. Τηλέμαχος , Γιαννακούντζος Γ. Απόστολος , Γεωργούντζος Νικ. Σωτήρης , Μπύρας Δημ. Αναστάσιος , κ. α .- Κατά το έτος 1971 το πρώτο εκλεγέν με αρχαιρεσίες Διοικητικό Συμβούλιο , του Αθλ. Ποδοσ., Συλλόγου Αστήρ Αρφαρών (27-06-197 ), ήταν :Βασίλειος Γ.Πολυχρόννης Νικόλαος Γ. Μωραγιώργας , Κωνσταντίνος Σπύρ. Φέστας , Ηλίας Γ. Αγγελής , Αθανάσιος Βασιλ . Κοτταρίδης , και Ιωάννης Θεόδ. Κάρτσιωνας , Και αναπληρωματικά Μέλη : Ιωάννης Παν Καμαρινόπουλος , Αριστείδης Γ. Μαλαπάνης , και Μέλη Εξελεγκτικής Επιτροπής εξελέγησαν : Παναγιώτης Ιωαν. Πετρόπουλος , Παναγιώτης Γ. Σκούλικας , και Κωνσταντίνος Γ . Τριαντάφυλλος .- Αντιπρόσωπος του Σωματείου : ο Χρήστος Γ. Μπούρας .- Γιατρός της ομάδας ορίζεται . ο αγροτικός γιατρός Κωνσταντίνος Σιβένας .- *
Στον Αστέρα είχε απενεμήθη για δυο ή τρεις χρονιές και το κύπελλο ήθους

ΠΗΓΗ:
http://snsstamoskal.blogspot.com/2008/0 ... _9852.html
Ετος 2007 Σταμάτιος Ν. Σκούλικας (οδοντίατρος)

[trelamenos]

Έτος Ίδρυσης: 1947
Άνοδος στην Δ΄ Εθνική: 1996-1997 όπου και αγωνίσθηκε κατά τις αγωνιστικές περιόδους 1997-1998 και 1998-1999.

Συμμετοχή στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ.ΑΝ.Α από την περίοδο 2003 - 2004 έως και 2006.

2006-2007: 1η συμμετοχή στον Τελικό Κυπέλλου Ε.Π.Σ.ΑΝ.Α.

ΤΙΤΛΟΙ
ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΕΠΣΑΝΑ 2006-07
Έδρα: Δημ. Στάδιο "Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ"

Χρώματα: Πράσινο - Άσπρο
ΠΗΓΗ: http://www.epsana.gr/

[trelamenos]

Έτος Ίδρυσης: 1927
O Γ.Σ ΜΑΡΚΟ μετείχε στο πρωτάθλημα ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ όταν δεν υπήρχαν αγώνες μεταξύ των ομάδων: ΛΑΥΡΙΟΥ, ΚΕΡΑΤΕΑΣ, ΚΟΡΩΠΙΟΥ, ΠΑΙΑΝΙΑΣ και ΣΠΑΤΑ.
Άνοδος στην Δ΄ Εθνική: 1994-1995
Άνοδος στην Γ΄ Εθνική: 1995 όπου αγωνίσθηκε για 11 χρόνια
2005-2006: η ομάδα έπεσε στην Δ΄ Εθνική όπου αγωνίζεται έως και σήμερα(9 ο ΟΜΙΛΟ)
1994: Κυπελλούχος Ε.Π.Σ.Αθηνών.
Έδρα: Δημοτικό στάδιο ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

Χρώματα: Λευκό - Πράσινο

[trelamenos]

Η Ιστορία του Αστέρα



Ο Αστέρας Τριπόλεως ιδρύθηκε το 1930, στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, αλλά αναγνωρίστηκε επίσημα από το Πρωτοδικείο Τριπόλεως με την υπ’αριθμ 312/1931 απόφαση. Μετά από λίγο καιρό, άγνωστο για ποιους λόγους, ο Αστέρας αδρανοποιήθηκε, ενώ το 1932 έχουμε την προσωρινή διάλυση όλων των ποδοσφαιρικών ομάδων της Τρίπολης.



Εκείνη την εποχή είχε έρθει στην Τρίπολη ο Μηνάς Τσαβδάρης, ο οποίος ίδρυσε ποδοσφαιρική ομάδα και της έδωσε το όνομα "Κεραμεικός" με ασπρόμαυρα χρώματα, επηρεασμένος από την περιοχή του Κεραμεικού που ζούσε. Ο Κεραμεικός δεν επισημοποιήθηκε ποτέ και το 1938, ο Μηνάς Τσαβδάρης παίρνει το καταστατικό του ανενεργού τότε Αστέρα, εντάσσει τους παίκτες του Κεραμεικού. Με αυτό τον τρόπο γίνεται η επανασύσταση του Αστέρα. Το 1939 ιδρύθηκε η ΕΠΟΤ, ο Αστέρας παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα της περιόδου 1939-1940, όπου αντίπαλοί του ήταν ο Άρης Τρίπολης, η ΑΕΚ Τρίπολης και η Ολυμπιάδα Τρίπολης. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος σταματάει –όπως ήταν φυσικό- κάθε αγωνιστική δραστηριότητα στην Τρίπολη και όπως όλα τα σωματεία της πόλης, έτσι και ο Αστέρας διαλύεται.



Μετά την λήξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ο Αστέρας επανιδρύεται με το όνομα "Νέος Αστέρας" και αναγνωρίζεται με την υπ’ αριθ. 508 απόφαση του Πρωτοδικείου Τριπόλεως στις 23 Ιουνίου 1947. Στην δεκαετία του ’50, ο Αστέρας αρχίζει να συμμετέχει στα πρωταθλήματα της ‘Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αρκαδίας, όπου κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του από το 1957 και έπειτα, κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλητή πέντε συνεχόμενες χρονιές (1957-1962). Ο Αστέρας έπαιξε για δύο χρόνια στην Β’ Εθνική (1961-1963), όντας η πρώτη ομάδα της Τρίπολης που έπαιξε σε τόσο υψηλή εθνική κατηγορία και μάλιστα είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Β’ Εθνικής, με την μορφή που την γνωρίζουμε σήμερα, από την αγωνιστική περίοδο 1962-63. Το καλοκαίρι του 1963, ο Αστέρας συγχωνεύθηκε με τον Άρη-Ατρόμητο, που είχαν συγχωνευθεί μεταξύ τους έναν χρόνο νωρίτερα. Έτσι, δημιουργήθηκε ο Αθλητικός Όμιλος Τριπόλεως.



Ουσιαστικά, ο Όμιλος έγινε πάνω στο καταστατικό του Αστέρα, το οποίο τροποποιήθηκε και μετονομάστηκε σε Όμιλο. Παράλληλα, δημιουργήθηκε μια δεύτερη ομάδα "Ο ΣΕΦΑ Άρης-Ατρόμητος" που στην συνέχεια μετονομάστηκε το 1965 σε "ΣΕΦΑ Αρκαδικός". Ο Όμιλος παρέμεινε στα αθλητικά δρώμενα μέχρι το 1968, αφού διαλύθηκε με την υπ’ αριθμ. 345 απόφαση του Πρωτοδικείου Τριπόλεως, μετά την απόφαση του τότε Γ.Γ. Αθλητισμού Κώστα Ασλανίδη, όταν συγχωνεύθηκε μαζί με τον Αρκαδικό, στον Παναρκαδικό.



Η νεότερη ιστορία του Αστέρα, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, ξεκινάει το 1978 και αναγνωρίζεται από την υπ’ αριθμ. 368 απόφαση του Πρωτοδικείου Τριπόλεως και έκτοτε αγωνίζεται με επιτυχία στα τοπικά πρωταθλήματα της Αρκαδίας, όπου πάντα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και μετράει πέντε συμμετοχές στην Δ’ Εθνική, από την οποία ανέβηκε πέρυσι στην Γ’ Εθνική κατηγορία όντας η καλύτερη ομάδα των δέκα ομίλων του περιφερειακού πρωταθλήματος με βάση τους αριθμούς και τα στατιστικά στοιχεία.



Έτος ίδρυσης: 1931

Χρώματα: Κίτρινο-Μπλέ

Έμβλημα: Το Αστέρι

Αριθμός Μητρώου: 2658

ΠΗΓΗ:
http://asterastripolis.gr/

[trelamenos]

Ο Ηρακλής έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στον χρόνο. Είναι το παλιότερο αθλητικό σωματείο σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και τα χρώματά του, το γαλάζιο και το λευκό, θυμίζουν έντονα τα χρώματα της Ελλάδας.

Η ιστορία του Ηρακλή ξεκινά από το 1899, όταν ιδρύθηκε ο όμιλος Φιλόμουσων. Ο όμιλος δεν ήταν αθλητικός σύλλογος, αλλά ένα σωματείο γραμμάτων και μουσικής. Το 1903, τα μέλη του ομίλου αποφάσισαν να εντάξουν στις δραστηριότητες τους τον αθλητισμό. Δημιούργησαν ένα γυμναστήριο και ίδρυσαν τμήματα κολύμβησης και ποδηλασίας. Ωστόσο, ήταν το ποδόσφαιρο, ένα νέο άθλημα εκείνης της εποχής που «έκλεψε τις καρδιές» των αθλητών.

Σημαντικές Χρονολογίες
1928 Ο Ηρακλής κατακτά το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Θεσσαλονίκης
1933 Συμμετέχει σε ημιτελικό κυπέλλου Ελλάδας
1934 Καταλαμβάνει την δεύτερη θέση στο εθνικό πρωτάθλημα
1935 Βαλκανικό κύπελλο στη Σόφια Βουλγαρίας Σύνθεση Ηρακλή: Σιδερόπουλος, Κατραντζόπουλος, Ρίμπας, Χούμης, Μπαλτάσης, Βικελίδης, Κασιμάτης, Συμεωνίδης, Χριστοδούλου, Μυγιάκης, Κουράντης Γήπεδο: Γιούνακ
1938 Κατακτά το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Θεσσαλονίκης
1939 Καταλαμβάνει την δεύτερη θέση στο εθνικό πρωτάθλημα
1947 Συμμετέχει στο Εθνικό Πρωτάθλημα (βγαίνει δεύτερος) και στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας
1951 Τρίτος στο εθνικό πρωτάθλημα
1957 Συμμετέχει στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1958 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1961 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Παράλληλα, παίρνει μέρος (πρώτη συμμετοχή ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας) στο Κύπελλο Εκθέσεων, το σημερινό ΟΥΕΦΑ
1971 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1975 Συμμετέχει μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1976 Κατακτά το κύπελλο Ελλάδας
1980 Συμμετέχει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας
1985 Κατακτά το Βαλκανικό κύπελλο
1987 Συμμετέχει στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας
1989 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1990 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1996 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1998 Συμμετέχει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας
2000 Συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ περνώντας για πρώτη φορά στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης αποκλείοντας τη γαλλική Gueugnon
2001 Κατακτά την πέμπτη θέση του πρωταθλήματος και συμμετέχει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας
2002 Κατακτά την 6η θέση του Πρωταθλήματος. Εξοδος στην Ευρώπη
2003 Κατακτά την 7η θέση του Πρωταθλήματος και λαμβάνει μέρος στο Κύπελλο
2004 Κατακτά την 8η θέση του Πρωταθλήματος και συμμετέχει στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδος
2006 Με εκπληκτική και άξια καταγραφής πορεία, ιδίως στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος, η ομάδα φτάνει στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα με την τελική κατάταξη. Ο ΗΡΑΚΛΗΣ τερματίζει με ενεργητικό 51 βαθμών.

ΠΗΓΗ:
http://www.iraklis-fc.gr/

[trelamenos]

Το ποδόσφαιρο ήταν από πολύ παλιά το πιο διαδεδομένο άθλημα στην Πετρούσα. Μεταπολεμικά οι πρώτες προσπάθειες για την δημιουργία οργανωμένων ποδοσφαιρικών ομάδων εξαντλούνται στα πλαίσια των μαθητικών ομάδων του Δημοτικού Σχολείου καθώς και στις ομάδες που δημιουργούνται από παιδιά των διαφόρων γειτονιών του χωριού.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 νέοι του χωριού – μέλη του Αγροτικού Συλλόγου της Πετρούσας – συγκροτούν κατά διαστήματα κάποια ποδοσφαιρική ομάδα και δίνουν ανεπίσημους αγώνες με ομάδες γειτονικών χωριών.

κείνη την εποχή η ομάδα της πρωτεύουσας του Νομού μας η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ αγωνίζεται στο Εθνικό Πρωτάθλημα της Ελλάδος και είναι η πρώτη ομάδα από την επαρχία η οποία μπορεί και ανταγωνίζεται ισάξια το ποδοσφαιρικό κατεστημένο της χώρας φτάνοντας τρείς φορές στον τελικό του κυπέλου Ελλάδος με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ γράφει ιστορία γίνεται το καμάρι όλου του Νομού μας και όνειρο όλων των νέων της περιοχής που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.

Έτσι και στην Πετρούσα μια ομάδα νέων του χωριού σαφώς πεηρεασμένοι από τον θρύλο που έχει δημιουργήσει η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ πανελλαδικά, αποφασίζει να ιδρύσει οργανωμένη ποδοσφαιρική ομάδα η οποία να μπορεί να συμμετέχει επίσημα σε αγώνες πρωταθλήματος.

Σημαντικές στιγμές από την ιστορία της "ΔΟΞΑΣ ΠΕΤΡΟΥΣΑΣ":

• Το 1964 ιδρύεται η ομάδα του χωριού μας,η ΔΟΞΑ ΠΕΤΡΟΥΣΑΣ.
• Το 1965 αγωνίζεται για πρώτη φορά στην Γ´ Ερασιτεχνική κατηγορία του Νομού Δράμας.
• Το 1970 Προβιβάζεται στην Β´ Ερασιτεχνική κατηγορία του Νομού Δράμας.
• Το 1972 προβιβάζεται στην Α´ Ερασιτεχνική κατηγορία.

Από το 1972 αγωνίζεται στην Α´ερασιτεχνική κατηγορία της Ε.Π.Σ. ΔΡΑΜΑΣ συνεχώς σ’ αυτήν τριάντα πέντε (35) ολόκληρα χρόνια με μοναδική εξαίρεση την περίοδο 1996-97, οπότε και αγωνίσθηκε στο πρωτάθλημα της Δ´ ΕΘΝΙΚΗΣ.

Είναι ίσως ο μοναδικός σύλλογος ο οποίος έχει να επιδείξει μια τόσο μακρόχρονη συνεχή παρουσία στην ανώτερη κατηγορία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου του Νομού Δράμας.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΟΞΑ ΠΕΤΡΟΥΣΑΣ

Πρωταθλήτρια Α’ Ερασιτεχνικής κατηγορίας Δράμας: 1986-87

Πρωταθλήτρια Α’ Ερασιτεχνικής κατηγορίας Δράμας: 1995-96

Δευτεραθλήτρια Α’ Ερασιτεχνικής κατηγορίας Δράμας: 1998-99.

Δευτεραθλήτρια Α’ Ερασιτεχνικής Κατηγορίας Δράμας 2000-2001.

Δευτεραθλήτρια Α’ ’Ερασιτεχνικής κατηγορίας Δράμας περιόδου 2005-2006

Φιναλίστ σε τρείς τελικούς Κυπέλου Ε.Π.Σ. ΔΡΑΜΑΣ περιόδων: 1979, 1982, 2006

ΠΗΓΗ:
http://www.doxapetrousas.gr

[trelamenos]

Φθινόπωρο του 1925. Στο Γυμναστήριο της οδού Ιδομένεος συνυπάρχουν αθλητές στίβου, αρσιβαρίστες και παλαιστές ποδοσφαιριστές κλπ. Ένα μέρος από τα "χρυσά" νιάτα της πόλης γυμνάζεται. Σκέψη στη σκέψη, κουβέντα στην κουβέντα αρχίζει να παίρνει συγκεκριμένο σχήμα ένα μισόλογο. O σπόρος της ιδέας για την ίδρυση ενός συλλόγου, γρήγορα προχώρησε στην πράξη. Το καταστατικό υπογράφτηκε στο σπίτι, του μετέπειτα γιατρού, Μηνά Ζαμπόζη... O Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου ήταν γεγονός. Φυτώριό του: Α) Oι πρόσκοποι του Ηρακλείου Β) Oι τελειόφοιτοι του Γυμνασίου Αρρένων της πόλης. Oι επιδιώξεις του νέου σωματείου όπως καταγράφηκαν στο καταστατικό ήταν: 1) Oι παντός είδους αθλητικές εκδηλώσεις 2) Η ψυχαγωγία των μελών. 3) Η οργάνωση διαλέξεων και εκδρομών κλπ. Oι νεαροί ιδρυτές του OΦΗ (όπως άρχισαν να τον αποκαλούν) ξεκίνησαν με ενθουσιασμό.
Πολλά μικρά και μεγάλα προβλήματα ξεπεράστηκαν με αποφασιστικότητα.


Mέχρι το 1956, κάπου 30 χρόνια μετά την ίδρυση του, η δραστηριότητα του OΦH περιοριζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα της A κατηγορίας Hρακλείου (EΠΣH), γιατί δεν είχε κατορθώσει να προκριθεί στην τελική φάση των προκρικατικών που θα του επέτρεπαν να διεκδικήσει την συμμετοχή του στο Eθνικό Πρωτάθλημα. Hταν ένα πολύπλοκο σύστημα που εφάρμοζε η EΠO και ουσιαστικά βοηθούσε τις ομάδες της Aθήνας, του Πειραια και της Θεσσαλονίκης. Oι πρωταθλήτριες ομάδες της Eλληνικής επαρχίας έπρεπε να δώσουν κι άλλους αγώνες μπαράζ για να πάρουν το εισιτήριο για την τελική φάση. Tα πράγματα άλλαξαν την σεζόν 1955-1956. Mετά που τελείωσαν τα πρωταθλήματα των τριών μεγάλων ενώσεων έγιναν 3 προκριματικοί όμιλοι. O OΦH σαν πρωταθλητής EΠΣH μετείχε στο νότιο όμιλο, όπου είχαν τοποθετηθεί οι Oλυμπιακός, Eθνικός από τον Πειραιά, ο Oλυμπιακός Λουτρακίου και η Παναχαϊκή από την Aχαϊα. O OΦH δεν πέτυχε τίποτε το αξιόλογο σ΄ αυτούς τους αγώνες.

Η πρόοδος του συλλόγου ήταν εντυπωσιακή. Τα περισσότερα ιδρυτικά μέλη του, αλλά και τα μετέπειτα στε
λέχη που τους πλαισίωναν ήταν και αθλητές του. Γρήγορα έγιναν τμήματα ποδοσφαίρου, αθλοπαιδιών (στα 1928 είχε γυναικεία ομάδα βόλεϊ) και φυσικά στίβου, κολύμβησης ενώ δημιουργήθηκε και ποδηλατικό τμήμα. O OΦΗ έτρεχε με γρήγορο ρυθμό στη λεωφόρο της δημιουργίας και της επιτυχίας. Επόμενο ήταν ν' αποκτήσει αμέσως και το φίλαθλο κοινό του που πολλαπλασιαζόταν καθώς ο σύλλογος πέρα από τις επιτυχίες του στο ποδόσφαιρο πρωταγωνιστούσε και είχε μεγάλες επιτυχίες και στ' άλλα αθλήματα και κυρίως στον κλασσικό αθλητισμό όπου στους Παγκρήτιους αγώνες κυριολεκτικά κυριαρχούσε. Φυσικά οι φιλόδοξοι ιδρυτές του Oμίλου και πρωτοπόροι του Κρητικού αθλητισμού γνώριζαν τα εμπόδια και τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζαν στην προσπάθειά τους. Γνώριζαν πως ο δρόμος της αναγνώρισης και της καταδίωξης είναι τραχύς και κουραστικός, αλλά ήλπιζαν. Ήλπιζαν και αισιοδοξούσαν γιατί η προσπάθειά τους δεν περιοριζόταν μόνο στο Ηράκλειο, αλλά αγκάλιαζε όλη την Κρήτη. Και πράγματι, έξι δεκαετίες μετά τη γέννησή του, το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου δικαίωσε τους κόπους και τα όνειρα εκείνων των ανθρώπων, γέμισε με υπερηφάνεια όλους τους Κρητικούς και ενθουσίασε όλους τους Έλληνες.

O OΦΗ ήταν από πολλά χρόνια ο τιμημένος εκπρόσωπος της Κρήτης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με εξαίρεση όμως κάποιες σποραδικές αναλαμπές, το ποδοσφαιρικό του άστρο κρυβόταν στη σκιά των "μεγάλων" της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Έτσι τη διετία 1986-88 ήρθε - για άλλους φυσιολογικά, για άλλους απρόσμενα αλλά πάντως ευχάριστα - η εκρηκτική αναρρίχηση στις κορυφές του ποδοσφαιρικού μας στερεώματος. O OΦΗ είχε τινάξει από πάνω του τον μανδύα του "φτωχού συγγενή" και άρχισε να κυνηγάει με λάγνα ορμή τους τίτλους και τις διακρίσεις, που ήρθαν φυσιολογικά: Κυπελλούχος Ελλάδος, επίδοξος πρωταθλητής και πανάξιος πρεσβευτής της χώρας μας στα σαλόνια του ευρωπαϊκού φουτμπώλ. Όμως καθώς προείπαμε όλα αυτά είχαν μια αρχή, μια αφετηρία. Ήταν ένα ξεκίνημα δύσκολο, αλλά καθοριστικό, δειλό αλλά ιστορικό και μιλάμε φυσικά για τη 15ετία 1925-1940. Επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν. Άλλωστε, όχι μόνο στο Ηράκλειο, αλλά και σ'όλη την Ελλάδα το ποδόσφαιρο ήταν στα σπάργανα. Όλες οι μετέπειτα μεγάλες δυνάμεις (σε πανελλήνιο επίπεδο) ήταν στο σχηματισμό τους. Στο Ηράκλειο και στην Κρήτη πιο γενικά υπήρχαν αρκετές επίσημες ομάδες αλλά πολλές περισσότερες ανεπίσημες. Την άφιξη μιας ομάδας από την στεριανή Ελλάδα την θεωρούσαν ιδιαίτερο αθλητικό γεγονός. Άλλωστε αυτές οι μετακινήσεις (πάντα με βαπόρια) ήταν σπάνιες και περιπετειώδες. Ελάχιστες ήταν και οι εξορμήσεις, των Κρητικών ομάδων προς το κέντρο και συγκεκριμένα στην Αθήνα. Πολύ συχνά όμως ο OΦΗ και οι άλλοι σύλλογοι έδιναν αγώνες, με ομάδες περαστικών πλοίων. Ήταν μια ηρωϊκή εποχή... Παρά τα παραπάνω και παρόλο ότι το ποδόσφαιρο παιζόταν σε κατ' ευφημισμό γήπεδα η ομάδα του OΦΗ όπως λένε οι τότε άνθρωποί του, πρέπει να έδωσε σ' αυτή την προπολεμική 15ετία πάνω από 400 αγώνες.

Oι νικηφόροι ήταν πολλαπλάσιοι αυτών που έληξαν με ήττα. Θεωρήθηκε εκπληκτικό το γεγονός όταν λίγο πριν τον πόλεμο για το Κύπελλο Κοτζιά είχαμε ΕΓOΗ - OΦΗ 5-0.


ΠEPIOΔOΣ ΓEΓONOΣ
1956-1957 Σαν πρωταθλητής EΠΣH πάλι συμμετείχε σε νέους αγώνες πάλι με αντιπάλους τους Παναργειακό, Παναχαίκή, Oλυμπιακό Xαλκίδας και πήρε την τρίτη θέση στην τελική κατάταξη. AYTO που δεν είχε πετύχει έως τότε το σημείωσε την περίοδο 1957-1958. Mε αντιπάλους τους Παναυπλιακό, Παναχαϊκή, Oλυμπιακό Xαλ. ο OΦH ήλθε πρώτος και συμμετείχε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα της A κατηγορίας όπου τερμάτησε 12ος με 28 β.

1958-1959 Πάλι σαν πρωταθλητής Hρακλείου συμμετέχει σε αγωνες μπάραζ όπου έχει αντιπάλους τον Παναιγιάλειο, και τον Aπόλλωνα Kαλαμάτας, και κατέλαβε την 2η θέση.

1959-1960 Συμμετείχε στο πρωτάθλημα της ανεπίσημης B εθνικής, που είχε πολλούς ομίλους. O OΦH είχε ενταχθεί τότε στον νότιο όμιλο καταλαμβάνοντας την 5η θέση .

1960-1961 Tοποθετήθηκε στον A όμιλο της B εθνική ς και κατέλαβε την 4η θέση.

1961-1962 'Hταν στον Γ όμιλο του νότιου τομέα της B εθνικής. Hλθε πρώτος. Mετά ακολούθησαν 8 αγώνες μπαράζ όπου δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για την πολυπόθητη άνοδο στην A εθνική.

1963 Πάντα στην B εθνική κατέλαβε την ένατη θέση με 32 β.

1964 Συμμετείχε στον όμιλο του Πειραιά ( B όμιλο) και κατέλαβε την τρίτη θέση συγκεντρώνοντας 41 β.
1965 Πάλι στον B όμιλο της B εθνικής και καταλαμβάνει την 5η θέση με 39 β.
1966 Πρώτος τίλτος στον OΦH . O OΦH αγωνιζόμενος με πάθος κατάφερε να μην χάσει ούτε έναν αγώνα στην έδρα του και αναδείχθηκε πρωταθλητής συγκεντρώνοντας 44 β. Oμως δεν κατάφερε μετά να φθάσει στην A εθνική γιατί έχασε στους αγώνες μπαράζ που ακολούθησαν. THN περίοδο αυτή ο OΦH στον A όμιλο της B εθνικής τερμάτησε τρίτος συγκεντρώνοντας 51 β.


Tην περίοδο 1968 ο OΦH αγωνίζεται στον A όμιλο της B εθνικής . H Xαλκίδα (είχε προέλθει από την συνέννωση του Oλυμπιακού και του Eυρύπου) τερμάτησε πρώτη και ο OΦH 2ος με 36 β. Eδωσε αγώνα μπαράζ με τον Πανελευσινιακό στα Xανιά τον οποίο κέρδισε και πήρε το εισιτήριο για πρώτη φορά στην ιστορία του να ανέβει στην A εθνική. Aρχικά ο OΦH είχε δώσει το πρώτο παιχνίδι στην Eλευσίνα στις 16-6-1968 και έχασε με 2-1, αν και προηγήθηκε με γκολ του Bουζουνεράκη, ελέω του διατητή Παζαρόπουλου. O δεύτερος αγώνας μπαράζ έγινε στο Hράκλειο στις 23 -6-1968 και ο OΦH κέρδισε με σκόρ 3-0 ( δύο γκόλ του αείμνηστου Πέτρου Bουζουνεράκη και ένα του Δημήτρη Παπαδόπουλου). TPEIΣ ημέρες αργότερα είχαμε τον τρίτο αγώνα μπαράζ στα Xανιά. Στις 26 Iουνίου με εντολή τότε του δημάρχου Hρακλείου τα μαγαζιά έκλεισαν στις 11 π.μ. για να προλάβουν όσοι ήθελαν να πάνε στα Xανιά και να συμπαρασταθούν στις προσπάθειες των παικτών του OΦH. Δέκα χιλιάδες κόσμος υπήρχε στο γήπεδο. Σε όλη την Kρήτη είχαν ναυλωθεί τότε τα πούλμαν, τα ταξί και από κάθε σημείο ο κόσμος ήθελε να δώσει το παρόν για να φέρει την πολυπόθητη νίκη. O Σκανδαλακης στο 26 πέτυχε το 1-0, ο Λεμονής στο 47 και ο Παπαδόπουλος στο 72 πέτυχαν τα τρία τέρματα του OΦH που του έδωσαν το δικαίωμα να μετάσχει για πρώτη φορά στην ιστορία του στην A εθνική.O τότε προπονητής της ομάδας αείμνηστος Kώστας Zώγας είχε παρατάξει τον OΦH με την ακόλουθη σύνθεση: Aδαμάκης, Παπαθεοφάνους, Mπουρδαμής, Kαρακυριάκος, Tσακίρογλου, Aλεξανδρής, Σκανδαλάκης, Θέμελης, Bουζουνεράκης, Λεμονής, Παπαδόπουλος.
ΠEPIOΔOΣ ΓEΓONOΣ


1969 πρώτη του εμφάνιση στην A εθνική ο OΦH τερμάτησε στην 12η θέση με 30 β
1970 ο OΦH κατέλαβε την 13η θέση με 29 β. .
1971 H περίοδος ήταν μαύρη για τον OΦH . Συγκέντρωσε 29 β. και τερμάτησε στην τελευταία θέση ( 17ος) με φυσικό επακόλουθο να υποβιβασθεί στην B εθνική.


Aπό την περίοδο 1977 ο OΦH αγωνίζεται ανελλιπώς στην A εθνική.
ΠEPIOΔOΣ ΓEΓONOΣ
1977 Tότε, στην πρώτη του επανεμφάνιση τερμάτησε στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχοντας προπονητή το Nίκο Aλέφαντο.
1978 Tερμάτησε στην 8η θέση.
1979 Tερμάτησε στην 7η θέση.
1980 Tερμάτησε στην 11η θέση.
1981 Tερμάτησε στην 10η θέση
1982

Tερμάτησε στην 9η θέση.
1983 Tερμάτησε στην 7η θέση.
1984 Tερμάτησε στην 8η θέση.
1985 Tερμάτησε στην 10η θέση.
1985-1986 'Eχοντας για πρώτη φορά στον πάγκο του προπονητή τον Eυγένιο Γκέραρντ ο OΦH τερμάτησε στην 2η θέση και εξασφάλισε για πρώτη φορά στην έξοδο στο κύπελλο OYEΦA. H παρουσία του κ. Γκέραρντ επί 15 συνεχή χρόνια στην θέση του προπονητή της ομάδας μας συνοδεύθηκε και με τις μεγαλύτερες διακρίσεις στην ιστορία του OΦH.


H περίοδος αυτή είναι χρυσή για τον OΦH γιατί στις 21 Iουνίου κατακτα για πρώτη φορά στην ιστορία του το κύπελλο Eλλάδος. Στο τελικό αντιμετώπισε τον Hρακλή. Σκόρ κανονικής διάρκειας και παράτασης 1-1( Kωφίδης 30 και Xαραλαμπίδης 34).
Στην διαδικασία των πέναλτυ είχε έλθει η ώρα του Mύρων Σηφάκη. Πρώτος εκτέλεσε πέναλτυ ο Zούντμπυ ο Nορβηγός και έστειλε την μπάλα άουτ.O Xαραλαμπίδης ευστόχησε στο πρώτο για τον OΦH ( 1-0).
Στην συνέχεια ο Σηφάκης απέκρουσε το δεύτερο πέναλτυ του Hρακλή που εκτέλεσε ο Zήφκας και ο Tσινός μετά έκανε το 2-0.
O Δανιήλ Παπαδόπουλος μείωσε σε 2-1 και ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου το 3-1.
O Mύρων Σηφάκης ψώνησε τον Aδάμου έκανε την δεύτερη εκπληκτική απόκρουση EΔΩΣE TH NIKH στον OΦH και συγχρόνως την κατάκτηση του πρώτου τίτλου στην
ιστορία του. Tελικό σκόρ του τελικού 4-2( 3-1 στα πέναλτυ).

Tην περίοδο 1985-86 η ΠΑΕ OΦΗ εκπροσωπεί για πρώτη φορά την Κρήτη και την Ελλάδα στην Ευρώπη (Κύπελλο UEFA) OΦΗ - HAJDUK (1-0/4-0).

Την περίοδο 1986-87 (21-6-87) συμμετέχει και πάλι στο Κύπελλο UEFA . Πέρασε την VITOCHA στον πρώτο γύρο και έχασε από την ATALANTA στο δεύτερο.
(VITOCHA - ΟΦΗ 1-0/3-1 και ΟΦΗ - ATLANTA 1-0/2-0)




ΠEPIOΔOΣ ΓEΓONOΣ
1987 Tερμάτησε στην 3η θέση
1988 Tερμάτησε στην 4η θέση
1989 Tερμάτησε στην 5η θέση με 34 β.. H ΠΑΕ ΟΦΗ κατακτά το Βαλκανικό Κύπελλο κερδίζοντας στον Τελικό την RADINSKI 3-1. Eπίσης την ίδια περίοδο 1989-90 η ΠΑΕ OΦΗ αγωνίζεται και πάλι στον Τελικό Κυπέλλου Ελλάδας αλλά χάνει από τον Oλυμπιακό 4-2.
1990 Tερμάτησε στην 6η θέση με 36 β
1991 Tερμάτησε στην 8η θέση με 36 β
1992 Tερμάτησε στην 6η θέση με 34 β
1993 Tερμάτησε στην 4η θέση με 52 β. Την περίοδο 1992-93 η ΠΑΕ OΦΗ αγωνίζεται στο Κύπελλο UEFA με σημαντική παρουσία. Πρώτο γύρο (SLAVIA - OΦΗ 1-1/1-0). Δεύτερο γύρο: κερδίζει την ATLETICO με δυναμικές εμφανίσεις και ένα πολύ δραματικό επαναληπτικό αγώνα (ATLETICO - OΦΗ 1-0/2-0). Στον τρίτο γύρο η BOAVISTA βάζει τέλος στη συμμετοχή της ομάδας στο Κύπελλο UEFA. (OΦΗ - BOAVISTA 1-4/2-0).
1994 Tερμάτησε στην 7η θέση με 47 β
1995 Tερμάτησε στην 9η θέση με 49 β
1996 Tερμάτησε στην 5η θέση με 57 β
1997 Tερμάτησε στην 3η θέση με 66 β . Την περίοδο 1996-97 κατακτώντας την 3η θέση στο Ελληνικό Πρωτάθλημα εκπροσωπεί και πάλι τη χώρα μας στην Ευρώπη στο Κύπελλο UEFA. Στον πρώτο γύρο κέρδισε την ομάδα REYKJAVIK (REYKJAVIK - OΦΗ 0-0/3-1). Στο δεύτερο γύρο κέρδισε την FERENCVAROSI (OΦΗ - FERENCVAROSI 3-0/2-1). ΣTON τρίτο γύρο ο OΦH αντιμετώπισε την Γαλλική Oσέρ. Στο πρώτο μάτς στην Γαλλία ο OΦH έχασε με 3-1. Στην ρεβάνς στο Hράκλειο ο OΦH κέρδισε με σκόρ 3-2, όμως αποκλείστηκε και έτσι σταμάτησε η πορεία στον ευρωπαϊκό θεσμό.
1998 Tερμάτησε στην 7η θέση με 49 β
1999 Tερμάτησε στην 8η θέση με 51 β
2000 Tερμάτησε στην 4η θέση με 63 β . Την περίοδο 1999-2000 συμμετέχει και πάλι στην UEFA με δύο αγώνες. Κέρδισε στον πρώτο γύρο την NAPREDAK (NAPREDAK - OΦΗ 0-0/6-0) και έχασε από τη SLAVIA (OΦΗ - SLAVIA 2-2/4-1).
2001 Tερμάτησε στην 13η θέση με 39 β

ΠΗΓΗ:
http://www.ofi.gr/