Ήταν 23/9/1965 όταν συζητήθηκε η αίτηση στο Πρωτοδικείο Καβάλας για την αναγνώριση του ΑΟΚ, με το πρώτο καταστατικό να απαρτίζεται από 60 ιδρυτικά μέλη με προεξέχοντα τον πρώτο πρόεδρο του ΑΟΚ Σ.Αλημίση (εκλέχτηκε στις 8/10). Μια μέρα αργότερα (24/9) επικυρώθηκε το εν λόγω καταστατικό και η αγαπημένη μας ομάδα άρχισε να κάνει τα πρώτα της βήματα, ξεκινώντας την προετοιμασία για το δύσκολο πρωτάθλημα του 3ου ομίλου της Β'Εθνικής (πήρε την θέση των Φιλίππων). Για να ολοκληρωθεί όμως η δημιουργία του, χρειάστηκαν αρκετές συζητήσεις ώστε να συμφωνήσουν οι παράγοντες των ομάδων Φίλιπποι, Ηρακλής και Α.Ε.Κ. αλλά και του Βύρωνα.
Τελικά αυτό έγινε μετά από πρωτοβουλία του τότε Δημάρχου Κωνσταντίνου Τσολάκη, ο οποίος ήταν αυτός που κατάφερε την ένωση των 3 πρώτων ομάδων την ύστατη στιγμή και ενώ οι προηγούμενες προσπάθειες δεν είχαν αποτελέσματα.
Έτσι, στις 7 Σεπτεμβρίου οι διοικήσεις του Ηρακλή, Φιλίππων και της Α.Ε.Κ. μετά από γενικές συνελεύσεις, αποφάσισαν να ξεκινήσουν την διαδικασία για την δημιουργία του Α.Ο.Καβάλα.
Στις 22 Σεπτεμβρίου έγινε και η πρώτη προπόνηση της ομάδος στην οποία πήραν μέρος 29 ποδοσφαιριστές και των 3 ομάδων υπό τις οδηγίες του Γιάννη Βόσκα (Φίλιπποι). Από την άλλη, το πρώτο επίσημο διοικητικό συμβούλιο καταρτίστηκε στις 8 Οκτωβρίου με πρόεδρο τον αείμνηστο Σωτήρη Αλημίση και αντιπρόεδρο τον Σάββα Πολυχρονίδη .
Έτσι, το 1965 το Καβαλιώτικο ποδόσφαιρο γυρίζει σελίδα στην ιστορία του, η οποία αποκτά τον τίτλο Αθλητικός Όμιλος Καβάλα.
H απόφαση για την ένωση των σωματείων κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν, μιας και μερικοί παράγοντες των συγκεκριμένων ομάδων δεν το επιθυμούσαν.
Οι Φίλιπποι για παράδειγμα αγωνίζονταν στην Β'Εθνική και μέχρι το τέλος διεκδικούσαν την άνοδο στην Α' αλλά τελικά υπερίσχυσαν οι ενωτικές απόψεις.
Πέραν του Σ.Αλημίση, στο πρώτο Δ.Σ. ήταν αντιπρόεδρος ο Σάββας Πολυχρονίδης, γ.αρχηγός ο Κώστας Ζαχαρόπουλος, γ.γραμματέας ο Αναστάσιος Νικολέρης, έφορος δημοσίων σχέσεων ο Διομήδης Βαφειάδης και έφορος ποδοσφαιρικού τμήματος ο Πρόδρομος Μπακλατζόγλου.
Η δικαίωση για τους εμπνευστές του εγχειρήματος θα έρθει 4 χρόνια μετά. Προπονητής τότε ο Σέρβος Μπελά Πάλφυ και πρόεδρος ο αξέχαστος Χρήστος Μπάτσης που ανέλαβε τα ηνία του συλλόγου το 1968 και θα αφήσει εκτός από τις επιτυχίες ακόμα μια ιστορική "σφραγίδα" στην ομάδα. Θα σχεδιάσει το καραβάκι που γίνεται το επίσημο σήμα της ομάδος, συμβολίζοντας με τα κουπιά τους ποδοσφαιριστές, με το πανί την διοίκηση, και με τον άνεμο που του δίνει ώθηση, τους φιλάθλους μας. Το καραβάκι λοιπόν βάζει πλώρη αμέσως για την Α'Εθνική (1969) με έμψυχο δυναμικό, χωρίς αμφιβολία από τα καλύτερα της Ελλάδας. Πως να μην κερδίσει την άνοδο η Ελαφρά Ταξιαρχία του Βορρά όταν έχει παίκτες όπως ο Μοδούρας, ο Καραμπετάκης, ο Βάγιας, ο Μπλέκος, ο Πάτσας, ο Τσεντεμεϊδης, ο Χαραλαμπίδης, ο Μαχαιρίδης, ο Γκαρανάτσιος, ο Κούντουρας.
Η πρώτη χρονιά στα μεγάλα σαλόνια ήταν δύσκολη για τον Α.Ο.Κ. που κινδύνευσε με υποβιβασμό ενώ αποχωρούν οι Κούντουρας, Παρίδης (ΠΑΟΚ), Χατζηιωάννου, Μιχαηλίδης, Σεϊτανίδης, Ασλανίδης.
Άσχημη παρένθεση για τον Α.Ο.Κ. η χρονιά 1974-75 οπότε υποβιβάζεται στην Β'Εθνική, αλλά επανέρχεται στην μεγάλη κατηγορία την επόμενη περίοδο με προπονητή τον Κώστα Καραπατή. Τώρα πλέον στην ομάδα αγωνίζονται οι Κοϊβέρογλου, Καπετανίδης, Ρήγας.
Την περίοδο 1981-82 είναι πάλι στην Β'Εθνική.
Η χειρότερη χρονιά είναι το 1988-89 όταν η ομάδα βρέθηκε στην Γ'Εθνική αλλά επέστρεψε την επόμενη στην Β'Εθνική.
Έτσι φτάνουμε στην περίοδο 1993-94, όπου ο ΑΟΚ ύστερα από 13 χρόνια θα κερδίσει την άνοδο στην Α'Εθνική. Μπροστάρης τότε ο Άγγελος Αναστασιάδης που έβαλε την δική του υπογραφή στην ομάδα που κατετάγη τρίτη και εξασφάλισε την άνοδο 1 αγωνιστική πριν το τέλος. Συγκεκριμένα στον αγώνα με τον Χαραυγιακό όπου ο λαός της Καβάλας έδωσε βροντερό παρόν και πανηγύρισε έξαλλα, μιας και η ομάδα μας κέρδισε με 2-1.
Όμως, οικονομικές δυνατότητες δεν υπήρχαν για καλές μεταγραφές και η ομάδα δεν θα μπορέσει να παραμείνει στα μεγάλα σαλόνια την περίοδο 1994-95.
Αυτή η κατηγορία όμως δεν την χωράει, κι ύστερα από μια εκπληκτική πορεία, στην οποία ήταν 15 αγωνιστικές αήττητη και σάρωσε ότι έβρισκε μπροστά της, στέφθηκε Πρωταθλήτρια και με προπονητή τον Γιώργο Παράσχο, ξανακέρδισε την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία.
Την περίοδο 1996-97 ο Α.Ο.ΚΑΒΑΛΑ έγραψε την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του και κατετάγη έκτος ! Μάλιστα, ενώ στην αρχή προπονητής, παίκτες και διοίκηση είχαν ως μοναδικό στόχο την παραμονή, η απόδοση και τα αποτελέσματα ήταν τέτοια που μετά την 23η αγωνιστική μιλούσαν για έξοδο στο UEFA!
Δυστυχώς, η ομάδα παρόλο που απέδωσε τόσο καλά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο αφού υπήρχαν πολλοί παράγοντες που στάθηκαν εμπόδιο στο όνειρο αυτό, σε μια στιγμή που η ομάδα βασιζόμενη αποκλειστικά στις δικές της δυνάμεις και σε κανενός εξωγηπεδικού, έφτασε στο απόγειο της ιστορίας της.
Οι συντελεστές αυτής της λαμπρότατης πορείας είναι : ο προπονητής Γιώργος Παράσχος (ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος προπονητής στην Ελλάδα) ο οποίος με τις προπονητικές του ικανότητες ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της πορείας,ο άνθρωπος που με το ήθος του και τις σχέσεις του με όλους έκανε όλη την πόλη να μιλάει με τα καλύτερα λόγια γι'αυτόν και οι παίκτες Βακιρτζής, Παπανδρέου, Αθανασιάδης, Σουκασιάν, Μίτεφ, Καλλιμάνης, Χέρναγκλ, Πεγκλής, Κόλτσης, Πις, Μάλλιος, Αργυρίου. Άκομη, ήταν η διοίκηση με πρόεδρο τον Γιάννη Παπαϊωάννου, η οποία παρόλα τα οικονομικά της προβλήματα συμπαραστάθηκε όσο περισσότερο μπορούσε στην ομάδα.
Στο τέλος της περιόδου ο Γιώργος Παράσχος αποφάσισε να φύγει απο τον πάγκο της ομάδας, ύστερα απο 2 χρόνια παραμονής όπου πρόσφερε πάρα πολλά στην Καβάλα αλλά και αυτή των ανέδειξε σαν προπονητή. Και φυσικά, ένας ακόμη συντελεστής ήταν ο φίλαθλος κόσμος της Καβάλας ο οποίος έδινε βροντερό παρόν στους εντός έδρας αγώνες της ομάδας όλες τις αγωνιστικές σεζόν αλλά και στους εκτός.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα 1500 άτομα στην Ξάνθη, τα 1000 άτομα στο Καυταντζόγλειο, τα 100 στην Καλαμάτα και τα 100 στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό. Και όλα αυτά εξαιτίας και των μελών του συνδέσμου Γαλάζιοι Αργοναύτες που η αγάπη τους για την ομάδα έφτασε σε τόσα γήπεδα και μακρινά μέρη. Ένα μπράβο σ'αυτά τα παιδιά που έκαναν το Καραβάκι να μην αισθάνεται μόνο του πουθενά.
Ο διάδοχος του για την χρονιά 1997-98 ήταν ο Γρέγκορζ Λάτο ο οποίος δεν αποδείχτηκε τόσο καλός προπόνητής όσο σαν παίκτης και έφυγε νωρίς από την ομάδα, ενώ τον αντικατέστησε ο Κώστας Ιωσηφίδης που στο πρώτο παιχνίδι που κάθησε στον πάγκο πήρε τους πρώτους 3βαθμούς με αντίπαλο τον Αθηναϊκό αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και αποχώρησε και αυτός.
Στην συνέχεια, ανέλαβε ο Στέλιος Κατρακυλάκης, ο οποίος ήταν βοηθός προπονητή στον Α.Ο.Κ. επί Γ.Παράσχου και Κ.Ιωσηφίδη αλλά άντεξε μόλις δύο εβδομάδες και τον αντικατέστησε ο Νίκος Γκουλής που ήξερε καλά πόσο δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο ήταν να αναγεννήσει αυτή την ομάδα αλλά με τον "τσαμπουκά" του και το πείσμα του το πέτυχε και κέρδισε γρήγορα την αγάπη όλων. Ο Νίκος Γκουλής κατάφερε να ανεβάσει την πολύ πεσμένη ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του Α.Ο.Κ. και να πάρει από αυτούς το μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Έτσι, η ομάδα έφτασε στις αρχές Μαϊου να είναι πάλι στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα αλλά να έχει πολλές ελπίδες παραμονής. Οι παίκτες έδωσαν όρκο ότι θα κάνουν το "4 στα 4" και θα εκπληρώσουν την υπόσχεση που είχαν δώσει τον Γενάρη.
Φτάνοντας λοιπόν στις 4 τελευταίες αγωνιστικές, η ομάδα πετυχαίνει 3 νίκες (οι 2 ήταν εκτός έδρας) και πιστεύει πως η παραμονή μια αγωνιστική πριν το τέλος, είναι δεδομένη αλλά λογαριάζει χωρίς τον ΠΑΟΚ που γνωρίζει ήττα στη Τούμπα από τον Εθνικό.
Τώρα, η Καβάλα πρέπει να κερδίσει στην έδρα της την Παναχαϊκή που επίσης πάλευε για την παραμονή της σε έναν αγώνα που σήκωσε στο πόδι μια ολόκληρη πόλη και παρόλη την ακατάπαυστη επί δύο μέρες βροχή είχε 12.000 κόσμο, ο οποίος έδωσε δύναμη στους αγχωμένους ποδοσφαιριστές ώστε να πετύχουν μια άνετη νίκη με 4-0 και να κερδίσουν την πολυπόθητη παραμονή και να προκαλέσουν ντελίριο ενθουσιασμού σε΄ολόκληρη την πόλη.
Την χρονιά του 1998-99 ο ΑΟΚ δεν θα ξανακάνει τα ίδια λάθη και θα εξασφαλίσει με άνεση την παραμονή του παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο.
Έχοντας μπροστά τον Γ.Νασιόπουλο και τον Αν. Αθανασιάδη, βοηθούμενους από τους Μάλλιο, Καραδήμο και Πις θα πετύχει ουκ ολίγα γκολ και θα κατακτήσει την δέκατη θέση στο πρωτάθλημα.
Αντίθετα την επόμενη χρονιά παρά τις απέλπιδες προσπάθειες δεν θα μπορέσει να σωθεί και θα πέσει στην Β' Εθνική παρά και την επιστροφή του Γιώργου Παράσχου.
Αυτή θα 'ναι και η απαρχή για μια μαύρη εννιαετή περίοδο όπου ο ΑΟΚ θα πέσει όχι μόνο στην Γ'Εθνική αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία του θα παραμείνει εκεί για περισσότερο από ένα χρόνο.
Συγκεκριμένα, την περίοδο 2000-01 ο ΑΟΚ θα υποβιβαστεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, μαστιζόμενος από τα οικονομικά προβλήματα και θα αναζητήσει διέξοδο με προσωρινή διοίκηση σωτηρίας ενώ την περίοδο 2001-02 θα επανέλθει στην δεύτερη κατηγορία.
Κύριο στοιχείο αυτής της πτώσης τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της ομάδος και οι προσπάθειες που έκαναν οι διάφορες διοικήσεις σωτηρίας που συστάθηκαν.
Στην αρχή ανέλαβε διοίκηση ο πρόεδρος της ΕΠΣ Καβάλας Σωκράτης Παπαδόπουλος σε συνεργασία με τον Ερασιτέχνη, ενώ αργότερα ακολούθησε ο Γιώτης Γεωρμπαλίδης που σπατάλησε αρκετά χρήματα και η ομάδα ανέβηκε προσωρινά στην Β'Εθνική.
Τον Γενάρη του 2003 ανέλαβαν την διοίκηση ο Δ.Τούλης και ο Β.Σιδηρόπουλος που μετά την εξυγίανση στα οικονομικά της ομάδος και την εκκαθάριση των χρεών θέλησαν να βάλουν τις βάσεις για μια πολύ καλύτερη πορεία, με φόντο ένα πενταετές πλάνο.
Ο νέος προπονητής που επέλεξαν ήταν ο Ζόραν Ζούκιτς, ο οποίος τελικά δεν κατάφερε να πετύχει και φτάσαμε στα μπαράζ του 2003 όπου η Καβάλα αγωνιζόταν στην Λάρισα με αντίπαλο τον Λεβαδειακό και τον διαιτητή...
Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει στην παράταση με 2-1 και να υποβιβαστεί και πάλι στην Γ' Εθνική για τρίτη φορά στην ιστορία της.
Τον Ιούλιο του 2003 η διοίκηση του ΑΟΚ θα ξεκινήσει μια προσπάθεια προβιβασμού στη Β'Εθνική δια της πλαγίας οδού, και συγκεκριμένα με την απορρόφηση του Ποσειδώνα Νέων Πόρων.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο Βασίλης Λαμπαδίτης μαζί με το νομικό σύμβουλο της ΠΑΕ και παρά την επιτυχή απορρόφηση του Ποσειδώνα, η προσπάθεια δεν καρποφόρησε, μιας και συγκεκριμένα συμφέροντα δεν ήθελαν την ομάδα στη Β'Εθνική.
Πιο συγκεκριμένα, η νομική υπηρεσία της ΕΠΑΕ γνωμοδότησε ότι πρέπει στην Β'Εθνική να αγωνιστούν ο ΑΟΚ και ο Αγρ.Αστέρας αλλά η παρέα του κ.Κανελλόπουλου αποφάσισε με ψήφους 15-4 την παραμονή Παναχαϊκής και Φωστήρα στην Β'Εθνική χωρίς να αγωνίζονται, αδιαφορώντας για τις αποφάσεις της Ε.Ε.Α. και τους νόμους!
Έτσι, ενώ η ΕΠΟ και ο νόμος του κ.Βενιζέλου ρίχνουν τις 2 ομάδες στο Ερασιτεχνικό, ο πρόεδρος της ΕΠΑΕ τις κρατά στην Β',ώστε του χρόνουν να παίξουν στην Γ'!Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως υπέρ της Καβάλας ψήφισαν μόνο το Μαρκό, ο ΠΑΟ, η Ξάνθη και ο ΠΑΟΚ ενώ η Παναχαϊκή δεν έστειλε καν εκπρόσωπο στην ψηφοφορία, προφανώς γιατί είχε αξιόλογη εκπροσώπηση από τρίτους...
Με αυτό το τρόπο, ο ΑΟΚ έφτασε να ξεκινάει τους αγώνες για το πρωτάθλημα της Γ'Εθνικής στα τέλη Νοεμβρίου. Ο Ζόραν Ζούκιτς δεν πρόλαβε καν τον πρώτο επίσημο αγώνα , και μαζί του απέτυχαν και ο Σ.Ανθουλάκης, Γ.Μπένος, Δ.Παπαδόπουλος.
Η ομάδα έφτασε στο μελανό σημείο σχεδόν να παλεύει για την παραμονή του στην Γ'Εθνική κάτι το οποίο τελικά εξασφαλίστηκε 4 αγωνιστικές πριν το τέλος. Να σημειωθεί ότι ο Σ.Ανθουλάκης ανέλαβε δύο φορές προπονητής την συγκεκριμένη περίοδο.
Πέντε φορές αλλαγή προπονητών καθώς και μεταγραφές παικτών που δεν απέφεραν κάτι θετικό, ήταν οι συνιστώσες της παραμονής για άλλη μια χρονιά στην Γ'Εθνική!
Μαύρη σελίδα για την ιστορία μας, μιας και για πρώτη φορά ο ΑΟΚ, δεν προβιβάζεται κατευθείαν στην Β'Εθνική.
Ο Α.Ο. Καβάλα ιδρύθηκε το 1965 μετά την ένωση των τριών μεγαλύτερων σωματείων της πόλης μας, των Φιλίππων, του Ηρακλή και της Α.Ε.Κ. H απόφαση για την ένωση αυτή κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν, καθώς ορισμένοι παράγοντες των παραπάνω ομάδων διατηρούσαν αρκετές επιφυλάξεις, χρειάστηκε μάλιστα και η παρέμβαση του τότε δημάρχου Κων. Τσολάκη, όπως επίσης ελήφθη σοβαρά και η άποψη των ίδιων των ποδοσφαιριστών. Τελικά επικράτησε η άποψη υπέρ της ενώσεως, και στις 23-9-1965 εγκρίθηκε το καταστατικό του νέου συλλόγου από το Πρωτοδικείο Καβάλας. Στις 8/10/1965 συστήθηκε το πρώτο Διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο τον Σωτήρη Αλημίση, αντιπρόεδρο τον Σάββα Πολυχρονίδη, γεν. αρχηγό τον Κώστα Ζαχαρόπουλο, γεν. γραμματέα τον Αναστάσιο Νικολέρη, έφορο δημοσίων σχέσεων τον Διομήδη Βαφειάδη και έφορο ποδοσφαιρικού τμήματος τον Πρόδρομο Μπακλατζόγλου.
Πρώτος προπονητής του Α.Ο.Κ. ήταν Γιάννης Βόσκας, ενώ οι παίκτες που συμμετείχαν στην πρώτη ΄΄ιστορική΄΄ προπόνηση ήταν :
Από Φιλίππους, Κούντουρας, Πάτσας, Γκοτζαμάνης, Ιωαννίδης, Ράπτης, Παμπούκας, Χ΄΄Εμανουήλ, Μιχαηλίδης, Μπαρμπαλέξης, Μπλέκος, Καρασεϊτανίδης και Αβραμίδης.
Από τον Ηρακλή, Τσεντεμεϊδης, Μοδούρας, Γκαρανάτσιος, Ανέστης, Καραμπετάκης, Ιωάννου, Χ΄΄Αντωνίου, Παπαδόπουλος, Πανταζής και Τοπούζης.
Από την Α.Ε.Κ. , Μασμανίδης, Παρίδης, Ασλανίδης, Θαγγόπουλος, Σεϊτανίδης, Αδαβόγλου και Πετσαγγουράκης.
Tι γνωρίζουμε όμως για τα τρία αυτά ιστορικά σωματεία της πόλης μας;
Οι Φίλιπποι είναι το πιο παλιό σωματείο της Καβάλας και ένα από τα παλαιότερα της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1906 από την Ελληνική κοινότητα, την περίοδο που η Καβάλα ήταν ακόμη Τουρκοκρατούμενη, χαρακτηριστικό είναι δε, ότι το πρώτο καταστατικό του συλλόγου είναι γραμμένο στη Τουρκική γλώσσα. Τα χρώματα της ομάδας ήταν το λευκό και το μπλε και χαρακτηριζόταν ως η ομάδα των καπνεμπόρων και των αστών. Αγωνίστηκε έως τη Β΄ Εθνική κατηγορία και το 1963 άγγιξε την άνοδο στη Α΄ κατηγορία.
Ο Ηρακλής ιδρύθηκε το 1926, αρχικά από πρόσφυγες που κατοικούσαν στη συνοικία της Παναγίας, ενώ τα χρώματα που εκπροσωπούσαν το σύλλογο ήταν το άσπρο και το μπλε. Ο Ηρακλής έφτασε το 1949 έως τα ημιτελικά του κυπέλου Ελλάδος, όπου κληρώθηκε με την ΑΕΚ, τον ίδιο χρόνο αναδείχθηκε πρωταθλητής Ανατ. Μακεδονίας νικώντας τη Δόξα με 3-1, ενώ τον ίδιο τίτλο κατέκτησε και το 1962.
Η Α.Ε.Κ. ιδρύθηκε το 1928 από Κωνσταντινουπολίτες της πόλης μας, προϋπήρχε όμως με το όνομα Βυζάντιο από το 1924. Είχε ως χρώματα το κίτρινο και το μαύρο και ως έμβλημα φυσικά, το δικέφαλο αετό. Είχε πολλές διακρίσεις στο περιφερειακό πρωτάθλημα και αγωνίστηκε στη Β΄ εθνική. Παίκτες της όπως ο Κανάκης, ο Δεμίρης και ο Παρίδης, αγωνίστηκαν στην Εθνική Ελλάδος.
Με το δεδομένο ότι ο Α.Ο.Κ. αποτελεί την συνέχεια των παραπάνω ομάδων και αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός, ότι τον πρώτο χρόνο της συγχώνευσης, η ομάδα ονομαζόταν «Φίλιπποι», προκειμένου να συνεχίσει να αγωνίζεται στη Β΄ Εθνική κατηγορία, δεν είναι καθόλου υπερβολή αν πούμε ότι η ιστορία της αγαπημένης μας ομάδας ξεκινάει από το 1906.
Mετά από αυτή τη μικρή ιστορική αναδρομή ας επανέλθουμε στη περίοδο 1965 έως 1969, τα πρώτα χρόνια δηλαδή μετά την ένωση, όπου ο Α.Ο.Κ. αγωνίζεται πλέον στη Β΄ Εθνική κατηγορία. Η πορεία της ομάδας χαρακτηρίζεται αρκετά επιτυχημένη, αφού κατετάγη 7η το 1965-66,1η το 1966-67 (έχασε όμως την άνοδο στα μπαράζ), 2η το 1967-68 και 1η το 1968-69, όπου πέτυχε για πρώτη φορά την πολυπόθητη άνοδο στην Α΄ Εθνική.
Σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της ομάδας ήταν ο αείμνηστος Χρήστος Μπάτσης που είχε αναλάβει την προεδρία του Α.Ο.Κ από το 1968 και δυνάμωσε μεταγράφηκα την ομάδα με μια αξιόλογη φουρνιά παικτών όπως, Μαχαιρίδης, Τάτσης, Χαραλαμπίδης, Μπουγατσάς, Παντελάκος, Τέης, Λιόλιος, Φιλιππίδης. Σημαντική βέβαια ήταν και η συμβολή των Γκαρανάτσιου, Μπλέκου, Χρυσαφίδη, Καραπετάκη, Μπαρμπαλέξη, τοπούζη, μασμανίδη, Τσεντεμεϊδη, Ανέστη, Παπαδόπουλου, Πάτσα, Σεϊτανίδη. Πρπονητής της ομάδας ήταν ο Στέφανος Πετρίτσης.
Tη χρονιά που ανέβηκε ο Α.Ο.Κ. στη μεγάλη κατηγορία, χρειάστηκε να υπάρξει ένα έμβλημα για την ομάδα. Εμπνευστής του ήταν ο Χ. Μπάτσης, ο οποίος είχε έφεση στο σχέδιο, καθότι ήταν αρχιτέκτονας στο επάγγελμα. Έτσι λοιπόν η τριήρης αποτέλεσε το σήμα της ομάδας, όπου σύμφωνα με τον σχεδιαστή, «…..τα κουπιά είναι οι ποδοσφαιριστές, το πανί η διοίκηση και ο άνεμος είναι ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας. Τα τρία αυτά στοιχεία μαζί οδηγούν το καραβάκι του ΑΟΚ στα λιμάνια που αποτελούν τους στόχους που βάζει κάθε φορά η ομάδα.» Όλα αυτά ασφαλώς έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι η Καβάλα είναι μια παραθαλάσσια πόλη και ο κόσμος της στενά συνδεδεμένος με το υγρό στοιχείο.
Ο Μπέλα Πάλφυ ήταν ο πρώτος προπονητής της ομάδας στην Α΄ Εθνική. Η πρώτη χρονιά στα μεγάλα σαλόνια ήταν δύσκολη για τον Α.Ο.Κ. που κινδύνευσε με υποβιβασμό ενώ αποχώρησαν οι Κούντουρας, Παρίδης (ΠΑΟΚ), Χατζηιωάννου, Μιχαηλίδης, Σεϊτανίδης, Ασλανίδης. Ωστόσο η ομάδα κατάφερε να σταθεροποιηθεί στην πρώτη κατηγορία και να κάνει μια αξιόλογη πορεία.
Αναλυτικά, η πορεία του ΑΟΚ στην Α΄Εθνική κατά τη περίοδο αυτή, είχε ως εξής:
Περίοδος: 1969-70 Θέση: 14η Ν:10 Ι:11 Η:13
Περίοδος: 1970-71 Θέση: 11η Ν:11 Ι:11 Η:12
Περίοδος: 1971-72 Θέση: 10η Ν:12 Ι:8 Η:14
Περίοδος: 1972-73 Θέση: 10η Ν:13 Ι:13 Η:10
Περίοδος: 1973-74 Θέση: 12η Ν:11 Ι:6 Η:17
Περίοδος: 1974-75 Θέση: 16η Ν:10 Ι:4 Η:20
Το 1975 ο ΑΟΚ υποβιβάστηκε στην Β' Εθνική, αλλά επανήλθε στην μεγάλη κατηγορία την επόμενη περίοδο με προπονητή τον Κώστα Καραπατή. Τώρα πλέον στην ομάδα αγωνιζόταν και οι Κοϊβέρογλου, Καπετανίδης, Ρήγας. Σημαντικότερη διάκριση της ομάδας στο διάστημα αυτό ήταν η 7η θέση, τη περίοδο 1976-77. Αναλυτικά:
Περίοδος: 1976-77 Θέση: 7η Ν:11 Ι:10 Η:13
Περίοδος: 1977-78 Θέση: 13η Ν:11 Ι:7 Η:16
Περίοδος: 1978-79 Θέση: 16η Ν:12 Ι:3 Η:19
Περίοδος: 1979-80 Θέση: 14η Ν:10 Ι:7 Η:17
Περίοδος: 1980-81 Θέση: 15η Ν:10 Ι:8 Η:17
Περίοδος: 1981-82 Θέση: 17η Ν:6 Ι:8 Η:20
Το 1982 και μετά από μια εξαετή παρουσία στη μεγάλη κατηγορία, η ομάδα υποβιβάστηκε στην Β' Εθνική. Θα ακολουθήσει μια δύσκολη περίοδος, με χειρότερη χρονιά το 1988-89 όταν η ομάδα βρέθηκε στην Γ' Εθνική, αλλά επέστρεψε την επόμενη και πάλι στην Β' Εθνική. Έτσι φτάνουμε στην περίοδο 1993-94, όπου ο ΑΟΚ ύστερα από 13 χρόνια θα κερδίσει την άνοδο στην Α' Εθνική. Μπροστάρης τότε ο Άγγελος Αναστασιάδης που έβαλε την δική του υπογραφή στην ομάδα η οποία κατετάγη δεύτερη και εξασφάλισε την άνοδο μια αγωνιστική πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Συγκεκριμένα στον αγώνα με τον Χαραυγιακό όπου ο λαός της Καβάλας έδωσε βροντερό παρόν και πανηγύρισε έξαλλα, μιας και η ομάδα μας κέρδισε με 2-1. Δεν υπήρχαν όμως, οικονομικές δυνατότητες για καλές μεταγραφές και η ομάδα δεν μπόρεσε να παραμείνει στα μεγάλα σαλόνια την περίοδο 1994-95, συγκεκριμένα:
Περίοδος: 1994-95 Θέση: 18η Ν:5 Ι:5 Η:24
Η Β΄ κατηγορία όμως δεν χωράει την ομάδα κι ύστερα από μια εκπληκτική πορεία, στην οποία ήταν 15 αγωνιστικές αήττητη και σάρωσε ότι βρήκε μπροστά της, στέφθηκε πρωταθλήτρια και με προπονητή τον Γιώργο Παράσχο, ξανακέρδισε την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία. Την περίοδο 1996-1997 ο Α.Ο. ΚΑΒΑΛΑ έγραψε την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του καθώς κατέλαβε την 6η θέση! Μάλιστα, ενώ στην αρχή, προπονητής, παίκτες και διοίκηση είχαν ως μοναδικό στόχο την παραμονή, η απόδοση και τα αποτελέσματα ήταν τέτοια που μετά την 23η αγωνιστική μιλούσαν για έξοδο στο UEFA! Δυστυχώς, η ομάδα παρόλο που απέδωσε τόσο καλά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο αφού υπήρχαν πολλοί παράγοντες που στάθηκαν εμπόδιο στο όνειρο αυτό, σε μια στιγμή που η ομάδα βασιζόμενη αποκλειστικά στις δικές της δυνάμεις και σε κανενός εξωγηπεδικού, έφτασε στο απόγειο της ιστορίας της. Απλά σε όλους έμεινε η πίκρα πως άξιζε ακόμα κάτι παραπάνω το οποίο δεν κατάφερε να κερδίσει, διότι δεν ήταν δικτυωμένη και δεν είχε τις κατάλληλες ‘’βοήθειες’’, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του δύσμοιρου Ελληνικού Πρωταθλήματος.
Παρόλα αυτά η έκτη θέση και ο χαρακτηρισμός ως η καλύτερη επαρχιακή ομάδα είναι πολύ μεγάλες επιτυχίες. Συντελεστές αυτής της επιτυχίας ήταν ο προπονητής Γιώργος Παράσχος - ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος προπονητής στην Ελλάδα - ο οποίος ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδος και οι ποδοσφαιριστές όπως, ο Βακιρτζής, ο Παπανδρέου, ο Αθανασιάδης, ο Σουκασιάν, ο Μίτεφ, ο Καλλιμάνης, ο Χέρναγκλ, ο Πεγκλής, ο Κόλτσης, ο Πις, ο Μάλλιος, ο Αργυρίου κ.α. που ήταν οι πρωταγωνιστές αυτής της λαμπρής πορείας. Άξια συγχαρητηρίων ήταν και η διοίκηση - με πρόεδρο τον Γιάννη Παπαϊωάννου - η οποία παρόλα τα οικονομικά της προβλήματα συμπαραστάθηκε όσο περισσότερο μπορούσε στους ποδοσφαιριστές. Στο τέλος της περιόδου ο Γιώργος Παράσχος αποφάσισε να φύγει από τον πάγκο της ομάδας, ύστερα από 2 χρόνια παραμονής όπου πρόσφερε πάρα πολλά στην Καβάλα, αλλά και αυτή τον ανέδειξε ως προπονητή. Φυσικά, ένας ακόμη συντελεστής ήταν ο φίλαθλος κόσμος της Καβάλας ο οποίος έδινε βροντερό παρόν στους εντός έδρας αγώνες της ομάδας όλες τις αγωνιστικές σαιζόν αλλά και στους εκτός. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα 1500 άτομα στην Ξάνθη, τα 1000 άτομα στο Καυταντζόγλειο, τα 100 στην Καλαμάτα και τα 100 στο Ο.Α.Κ.Α. με τον Παναθηναϊκό. Όλα αυτά χάρις τη προσπάθεια των μελών του συνδέσμου «Γαλάζιοι Αργοναύτες» και την αγάπη τους για την ομάδα. Ένα μπράβο σ' αυτά τα παιδιά που έκαναν το Καραβάκι να μην αισθάνεται μόνο του πουθενά.
Ο διάδοχος του για την χρονιά 1997-98 ήταν ο Γρέγκορζ Λάτο ο οποίος δεν αποδείχτηκε το ίδιο καλός προπονητής όσο και ποδοσφαιριστής και έφυγε νωρίς από την ομάδα, ενώ τον αντικατέστησε ο Κώστας Ιωσηφίδης που στο πρώτο παιχνίδι που κάθισε στον πάγκο πήρε τους πρώτους 3 βαθμούς με αντίπαλο τον Αθηναϊκό αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και αποχώρησε και αυτός. Στην συνέχεια, ανέλαβε ο Στέλιος Κατρακυλάκης ο οποίος έμεινε δύο εβδομάδες και τον αντικατέστησε ο Νίκος Γκουλής, που ήξερε καλά πόσο δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο ήταν να αναγεννήσει αυτή την ομάδα. Παρόλα αυτά κατάφερε να ανεβάσει την πολύ πεσμένη ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του Α.Ο.Κ. και να πάρει από αυτούς το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Έτσι, ενώ η ομάδα στις αρχές Μαϊου ήταν στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, πέτυχε στις 4 τελευταίες αγωνιστικές 3 νίκες - οι 2 εκτός έδρας - και όλα έδειχναν πως η παραμονή μια αγωνιστική πριν το τέλος ήταν δεδομένη, αλλά προέκυψε η ήττα του ΠΑΟΚ στη Τούμπα από τον Εθνικό. Τώρα, η Καβάλα έπρεπε να κερδίσει στην έδρα της την Παναχαϊκή που επίσης πάλευε για την παραμονή της, σε έναν αγώνα που σήκωσε στο πόδι μια ολόκληρη πόλη και παρόλη την ακατάπαυστη επί δύο μέρες βροχή, είχε 12.000 κόσμο, ο οποίος έδωσε δύναμη στους αγχωμένους ποδοσφαιριστές ώστε να πετύχουν μια άνετη νίκη με 4-0 και να κερδίσουν την πολυπόθητη παραμονή και να προκαλέσουν ντελίριο ενθουσιασμού σε ολόκληρη την πόλη.
Την επόμενη περίοδο 1998-99, ο ΑΟΚ δεν ξαναέκανε τα ίδια λάθη και εξασφάλισε με άνεση την παραμονή του παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο. Έχοντας μπροστά τον Γ.Νασιόπουλο και τον Αν. Αθανασιάδη, βοηθούμενους από τους Μάλλιο, Καραδήμο και Πις πέτυχε πολλά και όμορφα γκολ και κατάκτησε την 10η θέση στο πρωτάθλημα. Αντίθετα την επόμενη χρονιά παρά τις απέλπιδες προσπάθειες δεν μπόρεσε να σωθεί και έπεσε στην Β' Εθνική παρά και την επιστροφή του Γιώργου Παράσχου. Όσον αφορά τους αριθμούς, η παραπάνω χρονική περίοδος έχει ως εξής:
Περίοδος: 1996-97 Θέση: 6η Ν:16 Ι:7 Η:11
Περίοδος: 1997-98 Θέση: 13η Ν:10 Ι:5 Η:19
Περίοδος: 1998-99 Θέση: 10η Ν:12 Ι:6 Η:16
Περίοδος: 1999-00 Θέση: 15η Ν:8 Ι:6 Η:20
Η περίοδος 2000-01 θα είναι η απαρχή μιας μαύρης εννεαετούς περιόδου, καθώς η ομάδα θα παραπαίει από Β’ προς τη Γ' Εθνική. Η βασική αιτία της πτώσης ήταν τα οικονομικά προβλήματα που μάστιζαν τον ΑΟΚ και η φυσική απόρροια αυτών, τα διοικητικά προβλήματα. Χρειάστηκε μάλιστα να επιστρατευτεί προσωρινή διοίκηση σωτηρίας, με το πρόεδρο της Ε.Π.Σ.Κ. Σωκράτη Παπαδόπουλο και τον Ερασιτέχνη ΑΟΚ. Είναι γεγονός, ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έκαναν οι διάφορες διοικήσεις όπως αυτή του Γιώτη Γεωρμπαλίδη που ανέβασε τον ΑΟΚ για ένα χρόνο στην Β Εθνική, η ομάδα δεν κατάφερε τελικώς να ορθοποδήσει.
Τον Γενάρη του 2003 ανέλαβαν την διοίκηση ο Δ.Τούλης και ο Β. Σιδηρόπουλος. Ο νέος προπονητής που επέλεξαν ήταν ο Ζόραν Ζούκιτς, ο οποίος τελικά δεν πέτυχε στο έργο του. Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει η ομάδα στα μπαράζ, όπου στο γήπεδο της Λάρισας έχασε από τον Λεβαδειακό με 2-1 στην παράταση και υποβιβάστηκε στην Γ' Εθνική για τρίτη φορά στην ιστορία της. Τον Ιούλιο του 2003 η διοίκηση του ΑΟΚ θα ξεκινήσει μια προσπάθεια προβιβασμού στη Β' Εθνική δια της πλαγίας οδού και συγκεκριμένα με την απορρόφηση του Ποσειδώνα Νέων Πόρων. Παρά την επιτυχή απορρόφηση του Ποσειδώνα, η προσπάθεια δεν καρποφόρησε, μιας και συγκεκριμένα συμφέροντα δεν ήθελαν την ομάδα στη Β' Εθνική. Η ομάδα συνέχισε να θαλασσοδέρνει στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής και οι συνεχείς αλλαγές προπονητών, όπως του Ζόραν Ζούκιτς του Σ.Ανθουλάκη, του Γ.Μπένου και του Δ.Παπαδόπουλου, δεν έφεραν αποτέλεσμα. Η ομάδα έφτασε στο μελανό σημείο να παλεύει σχεδόν για την παραμονή της στην Γ' Εθνική, κάτι το οποίο τελικά εξασφαλίστηκε 4 αγωνιστικές πριν το τέλος.
Στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν η Καβάλα παρέμεινε στη Γ’ εθνική, ενώ στο μεσοδιάστημα αυτό ο κ. Σιδηρόπουλος αποχώρησε από τη διοίκηση και το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών έμεινε στο κ. Τούλη, ο οποίος το μεταβίβασε τελικά το 2006 στην οικογένεια Ψωμιάδη.
Μια νέα εποχή ξεκινάει, με πρόεδρο τον κ. Ευσταθιάδη για ένα μικρό χρονικό διάστημα και στην συνέχεια τον Σταύρο Ψωμιάδη, η ομάδα αρχίζει πλέον μια ανοδική πορεία και ξεκολλάει επιτέλους από το βόρβορο της Γ΄ Εθνικής. Η νέα διοίκηση κάνει ουσιαστικές μεταγράφηκες κινήσεις, οργανώνει διοικητικά την Π.Α.Ε. και δίνει λύση στο χρόνιο οικονομικό πρόβλημα που ταλάνιζε την ομάδα. Θέτει υψηλούς στόχους και πράγματι μέσα σε δύο σαιζόν (2007-08 και 2008-09 ), αλλάζει δύο κατηγορίες.
Το 2009 ο Α.Ο.Κ. ανεβαίνει και πάλι στη Super league, σε μια κατηγορία ισάξια της ιστορίας του, γιατί όσο κι αν ακούγεται στερεότυπη η φράση, είναι αλήθεια ότι ο Α.Ο. ΚΑΒΑΛΑ είναι μια από τις μεγαλύτερες επαρχιακές ομάδες της Ελλάδας. Έχει να επιδείξει μια πολυετή παρουσία στη μεγάλη κατηγορία, με αξιόλογες βαθμολογικές θέσεις όπως 6η και 7η και με επιτυχίες στο θεσμό του κυπέλου, όπως η πρόκριση στα ημιτελικά τις περιόδους 1965-67 και 1994-95. Η περίοδος 2009-2010, κρίνεται ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς ο Α.Ο.Κ. πέτυχε σε μια χρονιά όσα είχε πετύχει μέχρι τώρα διαχρονικά. Πρώτη επαρχιακή ομάδα, 6η θέση στο πρωτάθλημα και συμμετοχή στα ημιτελικά του κυπέλου. Είναι γεγονός πλέον ότι ο Α.Ο.Κ. ανασυντάχθηκε, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την βοήθεια της νέας διοίκησης και την συμπαράσταση των φιλάθλων, η ομάδα πορεύεται σε μεγάλες επιτυχίες. Δεν είναι τυχαίος άλλωστε ο χαρακτηρισμός «φονέας των γιγάντων» που της έχει προσδώσει ο Αθηναϊκός τύπος, για την χρονιά αυτή. Τα επιτυχή αποτελέσματα απέναντι στις μεγάλες ομάδες, η ιστορική νίκη με 0 – 2 εκτός έδρας επί του Παναθηναϊκού, η εν γένη παρουσία της ομάδος, η ενδυνάμωση του ρόστερ με ποδοσφαιριστές όπως οι Ντενίλσον, Ορούμα, Ρινκόν, Σμολάρεκ, Ιτάνζ, Μουρ, Σόσιν, Μεντί, Παβίσεβιτς κ.α. , έδωσαν κύρος και σεβασμό στην ομάδα.
Περίοδος: 2009-10 Θέση: 6η Ν:10 Ι:9 Η:11
Σημερα συμμετεχει την Α ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ (SUPERLEAGUE)
ΠΗΓΗ:
http://www.lfk.gr/football/first-team/history.html" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.aokavalas.gr/index.php?optio ... &Itemid=17" onclick="window.open(this.href);return false;