Ο Εθνικός Aστέρας ιδρύθηκε το 1927 και προήλθε από την συγχώνευση δύο ομάδων. Του Εθνικού Καισαριανής και του Aστέρα. Σε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια ο σύλλογος της Καισαριανής κράτησε πολύ ψηλά την σημαία του και αποτέλεσε πάντα την ελπίδα και το καμάρι της ποδοσφαιρομάνας Καισαριανής. Ο Εθνικός Aστέρας έχει γράψει ένδοξες σελίδες ιστoρίας στo ποδόσφαιρο και στην Καισαριανή γενικότερα και ήταν από τις ομάδες που μετείχαν ανελλιπώς στην Β' Εθνική, από την δημιουργία των εθνικών κατηγοριών.
Από τις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος για την ομάδα της Καισαριανής ήταν την περίοδο 1980-81, που ο Εθνικός Aστέρας έφθασε μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλου Ελλάδας, όπου και αποκλείσθηκε σε διπλά παιχνίδια από τον ΠΑOK.
Τον Νοέμβριο του 1990 ανέλαβε την ομάδα ο σημερινός πρόεδρος της ΠΑΕ Νίκος Παπαδόπουλος, μαζί με τον αδελφό του και παλαίμαχο πoδoσφαιριστή του συλλόγου Γαβριήλ Παπαδόπουλο και oυσιαστΙKά ξεκίνησε η δεκαετία με τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστoρία του συλλόγου.
Την περίοδο 1996-97 ο Εθνικός Aστέρας κατακτά τον τίτλο στην Γ' Εθνική και επανέρχεται στα "γνώριμα" λημέρια της Β' Εθνικής. Την επόμενη χρονιά (περίοδος 1997-98) ο Εθνικός Aστέρας για πρώτη φορά στην πολύχρονη ιστoρία του κερδίζει την άνοδο στην Α' Εθνική.
Από την περίοδο 1998 έως και 2002 ο Εθνικός Aστέρας είχε μία εντυπωσιακή παρουσία στo πρωτάθλημα της Α' Εθνικής πετυχαίνοντας μεγάλες νίκες επί της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και κάνοντας πλέον ξακουστή όλη την Καισαριανή στην ποδοσφαιρική Ελλάδα και στα "μεγάλα σαλόνια". Τον Μάϊο του 2002 η ομάδα υποβιβάσθηκε στην Β' Εθνική.
ΠΗΓΗ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE% ... E%B1%CF%82
http://www.paeasteras.gr/history.php
Η ιστορία διάφορων ομάδων !
Συντονιστής: mike
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΣ
Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1920 όταν μια παρέα που άραζε στην πλατεία Κυριακού, την σημερινή πλατεία Βικτωρίας στο κέντρο της Αθήνας, αποφάσισε να ιδρύσει μια ομάδα ποδοσφαίρου όχι για να χτυπήσει το κατεστημένο της εποχής που ούτως ή άλλως δεν υπήρχε αλλά για να κάνει το κέφι της.
Οι εποχές ήταν δύσκολες αλλά το μεράκι έφθανε και περίσσευε. Ο Κολομβούνης, ο Πέτας, ο Σταθόπουλος, ο Συνοδινός, ο Σταματόπουλος, ο Γλυκοφρύδης ήταν οι πρωτεργάτες της ιδέας που επίσημα υλοποιήθηκε τον Μάιο του 1923. Το βάρος της οργάνωσης πέφτει στον καθηγητή Μαθηματικών Βαγγέλης Σταμάτης ο οποίος ήταν ένας από τους κορυφαίους παράγοντες της προπολεμικής περιόδου και βοήθησε με τις γνώσεις του την παρέα της πλατείας για να μπει το νερό στο αυλάκι. Και πράγματι μπήκε.
Η ομάδα "βαφτίστηκε" και πήρε το όνομα "Ατρόμητος". Το ιδρυτικό καταστατικό της ομάδας απέκτησε επίσημη μορφή δύο χρόνια μετά. Το 1924 εγκρίθηκε η δημιουργία της νέας ομάδας αλλά η υπογραφή του ιδρυτικού καταστατικού έγινε το 1925. Πρώτη έδρα της ήταν το γήπεδο του Πανελληνίου στο Πεδίον του Άρεως και λίγο αργότερα το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Το 1925 σε μια άλλη περιοχή της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας στο Περιστέρι ιδρύεται ο σύλλογος Ασπίς από τον οποίο προήλθε ο ποδοσφαιρικός Νέος Αστήρ. Το 1932 ο Νικόλαος Επίογλου και ο Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου που αποτελούσαν την κορυφή της διοίκησης του Ατρόμητου Αθηνών με έδρα την πλατεία Βικτωτίας πήραν τη μεγάλη απόφαση. Ο Ατρόμητος έπρεπε να βρει τη δική του έδρα.
Η γειτνίαση με τον Παναθηναϊκό δημιουργούσε εμπόδια καθώς η ομάδα δεν είχε δικούς της φιλάθλους και έπρεπε να αποκτήσει το δικό της ξεχωριστό κοινό. Αλήθεια αυτό κάτι μας θυμίζει. Έτσι ο Ατρόμητος μετακινήθηκε το 1933 στο Περιστέρι που εκείνα τα χρόνια ήταν ένας απέραντος περιστερώνας και το αποκούμπι χιλιάδων προσφύγων μετά την καταστροφή της Σμύρνης Πράγματι συγχωνεύτηκε με τον Νέο Αστέρα που διαλύθηκε και έδωσε το σύμβολο του(το αστέρι) στη φανέλα της νέας ομάδας.
Έτσι δημιουργήθηκε ο νέος Ατρόμητος Αθηνών με σήμα το αστέρι που αρχικά χρησιμοποίησε ως έδρα το γήπεδο της Τόλμης πίσω από τις παράγκες της Ευαγγελίστριας και την Κυριακή του Πάσχα του 1947 απέκτησε το δικό του γήπεδο στην περιοχή που ονόμαζαν Ελιές Εκεί βρίσκεται η τωρινή έδρα της ομάδας. Πολλά-πολλά χρόνια μετά από εκείνη την συγχώνευση έρχεται μια δεύτερη συγχώνευση για να σημαδέψει την ιστορία του Ατρόμητου.
Το καλοκαίρι του 2005 βρίσκει την ομάδα στην Γ' Εθνική με πολλά οικονομικά προβλήματα και το μέλλον της να είναι εξαιρετικά αβέβαιο. Σαν "μάνα εξ ουρανού" παρουσιάζεται ένας από τους πιο αξιόπιστους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου ο Γιώργος Σπανός ο οποίος κάνει την σοβαρότερη και σπουδαιότερη επενδυτική κίνηση που γίνεται ποτέ στον αθλητισμό του Περιστερίου. Διαλύει την Χαλκηδόνα που ήταν μια από τις ομάδες πρότυπο στην Α' Εθνική και την συγχωνεύει με τον Ατρόμητο.
Η νέα ομάδα βρίσκει τον Ατρόμητο στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από 24 ολόκληρα χρόνια. Αναπάντεχα αλλά λυτρωτικά. Ο Ατρόμητος κρατάει τα σύμβολά του, τα χρώματά του, την έδρα του και βάζει πλώρη για μεγάλες επιτυχίες. Κάπου εδώ έκλεισε ένας πολύ μεγάλος κύκλος της ιστορίας του και ξεκινάει ένας νέος. Ένας νέος κύκλος μιας νέας ομάδας που μπορεί να αποτελεί προϊόν συγχώνευσης όμως εξακολουθεί να είναι ο ιστορικός Ατρόμητος που γαλούχησε γενιές και γενιές Περιστεριωτών.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
Η πρώτη παρουσία της παρέας της πλατείας Βικτωρίας που δημιούργησε τον Ατρόμητο Αθηνών είναι στο 2ο πρωτάθλημα της Αθήνας το 1924.
Από τη χρονιά αυτή ξεκινάει η αγωνιστική δράση και η πολύπλευρη παρουσία του Ατρόμητου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. H ομάδα μετείχε μάλιστα στον πρώτο όμιλο και κατέκτησε την πρώτη θέση. Την περίοδο 1927-28 ο Ατρόμητος προκρίθηκε στην τελική φάση του πρωταθλήματος και κατετάγη τρίτος πίσω από τον Πρωταθλητή Άρη και τον Εθνικό.
Η ομάδα "έπαυσε" στα χρόνια της Κατοχής αλλά επανήλθε δριμύτερη μετά τοπ τέλος του πολέμου. Το 1948 έχασε την άνοδο στην Α' Κατηγορία Αθηνών σε αγώνες διαβάθμισης με τον Έσπερο. Το 1951 είναι η καλύτερη χρονιά του μεταπολεμικού Ατρόμητου καθώς κερδίζει την άνοδο στην Α2 Αθηνών κατακτώντας την πρώτη θέση στη Β' Αθηνών με βραχεία κεφαλή ενός πόντου από το Παγκράτι και τον Εθνικό Αστέρα που ισοβάθμησαν στη δεύτερη θέση.
Το 1959 ο Ατρόμητος πετυχαίνει την άνοδο στην Α' Αθηνών κάτι που ήταν εξαιρετική δύσκολο εκείνη την εποχή καθώς η ομάδα που κατακτούσε την πρώτη θέση στην Α2 υποχρεωνόταν να δώσει μπαράζ με την τελευταία ομάδα στη βαθμολογία της Α' Αθηνών. Και συνήθως κέρδιζαν οι ομάδες της Α' Αθηνών.
Ο Ατρόμητος τα κατάφερε όμως και μαζί με τον Αθηναϊκό είναι οι μοναδικές ομάδες από το 1950 και μετά που έσπασαν το μονοπώλιο των ομάδων της Α' Αθηνών. Αντίπαλος της περιστεριώτικης ομάδας στα μπαράζ ήταν ο Αθηναϊκός. Στο πρώτο ματς που έγινε στη Λεωφόρο Τζουνάκος (35') και Ηλιάδης (77') χάρισαν τη νίκη στον Ατρόμητο με σκορ 2-0. Στον επαναληπτικό πάλι στη Λεωφόρο πήρε λευκή ισοπαλία και πανηγύρισε την άνοδο.
Η σεζόν 1960-61 βρίσκει τον Ατρόμητο στην Β' Εθνική. Το Περιστέρι στέκεται στο πλευρό της ομάδας και οι φίλαθλοι κατακλύζουν το Δημοτικό Γυμναστήριο Η ομάδα μετέχει σε αυτό το πρωτάθλημα σε ολόκληρη τη δεκαετία ώσπου μπαίνει για πρώτη φορά στα μεγάλα σαλόνια. Αναδεικνύεται πρωταθλητής περιόδου 1971-72 και κερδίζει το εισιτήριο για την Α' Εθνική( τον ακολούθησε και η Προοδευτική) μετά από μια εντυπωσιακή πορεία στον Β' όμιλο της Β' Εθνικής, με "πρώτο βιολί" της ορχήστρας τον Γιώργο Στολίγκα που πετυχαίνει 27 γκολ
Η ομάδα υποβιβάζεται αλλά επιστρέφει ξανά. Η περίοδος 1975-76 είναι η δεύτερη καλύτερη της ιστορίας της αφού κατακτά την ένατη θέση στη βαθμολογία. Νέος υποβιβασμός και νέα άνοδος στην Α' Εθνική στην περίοδο 1980-81 όπου συναντάμε για τελευταία φορά την ομάδα μέχρι την περίοδο 2005-2006 όπου επιστρέφει δυναμικά μέσω της συγχώνευσης με τη Χαλκηδόνα. Οι δεκαετίες του '80 και του '90 είναι πραγματικά εφιαλτικές για την ομάδα που φθάνει μέχρι την Δ' Εθνική στην περίοδο 1997-98. Η περίοδος 1987-88 είναι πάντως βαθιά χαραγμένη στη μνήμη των περιστεριωτών φιλάθλων.
Ο Ατρόμητος πέρασε την περίοδο στα χέρια των ίδιων των φιλάθλων του κάτι πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Ο υποβιβασμός για πρώτη φορά στην Γ' Εθνική ήταν κάτι πουν δεν μπορούσε να χωνέψει κανείς. Έμοιαζε σαν προσβολή.. Άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου μπαίνουν μπροστά και γράφουν ιστορία. Με προπονητή τον Γιώργο Στολίγκα ο Ατρόμητος πετυχαίνει 17 νίκες σε ισάριθμα εντός έδρας παιχνίδια και κατέκτησε πανηγυρικά τον τίτλο στο Νότιο όμιλο της Γ' Εθνικής και μαζί την άνοδο.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΟΥΡΟΥΚΤΣΟΓΛΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΣΠΑΝΟ
Η πολύχρονη ιστορία του Ατρόμητου είναι ταυτισμένη με σημαντικές προσωπικότητες που την υπηρέτησαν από τη θέση του προέδρου και κρατούσαν το τιμόνι μιας ομάδας που από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της και κυρίως μετά από την κάθοδο της στο Περιστέρι το 1933 απέκτησε μια τεράστια δυναμική. Στα παλαιότερα χρόνια ήταν "τίτλος τιμής" να ήταν κάποιος πρόεδρος στον Ατρόμητο.
Αλλά και στα νεώτερα χρόνια οι μάχες για την ανάληψη της διοίκησης και κατ' επέκταση της προεδρίας του Ατρόμητου ήταν αδυσώπητες. Ο πρώτος πρόεδρος του Ατρόμητου Αθηνών ήταν ο Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου ο οποίος ήταν επικεφαλής της παρέας της πλατείας Κυριακού που αποφάσισε το 1933 να ιδρύσει μια ποδοσφαιρική ομάδα. Ωστόσο ο Ανδρέας Τσουρουκτσόλου, αδελφός του Ιωσήφ θεωρείται ο ιδρυτής του Ατρόμητου που εμείς ξέρουμε.
Ο Ανδρέας Τσουρουκτσόγλου είχε την ιδέα της μεταφοράς του Ατρόμητου στο Περιστέρι και την συγχώνευση με τον Αστέρα που ήταν ανεξάρτητο σωματείο. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Ατρόμητου μετά την κάθοδο στο Περιστέρι και επί σειρά ετών κυριαρχούσε στα ποδοσφαιρικά πράγματα της ομάδα. Αποχώρησε λόγω ηλικίας και τον διαδέχθηκε μια ακόμη σημαντική μορφή του Ατρόμητου. Ο Νίκος Επίογλου που άφησε τη δική σφραγίδα στην ιστορία του Ατρόμητου.
Ο Επίογλου που ήταν ένας από τους ευεργέτες του οικοπέδου στο οποίο κτίστηκε η ιστορική λέσχη της ομάδας στην οδό Ραβινέ ενώ ήταν υπόδειγμα ήθους Τελευταίος πρόεδρος της ομάδας είναι ο επιχειρηματίας είναι ο Γιώργος Σπανός πρόεδρος του ομίλου πετρελοειδών "ΕΤΕΚΑ" μετά την συγχώνευση με τη Χαλκηδόνα.
Οι διατελέσαντες πρόεδροι του Ατρόμητου είναι οι εξής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΟΥΡΟΥΚΤΣΟΓΛΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΕΠΙΟΓΛΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ, ΑΝΝΑ ΜΠΑΓΙΟΥ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΑΙΟΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΗΣ, ΤΑΚΗΣ ΑΝΕΒΛΑΒΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΞΥΠΝΗΤΟΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΝΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΛΥΚΟΣ, ΕΜΑΝΟΥΗΛ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΑΚΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΡΟΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΤΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΚΟΣ, ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΑΝΟΣ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΓΙΑΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΣΧΟ
Μια μεγάλη στρατιά προπονητών που άλλοι πέτυχαν και άλλοι όχι, παρέλασαν από τον Ατρόμητο στα 83 χρόνια ζωής και ύπαρξης του στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο πρώτος επίσημος προπονητής που άρχισε να κάνει σοβαρή δουλειά στην ομάδα ήταν ο Αντώνης Μηγιάκης που έκανε μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό.
Στην συνέχεια και μέχρι τον πόλεμο στον πάγκο του Ατρόμητου κάθισε ο Υποφάντης.
Ακολούθησαν οι Λευτέρης Μακρής, Κώστας Πούλης, Γιάννης Νεγρεπόντης, Σέλτσικας, Τρύφωνας Τζανετής, Γιάννης Πετσανάς, Γουλιέμος Αρβανίτης (Γούλιος). Αλέκος Χατζησταυρίδης, Τάκης Παπαρσενίου, Μιχάλης Παπαθεοδώρου, Γιώργος Νταϊσπάγγος, Μπάμπης Δρόσος, Αλέκος Σοφιανίδης, Σάββας Παπάζογλου, Βαγγέλης Πανάκης, Σωτήρης Καρποδίνης, Γιάννης Ζαφειρόπουλος, Μάνος Σταματάκος, Ντόμπρισα Πέτροβιτς, Άγγελος Ράμφος, Κώστας Λινοξυλάκης, Ανδρέας Σταματιάδης, Κώστας Τσάκος, Μίλτος Παπαποστόλου, Κώστας Πολυχρονίου, Κώστας Καραπατής, Νίκος Τζουνάκος, Ανδρέας Παπαεμανουήλ, Θανάσης Λουκανίδης, Γιώργος Δαρίβας, Δημήτρης Θεοφάνης, Κώστας Βουρλιωτάκης, Δώρος Κλεοβούλου, Θόδωρος Κωνσταντινίδης, Γιώργος Στολίγκας, Αντώνης Τζανετουλάκος, Τάσος Παναγιωτόπουλος, Νίκος Κόβης, Γκομέζ Ντε Φαρία, Στάθης Χαϊτας, Γιώργος Βασιλόπουλος, Ιάκωβος Καραϊσαρλής, Βαγγέλης Κότσαλος, Θανάσης Δημητριάδης, Δημήτρης Μπολάκης, Γιάννης Κορωνέλλος, Γιώργος Μπεκρής, Σταύρος Ηλιόπουλος, Βασίλης Στασινόπουλος, Βλαντιμίρ Πέτροβιτς, Ηλίας Αρμόδωρος, Μίλαν Μιχαϊλοβιτς, Βασίλης Τζαλοκώστας, Κώστας Μαυρίδης, Αντώνης Μανίκας, Νίκος Κοτσοβός, Γιώργος Παράσχος.
ΟΙ ΑΣΟΙ ΤΩΝ ΑΣΩΝ
Αν είχαμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε τη μηχανή του χρόνου στο παρελθόν και να ξετυλίξουμε από την αρχή το φιλμ της ένδοξης ιστορίας του Ατρόμητου θα διαπιστώναμε ότι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές φόρεσαν την τιμημένη φανέλα με το αστέρι στο στήθος.
Οι πιο μεγάλες μορφές στην ιστορία του Ατρόμητου είναι ο Άγγελος Ράμφος, Λάκης Νικολάου, Γιώργος Βασιλόπουλος, Κώστας και Σταύρος Μισαηλίδης, Βαγγέλης Κότσαλος, Νίκος Τσιαντάκης. Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ατρόμητου είναι ο Τόλης Μητράκος και δεύτερος ο Μπάμπης Κούκης με 64 και 58 γκολ αντίστοιχα. Πρώτος σε συμμετοχές είναι ο Αντώνης Καραλής και δεύτερος ο Γιάννης Λιβαθηνός με 330 και 328 συμμετοχές αντίστοιχα.
ΠΗΓΗ:
http://www.atromitosfc.gr/pae/istoria/
ΒΙΒΛΙΟ "ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ 1923-2006: "ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ ΣΤΗ ΔΟΞΑ"
Οι εποχές ήταν δύσκολες αλλά το μεράκι έφθανε και περίσσευε. Ο Κολομβούνης, ο Πέτας, ο Σταθόπουλος, ο Συνοδινός, ο Σταματόπουλος, ο Γλυκοφρύδης ήταν οι πρωτεργάτες της ιδέας που επίσημα υλοποιήθηκε τον Μάιο του 1923. Το βάρος της οργάνωσης πέφτει στον καθηγητή Μαθηματικών Βαγγέλης Σταμάτης ο οποίος ήταν ένας από τους κορυφαίους παράγοντες της προπολεμικής περιόδου και βοήθησε με τις γνώσεις του την παρέα της πλατείας για να μπει το νερό στο αυλάκι. Και πράγματι μπήκε.
Η ομάδα "βαφτίστηκε" και πήρε το όνομα "Ατρόμητος". Το ιδρυτικό καταστατικό της ομάδας απέκτησε επίσημη μορφή δύο χρόνια μετά. Το 1924 εγκρίθηκε η δημιουργία της νέας ομάδας αλλά η υπογραφή του ιδρυτικού καταστατικού έγινε το 1925. Πρώτη έδρα της ήταν το γήπεδο του Πανελληνίου στο Πεδίον του Άρεως και λίγο αργότερα το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Το 1925 σε μια άλλη περιοχή της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας στο Περιστέρι ιδρύεται ο σύλλογος Ασπίς από τον οποίο προήλθε ο ποδοσφαιρικός Νέος Αστήρ. Το 1932 ο Νικόλαος Επίογλου και ο Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου που αποτελούσαν την κορυφή της διοίκησης του Ατρόμητου Αθηνών με έδρα την πλατεία Βικτωτίας πήραν τη μεγάλη απόφαση. Ο Ατρόμητος έπρεπε να βρει τη δική του έδρα.
Η γειτνίαση με τον Παναθηναϊκό δημιουργούσε εμπόδια καθώς η ομάδα δεν είχε δικούς της φιλάθλους και έπρεπε να αποκτήσει το δικό της ξεχωριστό κοινό. Αλήθεια αυτό κάτι μας θυμίζει. Έτσι ο Ατρόμητος μετακινήθηκε το 1933 στο Περιστέρι που εκείνα τα χρόνια ήταν ένας απέραντος περιστερώνας και το αποκούμπι χιλιάδων προσφύγων μετά την καταστροφή της Σμύρνης Πράγματι συγχωνεύτηκε με τον Νέο Αστέρα που διαλύθηκε και έδωσε το σύμβολο του(το αστέρι) στη φανέλα της νέας ομάδας.
Έτσι δημιουργήθηκε ο νέος Ατρόμητος Αθηνών με σήμα το αστέρι που αρχικά χρησιμοποίησε ως έδρα το γήπεδο της Τόλμης πίσω από τις παράγκες της Ευαγγελίστριας και την Κυριακή του Πάσχα του 1947 απέκτησε το δικό του γήπεδο στην περιοχή που ονόμαζαν Ελιές Εκεί βρίσκεται η τωρινή έδρα της ομάδας. Πολλά-πολλά χρόνια μετά από εκείνη την συγχώνευση έρχεται μια δεύτερη συγχώνευση για να σημαδέψει την ιστορία του Ατρόμητου.
Το καλοκαίρι του 2005 βρίσκει την ομάδα στην Γ' Εθνική με πολλά οικονομικά προβλήματα και το μέλλον της να είναι εξαιρετικά αβέβαιο. Σαν "μάνα εξ ουρανού" παρουσιάζεται ένας από τους πιο αξιόπιστους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου ο Γιώργος Σπανός ο οποίος κάνει την σοβαρότερη και σπουδαιότερη επενδυτική κίνηση που γίνεται ποτέ στον αθλητισμό του Περιστερίου. Διαλύει την Χαλκηδόνα που ήταν μια από τις ομάδες πρότυπο στην Α' Εθνική και την συγχωνεύει με τον Ατρόμητο.
Η νέα ομάδα βρίσκει τον Ατρόμητο στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από 24 ολόκληρα χρόνια. Αναπάντεχα αλλά λυτρωτικά. Ο Ατρόμητος κρατάει τα σύμβολά του, τα χρώματά του, την έδρα του και βάζει πλώρη για μεγάλες επιτυχίες. Κάπου εδώ έκλεισε ένας πολύ μεγάλος κύκλος της ιστορίας του και ξεκινάει ένας νέος. Ένας νέος κύκλος μιας νέας ομάδας που μπορεί να αποτελεί προϊόν συγχώνευσης όμως εξακολουθεί να είναι ο ιστορικός Ατρόμητος που γαλούχησε γενιές και γενιές Περιστεριωτών.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
Η πρώτη παρουσία της παρέας της πλατείας Βικτωρίας που δημιούργησε τον Ατρόμητο Αθηνών είναι στο 2ο πρωτάθλημα της Αθήνας το 1924.
Από τη χρονιά αυτή ξεκινάει η αγωνιστική δράση και η πολύπλευρη παρουσία του Ατρόμητου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. H ομάδα μετείχε μάλιστα στον πρώτο όμιλο και κατέκτησε την πρώτη θέση. Την περίοδο 1927-28 ο Ατρόμητος προκρίθηκε στην τελική φάση του πρωταθλήματος και κατετάγη τρίτος πίσω από τον Πρωταθλητή Άρη και τον Εθνικό.
Η ομάδα "έπαυσε" στα χρόνια της Κατοχής αλλά επανήλθε δριμύτερη μετά τοπ τέλος του πολέμου. Το 1948 έχασε την άνοδο στην Α' Κατηγορία Αθηνών σε αγώνες διαβάθμισης με τον Έσπερο. Το 1951 είναι η καλύτερη χρονιά του μεταπολεμικού Ατρόμητου καθώς κερδίζει την άνοδο στην Α2 Αθηνών κατακτώντας την πρώτη θέση στη Β' Αθηνών με βραχεία κεφαλή ενός πόντου από το Παγκράτι και τον Εθνικό Αστέρα που ισοβάθμησαν στη δεύτερη θέση.
Το 1959 ο Ατρόμητος πετυχαίνει την άνοδο στην Α' Αθηνών κάτι που ήταν εξαιρετική δύσκολο εκείνη την εποχή καθώς η ομάδα που κατακτούσε την πρώτη θέση στην Α2 υποχρεωνόταν να δώσει μπαράζ με την τελευταία ομάδα στη βαθμολογία της Α' Αθηνών. Και συνήθως κέρδιζαν οι ομάδες της Α' Αθηνών.
Ο Ατρόμητος τα κατάφερε όμως και μαζί με τον Αθηναϊκό είναι οι μοναδικές ομάδες από το 1950 και μετά που έσπασαν το μονοπώλιο των ομάδων της Α' Αθηνών. Αντίπαλος της περιστεριώτικης ομάδας στα μπαράζ ήταν ο Αθηναϊκός. Στο πρώτο ματς που έγινε στη Λεωφόρο Τζουνάκος (35') και Ηλιάδης (77') χάρισαν τη νίκη στον Ατρόμητο με σκορ 2-0. Στον επαναληπτικό πάλι στη Λεωφόρο πήρε λευκή ισοπαλία και πανηγύρισε την άνοδο.
Η σεζόν 1960-61 βρίσκει τον Ατρόμητο στην Β' Εθνική. Το Περιστέρι στέκεται στο πλευρό της ομάδας και οι φίλαθλοι κατακλύζουν το Δημοτικό Γυμναστήριο Η ομάδα μετέχει σε αυτό το πρωτάθλημα σε ολόκληρη τη δεκαετία ώσπου μπαίνει για πρώτη φορά στα μεγάλα σαλόνια. Αναδεικνύεται πρωταθλητής περιόδου 1971-72 και κερδίζει το εισιτήριο για την Α' Εθνική( τον ακολούθησε και η Προοδευτική) μετά από μια εντυπωσιακή πορεία στον Β' όμιλο της Β' Εθνικής, με "πρώτο βιολί" της ορχήστρας τον Γιώργο Στολίγκα που πετυχαίνει 27 γκολ
Η ομάδα υποβιβάζεται αλλά επιστρέφει ξανά. Η περίοδος 1975-76 είναι η δεύτερη καλύτερη της ιστορίας της αφού κατακτά την ένατη θέση στη βαθμολογία. Νέος υποβιβασμός και νέα άνοδος στην Α' Εθνική στην περίοδο 1980-81 όπου συναντάμε για τελευταία φορά την ομάδα μέχρι την περίοδο 2005-2006 όπου επιστρέφει δυναμικά μέσω της συγχώνευσης με τη Χαλκηδόνα. Οι δεκαετίες του '80 και του '90 είναι πραγματικά εφιαλτικές για την ομάδα που φθάνει μέχρι την Δ' Εθνική στην περίοδο 1997-98. Η περίοδος 1987-88 είναι πάντως βαθιά χαραγμένη στη μνήμη των περιστεριωτών φιλάθλων.
Ο Ατρόμητος πέρασε την περίοδο στα χέρια των ίδιων των φιλάθλων του κάτι πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Ο υποβιβασμός για πρώτη φορά στην Γ' Εθνική ήταν κάτι πουν δεν μπορούσε να χωνέψει κανείς. Έμοιαζε σαν προσβολή.. Άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου μπαίνουν μπροστά και γράφουν ιστορία. Με προπονητή τον Γιώργο Στολίγκα ο Ατρόμητος πετυχαίνει 17 νίκες σε ισάριθμα εντός έδρας παιχνίδια και κατέκτησε πανηγυρικά τον τίτλο στο Νότιο όμιλο της Γ' Εθνικής και μαζί την άνοδο.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΟΥΡΟΥΚΤΣΟΓΛΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΣΠΑΝΟ
Η πολύχρονη ιστορία του Ατρόμητου είναι ταυτισμένη με σημαντικές προσωπικότητες που την υπηρέτησαν από τη θέση του προέδρου και κρατούσαν το τιμόνι μιας ομάδας που από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της και κυρίως μετά από την κάθοδο της στο Περιστέρι το 1933 απέκτησε μια τεράστια δυναμική. Στα παλαιότερα χρόνια ήταν "τίτλος τιμής" να ήταν κάποιος πρόεδρος στον Ατρόμητο.
Αλλά και στα νεώτερα χρόνια οι μάχες για την ανάληψη της διοίκησης και κατ' επέκταση της προεδρίας του Ατρόμητου ήταν αδυσώπητες. Ο πρώτος πρόεδρος του Ατρόμητου Αθηνών ήταν ο Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου ο οποίος ήταν επικεφαλής της παρέας της πλατείας Κυριακού που αποφάσισε το 1933 να ιδρύσει μια ποδοσφαιρική ομάδα. Ωστόσο ο Ανδρέας Τσουρουκτσόλου, αδελφός του Ιωσήφ θεωρείται ο ιδρυτής του Ατρόμητου που εμείς ξέρουμε.
Ο Ανδρέας Τσουρουκτσόγλου είχε την ιδέα της μεταφοράς του Ατρόμητου στο Περιστέρι και την συγχώνευση με τον Αστέρα που ήταν ανεξάρτητο σωματείο. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Ατρόμητου μετά την κάθοδο στο Περιστέρι και επί σειρά ετών κυριαρχούσε στα ποδοσφαιρικά πράγματα της ομάδα. Αποχώρησε λόγω ηλικίας και τον διαδέχθηκε μια ακόμη σημαντική μορφή του Ατρόμητου. Ο Νίκος Επίογλου που άφησε τη δική σφραγίδα στην ιστορία του Ατρόμητου.
Ο Επίογλου που ήταν ένας από τους ευεργέτες του οικοπέδου στο οποίο κτίστηκε η ιστορική λέσχη της ομάδας στην οδό Ραβινέ ενώ ήταν υπόδειγμα ήθους Τελευταίος πρόεδρος της ομάδας είναι ο επιχειρηματίας είναι ο Γιώργος Σπανός πρόεδρος του ομίλου πετρελοειδών "ΕΤΕΚΑ" μετά την συγχώνευση με τη Χαλκηδόνα.
Οι διατελέσαντες πρόεδροι του Ατρόμητου είναι οι εξής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΟΥΡΟΥΚΤΣΟΓΛΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΕΠΙΟΓΛΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ, ΑΝΝΑ ΜΠΑΓΙΟΥ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΑΙΟΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΗΣ, ΤΑΚΗΣ ΑΝΕΒΛΑΒΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΞΥΠΝΗΤΟΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΝΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΛΥΚΟΣ, ΕΜΑΝΟΥΗΛ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΑΚΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΡΟΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΤΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΚΟΣ, ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΑΝΟΣ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΓΙΑΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΣΧΟ
Μια μεγάλη στρατιά προπονητών που άλλοι πέτυχαν και άλλοι όχι, παρέλασαν από τον Ατρόμητο στα 83 χρόνια ζωής και ύπαρξης του στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο πρώτος επίσημος προπονητής που άρχισε να κάνει σοβαρή δουλειά στην ομάδα ήταν ο Αντώνης Μηγιάκης που έκανε μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό.
Στην συνέχεια και μέχρι τον πόλεμο στον πάγκο του Ατρόμητου κάθισε ο Υποφάντης.
Ακολούθησαν οι Λευτέρης Μακρής, Κώστας Πούλης, Γιάννης Νεγρεπόντης, Σέλτσικας, Τρύφωνας Τζανετής, Γιάννης Πετσανάς, Γουλιέμος Αρβανίτης (Γούλιος). Αλέκος Χατζησταυρίδης, Τάκης Παπαρσενίου, Μιχάλης Παπαθεοδώρου, Γιώργος Νταϊσπάγγος, Μπάμπης Δρόσος, Αλέκος Σοφιανίδης, Σάββας Παπάζογλου, Βαγγέλης Πανάκης, Σωτήρης Καρποδίνης, Γιάννης Ζαφειρόπουλος, Μάνος Σταματάκος, Ντόμπρισα Πέτροβιτς, Άγγελος Ράμφος, Κώστας Λινοξυλάκης, Ανδρέας Σταματιάδης, Κώστας Τσάκος, Μίλτος Παπαποστόλου, Κώστας Πολυχρονίου, Κώστας Καραπατής, Νίκος Τζουνάκος, Ανδρέας Παπαεμανουήλ, Θανάσης Λουκανίδης, Γιώργος Δαρίβας, Δημήτρης Θεοφάνης, Κώστας Βουρλιωτάκης, Δώρος Κλεοβούλου, Θόδωρος Κωνσταντινίδης, Γιώργος Στολίγκας, Αντώνης Τζανετουλάκος, Τάσος Παναγιωτόπουλος, Νίκος Κόβης, Γκομέζ Ντε Φαρία, Στάθης Χαϊτας, Γιώργος Βασιλόπουλος, Ιάκωβος Καραϊσαρλής, Βαγγέλης Κότσαλος, Θανάσης Δημητριάδης, Δημήτρης Μπολάκης, Γιάννης Κορωνέλλος, Γιώργος Μπεκρής, Σταύρος Ηλιόπουλος, Βασίλης Στασινόπουλος, Βλαντιμίρ Πέτροβιτς, Ηλίας Αρμόδωρος, Μίλαν Μιχαϊλοβιτς, Βασίλης Τζαλοκώστας, Κώστας Μαυρίδης, Αντώνης Μανίκας, Νίκος Κοτσοβός, Γιώργος Παράσχος.
ΟΙ ΑΣΟΙ ΤΩΝ ΑΣΩΝ
Αν είχαμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε τη μηχανή του χρόνου στο παρελθόν και να ξετυλίξουμε από την αρχή το φιλμ της ένδοξης ιστορίας του Ατρόμητου θα διαπιστώναμε ότι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές φόρεσαν την τιμημένη φανέλα με το αστέρι στο στήθος.
Οι πιο μεγάλες μορφές στην ιστορία του Ατρόμητου είναι ο Άγγελος Ράμφος, Λάκης Νικολάου, Γιώργος Βασιλόπουλος, Κώστας και Σταύρος Μισαηλίδης, Βαγγέλης Κότσαλος, Νίκος Τσιαντάκης. Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ατρόμητου είναι ο Τόλης Μητράκος και δεύτερος ο Μπάμπης Κούκης με 64 και 58 γκολ αντίστοιχα. Πρώτος σε συμμετοχές είναι ο Αντώνης Καραλής και δεύτερος ο Γιάννης Λιβαθηνός με 330 και 328 συμμετοχές αντίστοιχα.
ΠΗΓΗ:
http://www.atromitosfc.gr/pae/istoria/
ΒΙΒΛΙΟ "ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ 1923-2006: "ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ ΣΤΗ ΔΟΞΑ"
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΑΟ ΝΕΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Ο ΑΟ Νέος Αστέρας Ρεθύμνου είναι από τα πιο ιστορικά σωματεία ποδοσφαίρου του Ρεθύμνου. Ιδρύθηκε το 1945 από μία παρέα νεαρών τότε παιδιών (Γασπαράκης Αντώνης, Αραμπατζόγλου Αντώνης, Σιμσίρης Αχιλλέας και άλλοι). Η πρώτη συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε την 25/2/1945 με Προεδρεύοντα τον Γιάννη Λυμάκη.
Η πρώτη ονομασία που έδωσε το πρώτο Δ.Σ. στον νεοϊδρυθέντα σύλλογο ήταν ΠΑΣ ΑΣΤΗΡ (Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Σύλλογος Αστήρ) και αυτό προς αναγνώριση του Αστέρα Γκύζη μετέπειτα Αστέρα Εξαρχείων που ήταν το σωματείο που έδωσε βοήθεια σε υλικό μέσω ενός συγγενή του Γασπαράκη Αντώνη.
Μετά από δεκαέξι και πλέον χρόνια επιτυχιών και σημαντικών νικών (αναδείχθηκε Κυπελλούχος Κρήτης, κέρδισε ΠΑΛΜΕΡ, Ηρόδοτο, Εργοτέλη, Ιωνία κ.α.), στις 28/7/1961, μετά από γενική συνέλευση, τα μέλη του Αστέρα, αποφασίζουν τη συγχώνευση του ΠΑΣ Αστήρ, με τον Κεραυνό και τη δημιουργία του Ρεθυμνιακού.
Ένα χρόνο αργότερα (4 Ιουλίου 1962), επανιδρύεται ο σύλλογος, με την ονομασία ΑΟ Νέος Αστέρας Ρεθύμνου. Όμως, τον Αύγουστο του 1967 η δραστηριότητα του σωματείου αδρανοποιείται, λόγω της χούντας. Ο ΑΟ Νέος Αστήρ Ρεθύμνου επαναδραστηριοποιείται επτά χρόνια αργότερα (13 Δεκεμβρίου 1974), με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και συνεχίζει απερίσπαστα να συμμετέχει ενεργά στην πορεία του Ρεθυμνιώτικου ποδοσφαίρου μέχρι και σήμερα.
Σε αυτά τα 62 χρόνια ζωής του, ο Αστέρας Ρεθύμνου έχει αναδείξει μεγάλους ποδοσφαιριστές, αλλά και προσωπικότητες. Στον Αστέρα Ρεθύμνου έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα και γαλουχήθηκε ο Γιώργος Κοκολάκης που αγωνίστηκε για μια δεκαετία και πλέον στην Α’ Εθνική, με μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό Πειραιώς. Από τα γεννοφάσκια του Αστερίτης και ο τέως Υπουργός κ. Μανόλης Λουκάκης, που εκτός από ποδοσφαιριστής διετέλεσε και για τέσσερα χρόνια πρόεδρος της ομάδας.
Το 2007 είναι μια χρονιά που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Στις 20 Μαΐου 2007 ο Αστέρας Ρεθύμνου, για πρώτη φορά στην ιστορία του κέρδισε την άνοδο του στις επαγγελματικές κατηγορίες, αφού αναδείχθηκε πρωταθλητής στο 10ο όμιλο του Περιφερειακού πρωταθλήματος Κρήτης.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΜΑΔΑΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ: 1945
ΕΔΡΑ: Δημοτικό Γήπεδο Σοχώρας (3.000 θεατών)
ΧΡΩΜΑΤΑ: ΚΙΤΡΙΝΟ - ΜΠΛΕ
ΣΗΜΑ: ΑΣΤΕΡΙ
Οι τίτλοι
1 πρωτάθλημα Περιφερειακού (2007).
1 Κύπελλο Ερασιτεχνών Κρήτης (2005).
14 πρωταθλήματα Ρεθύμνου (1951, 1953, 1955, 1957, 1959, 1960, 1967, 1977, 1982, 1987, 1991, 1998, 2000, 2002).
11 Κύπελλα Ρεθύμνου (1951, 1953, 1957, 1958, 1959, 1978, 1991, 2001, 2003, 2005, 2006).
3 Super Cup (1998, 2005, 2006)
Η πορεία του Αστέρα Ρεθύμνου από το 1963
ΕΤΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΣΗ
1963 Β’ κατηγορία 4η
1964 Α’ κατηγορία 2η
1965 Α’ κατηγορία 3η
1966 Α’ κατηγορία 2η
1967 Α’ κατηγορία 1η
1976 Α’ κατηγορία 3η
1977 Α’ κατηγορία 1η
1978 Ερασιτεχνικό 17η
1979 Α’ κατηγορία 2η
1980 Α’ κατηγορία 2η
1981 Α’ κατηγορία 2η
1982 Α’ κατηγορία 1η
1983 Ερασιτεχνικό 19η
1984 Α’ κατηγορία 4η
1985 Α’ κατηγορία 2η
1986 Α’ κατηγορία 7η
1987 Α’ κατηγορία 1η
1988 Α’ κατηγορία 9η
1989 Α’ κατηγορία 5η
1990 Α’ κατηγορία 8η
1991 Α’ κατηγορία 1η
1992 Ερασιτεχνικό 17η
1993 Α’ κατηγορία 6η
1994 Α’ κατηγορία 2η
1995 Α’ κατηγορία 2η
1996 Α’ κατηγορία 6η
1997 Α’ κατηγορία 2η
1998 Α’ κατηγορία 1η
1999 Δ’ Εθνική 9η
2000 Α’ κατηγορία 1η
2001 Α’ κατηγορία 2η
2002 Α’ κατηγορία 1η
2003 Δ’ Εθνική 12η
2004 Δ’ Εθνική 3η
2005 Δ’ Εθνική 2η
2006 Δ’ Εθνική 6η
2007 Δ’ Εθνική 1η
2008 Γ’ Εθνική
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
1961 - 65: Σταγάκης Γ.
1965 - 66: Γιαχάκης Αν.
1974 - 77: Κατσιαδάκης Ζ.
1977 - 78: Εμμανουηλίδης
1978 - 80: Κατσιαδάκης
1980 - 83: Γαλανός Κ.
1983 - 84: Παυλάκης Μ.
1984 - 85: Γαλανός Κ.
1986 - 87: Τσουπάκης Νίκος
1987 - 89: Χαλκιαδάκης Ι.
1990 - 92: Αποστολάκης Χ.
1992 - 94: Γαλανός Κ.
1994 - 95: Θωμάς - Νικολακάκης
1995 - 96: Νικολακάκης Γ.
1996 - 97: Αποστολάκης Χ.
1997 - 98: Παπάρας Δ.
1998 - 99: Παπάρας, Καραΐσκος, Κοκολάκης Γ.
1999 - 2001: Κοκολάκης Γιώργος
2001 - 2002: Ξηράκης Γιώργος
2002 - 2004: Αποστολάκης Μπάμπης
2004 - 05: Ανυφαντάκης Κ., Τσίμπος, Λυρώνης
2005 - 07: Πετράκης Γιάννης
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
1945: Λυμάκης Ιωάννης
1946: Μαραγκουδάης Δημήτρης
1947: Καλλέργης Μανόλης
1948: Κουγιτάκης Απόστολος
1949: Αραμπατζόγλου Αντώνης
1950: Βαρτανιάν Χαρούπ
1951: Κιμιωνής Γιώργος
1952, 1956-58: Σταυριδάκης Γρηγόρης
1953: Μαντώλανας Κώστας
1954, 1959-1961: Χαμαράκης Κώστας
1955: Λυμπέρης Δημήτρης
1962 - 1966: Σερντεδάκης Γιώργος
1967: Λιονής Δημήτριος
1974 - 1978: Λουκάκης Μανόλης
1979 - 1984: Αραμπατζόγλου Θεόδωρος
1985 - 1990: Τζανακάκης Μιχάλης
1991 - 1999: Αραμπατζόγλου Κώστας
2000 - 2003: Καραθανάσης Γιάννης
2003 - 2004: Χάσικος Μιχάλης
2004 - 2005: Νύκταρης Ηρακλής
2005- σήμερα Περνιεντάκης Δημήτρης
ΠΗΓΗ:http://sports.cretanews.gr/to_uema.php?no=35
Η πρώτη ονομασία που έδωσε το πρώτο Δ.Σ. στον νεοϊδρυθέντα σύλλογο ήταν ΠΑΣ ΑΣΤΗΡ (Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Σύλλογος Αστήρ) και αυτό προς αναγνώριση του Αστέρα Γκύζη μετέπειτα Αστέρα Εξαρχείων που ήταν το σωματείο που έδωσε βοήθεια σε υλικό μέσω ενός συγγενή του Γασπαράκη Αντώνη.
Μετά από δεκαέξι και πλέον χρόνια επιτυχιών και σημαντικών νικών (αναδείχθηκε Κυπελλούχος Κρήτης, κέρδισε ΠΑΛΜΕΡ, Ηρόδοτο, Εργοτέλη, Ιωνία κ.α.), στις 28/7/1961, μετά από γενική συνέλευση, τα μέλη του Αστέρα, αποφασίζουν τη συγχώνευση του ΠΑΣ Αστήρ, με τον Κεραυνό και τη δημιουργία του Ρεθυμνιακού.
Ένα χρόνο αργότερα (4 Ιουλίου 1962), επανιδρύεται ο σύλλογος, με την ονομασία ΑΟ Νέος Αστέρας Ρεθύμνου. Όμως, τον Αύγουστο του 1967 η δραστηριότητα του σωματείου αδρανοποιείται, λόγω της χούντας. Ο ΑΟ Νέος Αστήρ Ρεθύμνου επαναδραστηριοποιείται επτά χρόνια αργότερα (13 Δεκεμβρίου 1974), με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και συνεχίζει απερίσπαστα να συμμετέχει ενεργά στην πορεία του Ρεθυμνιώτικου ποδοσφαίρου μέχρι και σήμερα.
Σε αυτά τα 62 χρόνια ζωής του, ο Αστέρας Ρεθύμνου έχει αναδείξει μεγάλους ποδοσφαιριστές, αλλά και προσωπικότητες. Στον Αστέρα Ρεθύμνου έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα και γαλουχήθηκε ο Γιώργος Κοκολάκης που αγωνίστηκε για μια δεκαετία και πλέον στην Α’ Εθνική, με μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό Πειραιώς. Από τα γεννοφάσκια του Αστερίτης και ο τέως Υπουργός κ. Μανόλης Λουκάκης, που εκτός από ποδοσφαιριστής διετέλεσε και για τέσσερα χρόνια πρόεδρος της ομάδας.
Το 2007 είναι μια χρονιά που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Στις 20 Μαΐου 2007 ο Αστέρας Ρεθύμνου, για πρώτη φορά στην ιστορία του κέρδισε την άνοδο του στις επαγγελματικές κατηγορίες, αφού αναδείχθηκε πρωταθλητής στο 10ο όμιλο του Περιφερειακού πρωταθλήματος Κρήτης.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΜΑΔΑΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ: 1945
ΕΔΡΑ: Δημοτικό Γήπεδο Σοχώρας (3.000 θεατών)
ΧΡΩΜΑΤΑ: ΚΙΤΡΙΝΟ - ΜΠΛΕ
ΣΗΜΑ: ΑΣΤΕΡΙ
Οι τίτλοι
1 πρωτάθλημα Περιφερειακού (2007).
1 Κύπελλο Ερασιτεχνών Κρήτης (2005).
14 πρωταθλήματα Ρεθύμνου (1951, 1953, 1955, 1957, 1959, 1960, 1967, 1977, 1982, 1987, 1991, 1998, 2000, 2002).
11 Κύπελλα Ρεθύμνου (1951, 1953, 1957, 1958, 1959, 1978, 1991, 2001, 2003, 2005, 2006).
3 Super Cup (1998, 2005, 2006)
Η πορεία του Αστέρα Ρεθύμνου από το 1963
ΕΤΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΘΕΣΗ
1963 Β’ κατηγορία 4η
1964 Α’ κατηγορία 2η
1965 Α’ κατηγορία 3η
1966 Α’ κατηγορία 2η
1967 Α’ κατηγορία 1η
1976 Α’ κατηγορία 3η
1977 Α’ κατηγορία 1η
1978 Ερασιτεχνικό 17η
1979 Α’ κατηγορία 2η
1980 Α’ κατηγορία 2η
1981 Α’ κατηγορία 2η
1982 Α’ κατηγορία 1η
1983 Ερασιτεχνικό 19η
1984 Α’ κατηγορία 4η
1985 Α’ κατηγορία 2η
1986 Α’ κατηγορία 7η
1987 Α’ κατηγορία 1η
1988 Α’ κατηγορία 9η
1989 Α’ κατηγορία 5η
1990 Α’ κατηγορία 8η
1991 Α’ κατηγορία 1η
1992 Ερασιτεχνικό 17η
1993 Α’ κατηγορία 6η
1994 Α’ κατηγορία 2η
1995 Α’ κατηγορία 2η
1996 Α’ κατηγορία 6η
1997 Α’ κατηγορία 2η
1998 Α’ κατηγορία 1η
1999 Δ’ Εθνική 9η
2000 Α’ κατηγορία 1η
2001 Α’ κατηγορία 2η
2002 Α’ κατηγορία 1η
2003 Δ’ Εθνική 12η
2004 Δ’ Εθνική 3η
2005 Δ’ Εθνική 2η
2006 Δ’ Εθνική 6η
2007 Δ’ Εθνική 1η
2008 Γ’ Εθνική
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
1961 - 65: Σταγάκης Γ.
1965 - 66: Γιαχάκης Αν.
1974 - 77: Κατσιαδάκης Ζ.
1977 - 78: Εμμανουηλίδης
1978 - 80: Κατσιαδάκης
1980 - 83: Γαλανός Κ.
1983 - 84: Παυλάκης Μ.
1984 - 85: Γαλανός Κ.
1986 - 87: Τσουπάκης Νίκος
1987 - 89: Χαλκιαδάκης Ι.
1990 - 92: Αποστολάκης Χ.
1992 - 94: Γαλανός Κ.
1994 - 95: Θωμάς - Νικολακάκης
1995 - 96: Νικολακάκης Γ.
1996 - 97: Αποστολάκης Χ.
1997 - 98: Παπάρας Δ.
1998 - 99: Παπάρας, Καραΐσκος, Κοκολάκης Γ.
1999 - 2001: Κοκολάκης Γιώργος
2001 - 2002: Ξηράκης Γιώργος
2002 - 2004: Αποστολάκης Μπάμπης
2004 - 05: Ανυφαντάκης Κ., Τσίμπος, Λυρώνης
2005 - 07: Πετράκης Γιάννης
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
1945: Λυμάκης Ιωάννης
1946: Μαραγκουδάης Δημήτρης
1947: Καλλέργης Μανόλης
1948: Κουγιτάκης Απόστολος
1949: Αραμπατζόγλου Αντώνης
1950: Βαρτανιάν Χαρούπ
1951: Κιμιωνής Γιώργος
1952, 1956-58: Σταυριδάκης Γρηγόρης
1953: Μαντώλανας Κώστας
1954, 1959-1961: Χαμαράκης Κώστας
1955: Λυμπέρης Δημήτρης
1962 - 1966: Σερντεδάκης Γιώργος
1967: Λιονής Δημήτριος
1974 - 1978: Λουκάκης Μανόλης
1979 - 1984: Αραμπατζόγλου Θεόδωρος
1985 - 1990: Τζανακάκης Μιχάλης
1991 - 1999: Αραμπατζόγλου Κώστας
2000 - 2003: Καραθανάσης Γιάννης
2003 - 2004: Χάσικος Μιχάλης
2004 - 2005: Νύκταρης Ηρακλής
2005- σήμερα Περνιεντάκης Δημήτρης
ΠΗΓΗ:http://sports.cretanews.gr/to_uema.php?no=35
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
Στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΨΙΣ" του Ηρακλείου και υπ αριθμόν 301 φύλλο της 7ης Αυγούστου 1929 ημέρας Τετάρτης, αναφέρεται η ίδρυση του αθλητικού σωματείου "Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ" και σημειώνεται με έμφαση η ισχυρότητα του ποδοσφαιρικού τμήματος του συλλόγου καθώς παρουσιάζεται η πρώτη εμφάνιση ποδοσφαιρικής ομάδας του Εργοτέλη η οποία έγινε την Κυριακή 4 Αυγούστου 1929 στο γήπεδο "Χάνδαξ" και με αντίπαλο το σωματείο "Λέων", αγώνα που κέρδισε ο Εργοτέλης με σκόρ 4-0. Χαρακτηριστικά παραθέτουμε το απόσπασμα της εφημερίδας:
"ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ"
Ευχαρίστως πληροφορούμεθα ότι ιδρύθη αθλητική ένωσις υπό τον τίτλον "Ο Εργοτέλης", όστις έχει και ισχυρόν τμήμα ποδοσφαίρου και όστις εντός των ημερών θα συγκαλέσει Γενικήν Συνέλευσιν προς εκλογήν προεδρείου και διοικητικού συμβουλίου.
Πολλά εξέχοντα φίλαθλα πρόσωπα είχον προτείνει την ονομασίαν ενός σωματείου με το όνομα αυτό το οποίον ενθυμίζει τον πρώτον Ολυμπιονίκην Ηρακλειώτην εκ Κνωσσού καταγόμενον Εργοτέλην. (Σημ.:Ο Εργοτέλης ήταν αθλητής που κατάγονταν από την Κνωσό και ο οποίος ενώ βρισκόταν σε εξορία στην Ιμέρα της Σικελίας από τους πολιτικούς του αντιπάλους, έλαβε μέρος και νίκησε ως Ιμεραίος αθλητής στα Ολύμπια το 472 π.χ. καθώς και στα Πύθια, τα Νέμεα και τα Ίσθμια)
Εκ των προσώπων προσωρινής Διοικούσης επιτροπής πειθόμεθα ότι θα φέρει λαμπρά αποτελέσματα.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Κατόπιν εγγράφου προτάσεως του ανεπισήμου σωματείου ο "Λέων" προς την Αθλητικήν Ένωσιν "Ο Εργοτέλης" ήλθον εις συνεννόησιν το παρελθόν Σάββατον ίνα δώσουν μιαν φιλικήν συνάντισιν δια την παρελθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδον "Χάνδαξ".
Ούτω την Κυριακήν απόγευμα και την 5 μ.μ. αι ομάδες κατήλθον με μια καλήν φόρμαν. Έχομεν όμως να παρατηρήσωμεν οτι η ομάς του "Λέοντος" είχε προσλάβει 3 παίχτας ήτοι τον Δεσίπρην, Ταμιωλάκην και Μαυράκην άλλων σωματείων, κατόπιν δε επιμόνου συζητήσεως εκ μέρους των, εδέχθη το έτερον σωματείον να παιχθή το μάτς και με τους ξένους παίχτας.
Ο αγών άρχισε την 5μ.μ.Ούτω κατά το πρώτον ημιχρόνιον καίτοι υπερείχον οι παίκται του "Εργοτέλους" εν τούτοις ουδέν αριθμητικόν αποτέλεσμα επαρουσίασαν ειμί ένα αρκετά τεχνικόν με τους συνεχείς συνδυασμούς των.
Κατά το δεύτερον ημιχρόνιον το παιχνίδι έγινεν πεισματοδέστερον, εσημείωσαν δε 4 τέρματα κατά του "Λέοντος" οι παίκται του "Εργοτέλους" έναντι ουδενός.
Όπως λοιπόν παρουσιάζει η εφημερίδα το πρώτο παιχνίδι του ΕΡΓΟΤΕΛΗ έγινε στις 4/8/1929 με αντίπαλο τον ΛΕΩΝ και η ομάδα του ΕΡΓΟΤΕΛΗ επικράτησε με 4-0. Η εφημερίδα παραθέτει και την σύνθεση (δυστυχώς μόνο του Εργοτέλη και έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε τους παίχτες του Λέοντα παρά μόνο αυτούς που αγωνίστηκαν ενώ άνηκαν σε άλλο σωματείο τους οποίους και αναφέρει στο βασικό κείμενο και είναι οι: Δεσίπρης, Ταμιωλάκης και Μαυράκης) την οποία παραθέτουμε και εμείς εδώ όπως την παρουσιάζει η εφημερίδα.
"Εργοτέλης": Τερματοφύλακας: Φουρναράκης, Οπισθοφύλακες Σιριτάκης, Σεμπαλής. Μέσοι:Καλλιπολίτης, Σκλάβος, Κανέλλος. Κυνηγοί:Βουρεξάκης, Κουτζούκος, Πολυζωΐδης, Αθηναίος, Ανεστάσης.
Από την ίδια εφημερίδα και στο υπ αριθμών φύλλο 311 της 20/8/1929 διαβάζουμε και για τον πρώτο αγώνα μεταξύ του Εργοτέλη και του Ο.Φ.Η. ο οποίος διεκόπη στο 35' και ενώ ο Εργοτέλης κέρδιζε με 1-0. Χαρακτηριστικά, παραθέτουμε την αναφορά της εφημερίδας στον αγώνα:
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Την παραλθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδο "Χάνδαξ" συναντήθησαν η ομάς του Ομίλου Φιλάθλων μετά του νεοϊδρυθέντος Αθλητικού Συλλόγου "Εργοτέλους".
Αμφότεραι αι ομάδες διεκρίθησαν δια το τεχνικό παίξιμο των. Το μάτς διήρκεσε 35 λεπτά με αποτέλεσμα ενός τέρματος υπέρ του "Εργοτέλους".
Οι λόγοι οίτινες ηνάγκασαν την διακοπήν του παιχνιδιού οφείλονται εις ένα λυπηρόν επεισόδιον το οποίο έλαβεν χώραν δημιουργηθέν εκ μέρους παικτών τινών του Ομίλου Φιλάθλων.
ΠΗΓΗ:http://sports.cretanews.gr/to_uema.php?no=30
Στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΨΙΣ" του Ηρακλείου και υπ αριθμόν 301 φύλλο της 7ης Αυγούστου 1929 ημέρας Τετάρτης, αναφέρεται η ίδρυση του αθλητικού σωματείου "Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ" και σημειώνεται με έμφαση η ισχυρότητα του ποδοσφαιρικού τμήματος του συλλόγου καθώς παρουσιάζεται η πρώτη εμφάνιση ποδοσφαιρικής ομάδας του Εργοτέλη η οποία έγινε την Κυριακή 4 Αυγούστου 1929 στο γήπεδο "Χάνδαξ" και με αντίπαλο το σωματείο "Λέων", αγώνα που κέρδισε ο Εργοτέλης με σκόρ 4-0. Χαρακτηριστικά παραθέτουμε το απόσπασμα της εφημερίδας:
"ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ" Απόκομμα από το υπ αριθμόν 301 φύλλο της εφημερίδος
Ευχαρίστως πληροφορούμεθα οτι ιδρύθη αθλητική ένωσις υπό τον τίτλον "Ο Εργοτέλης", όστις έχει και ισχυρόν τμήμα ποδοσφαίρου και όστις εντός των ημερών θα συγκαλέσει Γενικήν Συνέλευσιν προς εκλογήν προεδρείου και διοικητικού συμβουλίου.
Πολλά εξέχοντα φίλαθλα πρόσωπα είχον προτείνει την ονομασίαν ενός σωματείου με το όνομα αυτό το οποίον ενθυμίζει τον πρώτον Ολυμπιονίκην Ηρακλειώτην εκ Κνωσσού καταγόμενον Εργοτέλην. (Σημ.:Ο Εργοτέλης ήταν αθλητής που κατάγονταν από την Κνωσό και ο οποίος ενώ βρισκόταν σε εξορία στην Ιμέρα της Σικελίας από τους πολιτικούς του αντιπάλους, έλαβε μέρος και νίκησε ως Ιμεραίος αθλητής στα Ολύμπια το 472 π.χ. καθώς και στα Πύθια, τα Νέμεα και τα Ίσθμια)
Εκ των προσώπων προσωρινής Διοικούσης επιτροπής πειθόμεθα οτι θα φέρει λαμπρά αποτελέσματα.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Κατόπιν εγγράφου προτάσεως του ανεπισήμου σωματείου ο "Λέων" προς την Αθλητικήν Ένωσιν "Ο Εργοτέλης" ήλθον εις συνεννόησιν το παρελθόν Σάββατον ίνα δώσουν μιαν φιλικήν συνάντισιν δια την παρελθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδον "Χάνδαξ".
Ούτω την Κυριακήν απόγευμα και την 5 μ.μ. αι ομάδες κατήλθον με μια καλήν φόρμαν. Έχομεν όμως να παρατηρήσωμεν οτι η ομάς του "Λέοντος" είχε προσλάβει 3 παίχτας ήτοι τον Δεσίπρην, Ταμιωλάκην και Μαυράκην άλλων σωματείων, κατόπιν δε επιμόνου συζητήσεως εκ μέρους των, εδέχθη το έτερον σωματείον να παιχθή το μάτς και με τους ξένους παίχτας.
Ο αγών άρχισε την 5μ.μ.Ούτω κατά το πρώτον ημιχρόνιον καίτοι υπερείχον οι παίκται του "Εργοτέλους" εν τούτοις ουδέν αριθμητικόν αποτέλεσμα επαρουσίασαν ειμί ένα αρκετά τεχνικόν με τους συνεχείς συνδυασμούς των.
Κατά το δεύτερον ημιχρόνιον το παιχνίδι έγινεν πεισματοδέστερον, εσημείωσαν δε 4 τέρματα κατά του "Λέοντος" οι παίκται του "Εργοτέλους" έναντι ουδενός.
Όπως λοιπόν παρουσιάζει η εφημερίδα το πρώτο παιχνίδι του ΕΡΓΟΤΕΛΗ έγινε στις 4/8/1929 με αντίπαλο τον ΛΕΩΝ και η ομάδα του ΕΡΓΟΤΕΛΗ επικράτησε με 4-0. Η εφημερίδα παραθέτει και την σύνθεση (δυστυχώς μόνο του Εργοτέλη και έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε τους παίχτες του Λέοντα παρά μόνο αυτούς που αγωνίστηκαν ενώ άνηκαν σε άλλο σωματείο τους οποίους και αναφέρει στο βασικό κείμενο και είναι οι: Δεσίπρης, Ταμιωλάκης και Μαυράκης) την οποία παραθέτουμε και εμείς εδώ όπως την παρουσιάζει η εφημερίδα.
"Εργοτέλης": Τερματοφύλακας: Φουρναράκης, Οπισθοφύλακες Σιριτάκης, Σεμπαλής. Μέσοι:Καλλιπολίτης, Σκλάβος, Κανέλλος. Κυνηγοί:Βουρεξάκης, Κουτζούκος, Πολυζωΐδης, Αθηναίος, Ανεστάσης.
Από την ίδια εφημερίδα και στο υπ αριθμών φύλλο 311 της 20/8/1929 διαβάζουμε και για τον πρώτο αγώνα μεταξύ του Εργοτέλη και του Ο.Φ.Η. ο οποίος διεκόπη στο 35' και ενώ ο Εργοτέλης κέρδιζε με 1-0. Χαρακτηριστικά, παραθέτουμε την αναφορά της εφημερίδας στον αγώνα:
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Την παραλθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδο "Χάνδαξ" συναντήθησαν η ομάς του Ομίλου Φιλάθλων μετά του νεοϊδρυθέντος Αθλητικού Συλλόγου "Εργοτέλους".
Αμφότεραι αι ομάδες διεκρίθησαν δια το τεχνικό παίξιμο των. Το μάτς διήρκεσε 35 λεπτά με αποτέλεσμα ενός τέρματος υπέρ του "Εργοτέλους".
Οι λόγοι οίτινες ηνάγκασαν την διακοπήν του παιχνιδιού οφείλονται εις ένα λυπηρόν επεισόδιον το οποίο έλαβεν χώραν δημιουργηθέν εκ μέρους παικτών τινών του Ομίλου Φιλάθλων.
ΠΗΓΗ:http://sports.cretanews.gr/to_uema.php?no=30
http://www.ergotelis.gr/ergotelis/frontend/Index.iworx
"ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ"
Ευχαρίστως πληροφορούμεθα ότι ιδρύθη αθλητική ένωσις υπό τον τίτλον "Ο Εργοτέλης", όστις έχει και ισχυρόν τμήμα ποδοσφαίρου και όστις εντός των ημερών θα συγκαλέσει Γενικήν Συνέλευσιν προς εκλογήν προεδρείου και διοικητικού συμβουλίου.
Πολλά εξέχοντα φίλαθλα πρόσωπα είχον προτείνει την ονομασίαν ενός σωματείου με το όνομα αυτό το οποίον ενθυμίζει τον πρώτον Ολυμπιονίκην Ηρακλειώτην εκ Κνωσσού καταγόμενον Εργοτέλην. (Σημ.:Ο Εργοτέλης ήταν αθλητής που κατάγονταν από την Κνωσό και ο οποίος ενώ βρισκόταν σε εξορία στην Ιμέρα της Σικελίας από τους πολιτικούς του αντιπάλους, έλαβε μέρος και νίκησε ως Ιμεραίος αθλητής στα Ολύμπια το 472 π.χ. καθώς και στα Πύθια, τα Νέμεα και τα Ίσθμια)
Εκ των προσώπων προσωρινής Διοικούσης επιτροπής πειθόμεθα ότι θα φέρει λαμπρά αποτελέσματα.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Κατόπιν εγγράφου προτάσεως του ανεπισήμου σωματείου ο "Λέων" προς την Αθλητικήν Ένωσιν "Ο Εργοτέλης" ήλθον εις συνεννόησιν το παρελθόν Σάββατον ίνα δώσουν μιαν φιλικήν συνάντισιν δια την παρελθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδον "Χάνδαξ".
Ούτω την Κυριακήν απόγευμα και την 5 μ.μ. αι ομάδες κατήλθον με μια καλήν φόρμαν. Έχομεν όμως να παρατηρήσωμεν οτι η ομάς του "Λέοντος" είχε προσλάβει 3 παίχτας ήτοι τον Δεσίπρην, Ταμιωλάκην και Μαυράκην άλλων σωματείων, κατόπιν δε επιμόνου συζητήσεως εκ μέρους των, εδέχθη το έτερον σωματείον να παιχθή το μάτς και με τους ξένους παίχτας.
Ο αγών άρχισε την 5μ.μ.Ούτω κατά το πρώτον ημιχρόνιον καίτοι υπερείχον οι παίκται του "Εργοτέλους" εν τούτοις ουδέν αριθμητικόν αποτέλεσμα επαρουσίασαν ειμί ένα αρκετά τεχνικόν με τους συνεχείς συνδυασμούς των.
Κατά το δεύτερον ημιχρόνιον το παιχνίδι έγινεν πεισματοδέστερον, εσημείωσαν δε 4 τέρματα κατά του "Λέοντος" οι παίκται του "Εργοτέλους" έναντι ουδενός.
Όπως λοιπόν παρουσιάζει η εφημερίδα το πρώτο παιχνίδι του ΕΡΓΟΤΕΛΗ έγινε στις 4/8/1929 με αντίπαλο τον ΛΕΩΝ και η ομάδα του ΕΡΓΟΤΕΛΗ επικράτησε με 4-0. Η εφημερίδα παραθέτει και την σύνθεση (δυστυχώς μόνο του Εργοτέλη και έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε τους παίχτες του Λέοντα παρά μόνο αυτούς που αγωνίστηκαν ενώ άνηκαν σε άλλο σωματείο τους οποίους και αναφέρει στο βασικό κείμενο και είναι οι: Δεσίπρης, Ταμιωλάκης και Μαυράκης) την οποία παραθέτουμε και εμείς εδώ όπως την παρουσιάζει η εφημερίδα.
"Εργοτέλης": Τερματοφύλακας: Φουρναράκης, Οπισθοφύλακες Σιριτάκης, Σεμπαλής. Μέσοι:Καλλιπολίτης, Σκλάβος, Κανέλλος. Κυνηγοί:Βουρεξάκης, Κουτζούκος, Πολυζωΐδης, Αθηναίος, Ανεστάσης.
Από την ίδια εφημερίδα και στο υπ αριθμών φύλλο 311 της 20/8/1929 διαβάζουμε και για τον πρώτο αγώνα μεταξύ του Εργοτέλη και του Ο.Φ.Η. ο οποίος διεκόπη στο 35' και ενώ ο Εργοτέλης κέρδιζε με 1-0. Χαρακτηριστικά, παραθέτουμε την αναφορά της εφημερίδας στον αγώνα:
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Την παραλθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδο "Χάνδαξ" συναντήθησαν η ομάς του Ομίλου Φιλάθλων μετά του νεοϊδρυθέντος Αθλητικού Συλλόγου "Εργοτέλους".
Αμφότεραι αι ομάδες διεκρίθησαν δια το τεχνικό παίξιμο των. Το μάτς διήρκεσε 35 λεπτά με αποτέλεσμα ενός τέρματος υπέρ του "Εργοτέλους".
Οι λόγοι οίτινες ηνάγκασαν την διακοπήν του παιχνιδιού οφείλονται εις ένα λυπηρόν επεισόδιον το οποίο έλαβεν χώραν δημιουργηθέν εκ μέρους παικτών τινών του Ομίλου Φιλάθλων.
ΠΗΓΗ:http://sports.cretanews.gr/to_uema.php?no=30
Στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΨΙΣ" του Ηρακλείου και υπ αριθμόν 301 φύλλο της 7ης Αυγούστου 1929 ημέρας Τετάρτης, αναφέρεται η ίδρυση του αθλητικού σωματείου "Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ" και σημειώνεται με έμφαση η ισχυρότητα του ποδοσφαιρικού τμήματος του συλλόγου καθώς παρουσιάζεται η πρώτη εμφάνιση ποδοσφαιρικής ομάδας του Εργοτέλη η οποία έγινε την Κυριακή 4 Αυγούστου 1929 στο γήπεδο "Χάνδαξ" και με αντίπαλο το σωματείο "Λέων", αγώνα που κέρδισε ο Εργοτέλης με σκόρ 4-0. Χαρακτηριστικά παραθέτουμε το απόσπασμα της εφημερίδας:
"ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ" Απόκομμα από το υπ αριθμόν 301 φύλλο της εφημερίδος
Ευχαρίστως πληροφορούμεθα οτι ιδρύθη αθλητική ένωσις υπό τον τίτλον "Ο Εργοτέλης", όστις έχει και ισχυρόν τμήμα ποδοσφαίρου και όστις εντός των ημερών θα συγκαλέσει Γενικήν Συνέλευσιν προς εκλογήν προεδρείου και διοικητικού συμβουλίου.
Πολλά εξέχοντα φίλαθλα πρόσωπα είχον προτείνει την ονομασίαν ενός σωματείου με το όνομα αυτό το οποίον ενθυμίζει τον πρώτον Ολυμπιονίκην Ηρακλειώτην εκ Κνωσσού καταγόμενον Εργοτέλην. (Σημ.:Ο Εργοτέλης ήταν αθλητής που κατάγονταν από την Κνωσό και ο οποίος ενώ βρισκόταν σε εξορία στην Ιμέρα της Σικελίας από τους πολιτικούς του αντιπάλους, έλαβε μέρος και νίκησε ως Ιμεραίος αθλητής στα Ολύμπια το 472 π.χ. καθώς και στα Πύθια, τα Νέμεα και τα Ίσθμια)
Εκ των προσώπων προσωρινής Διοικούσης επιτροπής πειθόμεθα οτι θα φέρει λαμπρά αποτελέσματα.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Κατόπιν εγγράφου προτάσεως του ανεπισήμου σωματείου ο "Λέων" προς την Αθλητικήν Ένωσιν "Ο Εργοτέλης" ήλθον εις συνεννόησιν το παρελθόν Σάββατον ίνα δώσουν μιαν φιλικήν συνάντισιν δια την παρελθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδον "Χάνδαξ".
Ούτω την Κυριακήν απόγευμα και την 5 μ.μ. αι ομάδες κατήλθον με μια καλήν φόρμαν. Έχομεν όμως να παρατηρήσωμεν οτι η ομάς του "Λέοντος" είχε προσλάβει 3 παίχτας ήτοι τον Δεσίπρην, Ταμιωλάκην και Μαυράκην άλλων σωματείων, κατόπιν δε επιμόνου συζητήσεως εκ μέρους των, εδέχθη το έτερον σωματείον να παιχθή το μάτς και με τους ξένους παίχτας.
Ο αγών άρχισε την 5μ.μ.Ούτω κατά το πρώτον ημιχρόνιον καίτοι υπερείχον οι παίκται του "Εργοτέλους" εν τούτοις ουδέν αριθμητικόν αποτέλεσμα επαρουσίασαν ειμί ένα αρκετά τεχνικόν με τους συνεχείς συνδυασμούς των.
Κατά το δεύτερον ημιχρόνιον το παιχνίδι έγινεν πεισματοδέστερον, εσημείωσαν δε 4 τέρματα κατά του "Λέοντος" οι παίκται του "Εργοτέλους" έναντι ουδενός.
Όπως λοιπόν παρουσιάζει η εφημερίδα το πρώτο παιχνίδι του ΕΡΓΟΤΕΛΗ έγινε στις 4/8/1929 με αντίπαλο τον ΛΕΩΝ και η ομάδα του ΕΡΓΟΤΕΛΗ επικράτησε με 4-0. Η εφημερίδα παραθέτει και την σύνθεση (δυστυχώς μόνο του Εργοτέλη και έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε τους παίχτες του Λέοντα παρά μόνο αυτούς που αγωνίστηκαν ενώ άνηκαν σε άλλο σωματείο τους οποίους και αναφέρει στο βασικό κείμενο και είναι οι: Δεσίπρης, Ταμιωλάκης και Μαυράκης) την οποία παραθέτουμε και εμείς εδώ όπως την παρουσιάζει η εφημερίδα.
"Εργοτέλης": Τερματοφύλακας: Φουρναράκης, Οπισθοφύλακες Σιριτάκης, Σεμπαλής. Μέσοι:Καλλιπολίτης, Σκλάβος, Κανέλλος. Κυνηγοί:Βουρεξάκης, Κουτζούκος, Πολυζωΐδης, Αθηναίος, Ανεστάσης.
Από την ίδια εφημερίδα και στο υπ αριθμών φύλλο 311 της 20/8/1929 διαβάζουμε και για τον πρώτο αγώνα μεταξύ του Εργοτέλη και του Ο.Φ.Η. ο οποίος διεκόπη στο 35' και ενώ ο Εργοτέλης κέρδιζε με 1-0. Χαρακτηριστικά, παραθέτουμε την αναφορά της εφημερίδας στον αγώνα:
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ
Την παραλθούσαν Κυριακήν εις το γήπεδο "Χάνδαξ" συναντήθησαν η ομάς του Ομίλου Φιλάθλων μετά του νεοϊδρυθέντος Αθλητικού Συλλόγου "Εργοτέλους".
Αμφότεραι αι ομάδες διεκρίθησαν δια το τεχνικό παίξιμο των. Το μάτς διήρκεσε 35 λεπτά με αποτέλεσμα ενός τέρματος υπέρ του "Εργοτέλους".
Οι λόγοι οίτινες ηνάγκασαν την διακοπήν του παιχνιδιού οφείλονται εις ένα λυπηρόν επεισόδιον το οποίο έλαβεν χώραν δημιουργηθέν εκ μέρους παικτών τινών του Ομίλου Φιλάθλων.
ΠΗΓΗ:http://sports.cretanews.gr/to_uema.php?no=30
http://www.ergotelis.gr/ergotelis/frontend/Index.iworx
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΛΙΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛ
Οι πρόσφυγες από την Ανατ. Θράκη, την Μικρά Ασία, τον Πόντο, μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την συνθήκη ανταλαγής πληθυσμών το 1923, βρήκαν την ζεστασιά στην αγκαλιά της φτωχομάνας Θεσσαλονίκης. Ανάμεσά τους πολλοί Κωνσταντινουπολίτες που ήθελαν να κρατήσουν στη νέα τους πατρίδα ζωντανή την παράδοση, την βυζαντινή καταγωγή, την ελπίδα και την προσδοκία. Στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, στην ωραιότατη συνοικία του Πέρα, εκεί που άκμαζε η Ρωμιοσύνη από το 1875 είχαν δημιουργήσει το αθλητικό και πολιτιστικό σωματείο ΕΡΜΗΣ, που ήδη υποχρεώθηκαν να μετονομάσουν σε ΠΕΡΑ ΚΛΑΜΠ, για να συνεχίσουν την διατήρηση της προγονικής κληρονομιάς.
Στην Θεσσαλονίκη δημιουργούν ποδοσφαιρική ομάδα κάτω από την στέγη της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 1925 αθλητικό σύλλογο, την ΑΕΚ. Στις τάξεις της όμως, σύντομα εμφανίσθηκαν δύο παρατάξεις με έντονες μεταξύ τους διαφορές. Τελικά η μία παράταξη απεχώρησε και προχώρησε στην ίδρυση του ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ. Στις 5 Απριλίου 1926 έγινε η ιδρυτική γενική συνέλευση, 34 μέλη υπέγραψαν το καταστατικό και εξέλεξαν διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο τον δημοσιογράφο Τριαντάφυλλο Τριανταφυλλίδη. Το καταστατικό εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 822 απόφαση την 20η Απριλίου 1926 από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Χρώματα του ΠΑΟΚ το πένθιμο μαύρο για να συμβολίζει την τραγική ιστορία των χαμένων πατρίδων και το αισιόδοξο άσπρο για να εκφράζει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Έμβλημα στην αρχή το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο και από το 1929, μετά τη συγχώνευση - απορρόφηση της ΑΕΚ ο Δικέφαλος Αετός με τα δύο κεφάλια να ατενίζουν το ένα την Δύση και το άλλο την Ανατολή, αλλά με κλειστά τα φτερά ως πένθος για τον ξεριζωμό από τις χαμένες πατρίδες. Έτσι δημιουργήθηκε πριν από 80 χρόνια ο ΠΑΟΚ με οράματα και φιλόδοξους στόχους. Απ” όλους τους προσφυγικούς συλλόγους που δημιουργήθηκαν στην πόλη, ήταν το πεπρωμένο ο σύλλογος αυτός να καταλάβει κυρίαρχη θέση από την πρώτη μέρα στην αθλητική, πολιτιστική και πολιτική ζωή του τόπου. Η ποδοσφαιρική ομάδα κατέχει από την αρχή κυρίαρχη θέση. Πολύ γρήγορα ενσάρκωσε τους πόθους πολλών, όχι μόνο των προσφύγων. Μόλις το 1927 ακούγεται το πρώτο τραγούδι:
‘Είμαστε εμείς της Πόλης
τα παιδιά τα παινεμένα
που παίζουμε την μπάλα ξακουσμένα
Έχουμε εμείς περίσσια χάρη
που δεν την έχει ομάς καμμία άλλη...’
Το 1928 έρχεται από την Κωνσταντινούπολη και το Πέρα Κλαμπ ο Ραϋμόν Ετιέν, ο πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής και υπογράφεται το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο του συλλόγου. Τρία χρόνια μετά, τον ΠΑΟΚ αναλαμβάνει για πρώτη φορά ξένος τεχνικός. Ήταν ο Γερμανός Ροδόλφος Γκάσνερ. Το 1932 βρίσκει στέγη στο Συντριβάνι, όπου γίνεται το γήπεδο με εθελοντική εργασία των φιλάθλων και το 1937 κατακτά το πρωτάθλημα της πόλης. Το 1939 φθάνει για πρώτη φορά σε τελικό κυπέλλου. Η κήρυξη του πολέμου τερματίζει κάθε αθλητική δραστηριότητα και διαλύει μια ομάδα που ήταν έτοιμη να πετάξει πολύ ψηλά.
Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, ο ΠΑΟΚ, ώριμος πια, ξεκινά μια νέα μη αναστρέψιμη πορεία. Μια πορεία που οδηγεί στην καταξίωση. Την απόλυτη και οριστική κυριαρχία στη Θεσσαλονίκη. Είναι μια εποχή που δημιουργεί θρύλους, παραδόσεις και οπαδούς. Τα χρόνια της “χρυσής εποχής” μένουν ανεξίτηλα γραμμένα στην ιστορία της ομάδας και έντονα χαραγμένα στις μνήμες των φιλάθλων. Από το 1948 μέχρι το 1957 ο ΠΑΟΚ κατακτά άλλα έξι πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης και είναι η πρώτη και μοναδική ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Θεσσαλονίκης που κατακτά το τριετές επαμειβόμενο Κύπελλο του Δήμου! Από την μεγάλη εκείνη ομάδα της ‘χρυσής εποχής’ αν και ξεχώριζε ιδιαίτερα ήταν η επιθετική τριπλέτα, όπου το ταλέντο περίσευε και τα προσόντα των Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη δημιούργησαν ανεπανάληπτα επιθετικά δεδομένα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Την εποχή αυτή εξέχουσα θέση έχουν τα θρυλικά τσικό του Βίλλυ, του Αυστριακού προπονητή Βίλλυ Σβέτσικ. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα αυτών των φυτωρίων ήταν ο Λέανδρος Συμεωνίδης που αναδείχθηκε σ” έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του “50 και του “60, αγαπημένο παιδί της κερκίδας με την ταχύτητα και τις περίτεχνες τρίπλες του. Από τα τσικό ξεπήδησαν ταλαντούχοι παίκτες και από την τελευταία φουρνιά έλαμψε το πιο λαμπρό αστέρι, ο Γιώργος Κούδας.
Η απόφαση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου να απαλλοτρίωση το γήπεδο στο Συντριβάνι ξεσπιτώνει τον ΠΑΟΚ. Η δραστήρια διοίκησή του οραματίζεται την κατασκευή ενός σταδίου και αγοράζει 30 στρέμματα στην προσφυγική συνοικία της Τούμπας. Με χρήματα και προσωπική εργασία των χιλιάδων οπαδών του γρήγορα γίνονται με κάθε επισημότητα στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 τα εγκαίνια. Από τότε και μετά η Τούμπα είναι ένα διαρκές εργοτάξιο. Από τα 14.050 εισιτήρια του πρώτου sold out (20/9/1959 ΠΑΟΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ) έφθασε τα 33.758 εισιτήρια πάλι με Ολυμπιακό (21/9/1969) και επιτυγχάνει το απόλυτο ρεκόρ 45.252 εισιτήρια στον αγώνα πρωταθλήματος με την ΑΕΚ στις 19/12/1976.
Η θρυλική Τούμπα γίνεται μοναδική έδρα και το χόρτο της πατούν ιερά τέρατα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου όπως ο Κρόιφ και ο Μαραντόνα, παίζουν ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Μίλαν, η Μπάγερν, η Λιόν, η Άρσεναλ και εθνικές ομάδες αντίπαλοι του Δικεφάλου. Η Εθνική Ελλάδος αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ σε αγώνες για να τιμήσουν τον Κούλη Αποστολίδη και τον Σταύρο Σαράφη και την Εθνική Γιουγκοσλαβίας για τον Γιώργο Κούδα.
Η Τούμπα προκαλεί το δέος με την εκρηκτική ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα και μοναδικά σε εφευρετικότητα συνθήματα των οργανωμένων κερκίδων και χαρακτηρίζεται ναός του ποδοσφαίρου
Η περίοδος που το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα αναδιοργανώνεται με την καθιέρωση της Εθνικής ερασιτεχνικής κατηγορίας, είναι η πιο σημαντική στην 80χρονη ιστορία του ΠΑΟΚ. Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 ο ΠΑΟΚ κτίζει την εικόνα του μεγάλου συλλόγου. Ορθώνει ηθικό ανάστημα, κρατά για πάντα τον Γιώργο Κούδα, το μεγαλύτερο ταλέντο που ανέδειξε η Μακεδονία και ξεκινά η μακροχρόνια βεντέτα με τον Ολυμπιακό. Με ηγέτη τον “Μεγαλέξανδρο” του ποδοσφαίρου, δημιουργεί την ομάδα μοντέλο που αποθεώνεται στους αγωνιστικούς χώρους, αποκτά τον σεβασμό των αντιπάλων, εξαπλώνει την φήμη του και πολλαπλασιάζει τους οπαδούς του. Είναι η εποχή των μεγάλων ποδοσφαιρικών ινδαλμάτων, που εξακολουθούν και σήμερα να προσφέρουν ως οι βετεράνοι του συλλόγου. Και επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία, είναι η εποχή που έρχονται στον σύλλογο σπουδαίοι προπονητές, όπως ο Λες Σάνον και ο Γκιούλα Λόραντ, είναι η εποχή που οι παράγοντες και οι οπαδοί ξέρουν μόνο να προσφέρουν, είναι η εποχή της διοικητικής κυριαρχίας ενός πολύ μεγάλου παράγοντα, του Γιώργου Παντελάκη.
Το 1979 καθιερώνεται το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες διαχωρίζονται από τα ερασιτεχνικά σωματεία και δημιουργούνται οι Π.Α.Ε. Αποκτούν ποσοστά από το ΠΡΟ-ΠΟ αλλά και μεγαλομετόχους. Η τηλεόραση είναι η νέα πηγή εσόδων. Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να είναι σπουδαία ομάδα και κατακτά το πρωτάθλημα Ελλάδος το 1985. Οι οπαδοί του ζουν αξέχαστες στιγμές σε ευρωπαϊκούς αγώνες και στην χαραυγή του 21ου αιώνα γεύονται την χαρά της κατάκτησης δύο ακόμη κυπέλλων Ελλάδος, αλλά τα περισσότερα χρόνια ζουν κάθε μορφής αδικία. Είναι τα χρόνια των αγώνων, των διαμαρτυριών, των μεγάλων συλλαλητηρίων, που κάποιες φορές φέρνουν και αποτελέσματα. Οι οπαδοί ζουν αλησμόνητες βραδιές, όπως το Έπος του Χάιμπουρι, αλλά και τραγικές στιγμές όταν θρηνούν θύματα στην τραγωδία των Τεμπών.
Το άστρο του Κούδα έλαμπε εκείνη τη βραδυά και με δύο δικά του γκολ στο 2” και στο 88” ο Δικέφαλος κατέκτησε τον πρώτο πανελλήνιο τίτλο της ιστορίας του. Με κόντρα την διαιτησία του Μίχα που ακύρωσε το καθαρότατο και αριστουργηματικό τέρμα που πέτυχε στο 79” ο Μαντζουράκης, νίκησε καθαρά τον Παναθηναϊκό, που κυνηγούσε το νταμπλ με 2-1. Το γκολ της ομάδας του Φέρεντς Πούσκας πέτυχε στο τελευταίο λεπτό ο Παπαδημητρίου.
Ο Λες Σάνον παρέταξε την ομάδα με τους Χατζηιωάννου, Γούναρη, Φουντουκίδη, Ιωσηφίδη, Παπαδόπουλο, Μπέλλη, Ασλανίδη (75” Μαντζουράκη), Σαράφη (60” Λάζο), Αποστολίδη, Κούδα και Τερζανίδη.
Το ίδιο βράδυ οι ποδοσφαιριστές γλέντησαν την μεγάλη επιτυχία σε νυχτερινό κέντρο όπου μεσουρανούσε ο μεγάλος τραγουδιστής, αλλά και Παοκτσής, Στράτος Διονυσίου. Και την επομένη ένα ατελείωτο πλήθος τους περίμενε στη Θεσσαλονίκη για να τους αποθεώσει. Από το αεροδρόμιο, τον Φοίνικα, την Βασ. Όλγας μέχρι τα γραφεία ο κόσμος γέμισε τους δρόμους.
Ήταν η σειρά του Ολυμπιακού, που κυνηγούσε το νταμπλ να χάσει το κύπελλο από την μεγάλη ομάδα του Λες Σάνον. Σ’ έναν από τους καλύτερους τελικούς που έγιναν ποτέ, χρειάστηκε παράταση και πέναλτι για να αναδειχθεί ο κυπελλούχος. Προηγήθηκε ο Ολυμπιακός με γκολ του Υβ Τριαντάφυλλου στο 20”, ο Ιωσηφίδης στο 44” σημάδεψε το δοκάρι και ισοφάρισε ο Παρίδης στο 52”. Ο Γιάννης Στέφας με φοβερή απόκρουση σε πέναλτι του Καραβίτη στο 66” έσωσε τον ΠΑΟΚ, που προηγήθηκε στο 73” με πέναλτι που κέρδισε ο Παρίδης και κτύπησε εύστοχα ο Ασλανίδης. Τελικά ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στο 82” σε 2 - 2 με κεφαλιά του Κρητικόπουλου. Μετά την παράταση ο τελικός κρίθηκε στα πέναλτι (4 - 3). Η σειρά των πέναλτι: Παπαδημητρίου 1 - 0, Σαράφης 1 - 1, Πουπάκης άουτ, Παρίδης 1 - 2, Περσίδης άουτ, Κούδας απεκρούσθη, Γκλέζος 2 - 2, Αναστασιάδης 2 - 3, Σιώκος 3 - 3, Αποστολίδης 3 - 4.
Διαιτητής του αγώνα ο άριστος Ελβετός Χούνγκερμπίλερ και ο Κυπελλούχος ΠΑΟΚ έπαιξε με τους Στέφα, Γούναρη, Τσιλιγκιρίδη, Ιωσηφίδη, Πέλλιο, Τερζανίδη (113” Φουντουκίδη), Παρίδη, Σαράφη, Αποστολίδη, Κούδα, Ασλανίδη (95” Αναστασιάδη).
Ομάδα μοντέλο, με ρεαλιστή προπονητή τον Γκιούλα Λόραντ, στιβαρή και σοβαρή διοίκηση και φιλάθλους φλογερούς συμπαραστάτες, δημιουργούν τις ιδανικές προϋποθέσεις για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο τίτλος έγινε ορατός στις 4 Ιανουαρίου 1976 όταν ο Δικέφαλος μέσα στο Καραϊσκάκη έκανε ποδαρικό διασύροντας τον Ολυμπιακό με το αλησμόνητο 4 - 0.
Σφραγίστηκε ουσιαστικά την 27η αγωνιστική (2/5/76) στην κατάμεστη Τούμπα με αντίπαλο την μοναδική απομένουσα διεκδικήτρια του τίτλου ομάδα της ΑΕΚ. Στο 18” το πέναλτι του Σαράφη απέκρουσε ο Σιδηρόπουλος. Ο αγώνας τελείωνε, το 0 - 0 που έδινε παράταση στην αγωνία παρέμενε. Αλλά στο 88” ο Νέτο Γκουερίνο έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και τους φιλάθλους στον έβδομο ουρανό. Ενώ ο ίδιος σκαρφάλωνε στα κάγκελα, το γήπεδο πήρε φωτιά.
Με τον αρχηγό Γιώργο Κούδα πρώτο σκόρερ με 14 γκολ και 25 συμμετοχές και τον Σταύρο Σαράφη δεύτερο σκόρερ με 11 γκολ σε 24 συμμετοχές, έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομάτους: Νέτο Γκουερίνο (30 συμμετοχές - 11 γκολ). Αναντικατάστατοι με 30 συμμετοχές και οι Φιλώτας Πέλλιος και Μλάντεν Φούρτουλα (Ο Σάκης Παντελίδης ήταν μόνιμμα αναπληρωματικός στον πάγκο...). Από 29 συμμετοχές είχαν οι Γιάννης Γούναρης, Κώστας Ιωσηφίδης, Κούλης Αποστολίδης (5 γκολ), 28 οι Παναγιώτης Κερμανίδης (5 γκολ), Άγγελος Αναστασιάδης (9 γκολ), 25 ο Αρίσταρχος Φουντουκίδης, 24 ο Χρήστος Τερζανίδης (2 γκολ), 11 ο Αχιλλέας Ασλανίδης και 8 ο πρωτοεμφανιζόμενος Κώστας Ορφανός (1 γκολ). Έπαιξαν ακόμη σε 5 αγώνες ο Βασίλης Βούλγαρης, σε έναν ο Θέμης Καπουσούζης και σ” άλλον έναν (75” στο Αγρίνιο) ο μεγάλος Δημήτρης Παρίδης.
Με την κεφαλιά ψαράκι στο 80” του Ράντε Πάπριτσα και το 1 - 0 επί του Παναθηναϊκού μέσα στο ΟΑΚΑ, την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου πήρε το... μισό πρωτάθλημα. Το άλλο μισό το πήρε με το 0 - 0 μέσα στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο τυπικά την προτελευταία Κυριακή. Και οι Παοκτσήδες που κατέκλησαν το αεροδρόμιο, έστησαν γιορτή την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα όπου αποθέωσαν τους Πρωταθλητές. Όταν ο αρχηγός Κώστας Ιωσηφίδης (17 συμμετοχές) που κέρδισε και τα δύο πρωταθλήματα σήκωσε ψηλά το Κύπελλο, η Τούμπα παραληρούσε. Με προπονητή τον Αυστριακό Βάλτερ Σκότσικ, πρώτοι με 29 συμμετοχές ήταν ο Γιώργος Σκαρτάδος (11 γκολ) και ο Ράντε Πάπριτσα (6 γκολ). Με 28 συμμετοχές ο Ιβάν Γιούρισιτς, με 27 ο Νίκος Αλαβάντας (1 γκολ) και ο Χρήστος Δημόπουλος (πρώτος σκόρερ με 12 γκολ), με 25 ο Βασίλης Βασιλάκος (1 γκολ), με 24 οι Χάρης Μπανιώτης (2 γκολ), Θωμάς Σίγκας (3 γκολ), Απόστολος Τσουρέλας και ο τερματοφύλακας Παναγιώτης Παντέλης. Στα υπόλοιπα 6 παιχνίδια, αλλά και σε 2 ως αλλαγή με 8 συμμετοχές ο Λάκης Στεργιούδας. Με 19 συμμετοχές ο Γιάννης Δαμανάκης (2 γκολ), με 18 ο Κυριάκος Αλεξανδρίδης (2 γκολ), με 17 ο Γιώργος Κωστίκος (8 γκολ) και ο Άρης Καρασαββίδης (4 γκολ), με 7 ο Μιχάλης Ιορδανίδης, με 6 ο Νίκος Λιάκος (1 γκολ) και ο Σωτήρης Μαυρομάτης, με 4 ο Χαρ. Σπανοσωτηρόπουλος και ο Κώστας Μαλιούφας. Τέλος στους 2 πρώτους αγώνες έπαιξε και ο Γιάννης Ψαρράς που τραυματίστηκε κι έχασε όλη την χρονιά.
σταμάτητος ο ΠΑΟΚ του Ντούσαν Μπάγιεβιτς, κόντρα στα προγνωστικά, με διαιτητή τον Κασναφέρη και αντίπαλο τον Ολυμπιακό, με μαγικά χαρτάκια τα 6.500 εισιτήρια και τα καραβάνια των οπαδών που τον συνόδεψαν στην Αθήνα, κέρδισε με συνοπτικές διαδικασίες και σκορ 4 - 2 το τρίτο του Κύπελλο Ελλάδος.
Στο 4” μόλις το 1 - 0 με ξερό σουτ έξω από την περιοχή του Εγκωμίτη, το 2 - 0 στο 32’ με τον Β. Μπορμπόκη και το 3 - 0 με τον Γ.Χ. Γεωργιάδη δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του β” ημιχρόνου. Ο Ολυμπιακός μείωσε στο 78” με πέναλτι του Τζόρτζεβιτς και ο Ναλιτζής στο 85” έγραψε το 4 - 1. Στο 92” και από εμφανή θέση οφ-σάιντ ο Χούτος μείωσε στο 4 - 2.
Ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε με τους Κόβιτς, Μπορμπόκη, Βενετίδη, Κατσιαμπή, Αμπονσά (46” Κουλακιώτη), Ουντέζε, Γεωργιάδη (78” Ναλιτζή), Εγκωμίτη, Οκκά (89’ Σπάσιτς), Καφέ, Π. Κωνσταντινίδη. Την επομένη στο αεροδρόμιο στήθηκε ανεπανάληπτη φιέστα, ενώ δεκάδες χιλιάδες αποθέωσαν τους θριαμβευτές όταν με το Κύπελλο ανέβηκαν στην κορυφή του Λευκού Πύργου
Μέσα στο σπίτι του πανηγύρισε την κατάκτηση του 4ου Κυπέλλου Ελλάδος (με 16 συμμετοχές σε τελικούς) παίρνοντας συγχρόνως ρεβάνς από τον Άρη μετά από 33 χρόνια. Ήταν η βραδυά του Γ.Χ. Γεωργιάδη που στο 25” πέτυχε το νικητήριο τέρμα (1 - 0). Ήταν η βραδυά που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ λάνσαραν το ‘Σήκωσέ το... δεν μπορώ να περιμένω’ που έγινε σουξέ ένα χρόνο αργότερα στους αγώνες της Εθνικής στην Πορτογαλλία.
Ο προπονητής του Δικεφάλου, Άγγελος Αναστασιάδης, χρησιμοποίησε στον τελικό τους Τοχούρογλου, Εγκωμίτη, Κουτσόπουλο, Κούτση (71” Χασιώτη), Αμονσά (81” Νάστο), Μάρκο, Κουκέλκα, Καφέ, Γεωργιάδη, Οκκά, Γιασεμάκη (75” Σπάσιτς).
Για να φθάσει στον τελικό ο ΠΑΟΚ απέκλεισε στα προημιτελικά τον Ολυμπιακό και στα ημιτελικά την ΑΕΚ.
Το γλέντι που ακολούθησε μετά την απονομή στη φλεγόμενη Τούμπα ήταν ασπρόμαυρο σ” όλους τους δρόμους της φωταγωγημένης πόλης και σε μια φιέστα χωρίς προηγούμενο στον Λευκό Πύργο.
Ο θεσμός του Κυπέλλου Πόλεων Διεθνών Εκθέσεων ήταν μια όαση για τη Θεσσαλονίκη, που συμμετείχε με την καλύτερη ομάδα της. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1965 ο ΠΑΟΚ έκανε την παρθενική του εμφάνιση σε επίσημο αγώνα ενός Ευρωπαϊκού θεσμού. Και γιορτάσθηκε με νίκη (2 - 1) επί της αυστριακής Βινερ Σπορτ Κλουμπ. Το πρώτο γκολ πέτυχε το νέο μεγάλο αστέρι, ο Γιώργος Κούδας!
Ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη είχε 28 συμμετοχές (1 στο Champions League, 2 στο πρωταθλητριών, 16 στο ΟΥΕΦΑ, 6 στο Κυπελλούχων και 3 στο Διεθνών Εκθέσεων). Σε 94 συνολικά αγώνες πέτυχε 33 νίκες, έφερε 23 ισοπαλίες και έχασε 38 φορές. Πέτυχε 124 τέρματα και δέχθηκε 142.
Στατιστικά πρώτος σε παρουσίες προπονητής ο Άγγελος Αναστασιάδης (20 αγώνες), ποδοσφαιριστής ο Γιώργος Κούδας (33 αγώνες) και σκόρερ ο Γιασουμί Γιασεμάκης (9 γκολ).
ΠΗΓΗ:http://www.paok80.gr/default.aspx?catid=128
O ΠΑΟΚ είναι η ιστορική συνέχεια του Κωνσταντινουπολίτικου αθλητικού και πολιτιστικού Σωματείου «Ερμής», που δημιουργήθηκε από Ρωμιούς της Πόλης το έτος 1875, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης - το Πέρα. Η ανάγκη των Ρωμιών να εκφράσουν και να υποστηρίξουν τον Ελληνισμό τους μέσα στην Τουρκία, τους ώθησε στη δημιουργία του εν λόγω σωματείου. Το 1923 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και τη δραματική προσφυγιά των Ρωμιών της Ιωνίας - αλλά και ολόκληρης της Τουρκίας - οι Ρωμιοί της Πόλης μετονομάζουν το Σωματείο τους από Ερμή σε Περακλούμπ, σύμφωνα με το καινούργιο Σύνταγμα που θεσπίζεται από τον Κεμάλ. Παρόλο το πλήγμα που δέχεται ο Ελληνισμός - ο οποίος αναγκάζεται να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς εγκαταλείποντας τις πατρογονικές του κοιτίδες - η Περακλούμπ δίνει τις μάχες της και τις κερδίζει όσο υπάρχουν Ρωμιοί στην Πόλη. Σαρώνει τα Κύπελλα, αποδεικνύοντας ότι αν και μειονότητα οι Ρωμιοί εξακολουθούν να έχουν ηχηρό παρόν στον αθλητικό τομέα. Αυτό όμως δεν κρατάει για πολύ και οι περισσότεροι αναγκάζονται να φύγουν, αφήνοντας πίσω τους μια ομάδα Κωνσταντινουπολιτών, τα επονομαζόμενα «Πολιτάκια». Εγκαθίστανται στη Θεσσαλονίκη και εν έτει 1926 ιδρύουν τον Πανθεσσαλονίκειο Αθλητικό Όμιλο Κωνσταντινουπολιτών (Π.Α.Ο.Κ.), κρατώντας τα σύμβολα της κραταιάς ρωμιοσύνης - το Δικέφαλο του Βυζαντίου - αλλά για χρώματα διαλέγουν το πένθιμο μαύρο (για να συμβολίζει την τραγική ιστορία της Ρωμιοσύνης) αλλά και το αισιόδοξο λευκό που θα τους άνοιγε ένα παράθυρο στο μέλλον - και θα συμβόλιζε τον αγώνα για το αύριο και τις νίκες που θα κατακτούσαν. Αυτή η ιστορία τον καθιστά ουσιαστικά ως ένα από τα αρχαιότερα αθλητικά σωματεία με βαριά παρακαταθήκη ιστορίας!
Το πρώτο καταστατικό του συλλόγου εγκρίθηκε στις 20 Απριλίου 1926, με απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (αριθμ. 822). Ουσιαστικά όμως ο ΠΑΟΚ είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα, όταν έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και υποβιβάστηκε στη Β΄ Κατηγορία, υποβιβασμός που ανάγκασε τους ιδρυτές του ΠΑΟΚ να ενισχύσουν την ομάδα.
Το πρώτο έμβλημα του ΠΑΟΚ (1926) ήταν το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο. Τα φύλλα ήταν πράσινα και πάνω από το καθένα ήταν χαραγμένα τα αρχικά της λέξης ΠΑΟΚ. Το σκέφτηκε ο αείμνηστος Κώστας Κοεμτζόπουλος που πήρε την ιδέα από το πακέτο τσιγάρων που κάπνιζε.
Τα ιδρυτικά μέλη ήταν: Α. Αγγελόπουλος, Α. Αθανασιάδης, Κ. Αναγνωστίδης, Μ. Βεντουρέλλης, Φ. Βυζάντιος (β΄ πρόεδρος), Α. Δημητριάδης, Δ. Δημητριάδης, Ν. Ζουμπουλίδης, Μ. Θεοδοσιάδης, Θ. Ιωακειμόπουλος, Π. Καλπακτσόγλου, Θ. Καρτσαμπέκης, Δ. Κοεμτζόπουλος, Κ. Κοεμτζόπουλος, Π. Κοντόπουλος, Κ. Κρητικός, Μ. Κωνσταντινίδης, Π. Μαλέτσκας, Ι Νικολαίδης, Λ. Παπαδόπουλος, Φ. Σαμαντζόπουλος, Θ. Τσούλκας, Μ. Τσούλκας, Σ. Τριανταφυλλίδης, Τ. Τριανταφυλλίδης (που ήταν και ο πρώτος πρόεδρος).
Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του ΠΑΟΚ 1926-1927 αποτελούνταν από:
1) Πρόεδρος: Τ. Τριανταφυλλίδης,
2) α' αντιπρόεδρος: Π. Καλπακτσόγλου,
3) β' αντιπρόεδρος: Αθ. Αθανασιάδης,
4) γενικός γραμματέας: Κ. Κρητικός,
5) Ειδικός Γραμματέας, Μ. Τσούλκας,
6) ταμίας: Θ. Ιωακειμόπουλος,
7) έφορος ποδοσφαίρου: Α. Αγγελόπουλος,
8) σύμβουλοι: Μ. Κωνσταντινίδης και
9) Σ. Τριανταφυλλίδης.
Αμέσως μόλις συστάθηκε ο ΠΑΟΚ και μετά από δύο μήνες προετοιμασίας, αποφασίστηκε να κατέβει η ομάδα σε αγώνες με τις υπόλοιπες ομάδες της Θεσσαλονίκης. Η λαχτάρα όλων να δουν τη νέα ομάδα αγωνιζόμενη, οδήγησε πολύ κόσμο στο γήπεδο του Ηρακλή (στις 26 Ιουλίου 1925), τον οποίο και νίκησε με 2-1. Δυο βδομάδες αργότερα όμως ο ΠΑΟΚ έχασε από τον πρωταθλητή Θεσσαλονίκης Άρη, με 5-2.
Tο 1927 ακούγεται ο πρώτος Ύμνος του ΠΑΟΚ: "Είμαστε εμείς της Πόλης τα παιδιά τα παινεμένα, που παίζουμε τη μπάλα ξακουσμένα, έχουμε περίσσια χάρη, που δεν την έχει ομάς καμία άλλη. Το σύστημά μας είναι πάσα-πάσα, στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε την ...κάσα, να δούμε πόσα γκολ μας έχουν δώσει, και πόσα εμείς τους έχουμε φουσκώσει. Τα έχουμε όλα, όλα, όλα, σκάρες, παπούτσια, παντελόνια, μαύρη φανέλα κι επιγονατίδες, για να τρελαίνονται οι ...δεσποινίδες. Δεν φοβόμαστε κανέναν, Άρη ούτε Ηρακλή, γιατί έχουμε αρχηγό μας Βεντουρέλλη μερακλή."
Tο όραμα των ιδρυτών αλλά και των φίλων της ομάδας για τη δημιουργία έδρας πήρε σάρκα και οστά το 1928, έπειτα από πολλή προσπάθεια και έτσι στις 12 Δεκεμβρίου 1930 εγκαινιάστηκε το γήπεδο του Συντριβανίου, η πρώτη έδρα της ομάδος. Ακολούθησε φιλικό παιχνίδι με τον Άρη, που έληξε με νίκη 2-1 του γηπεδούχου.
Tο πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο, αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο: υπογράφηκε από το Σύλλογο στις 5 Σεπτεμβρίου 1928. Σύμφωνα με αυτό, ο ποδοσφαιριστής Ετιέν, ο οποίος είχε έρθει από το Σύλλογο ΠΕΡΑΚΛΟΥΜΠ της Κωνσταντινούπολης, θα εισέπραττε μηνιαίως 4.000 δρχ. Το συμβόλαιο υπογράφηκε από τον Ιατρό κ. Μελετίου (Πρόεδρο του ΠΑΟΚ) και από το Γενικό Γραμματέα, κ. Σακελλαρόπουλο.
Ιστορική μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση της συγχώνευσης με την ΑΕΚ Θεσσαλονίκης. Μέχρι τις 20 Μαρτίου 1929 κράτησε ο ανταγωνισμός και η αντιπαλότητα των δύο αδερφών σωματείων. Τότε ο πρόεδρος του πολιτικού σωματείου της Ενώσεως Κωνσταντινουπολιτών, γιατρός Καραμαούνας, πέτυχε τη συγχώνευση των δύο προσφυγικών ομάδων της Θεσσαλονίκης. Πρωτεργάτες της ιδέας και της υλοποίησής της ήταν ο Φανούριος Βυζάντιος και ο Παντελής Καλπακτσόγλου, που αποσκίρτησαν από την ΑΕΚ (την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπολιτών της Θεσσαλονίκης), η οποία είχε ιδρυθεί την περίοδο 1924-25 από τους πρώτους πρόσφυγες που ήρθαν στη Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη το 1922. Στο σημείο αυτό, σημαντικό θα ήταν να αναφέρουμε πως μέλη της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, πήραν το δρόμο για την πρωτεύουσα, όπου και δημιούργησαν τη σημερινή ΑΕΚ.
Μετά τη συγχώνευση με την ΑΕΚ, το 1929, ο ΠΑΟΚ αλλάζει και έμβλημα. Το νέο έμβλημα έγινε ο Αετός - που παραμένει ως σήμερα - και συμβολίζει την προέλευση του συλλόγου και την επάνοδο της μνήμης στις ρίζες και την κληρονομιά των προσφύγων (Βυζάντιο και Κωνσταντινούπολη). Ο Αετός κρατούσε ένα σπαθί και μία κορώνα, με τα δύο κεφάλια να ατενίζουν την Ανατολή και τη Δύση. Η διαφορά του εμβλήματος από αυτό της ΑΕΚ - που είναι και το σύμβολο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας - είναι πως του ΠΑΟΚ έχει τα φτερά του κλειστά, σε ένδειξη του μακροχρόνιου πένθους, λόγω του ξεριζωμού από την πατρίδα.
Τα έτη 1931-1932 δούλεψε στο Δικεφάλο ο πρώτος ξένος προπονητής στην ιστορία της ομάδας, ο Γερμανός Ροδόλφος Γκάνσερ.
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την περίοδο της Κατοχής, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 αρχίζουν να γράφονται οι χρυσές σελίδες της ιστορίας του "Δικέφαλου του Βορρά". Δημιουργούνται τα περίφημα "τσικό" του Βίλλυ, ενός Αυστριακού προπονητή (1950-52) που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ στην περίοδο 1931-32, από τα οποία ξεπήδησαν μεγάλα ονόματα που άφησαν εποχή (Λέανδρος, Συμεωνίδης, Γιαννέλος, Μαργαρίτης, Γιώργος Χαβανίδης κ.α.).
Το 1953 γεννιέται η χρυσή εποχή του ΠΑΟΚ. Στις μεταγραφές του καλοκαιριού έρχονται οι Κουϊρουκίδης, Πετρίδης, Πρόγιος, Γερούδης, Κεμανίδης, Χουρβουλιάδης, Χασιώτης και Αγγελίδης. Ο ΠΑΟΚ γίνεται πανίσχυρος και αναδεικνύεται πρωταθλητής Θεσσαλονίκης για τρία συνεχόμενα χρόνια και είναι άξιος εκπρόσωπος της συμπρωτεύουσας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η θρυλική τριπλέτα Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη, έμεινε στην ιστορία!
Κάπου το 1957, οι ιθύνοντες της ομάδας οραματίζονται ένα νέο γήπεδο αντάξιο των επιδιώξεων της ομάδας, μιας και το παλιό γήπεδο είχε απαλλοτριωθεί. Η έρευνα για το χώρο οδήγησε στην επιλογή μιας έκτασης η οποία ανήκε στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης στην περιοχή της Τούμπας, που πέρα από την ελευθερία του χώρου που προσέφερε, η γειτονιά αυτή της Θεσσαλονίκης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Τελικά, χώρος 30 στρεμμάτων παραχωρείται στον ΠΑΟΚ έναντι σημαντικού αντιτίμου και αρχίζει η ανέγερση του γηπέδου. Σημειωτέο ότι εκδόθηκε λαχείο υπέρ της ανεγέρσεως του νέου Σταδίου, του οποίου τα εγκαίνια έγιναν στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ Γ. Θεμελή. Πριν το εναρκτήριο λάκτισμα, ένα αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας έκανε τη ρίψη μιας μπάλας, ως συμβολική δωρεά του στρατού. Με νέο μεγάλο γήπεδο ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος, προ των πυλών της Α΄ Εθνικής που καθιερώθηκε τον Οκτώβριο του 1959, να αρχίσει μια λαμπερή πορεία, που διαρκεί ως σήμερα.
Στην πρεμιέρα του πρώτου πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής κατηγορίας (25 Οκτωβρίου 1959) ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε στην Τούμπα το Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης και τον νίκησε με σκορ 3-1. Οι πρώτοι 11 παίχτες που απάρτιζαν την ομάδα εκείνη ήταν, προπονητής: Ζάρκο Μιχαήλοβιτς (Γιουγκοσλάβος) - ομάδα: Πρόγιος, Χασιώτης, Ραπτόπουλος, Γιαννέλος, Κεμανίδης, Χαβανίδης, Λέανδρος, Κιουρτζής, Κουϊρουκίδης Σαλούστο, Νικολαϊδης.
Ακολουθεί μια δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας η ομάδα του Δικέφαλου κινήθηκε σε μια μετριότητα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν σαν να συγκέντρωνε δυνάμεις για το μεγάλο ξέσπασμα της δεκαετίας του 70, όταν και η ομάδα καθιερώθηκε ως μια από τις καλύτερες που πέρασαν ποτέ από τα Ελληνικά γήπεδα. Με παίκτες που τα ονόματά τους είναι και ήταν θρύλος στην ποδοσφαιρική Ελλάδα. Ήταν η ομάδα και οι παίκτες που δημιούργησαν τα ρεκόρ εκείνα, τα οποία ακόμα και σήμερα φαντάζουν δύσκολα να καταρριφθούν. Με το σύνολο που έχτισε ο ΠΑΟΚ, κατάφερε να χτυπήσει τις Αθηναϊκές παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις και κατέκτησε δύο κύπελλα το 1972 και το 1974 και ένα πρωτάθλημα το 1976, ενώ θα μπορούσε να κατακτήσει ακόμα περισσότερα τρόπαια, αν οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές.Ο ΠΑΟΚ καθιερώθηκε σαν η μεγάλη ομάδα του Βορρά, με τους χιλιάδες φανατικούς οπαδούς. Στην Ευρώπη ξεχωρίζει η εκπληκτική πορεία του 1973-74, όπου καταφέρνει να προκριθεί στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου και αποκλείεται από την Ιταλική Μίλαν. Η πολύ καλή πορεία συνεχίστηκε και τη δεκαετία του 80, με πολύ λίγες αποτυχημένες χρονιές. Το αποκορύφωμα έρχεται στα μέσα της δεκαετίας, όπου το 1985 κατακτά το δεύτερο πρωτάθλημα Ελλάδος και το πρώτο επαγγελματικό, αφού το Ελληνικό ποδόσφαιρο είχε αλλάξει κατεύθυνση προς τον επαγγελματισμό.
Χαρακτηριστικό της δεκαετίας του 80, είναι ο υπέρμετρος φανατισμός των οπαδών, ο οποίος ξεπερνά κάθε προηγούμενο και αρχίζει να περνάει τις πύλες της Ελλάδας ως πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Η υπερβολική αγάπη των οπαδών όμως έχει και την αρνητική πλευρά, αφού μεταφράζεται αρκετές φορές σε επεισόδια, τα οποία επιφέρουν τιμωρίες. Στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ πραγματοποιεί μια συγκινητική εμφάνιση με την ομάδα της Μπάγιερν, όπου και αποκλείεται στα πέναλτι, αφήνοντας στη μνήμη όλων των Ελλήνων μια από τις καλύτερες εμφανίσεις των ομάδων μας στα κύπελλα της Ευρώπης. Η δεκαετία του 90 αρχίζει πολύ καλά, κρατώντας τον ΠΑΟΚ μέσα στις τρεις καλύτερες ομάδες της Ελλάδας. Στιγματίζεται όμως από την πολύ μέτρια ως κακή πορεία του Δικέφαλου, την εποχή που πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Θ. Βουλινός, ο οποίος ήρθε σε απευθείας σύγκρουση με τους οργανωμένους οπαδούς, ύστερα από το σοβαρά επεισόδια στον αγώνα ΠΑΟΚ-Παρί Σεν Ζερμεν, τα οποία οδηγούν τον ΠΑΟΚ στην απομόνωση και τον οικονομικό μαρασμό. Το 1996 επήλθε η αλλαγή που ζητούσαν οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ. Ο Θωμάς Βουλινός, έδωσε τη σκυτάλη στον Γιώργο Μπατατούδη και μια νότα αισιοδοξίας ήταν διάχυτη στη Θεσσαλονίκη. Πολλές μεταγραφές γνωστών παικτών (Ζήσης Βρύζας, Σπύρος Μαραγκός, Κώστας Φρατζέσκος και άλλοι) έγιναν από την πρώτη σεζόν. Ο ΠΑΟΚ το 1997 βγήκε επιτέλους στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη, στο ντεμπούτο του στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Και η επανεμφάνιση της ομάδας, συνοδεύτηκε από τον ηχηρό σε όλη την Ευρώπη αποκλεισμό της φημισμένης Άρσεναλ.
Την επόμενη χρονιά ο Αναστασιάδης εκδιώχθηκε, με τον Μπλαχίν να παραλαμβάνει τη σκυτάλη για λίγους μήνες, αφού ο Άγγελος ζητήθηκε επιτακτικά από τους φιλάθλους να επιστρέψει. Έμεινε άλλη μια σεζόν, για να τον διαδεχθεί ο Άρι Χάαν και το Δεκέμβρη του 1999, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αναλαμβάνει τα ηνία.
Ο ΠΑΟΚ παγίωσε τη θέση του ανάμεσα στις ομάδες που έβγαιναν κάθε χρόνο στην Ευρώπη, αλλά πλέον αυτό δεν ήταν αρκετό. Η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν ο επόμενος στόχος. Το επόμενο βήμα, έγινε μόλις το 2001, με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας μετά από 25 χρόνια, σε έναν αξέχαστο τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ διέσυρε στη Νέα Φιλαδέλφεια τους πρωταθλητές με 4-2.
Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα συνεχίζονταν και ήταν τροχοπέδη στην προσπάθεια των ποδοσφαιριστών να πετύχουν μεγαλύτερους στόχους.
Το καλοκαίρι του 2002 και πάλι στον πάγκο του ΠΑΟΚ, βρίσκεται ο Άγγελος Αναστασιάδης. Η σεζόν οδήγησε σε έναν ακόμη μεγάλο θρίαμβο, με την κατάκτηση του Κυπέλλου για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια (Γήπεδο Τούμπας 1-0 τον Άρη).
Η επόμενη σεζόν όμως, ήταν αυτή που «φιλοξένησε» την υπέρβαση. Παρότι το καλοκαίρι έφυγαν βασικοί και σημαντικοί ποδοσφαιριστές (Γεωργιάδης, Οκκάς, Καφές), ο ΠΑΟΚ κατάφερε να εξασφαλίσει την συμμετοχή του στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, καταλαμβάνοντας την τρίτη προνομιούχο θέση.
ΠΗΓΗ:http://www.paokfc.gr/history.jsp
Στην Θεσσαλονίκη δημιουργούν ποδοσφαιρική ομάδα κάτω από την στέγη της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 1925 αθλητικό σύλλογο, την ΑΕΚ. Στις τάξεις της όμως, σύντομα εμφανίσθηκαν δύο παρατάξεις με έντονες μεταξύ τους διαφορές. Τελικά η μία παράταξη απεχώρησε και προχώρησε στην ίδρυση του ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ. Στις 5 Απριλίου 1926 έγινε η ιδρυτική γενική συνέλευση, 34 μέλη υπέγραψαν το καταστατικό και εξέλεξαν διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο τον δημοσιογράφο Τριαντάφυλλο Τριανταφυλλίδη. Το καταστατικό εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 822 απόφαση την 20η Απριλίου 1926 από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Χρώματα του ΠΑΟΚ το πένθιμο μαύρο για να συμβολίζει την τραγική ιστορία των χαμένων πατρίδων και το αισιόδοξο άσπρο για να εκφράζει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Έμβλημα στην αρχή το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο και από το 1929, μετά τη συγχώνευση - απορρόφηση της ΑΕΚ ο Δικέφαλος Αετός με τα δύο κεφάλια να ατενίζουν το ένα την Δύση και το άλλο την Ανατολή, αλλά με κλειστά τα φτερά ως πένθος για τον ξεριζωμό από τις χαμένες πατρίδες. Έτσι δημιουργήθηκε πριν από 80 χρόνια ο ΠΑΟΚ με οράματα και φιλόδοξους στόχους. Απ” όλους τους προσφυγικούς συλλόγους που δημιουργήθηκαν στην πόλη, ήταν το πεπρωμένο ο σύλλογος αυτός να καταλάβει κυρίαρχη θέση από την πρώτη μέρα στην αθλητική, πολιτιστική και πολιτική ζωή του τόπου. Η ποδοσφαιρική ομάδα κατέχει από την αρχή κυρίαρχη θέση. Πολύ γρήγορα ενσάρκωσε τους πόθους πολλών, όχι μόνο των προσφύγων. Μόλις το 1927 ακούγεται το πρώτο τραγούδι:
‘Είμαστε εμείς της Πόλης
τα παιδιά τα παινεμένα
που παίζουμε την μπάλα ξακουσμένα
Έχουμε εμείς περίσσια χάρη
που δεν την έχει ομάς καμμία άλλη...’
Το 1928 έρχεται από την Κωνσταντινούπολη και το Πέρα Κλαμπ ο Ραϋμόν Ετιέν, ο πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής και υπογράφεται το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο του συλλόγου. Τρία χρόνια μετά, τον ΠΑΟΚ αναλαμβάνει για πρώτη φορά ξένος τεχνικός. Ήταν ο Γερμανός Ροδόλφος Γκάσνερ. Το 1932 βρίσκει στέγη στο Συντριβάνι, όπου γίνεται το γήπεδο με εθελοντική εργασία των φιλάθλων και το 1937 κατακτά το πρωτάθλημα της πόλης. Το 1939 φθάνει για πρώτη φορά σε τελικό κυπέλλου. Η κήρυξη του πολέμου τερματίζει κάθε αθλητική δραστηριότητα και διαλύει μια ομάδα που ήταν έτοιμη να πετάξει πολύ ψηλά.
Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, ο ΠΑΟΚ, ώριμος πια, ξεκινά μια νέα μη αναστρέψιμη πορεία. Μια πορεία που οδηγεί στην καταξίωση. Την απόλυτη και οριστική κυριαρχία στη Θεσσαλονίκη. Είναι μια εποχή που δημιουργεί θρύλους, παραδόσεις και οπαδούς. Τα χρόνια της “χρυσής εποχής” μένουν ανεξίτηλα γραμμένα στην ιστορία της ομάδας και έντονα χαραγμένα στις μνήμες των φιλάθλων. Από το 1948 μέχρι το 1957 ο ΠΑΟΚ κατακτά άλλα έξι πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης και είναι η πρώτη και μοναδική ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Θεσσαλονίκης που κατακτά το τριετές επαμειβόμενο Κύπελλο του Δήμου! Από την μεγάλη εκείνη ομάδα της ‘χρυσής εποχής’ αν και ξεχώριζε ιδιαίτερα ήταν η επιθετική τριπλέτα, όπου το ταλέντο περίσευε και τα προσόντα των Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη δημιούργησαν ανεπανάληπτα επιθετικά δεδομένα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Την εποχή αυτή εξέχουσα θέση έχουν τα θρυλικά τσικό του Βίλλυ, του Αυστριακού προπονητή Βίλλυ Σβέτσικ. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα αυτών των φυτωρίων ήταν ο Λέανδρος Συμεωνίδης που αναδείχθηκε σ” έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του “50 και του “60, αγαπημένο παιδί της κερκίδας με την ταχύτητα και τις περίτεχνες τρίπλες του. Από τα τσικό ξεπήδησαν ταλαντούχοι παίκτες και από την τελευταία φουρνιά έλαμψε το πιο λαμπρό αστέρι, ο Γιώργος Κούδας.
Η απόφαση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου να απαλλοτρίωση το γήπεδο στο Συντριβάνι ξεσπιτώνει τον ΠΑΟΚ. Η δραστήρια διοίκησή του οραματίζεται την κατασκευή ενός σταδίου και αγοράζει 30 στρέμματα στην προσφυγική συνοικία της Τούμπας. Με χρήματα και προσωπική εργασία των χιλιάδων οπαδών του γρήγορα γίνονται με κάθε επισημότητα στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 τα εγκαίνια. Από τότε και μετά η Τούμπα είναι ένα διαρκές εργοτάξιο. Από τα 14.050 εισιτήρια του πρώτου sold out (20/9/1959 ΠΑΟΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ) έφθασε τα 33.758 εισιτήρια πάλι με Ολυμπιακό (21/9/1969) και επιτυγχάνει το απόλυτο ρεκόρ 45.252 εισιτήρια στον αγώνα πρωταθλήματος με την ΑΕΚ στις 19/12/1976.
Η θρυλική Τούμπα γίνεται μοναδική έδρα και το χόρτο της πατούν ιερά τέρατα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου όπως ο Κρόιφ και ο Μαραντόνα, παίζουν ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Μίλαν, η Μπάγερν, η Λιόν, η Άρσεναλ και εθνικές ομάδες αντίπαλοι του Δικεφάλου. Η Εθνική Ελλάδος αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ σε αγώνες για να τιμήσουν τον Κούλη Αποστολίδη και τον Σταύρο Σαράφη και την Εθνική Γιουγκοσλαβίας για τον Γιώργο Κούδα.
Η Τούμπα προκαλεί το δέος με την εκρηκτική ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα και μοναδικά σε εφευρετικότητα συνθήματα των οργανωμένων κερκίδων και χαρακτηρίζεται ναός του ποδοσφαίρου
Η περίοδος που το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα αναδιοργανώνεται με την καθιέρωση της Εθνικής ερασιτεχνικής κατηγορίας, είναι η πιο σημαντική στην 80χρονη ιστορία του ΠΑΟΚ. Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 ο ΠΑΟΚ κτίζει την εικόνα του μεγάλου συλλόγου. Ορθώνει ηθικό ανάστημα, κρατά για πάντα τον Γιώργο Κούδα, το μεγαλύτερο ταλέντο που ανέδειξε η Μακεδονία και ξεκινά η μακροχρόνια βεντέτα με τον Ολυμπιακό. Με ηγέτη τον “Μεγαλέξανδρο” του ποδοσφαίρου, δημιουργεί την ομάδα μοντέλο που αποθεώνεται στους αγωνιστικούς χώρους, αποκτά τον σεβασμό των αντιπάλων, εξαπλώνει την φήμη του και πολλαπλασιάζει τους οπαδούς του. Είναι η εποχή των μεγάλων ποδοσφαιρικών ινδαλμάτων, που εξακολουθούν και σήμερα να προσφέρουν ως οι βετεράνοι του συλλόγου. Και επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία, είναι η εποχή που έρχονται στον σύλλογο σπουδαίοι προπονητές, όπως ο Λες Σάνον και ο Γκιούλα Λόραντ, είναι η εποχή που οι παράγοντες και οι οπαδοί ξέρουν μόνο να προσφέρουν, είναι η εποχή της διοικητικής κυριαρχίας ενός πολύ μεγάλου παράγοντα, του Γιώργου Παντελάκη.
Το 1979 καθιερώνεται το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες διαχωρίζονται από τα ερασιτεχνικά σωματεία και δημιουργούνται οι Π.Α.Ε. Αποκτούν ποσοστά από το ΠΡΟ-ΠΟ αλλά και μεγαλομετόχους. Η τηλεόραση είναι η νέα πηγή εσόδων. Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να είναι σπουδαία ομάδα και κατακτά το πρωτάθλημα Ελλάδος το 1985. Οι οπαδοί του ζουν αξέχαστες στιγμές σε ευρωπαϊκούς αγώνες και στην χαραυγή του 21ου αιώνα γεύονται την χαρά της κατάκτησης δύο ακόμη κυπέλλων Ελλάδος, αλλά τα περισσότερα χρόνια ζουν κάθε μορφής αδικία. Είναι τα χρόνια των αγώνων, των διαμαρτυριών, των μεγάλων συλλαλητηρίων, που κάποιες φορές φέρνουν και αποτελέσματα. Οι οπαδοί ζουν αλησμόνητες βραδιές, όπως το Έπος του Χάιμπουρι, αλλά και τραγικές στιγμές όταν θρηνούν θύματα στην τραγωδία των Τεμπών.
Το άστρο του Κούδα έλαμπε εκείνη τη βραδυά και με δύο δικά του γκολ στο 2” και στο 88” ο Δικέφαλος κατέκτησε τον πρώτο πανελλήνιο τίτλο της ιστορίας του. Με κόντρα την διαιτησία του Μίχα που ακύρωσε το καθαρότατο και αριστουργηματικό τέρμα που πέτυχε στο 79” ο Μαντζουράκης, νίκησε καθαρά τον Παναθηναϊκό, που κυνηγούσε το νταμπλ με 2-1. Το γκολ της ομάδας του Φέρεντς Πούσκας πέτυχε στο τελευταίο λεπτό ο Παπαδημητρίου.
Ο Λες Σάνον παρέταξε την ομάδα με τους Χατζηιωάννου, Γούναρη, Φουντουκίδη, Ιωσηφίδη, Παπαδόπουλο, Μπέλλη, Ασλανίδη (75” Μαντζουράκη), Σαράφη (60” Λάζο), Αποστολίδη, Κούδα και Τερζανίδη.
Το ίδιο βράδυ οι ποδοσφαιριστές γλέντησαν την μεγάλη επιτυχία σε νυχτερινό κέντρο όπου μεσουρανούσε ο μεγάλος τραγουδιστής, αλλά και Παοκτσής, Στράτος Διονυσίου. Και την επομένη ένα ατελείωτο πλήθος τους περίμενε στη Θεσσαλονίκη για να τους αποθεώσει. Από το αεροδρόμιο, τον Φοίνικα, την Βασ. Όλγας μέχρι τα γραφεία ο κόσμος γέμισε τους δρόμους.
Ήταν η σειρά του Ολυμπιακού, που κυνηγούσε το νταμπλ να χάσει το κύπελλο από την μεγάλη ομάδα του Λες Σάνον. Σ’ έναν από τους καλύτερους τελικούς που έγιναν ποτέ, χρειάστηκε παράταση και πέναλτι για να αναδειχθεί ο κυπελλούχος. Προηγήθηκε ο Ολυμπιακός με γκολ του Υβ Τριαντάφυλλου στο 20”, ο Ιωσηφίδης στο 44” σημάδεψε το δοκάρι και ισοφάρισε ο Παρίδης στο 52”. Ο Γιάννης Στέφας με φοβερή απόκρουση σε πέναλτι του Καραβίτη στο 66” έσωσε τον ΠΑΟΚ, που προηγήθηκε στο 73” με πέναλτι που κέρδισε ο Παρίδης και κτύπησε εύστοχα ο Ασλανίδης. Τελικά ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στο 82” σε 2 - 2 με κεφαλιά του Κρητικόπουλου. Μετά την παράταση ο τελικός κρίθηκε στα πέναλτι (4 - 3). Η σειρά των πέναλτι: Παπαδημητρίου 1 - 0, Σαράφης 1 - 1, Πουπάκης άουτ, Παρίδης 1 - 2, Περσίδης άουτ, Κούδας απεκρούσθη, Γκλέζος 2 - 2, Αναστασιάδης 2 - 3, Σιώκος 3 - 3, Αποστολίδης 3 - 4.
Διαιτητής του αγώνα ο άριστος Ελβετός Χούνγκερμπίλερ και ο Κυπελλούχος ΠΑΟΚ έπαιξε με τους Στέφα, Γούναρη, Τσιλιγκιρίδη, Ιωσηφίδη, Πέλλιο, Τερζανίδη (113” Φουντουκίδη), Παρίδη, Σαράφη, Αποστολίδη, Κούδα, Ασλανίδη (95” Αναστασιάδη).
Ομάδα μοντέλο, με ρεαλιστή προπονητή τον Γκιούλα Λόραντ, στιβαρή και σοβαρή διοίκηση και φιλάθλους φλογερούς συμπαραστάτες, δημιουργούν τις ιδανικές προϋποθέσεις για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο τίτλος έγινε ορατός στις 4 Ιανουαρίου 1976 όταν ο Δικέφαλος μέσα στο Καραϊσκάκη έκανε ποδαρικό διασύροντας τον Ολυμπιακό με το αλησμόνητο 4 - 0.
Σφραγίστηκε ουσιαστικά την 27η αγωνιστική (2/5/76) στην κατάμεστη Τούμπα με αντίπαλο την μοναδική απομένουσα διεκδικήτρια του τίτλου ομάδα της ΑΕΚ. Στο 18” το πέναλτι του Σαράφη απέκρουσε ο Σιδηρόπουλος. Ο αγώνας τελείωνε, το 0 - 0 που έδινε παράταση στην αγωνία παρέμενε. Αλλά στο 88” ο Νέτο Γκουερίνο έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και τους φιλάθλους στον έβδομο ουρανό. Ενώ ο ίδιος σκαρφάλωνε στα κάγκελα, το γήπεδο πήρε φωτιά.
Με τον αρχηγό Γιώργο Κούδα πρώτο σκόρερ με 14 γκολ και 25 συμμετοχές και τον Σταύρο Σαράφη δεύτερο σκόρερ με 11 γκολ σε 24 συμμετοχές, έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομάτους: Νέτο Γκουερίνο (30 συμμετοχές - 11 γκολ). Αναντικατάστατοι με 30 συμμετοχές και οι Φιλώτας Πέλλιος και Μλάντεν Φούρτουλα (Ο Σάκης Παντελίδης ήταν μόνιμμα αναπληρωματικός στον πάγκο...). Από 29 συμμετοχές είχαν οι Γιάννης Γούναρης, Κώστας Ιωσηφίδης, Κούλης Αποστολίδης (5 γκολ), 28 οι Παναγιώτης Κερμανίδης (5 γκολ), Άγγελος Αναστασιάδης (9 γκολ), 25 ο Αρίσταρχος Φουντουκίδης, 24 ο Χρήστος Τερζανίδης (2 γκολ), 11 ο Αχιλλέας Ασλανίδης και 8 ο πρωτοεμφανιζόμενος Κώστας Ορφανός (1 γκολ). Έπαιξαν ακόμη σε 5 αγώνες ο Βασίλης Βούλγαρης, σε έναν ο Θέμης Καπουσούζης και σ” άλλον έναν (75” στο Αγρίνιο) ο μεγάλος Δημήτρης Παρίδης.
Με την κεφαλιά ψαράκι στο 80” του Ράντε Πάπριτσα και το 1 - 0 επί του Παναθηναϊκού μέσα στο ΟΑΚΑ, την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου πήρε το... μισό πρωτάθλημα. Το άλλο μισό το πήρε με το 0 - 0 μέσα στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο τυπικά την προτελευταία Κυριακή. Και οι Παοκτσήδες που κατέκλησαν το αεροδρόμιο, έστησαν γιορτή την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα όπου αποθέωσαν τους Πρωταθλητές. Όταν ο αρχηγός Κώστας Ιωσηφίδης (17 συμμετοχές) που κέρδισε και τα δύο πρωταθλήματα σήκωσε ψηλά το Κύπελλο, η Τούμπα παραληρούσε. Με προπονητή τον Αυστριακό Βάλτερ Σκότσικ, πρώτοι με 29 συμμετοχές ήταν ο Γιώργος Σκαρτάδος (11 γκολ) και ο Ράντε Πάπριτσα (6 γκολ). Με 28 συμμετοχές ο Ιβάν Γιούρισιτς, με 27 ο Νίκος Αλαβάντας (1 γκολ) και ο Χρήστος Δημόπουλος (πρώτος σκόρερ με 12 γκολ), με 25 ο Βασίλης Βασιλάκος (1 γκολ), με 24 οι Χάρης Μπανιώτης (2 γκολ), Θωμάς Σίγκας (3 γκολ), Απόστολος Τσουρέλας και ο τερματοφύλακας Παναγιώτης Παντέλης. Στα υπόλοιπα 6 παιχνίδια, αλλά και σε 2 ως αλλαγή με 8 συμμετοχές ο Λάκης Στεργιούδας. Με 19 συμμετοχές ο Γιάννης Δαμανάκης (2 γκολ), με 18 ο Κυριάκος Αλεξανδρίδης (2 γκολ), με 17 ο Γιώργος Κωστίκος (8 γκολ) και ο Άρης Καρασαββίδης (4 γκολ), με 7 ο Μιχάλης Ιορδανίδης, με 6 ο Νίκος Λιάκος (1 γκολ) και ο Σωτήρης Μαυρομάτης, με 4 ο Χαρ. Σπανοσωτηρόπουλος και ο Κώστας Μαλιούφας. Τέλος στους 2 πρώτους αγώνες έπαιξε και ο Γιάννης Ψαρράς που τραυματίστηκε κι έχασε όλη την χρονιά.
σταμάτητος ο ΠΑΟΚ του Ντούσαν Μπάγιεβιτς, κόντρα στα προγνωστικά, με διαιτητή τον Κασναφέρη και αντίπαλο τον Ολυμπιακό, με μαγικά χαρτάκια τα 6.500 εισιτήρια και τα καραβάνια των οπαδών που τον συνόδεψαν στην Αθήνα, κέρδισε με συνοπτικές διαδικασίες και σκορ 4 - 2 το τρίτο του Κύπελλο Ελλάδος.
Στο 4” μόλις το 1 - 0 με ξερό σουτ έξω από την περιοχή του Εγκωμίτη, το 2 - 0 στο 32’ με τον Β. Μπορμπόκη και το 3 - 0 με τον Γ.Χ. Γεωργιάδη δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του β” ημιχρόνου. Ο Ολυμπιακός μείωσε στο 78” με πέναλτι του Τζόρτζεβιτς και ο Ναλιτζής στο 85” έγραψε το 4 - 1. Στο 92” και από εμφανή θέση οφ-σάιντ ο Χούτος μείωσε στο 4 - 2.
Ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε με τους Κόβιτς, Μπορμπόκη, Βενετίδη, Κατσιαμπή, Αμπονσά (46” Κουλακιώτη), Ουντέζε, Γεωργιάδη (78” Ναλιτζή), Εγκωμίτη, Οκκά (89’ Σπάσιτς), Καφέ, Π. Κωνσταντινίδη. Την επομένη στο αεροδρόμιο στήθηκε ανεπανάληπτη φιέστα, ενώ δεκάδες χιλιάδες αποθέωσαν τους θριαμβευτές όταν με το Κύπελλο ανέβηκαν στην κορυφή του Λευκού Πύργου
Μέσα στο σπίτι του πανηγύρισε την κατάκτηση του 4ου Κυπέλλου Ελλάδος (με 16 συμμετοχές σε τελικούς) παίρνοντας συγχρόνως ρεβάνς από τον Άρη μετά από 33 χρόνια. Ήταν η βραδυά του Γ.Χ. Γεωργιάδη που στο 25” πέτυχε το νικητήριο τέρμα (1 - 0). Ήταν η βραδυά που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ λάνσαραν το ‘Σήκωσέ το... δεν μπορώ να περιμένω’ που έγινε σουξέ ένα χρόνο αργότερα στους αγώνες της Εθνικής στην Πορτογαλλία.
Ο προπονητής του Δικεφάλου, Άγγελος Αναστασιάδης, χρησιμοποίησε στον τελικό τους Τοχούρογλου, Εγκωμίτη, Κουτσόπουλο, Κούτση (71” Χασιώτη), Αμονσά (81” Νάστο), Μάρκο, Κουκέλκα, Καφέ, Γεωργιάδη, Οκκά, Γιασεμάκη (75” Σπάσιτς).
Για να φθάσει στον τελικό ο ΠΑΟΚ απέκλεισε στα προημιτελικά τον Ολυμπιακό και στα ημιτελικά την ΑΕΚ.
Το γλέντι που ακολούθησε μετά την απονομή στη φλεγόμενη Τούμπα ήταν ασπρόμαυρο σ” όλους τους δρόμους της φωταγωγημένης πόλης και σε μια φιέστα χωρίς προηγούμενο στον Λευκό Πύργο.
Ο θεσμός του Κυπέλλου Πόλεων Διεθνών Εκθέσεων ήταν μια όαση για τη Θεσσαλονίκη, που συμμετείχε με την καλύτερη ομάδα της. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1965 ο ΠΑΟΚ έκανε την παρθενική του εμφάνιση σε επίσημο αγώνα ενός Ευρωπαϊκού θεσμού. Και γιορτάσθηκε με νίκη (2 - 1) επί της αυστριακής Βινερ Σπορτ Κλουμπ. Το πρώτο γκολ πέτυχε το νέο μεγάλο αστέρι, ο Γιώργος Κούδας!
Ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη είχε 28 συμμετοχές (1 στο Champions League, 2 στο πρωταθλητριών, 16 στο ΟΥΕΦΑ, 6 στο Κυπελλούχων και 3 στο Διεθνών Εκθέσεων). Σε 94 συνολικά αγώνες πέτυχε 33 νίκες, έφερε 23 ισοπαλίες και έχασε 38 φορές. Πέτυχε 124 τέρματα και δέχθηκε 142.
Στατιστικά πρώτος σε παρουσίες προπονητής ο Άγγελος Αναστασιάδης (20 αγώνες), ποδοσφαιριστής ο Γιώργος Κούδας (33 αγώνες) και σκόρερ ο Γιασουμί Γιασεμάκης (9 γκολ).
ΠΗΓΗ:http://www.paok80.gr/default.aspx?catid=128
O ΠΑΟΚ είναι η ιστορική συνέχεια του Κωνσταντινουπολίτικου αθλητικού και πολιτιστικού Σωματείου «Ερμής», που δημιουργήθηκε από Ρωμιούς της Πόλης το έτος 1875, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης - το Πέρα. Η ανάγκη των Ρωμιών να εκφράσουν και να υποστηρίξουν τον Ελληνισμό τους μέσα στην Τουρκία, τους ώθησε στη δημιουργία του εν λόγω σωματείου. Το 1923 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και τη δραματική προσφυγιά των Ρωμιών της Ιωνίας - αλλά και ολόκληρης της Τουρκίας - οι Ρωμιοί της Πόλης μετονομάζουν το Σωματείο τους από Ερμή σε Περακλούμπ, σύμφωνα με το καινούργιο Σύνταγμα που θεσπίζεται από τον Κεμάλ. Παρόλο το πλήγμα που δέχεται ο Ελληνισμός - ο οποίος αναγκάζεται να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς εγκαταλείποντας τις πατρογονικές του κοιτίδες - η Περακλούμπ δίνει τις μάχες της και τις κερδίζει όσο υπάρχουν Ρωμιοί στην Πόλη. Σαρώνει τα Κύπελλα, αποδεικνύοντας ότι αν και μειονότητα οι Ρωμιοί εξακολουθούν να έχουν ηχηρό παρόν στον αθλητικό τομέα. Αυτό όμως δεν κρατάει για πολύ και οι περισσότεροι αναγκάζονται να φύγουν, αφήνοντας πίσω τους μια ομάδα Κωνσταντινουπολιτών, τα επονομαζόμενα «Πολιτάκια». Εγκαθίστανται στη Θεσσαλονίκη και εν έτει 1926 ιδρύουν τον Πανθεσσαλονίκειο Αθλητικό Όμιλο Κωνσταντινουπολιτών (Π.Α.Ο.Κ.), κρατώντας τα σύμβολα της κραταιάς ρωμιοσύνης - το Δικέφαλο του Βυζαντίου - αλλά για χρώματα διαλέγουν το πένθιμο μαύρο (για να συμβολίζει την τραγική ιστορία της Ρωμιοσύνης) αλλά και το αισιόδοξο λευκό που θα τους άνοιγε ένα παράθυρο στο μέλλον - και θα συμβόλιζε τον αγώνα για το αύριο και τις νίκες που θα κατακτούσαν. Αυτή η ιστορία τον καθιστά ουσιαστικά ως ένα από τα αρχαιότερα αθλητικά σωματεία με βαριά παρακαταθήκη ιστορίας!
Το πρώτο καταστατικό του συλλόγου εγκρίθηκε στις 20 Απριλίου 1926, με απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (αριθμ. 822). Ουσιαστικά όμως ο ΠΑΟΚ είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα, όταν έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και υποβιβάστηκε στη Β΄ Κατηγορία, υποβιβασμός που ανάγκασε τους ιδρυτές του ΠΑΟΚ να ενισχύσουν την ομάδα.
Το πρώτο έμβλημα του ΠΑΟΚ (1926) ήταν το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο. Τα φύλλα ήταν πράσινα και πάνω από το καθένα ήταν χαραγμένα τα αρχικά της λέξης ΠΑΟΚ. Το σκέφτηκε ο αείμνηστος Κώστας Κοεμτζόπουλος που πήρε την ιδέα από το πακέτο τσιγάρων που κάπνιζε.
Τα ιδρυτικά μέλη ήταν: Α. Αγγελόπουλος, Α. Αθανασιάδης, Κ. Αναγνωστίδης, Μ. Βεντουρέλλης, Φ. Βυζάντιος (β΄ πρόεδρος), Α. Δημητριάδης, Δ. Δημητριάδης, Ν. Ζουμπουλίδης, Μ. Θεοδοσιάδης, Θ. Ιωακειμόπουλος, Π. Καλπακτσόγλου, Θ. Καρτσαμπέκης, Δ. Κοεμτζόπουλος, Κ. Κοεμτζόπουλος, Π. Κοντόπουλος, Κ. Κρητικός, Μ. Κωνσταντινίδης, Π. Μαλέτσκας, Ι Νικολαίδης, Λ. Παπαδόπουλος, Φ. Σαμαντζόπουλος, Θ. Τσούλκας, Μ. Τσούλκας, Σ. Τριανταφυλλίδης, Τ. Τριανταφυλλίδης (που ήταν και ο πρώτος πρόεδρος).
Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του ΠΑΟΚ 1926-1927 αποτελούνταν από:
1) Πρόεδρος: Τ. Τριανταφυλλίδης,
2) α' αντιπρόεδρος: Π. Καλπακτσόγλου,
3) β' αντιπρόεδρος: Αθ. Αθανασιάδης,
4) γενικός γραμματέας: Κ. Κρητικός,
5) Ειδικός Γραμματέας, Μ. Τσούλκας,
6) ταμίας: Θ. Ιωακειμόπουλος,
7) έφορος ποδοσφαίρου: Α. Αγγελόπουλος,
8) σύμβουλοι: Μ. Κωνσταντινίδης και
9) Σ. Τριανταφυλλίδης.
Αμέσως μόλις συστάθηκε ο ΠΑΟΚ και μετά από δύο μήνες προετοιμασίας, αποφασίστηκε να κατέβει η ομάδα σε αγώνες με τις υπόλοιπες ομάδες της Θεσσαλονίκης. Η λαχτάρα όλων να δουν τη νέα ομάδα αγωνιζόμενη, οδήγησε πολύ κόσμο στο γήπεδο του Ηρακλή (στις 26 Ιουλίου 1925), τον οποίο και νίκησε με 2-1. Δυο βδομάδες αργότερα όμως ο ΠΑΟΚ έχασε από τον πρωταθλητή Θεσσαλονίκης Άρη, με 5-2.
Tο 1927 ακούγεται ο πρώτος Ύμνος του ΠΑΟΚ: "Είμαστε εμείς της Πόλης τα παιδιά τα παινεμένα, που παίζουμε τη μπάλα ξακουσμένα, έχουμε περίσσια χάρη, που δεν την έχει ομάς καμία άλλη. Το σύστημά μας είναι πάσα-πάσα, στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε την ...κάσα, να δούμε πόσα γκολ μας έχουν δώσει, και πόσα εμείς τους έχουμε φουσκώσει. Τα έχουμε όλα, όλα, όλα, σκάρες, παπούτσια, παντελόνια, μαύρη φανέλα κι επιγονατίδες, για να τρελαίνονται οι ...δεσποινίδες. Δεν φοβόμαστε κανέναν, Άρη ούτε Ηρακλή, γιατί έχουμε αρχηγό μας Βεντουρέλλη μερακλή."
Tο όραμα των ιδρυτών αλλά και των φίλων της ομάδας για τη δημιουργία έδρας πήρε σάρκα και οστά το 1928, έπειτα από πολλή προσπάθεια και έτσι στις 12 Δεκεμβρίου 1930 εγκαινιάστηκε το γήπεδο του Συντριβανίου, η πρώτη έδρα της ομάδος. Ακολούθησε φιλικό παιχνίδι με τον Άρη, που έληξε με νίκη 2-1 του γηπεδούχου.
Tο πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο, αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο: υπογράφηκε από το Σύλλογο στις 5 Σεπτεμβρίου 1928. Σύμφωνα με αυτό, ο ποδοσφαιριστής Ετιέν, ο οποίος είχε έρθει από το Σύλλογο ΠΕΡΑΚΛΟΥΜΠ της Κωνσταντινούπολης, θα εισέπραττε μηνιαίως 4.000 δρχ. Το συμβόλαιο υπογράφηκε από τον Ιατρό κ. Μελετίου (Πρόεδρο του ΠΑΟΚ) και από το Γενικό Γραμματέα, κ. Σακελλαρόπουλο.
Ιστορική μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση της συγχώνευσης με την ΑΕΚ Θεσσαλονίκης. Μέχρι τις 20 Μαρτίου 1929 κράτησε ο ανταγωνισμός και η αντιπαλότητα των δύο αδερφών σωματείων. Τότε ο πρόεδρος του πολιτικού σωματείου της Ενώσεως Κωνσταντινουπολιτών, γιατρός Καραμαούνας, πέτυχε τη συγχώνευση των δύο προσφυγικών ομάδων της Θεσσαλονίκης. Πρωτεργάτες της ιδέας και της υλοποίησής της ήταν ο Φανούριος Βυζάντιος και ο Παντελής Καλπακτσόγλου, που αποσκίρτησαν από την ΑΕΚ (την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπολιτών της Θεσσαλονίκης), η οποία είχε ιδρυθεί την περίοδο 1924-25 από τους πρώτους πρόσφυγες που ήρθαν στη Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη το 1922. Στο σημείο αυτό, σημαντικό θα ήταν να αναφέρουμε πως μέλη της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, πήραν το δρόμο για την πρωτεύουσα, όπου και δημιούργησαν τη σημερινή ΑΕΚ.
Μετά τη συγχώνευση με την ΑΕΚ, το 1929, ο ΠΑΟΚ αλλάζει και έμβλημα. Το νέο έμβλημα έγινε ο Αετός - που παραμένει ως σήμερα - και συμβολίζει την προέλευση του συλλόγου και την επάνοδο της μνήμης στις ρίζες και την κληρονομιά των προσφύγων (Βυζάντιο και Κωνσταντινούπολη). Ο Αετός κρατούσε ένα σπαθί και μία κορώνα, με τα δύο κεφάλια να ατενίζουν την Ανατολή και τη Δύση. Η διαφορά του εμβλήματος από αυτό της ΑΕΚ - που είναι και το σύμβολο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας - είναι πως του ΠΑΟΚ έχει τα φτερά του κλειστά, σε ένδειξη του μακροχρόνιου πένθους, λόγω του ξεριζωμού από την πατρίδα.
Τα έτη 1931-1932 δούλεψε στο Δικεφάλο ο πρώτος ξένος προπονητής στην ιστορία της ομάδας, ο Γερμανός Ροδόλφος Γκάνσερ.
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την περίοδο της Κατοχής, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 αρχίζουν να γράφονται οι χρυσές σελίδες της ιστορίας του "Δικέφαλου του Βορρά". Δημιουργούνται τα περίφημα "τσικό" του Βίλλυ, ενός Αυστριακού προπονητή (1950-52) που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ στην περίοδο 1931-32, από τα οποία ξεπήδησαν μεγάλα ονόματα που άφησαν εποχή (Λέανδρος, Συμεωνίδης, Γιαννέλος, Μαργαρίτης, Γιώργος Χαβανίδης κ.α.).
Το 1953 γεννιέται η χρυσή εποχή του ΠΑΟΚ. Στις μεταγραφές του καλοκαιριού έρχονται οι Κουϊρουκίδης, Πετρίδης, Πρόγιος, Γερούδης, Κεμανίδης, Χουρβουλιάδης, Χασιώτης και Αγγελίδης. Ο ΠΑΟΚ γίνεται πανίσχυρος και αναδεικνύεται πρωταθλητής Θεσσαλονίκης για τρία συνεχόμενα χρόνια και είναι άξιος εκπρόσωπος της συμπρωτεύουσας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η θρυλική τριπλέτα Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη, έμεινε στην ιστορία!
Κάπου το 1957, οι ιθύνοντες της ομάδας οραματίζονται ένα νέο γήπεδο αντάξιο των επιδιώξεων της ομάδας, μιας και το παλιό γήπεδο είχε απαλλοτριωθεί. Η έρευνα για το χώρο οδήγησε στην επιλογή μιας έκτασης η οποία ανήκε στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης στην περιοχή της Τούμπας, που πέρα από την ελευθερία του χώρου που προσέφερε, η γειτονιά αυτή της Θεσσαλονίκης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Τελικά, χώρος 30 στρεμμάτων παραχωρείται στον ΠΑΟΚ έναντι σημαντικού αντιτίμου και αρχίζει η ανέγερση του γηπέδου. Σημειωτέο ότι εκδόθηκε λαχείο υπέρ της ανεγέρσεως του νέου Σταδίου, του οποίου τα εγκαίνια έγιναν στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ Γ. Θεμελή. Πριν το εναρκτήριο λάκτισμα, ένα αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας έκανε τη ρίψη μιας μπάλας, ως συμβολική δωρεά του στρατού. Με νέο μεγάλο γήπεδο ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος, προ των πυλών της Α΄ Εθνικής που καθιερώθηκε τον Οκτώβριο του 1959, να αρχίσει μια λαμπερή πορεία, που διαρκεί ως σήμερα.
Στην πρεμιέρα του πρώτου πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής κατηγορίας (25 Οκτωβρίου 1959) ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε στην Τούμπα το Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης και τον νίκησε με σκορ 3-1. Οι πρώτοι 11 παίχτες που απάρτιζαν την ομάδα εκείνη ήταν, προπονητής: Ζάρκο Μιχαήλοβιτς (Γιουγκοσλάβος) - ομάδα: Πρόγιος, Χασιώτης, Ραπτόπουλος, Γιαννέλος, Κεμανίδης, Χαβανίδης, Λέανδρος, Κιουρτζής, Κουϊρουκίδης Σαλούστο, Νικολαϊδης.
Ακολουθεί μια δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας η ομάδα του Δικέφαλου κινήθηκε σε μια μετριότητα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν σαν να συγκέντρωνε δυνάμεις για το μεγάλο ξέσπασμα της δεκαετίας του 70, όταν και η ομάδα καθιερώθηκε ως μια από τις καλύτερες που πέρασαν ποτέ από τα Ελληνικά γήπεδα. Με παίκτες που τα ονόματά τους είναι και ήταν θρύλος στην ποδοσφαιρική Ελλάδα. Ήταν η ομάδα και οι παίκτες που δημιούργησαν τα ρεκόρ εκείνα, τα οποία ακόμα και σήμερα φαντάζουν δύσκολα να καταρριφθούν. Με το σύνολο που έχτισε ο ΠΑΟΚ, κατάφερε να χτυπήσει τις Αθηναϊκές παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις και κατέκτησε δύο κύπελλα το 1972 και το 1974 και ένα πρωτάθλημα το 1976, ενώ θα μπορούσε να κατακτήσει ακόμα περισσότερα τρόπαια, αν οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές.Ο ΠΑΟΚ καθιερώθηκε σαν η μεγάλη ομάδα του Βορρά, με τους χιλιάδες φανατικούς οπαδούς. Στην Ευρώπη ξεχωρίζει η εκπληκτική πορεία του 1973-74, όπου καταφέρνει να προκριθεί στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου και αποκλείεται από την Ιταλική Μίλαν. Η πολύ καλή πορεία συνεχίστηκε και τη δεκαετία του 80, με πολύ λίγες αποτυχημένες χρονιές. Το αποκορύφωμα έρχεται στα μέσα της δεκαετίας, όπου το 1985 κατακτά το δεύτερο πρωτάθλημα Ελλάδος και το πρώτο επαγγελματικό, αφού το Ελληνικό ποδόσφαιρο είχε αλλάξει κατεύθυνση προς τον επαγγελματισμό.
Χαρακτηριστικό της δεκαετίας του 80, είναι ο υπέρμετρος φανατισμός των οπαδών, ο οποίος ξεπερνά κάθε προηγούμενο και αρχίζει να περνάει τις πύλες της Ελλάδας ως πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Η υπερβολική αγάπη των οπαδών όμως έχει και την αρνητική πλευρά, αφού μεταφράζεται αρκετές φορές σε επεισόδια, τα οποία επιφέρουν τιμωρίες. Στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ πραγματοποιεί μια συγκινητική εμφάνιση με την ομάδα της Μπάγιερν, όπου και αποκλείεται στα πέναλτι, αφήνοντας στη μνήμη όλων των Ελλήνων μια από τις καλύτερες εμφανίσεις των ομάδων μας στα κύπελλα της Ευρώπης. Η δεκαετία του 90 αρχίζει πολύ καλά, κρατώντας τον ΠΑΟΚ μέσα στις τρεις καλύτερες ομάδες της Ελλάδας. Στιγματίζεται όμως από την πολύ μέτρια ως κακή πορεία του Δικέφαλου, την εποχή που πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Θ. Βουλινός, ο οποίος ήρθε σε απευθείας σύγκρουση με τους οργανωμένους οπαδούς, ύστερα από το σοβαρά επεισόδια στον αγώνα ΠΑΟΚ-Παρί Σεν Ζερμεν, τα οποία οδηγούν τον ΠΑΟΚ στην απομόνωση και τον οικονομικό μαρασμό. Το 1996 επήλθε η αλλαγή που ζητούσαν οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ. Ο Θωμάς Βουλινός, έδωσε τη σκυτάλη στον Γιώργο Μπατατούδη και μια νότα αισιοδοξίας ήταν διάχυτη στη Θεσσαλονίκη. Πολλές μεταγραφές γνωστών παικτών (Ζήσης Βρύζας, Σπύρος Μαραγκός, Κώστας Φρατζέσκος και άλλοι) έγιναν από την πρώτη σεζόν. Ο ΠΑΟΚ το 1997 βγήκε επιτέλους στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη, στο ντεμπούτο του στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Και η επανεμφάνιση της ομάδας, συνοδεύτηκε από τον ηχηρό σε όλη την Ευρώπη αποκλεισμό της φημισμένης Άρσεναλ.
Την επόμενη χρονιά ο Αναστασιάδης εκδιώχθηκε, με τον Μπλαχίν να παραλαμβάνει τη σκυτάλη για λίγους μήνες, αφού ο Άγγελος ζητήθηκε επιτακτικά από τους φιλάθλους να επιστρέψει. Έμεινε άλλη μια σεζόν, για να τον διαδεχθεί ο Άρι Χάαν και το Δεκέμβρη του 1999, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αναλαμβάνει τα ηνία.
Ο ΠΑΟΚ παγίωσε τη θέση του ανάμεσα στις ομάδες που έβγαιναν κάθε χρόνο στην Ευρώπη, αλλά πλέον αυτό δεν ήταν αρκετό. Η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν ο επόμενος στόχος. Το επόμενο βήμα, έγινε μόλις το 2001, με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας μετά από 25 χρόνια, σε έναν αξέχαστο τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ διέσυρε στη Νέα Φιλαδέλφεια τους πρωταθλητές με 4-2.
Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα συνεχίζονταν και ήταν τροχοπέδη στην προσπάθεια των ποδοσφαιριστών να πετύχουν μεγαλύτερους στόχους.
Το καλοκαίρι του 2002 και πάλι στον πάγκο του ΠΑΟΚ, βρίσκεται ο Άγγελος Αναστασιάδης. Η σεζόν οδήγησε σε έναν ακόμη μεγάλο θρίαμβο, με την κατάκτηση του Κυπέλλου για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια (Γήπεδο Τούμπας 1-0 τον Άρη).
Η επόμενη σεζόν όμως, ήταν αυτή που «φιλοξένησε» την υπέρβαση. Παρότι το καλοκαίρι έφυγαν βασικοί και σημαντικοί ποδοσφαιριστές (Γεωργιάδης, Οκκάς, Καφές), ο ΠΑΟΚ κατάφερε να εξασφαλίσει την συμμετοχή του στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, καταλαμβάνοντας την τρίτη προνομιούχο θέση.
ΠΗΓΗ:http://www.paokfc.gr/history.jsp
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΜΟΥΣΙΚΟΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΑΚΑΝΘΟΣ
Η Άκανθος ιδρύθηκε το 1957 και έχει ως σύμβολό της έναν δισκοβόλο, ενώ τα χρώματα της ομάδας είναι το μπλε και το άσπρο. Πήρε μέρος στα πρωταθλήματα της Α΄ της Β΄ και της Γ΄ κατηγορίας του Νομού μας και χρίστηκε πρωταθλήτρια στην Γ΄ και την Β΄ κατηγορία, ενώ αγωνίστηκε μία φορά σε αγώνα μπαράζ με την Αρναία για την διεκδίκηση της ανόδου της σε μεγαλύτερη κατηγορία, το 1982. Από την ομάδα ξεκίνησαν την καριέρα τους κάποιοι ποδοσφαιριστές οι οποίοι στην συνέχεια έπαιξαν σε μεγαλύτερες κατηγορίες, όπως ο ΚΟΜΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ στον ΗΡΑΚΛΗ, ο ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ στην ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ, ο ΧΑΛΚΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ στον ΠΑΥΛΟ ΜΕΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και άλλοι. Η ομάδα δίνει ιδιαίτερο βάρος στους νέους ποδοσφαιριστές και έχει πάρει τα τελευταία χρόνια πολλούς τίτλους στα τοπικά πρωταθλήματα των παιδικών ομάδων. Από αυτές τις ομάδες τις προωθήθηκαν πέντε ποδοσφαιριστές στην ανδρική ομάδα ( Παπαστεργιανός - Λαγόντζος - Συρόπουλος Κ. - Συρόπουλος Δ. - Ψυχογιός ), με πολλές μάλιστα συμμετοχές στην ενδεκάδα του συλλόγου. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους παραπάνω ο Λαγόντζος Πέτρος αγωνίζεται ήδη στην Εθνική Ελλάδος (Παίδων) και στην μικτή Χαλκιδικής, όπως εκεί αγωνίζεται και ο Παπαστεργιανός Μανώλης. Ένας ακόμη νεαρός ποδοσφαιριστής ο οποίος ήταν αναντικατάστατο στέλεχος της ομάδας, ο τερματοφύλακας Μπάντης Γεώργιος, μεταπήδησε και αγωνίζεται βασικός στην επαγγελματική ομάδα του Ηρακλή.
ΠΗΓΗ:http://www.ierissos.com/balla/balla.html
http://clubs.pathfinder.gr/AKANTHOS_IERISSOY_FC/708499
ΠΗΓΗ:http://www.ierissos.com/balla/balla.html
http://clubs.pathfinder.gr/AKANTHOS_IERISSOY_FC/708499
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος trelamenos την Πέμ Ιούλ 03, 2008 2:36 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ
Το 1958 ιδρύθηκε ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Γραβιάς «ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ» με Πρόεδρο τον Νασσιόπουλο Παναγιώτη (Συμβολαιογράφος) , Αντιπρόεδρο Μπαλωμένο Ιωάννη του Ευσταθίου
(Υπάλληλος του ΟΤΕ) , Γενικό Γραμματέα Ανδρούτσο Παναγιώτη (διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Γραβιάς) , και τα μέλη Μανανάς Γεώργιος του Παντελή , Λαλά Παναγιώτης του Ευθυμίου , Καράτζαλης Ιωάννης του Ευσταθίου .
Από το 1959 εώς και το 1970 το Σωματείο υπήρχε και αγωνιζόταν σε διαφόρους φιλικούς αγώνες με σωματεία της ευρύτερης περιοχής .
Από το 1970-1971 συμμετείχε κανονικά στα πρωταθλήματα Φθιώτιδος-Φωκίδας .
Από το 1984 αγωνίζεται στην Ε.Π.Σ της Φωκίδος.
Το 2000 δυναμώνει αφού γίνεται συνένωση με την «ΘΥΕΛΛΑ» Μαριολάτας και η ομάδα με την ονομασία Δ.Σ. ΔΗΜΟΥ ΓΡΑΒΙΑΣ « Ο ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ» καταφέρνει το 2004 να στεφθεί πρωταθλητής Φωκίδος και να ανέβει για πρώτη φορά στην Δ′ Εθνική.
Την περίοδο 2004-2005 τερματίζει στην 4η θέση και κατακτά το κύπελο Ε.Π.Σ. Φωκίδος.
Η περίοδος 2005-2006 είναι η πιο σημαντική καθώς κατακτά και πάλι το πρωτάθλημα στην Δ′ Εθνική και για πρώτη φορά θα αγωνίζεται σε επαγγελματική κατηγορία την Γ′ Εθνική από την περίοδο 2006-2007.
Από το 2004 ιδρύθηκε παιδική ομάδα που αποτελείτε από περίπου είκοσι παίχτες η οποία συμμετέχει στα πρωταθλήματα της τοπικής Ε.Π.Σ. Φωκίδος .
ΠΗΓΗ:http://www.gravia.gr/gravia/site/custom ... D=16&MID=5
(Υπάλληλος του ΟΤΕ) , Γενικό Γραμματέα Ανδρούτσο Παναγιώτη (διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Γραβιάς) , και τα μέλη Μανανάς Γεώργιος του Παντελή , Λαλά Παναγιώτης του Ευθυμίου , Καράτζαλης Ιωάννης του Ευσταθίου .
Από το 1959 εώς και το 1970 το Σωματείο υπήρχε και αγωνιζόταν σε διαφόρους φιλικούς αγώνες με σωματεία της ευρύτερης περιοχής .
Από το 1970-1971 συμμετείχε κανονικά στα πρωταθλήματα Φθιώτιδος-Φωκίδας .
Από το 1984 αγωνίζεται στην Ε.Π.Σ της Φωκίδος.
Το 2000 δυναμώνει αφού γίνεται συνένωση με την «ΘΥΕΛΛΑ» Μαριολάτας και η ομάδα με την ονομασία Δ.Σ. ΔΗΜΟΥ ΓΡΑΒΙΑΣ « Ο ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ» καταφέρνει το 2004 να στεφθεί πρωταθλητής Φωκίδος και να ανέβει για πρώτη φορά στην Δ′ Εθνική.
Την περίοδο 2004-2005 τερματίζει στην 4η θέση και κατακτά το κύπελο Ε.Π.Σ. Φωκίδος.
Η περίοδος 2005-2006 είναι η πιο σημαντική καθώς κατακτά και πάλι το πρωτάθλημα στην Δ′ Εθνική και για πρώτη φορά θα αγωνίζεται σε επαγγελματική κατηγορία την Γ′ Εθνική από την περίοδο 2006-2007.
Από το 2004 ιδρύθηκε παιδική ομάδα που αποτελείτε από περίπου είκοσι παίχτες η οποία συμμετέχει στα πρωταθλήματα της τοπικής Ε.Π.Σ. Φωκίδος .
ΠΗΓΗ:http://www.gravia.gr/gravia/site/custom ... D=16&MID=5
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ
Έτος Ιδρύσεως 1947
Ιδρυτής Συλλόγου: "Οδυσσέας Ξυλένιος"
Από την ίδρυση του συλλόγου το 1947 εώς το 1977 ο σύλλογος συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα Γ' και Β' κατηγορίας Ε.Π.Σ.Μ.
Το 1978 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α' κατηγορία όταν σε μπαράζ για την ανάδειξη του υπερπρωταθλητή κέρδισε τον Φοίνικα Πολίχνης 3-1 με σκόρερς τους: Ζαχαρόπουλο, Καφφέ και Βακουφάρη.
Τις περιόδους 1979-80 αγωνίζεται στην εθνική ερασιτεχνική και υποβιβάζεται. Το 1998 βγαίνει πρωταθλητής Α' κατηγορίας σε μπαράζ ανόδου με τον Φοίνικα Πολίχνης 1-1 με σκόρερ τον Προβατίδη και με την Προοδευτική 2-1 με σκόρερς τους Αχτσίδη και Καφφέ.
Το 1989 αγωνίζεται στη Δ' εθνική και βγαίνει πρωταθλητής. Την περίοδο 1990-91 αγωνίζεται στην Γ' εθνική. Το 1992 υποβιβάζεται στη Δ' εθνική και ένα χρόνο αργότερα το 1993 ανεβαίνει στην Γ' εθνική. Από το 1994 εώς το 1999 αγωνίζεται στη Δ' εθνική. Από το 2000 εώς και σήμερα αγωνίζεται στην Α' κατηγορία Ε.Π.Σ.Μ.
Ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Α' εθνική και ξεκίνησαν από τον Οδυσσέα Κορδελιού είναι:
Κουρτίδης , Παντελίδης , Βαβουλίδης , Νικολούδης , Κεραμυδάς , Οικονόμου , Γούσιος , Βακουφάρης , Τουτζιάρης , Λιθοξόπουλος , Αλεξίου , Γιαννιώτης , Βιλανάκης
Ο Οδυσσέας αγωνίστηκε 1 χρόνο στην Β' Εθνική και 7 χρόνια στην Γ' Εθνική.
Πολυσκόρερς:
5 γκολ Καραμανλής, 1996 Ν. Βύσσα 5-0
4 γκολ Παπακωνσταντίνου, 1995 Πόντιοι Κατερίνης 6-2
4 γκολ Ρακιντζόγλου, 1995 Βαφειοχώρι 8-0
Η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη 1995 Βαφειοχώρι 8-0
Η μεγαλύτερη σε έκταση ήττα 2-7, Εθν. Πυλαίας 2001
Η καλύτερη πορεία κυπέλλου το 1983,
Οδυσσέας-Θήβα 1-0 σκόρερ Τραυλός
Οδυσσέας-Καβάλα 0-0.
Στα πέναλτι 4-1 με σκόρερς τους Αλεξίου, Νούλη, Γούσιο, Γιαν και Ελευθεριάδη
Οδυσσέας-Καλαμαριά 2-1, σκόρερ Αλεξίου
Παναργειακός-Οδυσσέας 1-0 Οδυσσέας-Παναργειακός 2-1, σκόρερς Μαραντίδης, Κεπαμπίδης 1985
Οδυσσέας-Οφη 3-1, σκόρερς Υφαντίδης, Τουτζιάρης, Ζαραλής
Παναρκαδικός-Οδυσσέας 3-0
1998 Κυπελλούχος Ε.Π.Σ.Μ. Οδυσσέας-Ν.Κρήνη 2-1, σκόρερ Χασεκίδης (2)
Από το 1977 εώς και σήμερα σαν γηπεδούχος έχει:
300 νίκες, 73 ισοπαλίες, 46 ήττες
Σαν φιλοξενούμενος έχει:
101 νίκες, 97 ισοπαλίες, 220 ήττες
Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών και όλων των κατηγοριών:
Αλ. Τοξιάδης 120 γκολ
Δεύτερος σκόρερ: Γρ. Κεπαμπίδης 60 γκολ
Τρίτος σκόρερ: Κ Καφφές 57 γκολ
Τέταρτος σκόρερ: Σ. Γιαννιώτης 53 γκολ
Πέμπτος σκόρερ: Χ. Μπαρζού 51 γκολ
Περισσότερα γκολ σε μία αγωνιστική περίοδο:
1980: 25 γκολ - Γιαννιώτης
1989: 21 γκολ - Καραμανλής
1996: 33 γκολ - Χασεκίδης
1997: 23 γκολ - Χασεκίδης
1998: 24 γκολ - Χασεκίδης
ΠΗΓΗ:http://www.odysseas-academy.gr/as_odiseas.htm
Ο σύλλογος του Οδυσσέα Κορδελιού ιδρύθηκε το 1947 από τον Οδυσσέα Ξυλένιο, από τον οποίο πήρε και το όνομά του ο σύλλογος. Από την ίδρυση του συλλόγου έως και το 1977, ο σύλλογος συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα Β' και Γ' κατηγορίας Ε.Π.Σ.Μ. Αγωνίστηκε συνολικά 8 περιόδους στις επαγγελματικές κατηγορίες της χώρας (1 φορά στην Β' εθνική και 7 φορές στην Γ' εθνική).
Αναλυτικά:
1980-81: Β' Εθνική (38 συμμετοχές)
1983-84: Γ' Εθνική (30 συμμετοχές)
1982-83: Γ' Εθνική (34 συμμετοχές)
1984-85: Γ' Εθνική (40 συμμετοχές)
1985-86: Γ' Εθνική (38 συμμετοχές)
1989-90: Γ' Εθνική (38 συμμετοχές)
1990-91: Γ' Εθνική (34 συμμετοχές)
1992-93: Γ' Εθνική (34συμμετοχές)
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια καθιερώθηκε στην συνείδηση των φιλάθλων και αποτελεί σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της πόλης. Η μεγαλύτερη διάκριση του συλλόγου ήρθε το 1985 όταν σε αγώνα για την φάση του κυπέλλου Ελλάδας νίκησε 3-1 τον ΟΦΗ, ομάδα 1ης Εθνικής κατηγορίας και πήρε την πρόκριση για την επόμενη φάση. Το 1998 αναδείχτηκε κυπελούχος Ε.Π.Σ.Μ. επικρατώντας στον τελικό της Κρήνης με 2-1.
Από το 1977 μέχρι και σήμερα έχει συνολικά πάνω από 500 νίκες, έχει παίξει σε 16 μπαράζ για άνοδο από τα οποία κέρδισε στα 9. Πρώτος σκόρερ στις επαγγελματικές κατηγορίες είναι ο Γρηγόρης Κεμπαμπίδης με 60 γκολ, ενώ πρώτος σκόρερ στις ερασιτεχνικές είναι ο Αλέξης Τοξιάδης με 110 γκολ.
ΠΗΓΗ:
http://www.odysseasfc.gr/" onclick="window.open(this.href);return false;
Ιδρυτής Συλλόγου: "Οδυσσέας Ξυλένιος"
Από την ίδρυση του συλλόγου το 1947 εώς το 1977 ο σύλλογος συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα Γ' και Β' κατηγορίας Ε.Π.Σ.Μ.
Το 1978 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α' κατηγορία όταν σε μπαράζ για την ανάδειξη του υπερπρωταθλητή κέρδισε τον Φοίνικα Πολίχνης 3-1 με σκόρερς τους: Ζαχαρόπουλο, Καφφέ και Βακουφάρη.
Τις περιόδους 1979-80 αγωνίζεται στην εθνική ερασιτεχνική και υποβιβάζεται. Το 1998 βγαίνει πρωταθλητής Α' κατηγορίας σε μπαράζ ανόδου με τον Φοίνικα Πολίχνης 1-1 με σκόρερ τον Προβατίδη και με την Προοδευτική 2-1 με σκόρερς τους Αχτσίδη και Καφφέ.
Το 1989 αγωνίζεται στη Δ' εθνική και βγαίνει πρωταθλητής. Την περίοδο 1990-91 αγωνίζεται στην Γ' εθνική. Το 1992 υποβιβάζεται στη Δ' εθνική και ένα χρόνο αργότερα το 1993 ανεβαίνει στην Γ' εθνική. Από το 1994 εώς το 1999 αγωνίζεται στη Δ' εθνική. Από το 2000 εώς και σήμερα αγωνίζεται στην Α' κατηγορία Ε.Π.Σ.Μ.
Ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Α' εθνική και ξεκίνησαν από τον Οδυσσέα Κορδελιού είναι:
Κουρτίδης , Παντελίδης , Βαβουλίδης , Νικολούδης , Κεραμυδάς , Οικονόμου , Γούσιος , Βακουφάρης , Τουτζιάρης , Λιθοξόπουλος , Αλεξίου , Γιαννιώτης , Βιλανάκης
Ο Οδυσσέας αγωνίστηκε 1 χρόνο στην Β' Εθνική και 7 χρόνια στην Γ' Εθνική.
Πολυσκόρερς:
5 γκολ Καραμανλής, 1996 Ν. Βύσσα 5-0
4 γκολ Παπακωνσταντίνου, 1995 Πόντιοι Κατερίνης 6-2
4 γκολ Ρακιντζόγλου, 1995 Βαφειοχώρι 8-0
Η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη 1995 Βαφειοχώρι 8-0
Η μεγαλύτερη σε έκταση ήττα 2-7, Εθν. Πυλαίας 2001
Η καλύτερη πορεία κυπέλλου το 1983,
Οδυσσέας-Θήβα 1-0 σκόρερ Τραυλός
Οδυσσέας-Καβάλα 0-0.
Στα πέναλτι 4-1 με σκόρερς τους Αλεξίου, Νούλη, Γούσιο, Γιαν και Ελευθεριάδη
Οδυσσέας-Καλαμαριά 2-1, σκόρερ Αλεξίου
Παναργειακός-Οδυσσέας 1-0 Οδυσσέας-Παναργειακός 2-1, σκόρερς Μαραντίδης, Κεπαμπίδης 1985
Οδυσσέας-Οφη 3-1, σκόρερς Υφαντίδης, Τουτζιάρης, Ζαραλής
Παναρκαδικός-Οδυσσέας 3-0
1998 Κυπελλούχος Ε.Π.Σ.Μ. Οδυσσέας-Ν.Κρήνη 2-1, σκόρερ Χασεκίδης (2)
Από το 1977 εώς και σήμερα σαν γηπεδούχος έχει:
300 νίκες, 73 ισοπαλίες, 46 ήττες
Σαν φιλοξενούμενος έχει:
101 νίκες, 97 ισοπαλίες, 220 ήττες
Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών και όλων των κατηγοριών:
Αλ. Τοξιάδης 120 γκολ
Δεύτερος σκόρερ: Γρ. Κεπαμπίδης 60 γκολ
Τρίτος σκόρερ: Κ Καφφές 57 γκολ
Τέταρτος σκόρερ: Σ. Γιαννιώτης 53 γκολ
Πέμπτος σκόρερ: Χ. Μπαρζού 51 γκολ
Περισσότερα γκολ σε μία αγωνιστική περίοδο:
1980: 25 γκολ - Γιαννιώτης
1989: 21 γκολ - Καραμανλής
1996: 33 γκολ - Χασεκίδης
1997: 23 γκολ - Χασεκίδης
1998: 24 γκολ - Χασεκίδης
ΠΗΓΗ:http://www.odysseas-academy.gr/as_odiseas.htm
Ο σύλλογος του Οδυσσέα Κορδελιού ιδρύθηκε το 1947 από τον Οδυσσέα Ξυλένιο, από τον οποίο πήρε και το όνομά του ο σύλλογος. Από την ίδρυση του συλλόγου έως και το 1977, ο σύλλογος συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα Β' και Γ' κατηγορίας Ε.Π.Σ.Μ. Αγωνίστηκε συνολικά 8 περιόδους στις επαγγελματικές κατηγορίες της χώρας (1 φορά στην Β' εθνική και 7 φορές στην Γ' εθνική).
Αναλυτικά:
1980-81: Β' Εθνική (38 συμμετοχές)
1983-84: Γ' Εθνική (30 συμμετοχές)
1982-83: Γ' Εθνική (34 συμμετοχές)
1984-85: Γ' Εθνική (40 συμμετοχές)
1985-86: Γ' Εθνική (38 συμμετοχές)
1989-90: Γ' Εθνική (38 συμμετοχές)
1990-91: Γ' Εθνική (34 συμμετοχές)
1992-93: Γ' Εθνική (34συμμετοχές)
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια καθιερώθηκε στην συνείδηση των φιλάθλων και αποτελεί σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της πόλης. Η μεγαλύτερη διάκριση του συλλόγου ήρθε το 1985 όταν σε αγώνα για την φάση του κυπέλλου Ελλάδας νίκησε 3-1 τον ΟΦΗ, ομάδα 1ης Εθνικής κατηγορίας και πήρε την πρόκριση για την επόμενη φάση. Το 1998 αναδείχτηκε κυπελούχος Ε.Π.Σ.Μ. επικρατώντας στον τελικό της Κρήνης με 2-1.
Από το 1977 μέχρι και σήμερα έχει συνολικά πάνω από 500 νίκες, έχει παίξει σε 16 μπαράζ για άνοδο από τα οποία κέρδισε στα 9. Πρώτος σκόρερ στις επαγγελματικές κατηγορίες είναι ο Γρηγόρης Κεμπαμπίδης με 60 γκολ, ενώ πρώτος σκόρερ στις ερασιτεχνικές είναι ο Αλέξης Τοξιάδης με 110 γκολ.
ΠΗΓΗ:
http://www.odysseasfc.gr/" onclick="window.open(this.href);return false;
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος trelamenos την Πέμ Απρ 09, 2009 3:19 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ
ΔEN Θa HTaN υπερβολή, ούτε και θα απείχε από την πραγματικότητα αν ισχυριζόταν κάποιος ότι η Δόξα Δράμας έγραψε εποποιία στο ελληνικό ποδόσφαιρο τη δεκαετία 1950 - 1960.
Η παρουσία αυτής της ακριτικής ποδοσφαιρικής ομάδας έφερε ένα νέο πνεύμα και δημιούργησε καινούργιο αγωνιστικό κλίμα στους στίβους και στα γήπεδα, γεγονότα που αποτέλεσαν πρότυπο για ελληνικό σύλλογο και μάλιστα επαρχιακό, σε μια περιοχή όπου υπήρχαν έντονα κοινωνικά και δημογραφικά προβλήματα. Δηλαδή, η πόλη της Δράμας μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, αγωνιζόταν τελευταία από τις άλλες πρωτεύουσες των νομών της χώρας να ξαναβρεί τον εαυτό της, αλλά και τον πληθυσμό της, αφού το μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της είχε μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη, μετά τις διώξεις από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες.
Κάτω από αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες και σε μια χλωμή μετεμφυλιακή ατμόσφαιρα, η παρουσία της αναγεννημένης πλέον προπολεμικής Δόξας φέρνει νέο άνεμο και δημιουργεί ένα κλίμα ανάτασης και αισιοδοξίας μέσα στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Δράμας. Ενας καινούργιος ποδοσφαιρικός σύλλογος που φέρνει και μια γενικότερη ανατροπή στο ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο και αυτή την περίοδο ελέγχεται απόλυτα από τις τρεις μεγάλες ομάδες του κέντρου (ΠΟΚ - Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός - Κωνσταντινούπολις (ΑΕΚ) ή αλλιώς Ποδοσφαιρική Οργάνωση Κέντρου), καθώς και από ορισμένες άλλες μεγάλες ομάδες των αστικών κέντρων.
Γεγονός, πάντως, που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι ο λαός της Δράμας συσπειρώνεται γύρω από τη συμπαθή Δόξα, όχι μόνο για να χειροκροτεί τους νέους ποδοσφαιριστές της ομάδας, αλλά γιατί ένιωθε ότι βρήκε έναν τρόπο ιδανικό για καθαρά κοινωνικούς αγώνες.
Γιατί πάνω απ' όλα η Δόξα Δράμας δημιουργεί γύρω της ένα πνεύμα ενωτικό και αγωνιστικό. Ολα τα κοινωνικά στρώματα στήριζαν την ομάδα. Και όλοι αγωνίστηκαν και πέτυχαν σε ελάχιστο χρόνο να φτιάξουν το καινούργιο γήπεδο στην πόλη, σ' έναν χώρο που είχαν δωρήσει στον σύλλογο από το 1927 τοπικοί παράγοντες. Αν και η Δράμα διέθετε τότε το Εθνικό Γυμναστήριο, το οποίο όμως χρησιμοποιούσαν και τα άλλα αθλητικά και ποδοσφαιρικά σωματεία, ο Αρης, η Ελπίδα και ο Βύρων.
Eμβλημα το μαύρο τριφύλλι
Με επικεφαλής τον σοφό (όπως τον αποκαλούσαν όπου πήγαινε) προπονητή Νίκο Πάγκαλο, τους παράγοντες Βασίλη Κουρμπέτη και Αντώνη Kαστρινό, και όλους τους τότε ποδοσφαιριστές και φιλάθλους τα έργα του νέου γηπέδου της Δόξας τελείωσαν μέσα σε μικρό διάστημα. Στήθηκε μάλιστα και μια ξύλινη εξέδρα που ξηλώθηκε αργότερα όταν φτιάχτηκε μεγάλη κερκίδα που χωρούσε 13.500 φιλάθλους.
Η νέα ιστορική περίοδος για τη Δόξα Δράμας αρχίζει το 1949 - 50. Η ομάδα ιδρύθηκε το 1919 και προήλθε από τον πρώτο σύλλογο της πόλης τον «Πηλέα», που είχε ιδρυθεί το 1918. Η Δόξα από την αρχή φορούσε ασπρόμαυρες στολές και είχε έμβλημα το μαύρο τριφύλλι, που σε κάθε φύλλο του ήταν γραμμένο κι ένα απο τα γράμματα Γ.Σ.Δ., αρχικά των λέξεων Γυμναστικός Σύλλογος Δόξα.
Στο διάστημα μεταξύ 1949 - 1953 η Δόξα με τον Νίκο Πάγκαλο προπονητή (αλλά και παίκτη) και με τη συμμετοχή σπουδαίων παικτών (Kαραλάζος, Πάρις Γρηγοριάδης, Παπακυριακού, Σαρδέλης, αδελφοί Τσακίρη, αδελφοί Κολοβού, Τράγκαλος, Κουιρουκίδης, Kαρατζόγλου, Κωνσταντινίδης, Γκιουζέλης) συγκροτεί μια πολύ δυνατή και τεχνική ομάδα που διακρίνεται στους αγώνες του πρωταθλήματος Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, πρωταγωνιστεί και αναδεικνύεται συνεχώς πρωταθλήτρια.
Η φήμη της Δόξας όμως απλώνεται γρήγορα σ' όλη την Ελλάδα, γιατί μετακαλεί ξένες σημαντικές ομάδες και σημειώνει θαυμάσια αποτελέσματα. Από το 1951 ώς το 1955: Κέρδισε 3 - 1 την Εθνική Αιθιοπίας, έφερε 3 - 3 με την Ντεμίρ Σπορ της Τουρκίας, νίκησε τη σουηδική Νίκολσον 2 - 1, την Αούστρια του Γκρατς 4 - 1, την Βίντερ Αυστρίας 1 - 0, ενώ έχασε από τον Ερυθρό Αστέρα Πράγας 1 - 2.
Παράλληλα με τη φήμη της Δόξας από τους διεθνείς αγώνες, ο προπονητής Νίκος Πάγκαλος με τη βοήθεια των πιο παλιών παικτών της ομάδας, έχει προετοιμάσει καινούργια ταλέντα, που σιγά-σιγά πλαισιώνουν την τακτική ενδεκάδα, δηλαδή αυτήν τη μεγάλη ομάδα που δημιούργησε το πρότυπο που χειροκρότησε και θαύμασε ολόκληρη η Ελλάδα και αποτελεί μέχρι σήμερα μοναδικό παράδειγμα για μίμηση στα ποδοσφαιρικά δεδομένα.
Mεγάλες επιτυχίες
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της Δόξας είναι η συμμετοχή της στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το 1954, όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 0 - 2, αλλά κέρδισε τη συμπάθεια όλων των φιλάθλων και η ΕΠΟ σε αναγνώριση της μεγάλης αξίας της ομάδας της Δράμας ενέκρισε χωρίς αγώνες τη συμμετοχή της στους 16 της επόμενης χρονιάς στο Κύπελλο Ελλάδος.
Το 1956 η Δόξα πέτυχε τη συμμετοχή της στο Πρωτάθλημα Ελλάδος αφού κατόρθωσε να περάσει στους προκριματικούς, με αγώνες - μπαράζ που έδωσε με την πανίσχυρη Νίκη Βόλου. Εν τω μεταξύ, στο τιμόνι της ομάδας είναι τώρα ο Πάνος Μάρκοβιτς που συνέδεσε κι αυτός το όνομά του με πολλές επιτυχίες. Με μια τρομερή ενδεκάδα που συγκροτείται από νέους πλέον και πολύ ταλαντούχους παίκτες η Δόξα εντυπωσιάζει τη φίλαθλη Ελλάδα και κατακτά τη γενική συμπάθεια και αγάπη όχι μόνο για την τεχνική της κατάρτιση, αλλά και για το ήθος των ποδοσφαιριστών της. Σαμλίδης (Μποϊντάρης), Κοτρίδης, Ιγνατίου, Πάρις Γρηγοριάδης, (Σιμιτλιώτης), Νικολαΐδης, Πειστικός, Νεοτάκης Λουκανίδης, (Τζαφέρης), Ναλπάντης, Παύλος Γρηγοριάδης, Θανάσης Λουκανίδης, Γεωργιάδης, Ιωάννου (Γρηγορίου, Παπαλεξίου, Διονυσιάδης, Μασάδης, Μαρκόπουλος).
Οι αδελφοί Λουκανίδη, ο Βασίλης Ιωάννου, ο Παύλος Γρηγοριάδης καλούνται και αγωνίζονται στις εθνικές ομάδες Νέων, Ενόπλων και Ανδρών. Μάλιστα ο Τάκης Λουκανίδης μεταξύ 1958 - 1965 έπαιζε μόνιμα στην εθνική μας ομάδα.
Η Δόξα την 5ετία 1956 - 61, αγωνίζεται μόνιμα στο Εθνικό Πρωτάθλημα και κάθε χρόνο τερματίζει μέσα στην πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας. Για δύο ακόμη χρονιές φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος με αντίπαλο πάλι τον Ολυμπιακό. Το 1958 χάνει 1 - 5 και το 1959 με 1 - 2. Στο ματς αυτό το 1959 έγινε κι ένα μεγάλο επεισόδιο. Οταν η Δόξα προηγήθηκε στο σκορ οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τους αποδοκίμαζαν φωνάζοντας «Εξω οι Βούλγαροι». Τότε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής που παρακολουθούσε τον τελικό σηκώθηκε και αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Την ίδια περίοδο 1959 - 1960 η Δόξα με μεγάλη επιτυχία έπαιζε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας, αλλά από τότε άρχισε να χάνεται η νέα πνοή και το άρωμα που έφερε η ομάδα της Δράμας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι μεγάλοι σύλλογοι έχουν βάλει στόχο τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της Δόξας και καταφέρνουν με δολοπλοκίες και παρά την καθολική και σθεναρή αντίσταση των χιλιάδων φιλάθλων της να τους αποσπάσουν.
Ο Παναθηναϊκός το 1961 με κόλπο μέσω του κυπριακού συλλόγου ΑΠΟΕΛ αποκτά τον Τάκη Λουκανίδη (που ώς την τελευταία στιγμή η ΑΕΚ θεωρούσε ότι είχε εξασφαλίσει) και ο Ολυμπιακός σε αντιπερισπασμό αποκτά τον Παύλο Γρηγοριάδη και τον Θανάση Λουκανίδη. Την ίδια σεζόν εγκαθίστανται στην Αθήνα οι Πάρις Γρηγοριάδης και Φάνης Ιγνατίου κι έτσι η θρυλική Δόξα αρχίζει να έχει μεγάλα προβλήματα.
Μέχρι το 1965 και χωρίς τα επίλεκτα στελέχη της, η Δόξα Δράμας κρατήθηκε στην Α΄ Εθνική κατηγορία. Από το 1965 έπεσε στην Β' Εθνική. Στο επαγγελματικό πρωτάθλημα είχε κάποιες αναλαμπές. Τώρα αγωνίζεται στην Γ΄ Εθνική.
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_arti ... 03_1282536
Του ΠaNOY ΓEPaMaNH
Δημοσιογράφου, Iστορικού σε θέματα ποδοσφαίρου
Η παρουσία αυτής της ακριτικής ποδοσφαιρικής ομάδας έφερε ένα νέο πνεύμα και δημιούργησε καινούργιο αγωνιστικό κλίμα στους στίβους και στα γήπεδα, γεγονότα που αποτέλεσαν πρότυπο για ελληνικό σύλλογο και μάλιστα επαρχιακό, σε μια περιοχή όπου υπήρχαν έντονα κοινωνικά και δημογραφικά προβλήματα. Δηλαδή, η πόλη της Δράμας μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, αγωνιζόταν τελευταία από τις άλλες πρωτεύουσες των νομών της χώρας να ξαναβρεί τον εαυτό της, αλλά και τον πληθυσμό της, αφού το μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της είχε μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη, μετά τις διώξεις από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες.
Κάτω από αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες και σε μια χλωμή μετεμφυλιακή ατμόσφαιρα, η παρουσία της αναγεννημένης πλέον προπολεμικής Δόξας φέρνει νέο άνεμο και δημιουργεί ένα κλίμα ανάτασης και αισιοδοξίας μέσα στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Δράμας. Ενας καινούργιος ποδοσφαιρικός σύλλογος που φέρνει και μια γενικότερη ανατροπή στο ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο και αυτή την περίοδο ελέγχεται απόλυτα από τις τρεις μεγάλες ομάδες του κέντρου (ΠΟΚ - Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός - Κωνσταντινούπολις (ΑΕΚ) ή αλλιώς Ποδοσφαιρική Οργάνωση Κέντρου), καθώς και από ορισμένες άλλες μεγάλες ομάδες των αστικών κέντρων.
Γεγονός, πάντως, που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι ο λαός της Δράμας συσπειρώνεται γύρω από τη συμπαθή Δόξα, όχι μόνο για να χειροκροτεί τους νέους ποδοσφαιριστές της ομάδας, αλλά γιατί ένιωθε ότι βρήκε έναν τρόπο ιδανικό για καθαρά κοινωνικούς αγώνες.
Γιατί πάνω απ' όλα η Δόξα Δράμας δημιουργεί γύρω της ένα πνεύμα ενωτικό και αγωνιστικό. Ολα τα κοινωνικά στρώματα στήριζαν την ομάδα. Και όλοι αγωνίστηκαν και πέτυχαν σε ελάχιστο χρόνο να φτιάξουν το καινούργιο γήπεδο στην πόλη, σ' έναν χώρο που είχαν δωρήσει στον σύλλογο από το 1927 τοπικοί παράγοντες. Αν και η Δράμα διέθετε τότε το Εθνικό Γυμναστήριο, το οποίο όμως χρησιμοποιούσαν και τα άλλα αθλητικά και ποδοσφαιρικά σωματεία, ο Αρης, η Ελπίδα και ο Βύρων.
Eμβλημα το μαύρο τριφύλλι
Με επικεφαλής τον σοφό (όπως τον αποκαλούσαν όπου πήγαινε) προπονητή Νίκο Πάγκαλο, τους παράγοντες Βασίλη Κουρμπέτη και Αντώνη Kαστρινό, και όλους τους τότε ποδοσφαιριστές και φιλάθλους τα έργα του νέου γηπέδου της Δόξας τελείωσαν μέσα σε μικρό διάστημα. Στήθηκε μάλιστα και μια ξύλινη εξέδρα που ξηλώθηκε αργότερα όταν φτιάχτηκε μεγάλη κερκίδα που χωρούσε 13.500 φιλάθλους.
Η νέα ιστορική περίοδος για τη Δόξα Δράμας αρχίζει το 1949 - 50. Η ομάδα ιδρύθηκε το 1919 και προήλθε από τον πρώτο σύλλογο της πόλης τον «Πηλέα», που είχε ιδρυθεί το 1918. Η Δόξα από την αρχή φορούσε ασπρόμαυρες στολές και είχε έμβλημα το μαύρο τριφύλλι, που σε κάθε φύλλο του ήταν γραμμένο κι ένα απο τα γράμματα Γ.Σ.Δ., αρχικά των λέξεων Γυμναστικός Σύλλογος Δόξα.
Στο διάστημα μεταξύ 1949 - 1953 η Δόξα με τον Νίκο Πάγκαλο προπονητή (αλλά και παίκτη) και με τη συμμετοχή σπουδαίων παικτών (Kαραλάζος, Πάρις Γρηγοριάδης, Παπακυριακού, Σαρδέλης, αδελφοί Τσακίρη, αδελφοί Κολοβού, Τράγκαλος, Κουιρουκίδης, Kαρατζόγλου, Κωνσταντινίδης, Γκιουζέλης) συγκροτεί μια πολύ δυνατή και τεχνική ομάδα που διακρίνεται στους αγώνες του πρωταθλήματος Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, πρωταγωνιστεί και αναδεικνύεται συνεχώς πρωταθλήτρια.
Η φήμη της Δόξας όμως απλώνεται γρήγορα σ' όλη την Ελλάδα, γιατί μετακαλεί ξένες σημαντικές ομάδες και σημειώνει θαυμάσια αποτελέσματα. Από το 1951 ώς το 1955: Κέρδισε 3 - 1 την Εθνική Αιθιοπίας, έφερε 3 - 3 με την Ντεμίρ Σπορ της Τουρκίας, νίκησε τη σουηδική Νίκολσον 2 - 1, την Αούστρια του Γκρατς 4 - 1, την Βίντερ Αυστρίας 1 - 0, ενώ έχασε από τον Ερυθρό Αστέρα Πράγας 1 - 2.
Παράλληλα με τη φήμη της Δόξας από τους διεθνείς αγώνες, ο προπονητής Νίκος Πάγκαλος με τη βοήθεια των πιο παλιών παικτών της ομάδας, έχει προετοιμάσει καινούργια ταλέντα, που σιγά-σιγά πλαισιώνουν την τακτική ενδεκάδα, δηλαδή αυτήν τη μεγάλη ομάδα που δημιούργησε το πρότυπο που χειροκρότησε και θαύμασε ολόκληρη η Ελλάδα και αποτελεί μέχρι σήμερα μοναδικό παράδειγμα για μίμηση στα ποδοσφαιρικά δεδομένα.
Mεγάλες επιτυχίες
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της Δόξας είναι η συμμετοχή της στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το 1954, όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 0 - 2, αλλά κέρδισε τη συμπάθεια όλων των φιλάθλων και η ΕΠΟ σε αναγνώριση της μεγάλης αξίας της ομάδας της Δράμας ενέκρισε χωρίς αγώνες τη συμμετοχή της στους 16 της επόμενης χρονιάς στο Κύπελλο Ελλάδος.
Το 1956 η Δόξα πέτυχε τη συμμετοχή της στο Πρωτάθλημα Ελλάδος αφού κατόρθωσε να περάσει στους προκριματικούς, με αγώνες - μπαράζ που έδωσε με την πανίσχυρη Νίκη Βόλου. Εν τω μεταξύ, στο τιμόνι της ομάδας είναι τώρα ο Πάνος Μάρκοβιτς που συνέδεσε κι αυτός το όνομά του με πολλές επιτυχίες. Με μια τρομερή ενδεκάδα που συγκροτείται από νέους πλέον και πολύ ταλαντούχους παίκτες η Δόξα εντυπωσιάζει τη φίλαθλη Ελλάδα και κατακτά τη γενική συμπάθεια και αγάπη όχι μόνο για την τεχνική της κατάρτιση, αλλά και για το ήθος των ποδοσφαιριστών της. Σαμλίδης (Μποϊντάρης), Κοτρίδης, Ιγνατίου, Πάρις Γρηγοριάδης, (Σιμιτλιώτης), Νικολαΐδης, Πειστικός, Νεοτάκης Λουκανίδης, (Τζαφέρης), Ναλπάντης, Παύλος Γρηγοριάδης, Θανάσης Λουκανίδης, Γεωργιάδης, Ιωάννου (Γρηγορίου, Παπαλεξίου, Διονυσιάδης, Μασάδης, Μαρκόπουλος).
Οι αδελφοί Λουκανίδη, ο Βασίλης Ιωάννου, ο Παύλος Γρηγοριάδης καλούνται και αγωνίζονται στις εθνικές ομάδες Νέων, Ενόπλων και Ανδρών. Μάλιστα ο Τάκης Λουκανίδης μεταξύ 1958 - 1965 έπαιζε μόνιμα στην εθνική μας ομάδα.
Η Δόξα την 5ετία 1956 - 61, αγωνίζεται μόνιμα στο Εθνικό Πρωτάθλημα και κάθε χρόνο τερματίζει μέσα στην πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας. Για δύο ακόμη χρονιές φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος με αντίπαλο πάλι τον Ολυμπιακό. Το 1958 χάνει 1 - 5 και το 1959 με 1 - 2. Στο ματς αυτό το 1959 έγινε κι ένα μεγάλο επεισόδιο. Οταν η Δόξα προηγήθηκε στο σκορ οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τους αποδοκίμαζαν φωνάζοντας «Εξω οι Βούλγαροι». Τότε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής που παρακολουθούσε τον τελικό σηκώθηκε και αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Την ίδια περίοδο 1959 - 1960 η Δόξα με μεγάλη επιτυχία έπαιζε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας, αλλά από τότε άρχισε να χάνεται η νέα πνοή και το άρωμα που έφερε η ομάδα της Δράμας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι μεγάλοι σύλλογοι έχουν βάλει στόχο τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της Δόξας και καταφέρνουν με δολοπλοκίες και παρά την καθολική και σθεναρή αντίσταση των χιλιάδων φιλάθλων της να τους αποσπάσουν.
Ο Παναθηναϊκός το 1961 με κόλπο μέσω του κυπριακού συλλόγου ΑΠΟΕΛ αποκτά τον Τάκη Λουκανίδη (που ώς την τελευταία στιγμή η ΑΕΚ θεωρούσε ότι είχε εξασφαλίσει) και ο Ολυμπιακός σε αντιπερισπασμό αποκτά τον Παύλο Γρηγοριάδη και τον Θανάση Λουκανίδη. Την ίδια σεζόν εγκαθίστανται στην Αθήνα οι Πάρις Γρηγοριάδης και Φάνης Ιγνατίου κι έτσι η θρυλική Δόξα αρχίζει να έχει μεγάλα προβλήματα.
Μέχρι το 1965 και χωρίς τα επίλεκτα στελέχη της, η Δόξα Δράμας κρατήθηκε στην Α΄ Εθνική κατηγορία. Από το 1965 έπεσε στην Β' Εθνική. Στο επαγγελματικό πρωτάθλημα είχε κάποιες αναλαμπές. Τώρα αγωνίζεται στην Γ΄ Εθνική.
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_arti ... 03_1282536
Του ΠaNOY ΓEPaMaNH
Δημοσιογράφου, Iστορικού σε θέματα ποδοσφαίρου
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ
H Ιστορία της "Μαύρης Θύελλας" είναι τεράστια και σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατό να χωρέσει σε ένα και μόνο κείμενο των χιλίων ή και περισσότερων λέξεων. Πρόθεση της ΠΑΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑ είναι η έκδοση ενός βιβλίου με αναλυτικές λεπτομέρειες γύρω από την πορεία της μεγάλης ομάδας της Μεσσηνίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο στο πέρασμα των χρόνων και φιλοδοξούμε ότι θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία μέσα στο 2007, οπότε και συμπληρώνονται 40 έτη από την ημέρα της ίδρυσής της.
Η ιδέα για τη δημιουργία μίας ισχυρής ομάδας που θα αποτελούσε άξιο εκπρόσωπο της Καλαμάτας στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα ωρίμαζε πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά οι συγκυρίες δεν την ευνοούσαν.
Ο Απόλλωνας Καλαμάτας, τα Πράσινα Πουλιά, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ Καλαμάτας και αργότερα ο Όμιλος είχαν τη δική τους ιστορία, που γράφτηκε μέσα από σημαντικές επιτυχίες, όμως η φήμη τους στην πραγματικότητα δεν κατόρθωσε ποτέ να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Το 1967 οι συνθήκες είχαν ωριμάσει περισσότερο από ποτέ και από την ένωση των περισσότερων ποδοσφαιρικών δυνάμεων της Μεσσηνίας γεννήθηκε ο «Π.Σ. Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ». Ο κόσμος που διψούσε για διακρίσεις, αγκάλιασε από την αρχή το νέο σύλλογο που δεν χρειάστηκε παρά μερικά χρόνια για ν’ αποκτήσει θρυλικές διαστάσεις και να γίνει ξακουστός σε κάθε γωνιά του πλανήτη, όπου υπάρχουν Μεσσήνιοι.
Τα χρώματά του (μαύρο - άσπρο) και η δυναμική παρουσία των οπαδών του σε όποιο γήπεδο κι αν έπαιζε, προσέδωσαν στην ποδοσφαιρική ομάδα της Καλαμάτας το προσωνύμιο «Μαύρη Θύελλα» που την ακολουθεί μέχρι και σήμερα, 39 ολόκληρα χρόνια μετά.
Την ιστορία της έγραψαν στο πέρασμα των χρόνων χιλιάδες άσοι που τίμησαν με το παραπάνω τη φανέλα της, ακόμα και όταν βρέθηκε - κυνηγημένη από το ποδοσφαιρικό κατεστημένο - στα Τοπικά πρωταθλήματα της Μεσσηνίας απειλούμενη με μαρασμό, αλλά τελικά άντεξε και δεν άργησε να επανέλθει στις κορυφαίες κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η εξαιρετική ποδοσφαιρική φουρνιά της δεκαετίας του '60 ήταν αυτή που οδήγησε την Καλαμάτα στην καταξίωση στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Οι δύο παρουσίες στην Α' Εθνική (1972 - ΄73, 1974 - ΄75) και ειδικά η πρώτη έκαναν τη "Μαύρη Θύελλα" καμάρι της Μεσσηνίας και φόβητρο για τους αντιπάλους της, ειδικά όταν επισκέπτονταν το γήπεδο του Μεσσηνιακού.
Η πρώτη περίοδος δόξας δεν κράτησε όμως περισσότερο από οκτώ χρόνια για να ακολουθήσει μία καθοδική πορεία που τερματίστηκε στο Τοπικό. Εκεί και παρά την επιθυμία ορισμένων για αλλαγή ονόματος που θα σήμαινε τον αφανισμό της, η "Μαύρη Θύελλα" αναγεννήθηκε και ξεκίνησε η ανοδική πορεία που είχε σαν τελικό προορισμό την επιστροφή της στην Α' Εθνική το καλοκαίρι του 1995. Σε όλο αυτό το διάστημα αυτοί που έχυσαν τόνους ιδρώτα μέσα στο γήπεδο αλλά και ορισμένοι άλλοι που προσέφεραν σώμα και ψυχή για να τη δουν εκεί που πραγματικά αξίζει να βρίσκεται, ήταν πολλοί και όλοι τους έβαλαν από ένα λιθαράκι στην αναγέννησή της. Στη δεύτερη ένδοξη περίοδο της δεκαετίας του ΄90 η μεγάλη ομάδα του νομού μας έχει να επιδείξει πέντε παρουσίες στα μεγάλα σαλόνια (1995 - 1998 και 1999 - 2001) αλλά και σημαντικές επιτυχίες απέναντι στους θεωρητικά μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάνοντας υπερήφανους τους απανταχού Μεσσήνιους.
Η έννοια της «Μαύρης Θύελλας» περικλείεται σήμερα στην αλυσίδα κόσμος - διοίκηση - τεχνική ηγεσία - ποδοσφαιριστές - ερασιτέχνης - παλαίμαχοι. Πέντε από τους παραπάνω κρίκους αντιπροσωπεύουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, ενώ τη διαχρονικότητα συμβολίζουν οι Μεσσήνιοι φίλαθλοι που δεν έπαψαν ποτέ να στηρίζουν την ασπρόμαυρη ομάδα, ακόμα και όταν αυτή κατρακύλησε σε πολύ χαμηλές κατηγορίες.
Η ποδοσφαιρική ομάδα "Η Καλαμάτα" ιδρύθηκε το 1967 έπειτα από αναγκαστική συγχώνευση των ποδοσφαιρικών σωματείων της πόλης: Απόλλων, Πράσινα Πουλιά και Ολυμπιακός Καλαμάτας, την οποία επέβαλε το δικτατορικό καθεστώς. Οι ομάδες αυτές επανιδρύθηκαν το 1974 και συμμετέχουν ως σήμερα στο τοπικό πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ.Μεσσηνίας. Χρώματα του συλλόγου είναι το λευκό, το μαύρο και το κόκκινο. Αρχικά, ως έμβλημα του σωματείου επιβλήθηκε από τη δικτατορία ο μυθικός φοίνικας, τον οποίο η ομάδα κατάργησε το 1974. Ως έδρα χρησιμοποιεί το Εθνικό Στάδιο Καλαμάτας.
Η ομάδα της Καλαμάτας αποκαλείται Μαύρη Θύελλα από τους φιλάθλους της. Ο σύλλογος φημίζεται για τις ακαδημίες του και για την προώθηση ταλαντούχων ποδοσφαιριστών.
Κατά τη δεκαετία του '70 υπήρξε η πρώτη χρυσή περίοδος του συλλόγου, επί προεδρίας του έμπορου Λυκούργου Γαϊτανάρου. Το 1972 και το 1974 κατέκτησε το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής και αγωνίστηκε για δύο περιόδους στην Α΄ Εθνική.
Τις διακρίσεις αυτές ακολούθησε μια μακροχρόνια περίοδος παρακμής, κατά την οποία ο σύλλογος υποβιβαζόταν συνεχώς, φθάνοντας ως την Α΄ τοπική κατηγορία της Μεσσηνίας!
Στη συνέχεια άρχισε να ανεβαίνει σταδιακά τις κατηγορίες και το 1995 επανήλθε στην Α΄ Εθνική, επί προεδρίας του Σταύρου Παπαδόπουλου. Ο Στ. Παπαδόπουλος είχε επενδύσει σε νέους ποδοσφαιριστές, κυρίως Έλληνες και Αφρικανούς, φτιάχνοντας ένα αθλητικό πρότυπο που πολλοί σύλλογοι ακολούθησαν. Το 2000 η Καλαμάτα συμμετείχε για πρώτη και μοναδική φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, στο Κύπελλο Ιντερτότο. Αντιμετώπισε στον 3ο γύρο την Τσμελ Μπιλσάνι (Τσεχία) αλλά παρουσιάστηκε ανέτοιμη και αποκλείστηκε με δυο ήττες (0-5, 0-3).
Μετά την αποχώρηση του Παπαδόπουλου η ομάδα υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική, όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα. Πρόεδρος της ομάδας είναι ο Γιώργος Γρηγορόπουλος.
Τίτλοι
* Β΄ Εθνικής: 2 (1972, 1974).
* Εθνικής Ερασιτεχνικής: 1 (1985).
* Ε.Π.Σ. Μεσσηνίας: 1 (1981).
Διακρίσεις
* Προημιτελικά Κυπέλλου Ελλάδος: 1992.
* Δευτεραθλήτρια Β΄ Εθνικής (άνοδος): 1995, 1999.
* Δευτεραθλήτρια Γ΄ Εθνικής (άνοδος): 1993.
* Συμμετοχή στο Κύπελλο Ιντερτότο: 2000.
Η διαχρονική πορεία
* 1967-72: Β΄ Εθνική.
* 1972-73: Α΄ Εθνική.
* 1973-74: Β΄ Εθνική.
* 1974-75: Α΄ Εθνική.
* 1975-77: Β΄ Εθνική.
* 1977-80: Εθνική Ερασιτεχνική.
* 1980-81: Α΄ κατηγορία ΕΠΣ Μεσσηνίας.
* 1981-85: Εθνική Ερασιτεχνική.
* 1985-93: Γ΄ Εθνική.
* 1993-95: Β΄ Εθνική.
* 1995-98: Α΄ Εθνική.
* 1998-99: Β΄ Εθνική.
* 1999-2001: Α΄ Εθνική.
* 2001-08: Β΄ Εθνική.
Συμμετοχές στην Α΄ Εθνική
* 1972-1973: 15η θέση (υποβιβασμός).
* 1974-1975: 17η θέση (υποβιβασμός).
* 1995-1996: 13η θέση.
* 1996-1997: 11η θέση.
* 1997-1998: 17η θέση (υποβιβασμός).
* 1999-2000: 9η θέση (Κύπελλο Ιντερτότο).
* 2000-2001: 15η θέση (υποβιβασμός).
Ρεκόρ στη Β΄ Εθνική
* Συμμετοχές: 17
* Πρωταθλήματα: 2
* Νίκες: 226
* Ισοπαλίες: 160
* Ήττες: 180
* Γκολ: 664 - 574
* Ευρύτερη νίκη: 8-1 με Λεωνίδα Σπάρτης (1971-72)
* Ευρύτερη ήττα: 0-13 από Α.Π.Σ. Πάτραι (1976-77)
* Πρώτος σκόρερ: Θεοδώρου 58 γκολ
* Περισσότερες συμμετοχές: Α. Δέδες 252 παιχνίδια.
ΠΗΓΗ:
http://www.paekalamata.gr/history.html
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0.%CE ... F%84%CE%B1
Η ιδέα για τη δημιουργία μίας ισχυρής ομάδας που θα αποτελούσε άξιο εκπρόσωπο της Καλαμάτας στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα ωρίμαζε πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά οι συγκυρίες δεν την ευνοούσαν.
Ο Απόλλωνας Καλαμάτας, τα Πράσινα Πουλιά, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ Καλαμάτας και αργότερα ο Όμιλος είχαν τη δική τους ιστορία, που γράφτηκε μέσα από σημαντικές επιτυχίες, όμως η φήμη τους στην πραγματικότητα δεν κατόρθωσε ποτέ να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Το 1967 οι συνθήκες είχαν ωριμάσει περισσότερο από ποτέ και από την ένωση των περισσότερων ποδοσφαιρικών δυνάμεων της Μεσσηνίας γεννήθηκε ο «Π.Σ. Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ». Ο κόσμος που διψούσε για διακρίσεις, αγκάλιασε από την αρχή το νέο σύλλογο που δεν χρειάστηκε παρά μερικά χρόνια για ν’ αποκτήσει θρυλικές διαστάσεις και να γίνει ξακουστός σε κάθε γωνιά του πλανήτη, όπου υπάρχουν Μεσσήνιοι.
Τα χρώματά του (μαύρο - άσπρο) και η δυναμική παρουσία των οπαδών του σε όποιο γήπεδο κι αν έπαιζε, προσέδωσαν στην ποδοσφαιρική ομάδα της Καλαμάτας το προσωνύμιο «Μαύρη Θύελλα» που την ακολουθεί μέχρι και σήμερα, 39 ολόκληρα χρόνια μετά.
Την ιστορία της έγραψαν στο πέρασμα των χρόνων χιλιάδες άσοι που τίμησαν με το παραπάνω τη φανέλα της, ακόμα και όταν βρέθηκε - κυνηγημένη από το ποδοσφαιρικό κατεστημένο - στα Τοπικά πρωταθλήματα της Μεσσηνίας απειλούμενη με μαρασμό, αλλά τελικά άντεξε και δεν άργησε να επανέλθει στις κορυφαίες κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η εξαιρετική ποδοσφαιρική φουρνιά της δεκαετίας του '60 ήταν αυτή που οδήγησε την Καλαμάτα στην καταξίωση στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Οι δύο παρουσίες στην Α' Εθνική (1972 - ΄73, 1974 - ΄75) και ειδικά η πρώτη έκαναν τη "Μαύρη Θύελλα" καμάρι της Μεσσηνίας και φόβητρο για τους αντιπάλους της, ειδικά όταν επισκέπτονταν το γήπεδο του Μεσσηνιακού.
Η πρώτη περίοδος δόξας δεν κράτησε όμως περισσότερο από οκτώ χρόνια για να ακολουθήσει μία καθοδική πορεία που τερματίστηκε στο Τοπικό. Εκεί και παρά την επιθυμία ορισμένων για αλλαγή ονόματος που θα σήμαινε τον αφανισμό της, η "Μαύρη Θύελλα" αναγεννήθηκε και ξεκίνησε η ανοδική πορεία που είχε σαν τελικό προορισμό την επιστροφή της στην Α' Εθνική το καλοκαίρι του 1995. Σε όλο αυτό το διάστημα αυτοί που έχυσαν τόνους ιδρώτα μέσα στο γήπεδο αλλά και ορισμένοι άλλοι που προσέφεραν σώμα και ψυχή για να τη δουν εκεί που πραγματικά αξίζει να βρίσκεται, ήταν πολλοί και όλοι τους έβαλαν από ένα λιθαράκι στην αναγέννησή της. Στη δεύτερη ένδοξη περίοδο της δεκαετίας του ΄90 η μεγάλη ομάδα του νομού μας έχει να επιδείξει πέντε παρουσίες στα μεγάλα σαλόνια (1995 - 1998 και 1999 - 2001) αλλά και σημαντικές επιτυχίες απέναντι στους θεωρητικά μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάνοντας υπερήφανους τους απανταχού Μεσσήνιους.
Η έννοια της «Μαύρης Θύελλας» περικλείεται σήμερα στην αλυσίδα κόσμος - διοίκηση - τεχνική ηγεσία - ποδοσφαιριστές - ερασιτέχνης - παλαίμαχοι. Πέντε από τους παραπάνω κρίκους αντιπροσωπεύουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, ενώ τη διαχρονικότητα συμβολίζουν οι Μεσσήνιοι φίλαθλοι που δεν έπαψαν ποτέ να στηρίζουν την ασπρόμαυρη ομάδα, ακόμα και όταν αυτή κατρακύλησε σε πολύ χαμηλές κατηγορίες.
Η ποδοσφαιρική ομάδα "Η Καλαμάτα" ιδρύθηκε το 1967 έπειτα από αναγκαστική συγχώνευση των ποδοσφαιρικών σωματείων της πόλης: Απόλλων, Πράσινα Πουλιά και Ολυμπιακός Καλαμάτας, την οποία επέβαλε το δικτατορικό καθεστώς. Οι ομάδες αυτές επανιδρύθηκαν το 1974 και συμμετέχουν ως σήμερα στο τοπικό πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ.Μεσσηνίας. Χρώματα του συλλόγου είναι το λευκό, το μαύρο και το κόκκινο. Αρχικά, ως έμβλημα του σωματείου επιβλήθηκε από τη δικτατορία ο μυθικός φοίνικας, τον οποίο η ομάδα κατάργησε το 1974. Ως έδρα χρησιμοποιεί το Εθνικό Στάδιο Καλαμάτας.
Η ομάδα της Καλαμάτας αποκαλείται Μαύρη Θύελλα από τους φιλάθλους της. Ο σύλλογος φημίζεται για τις ακαδημίες του και για την προώθηση ταλαντούχων ποδοσφαιριστών.
Κατά τη δεκαετία του '70 υπήρξε η πρώτη χρυσή περίοδος του συλλόγου, επί προεδρίας του έμπορου Λυκούργου Γαϊτανάρου. Το 1972 και το 1974 κατέκτησε το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής και αγωνίστηκε για δύο περιόδους στην Α΄ Εθνική.
Τις διακρίσεις αυτές ακολούθησε μια μακροχρόνια περίοδος παρακμής, κατά την οποία ο σύλλογος υποβιβαζόταν συνεχώς, φθάνοντας ως την Α΄ τοπική κατηγορία της Μεσσηνίας!
Στη συνέχεια άρχισε να ανεβαίνει σταδιακά τις κατηγορίες και το 1995 επανήλθε στην Α΄ Εθνική, επί προεδρίας του Σταύρου Παπαδόπουλου. Ο Στ. Παπαδόπουλος είχε επενδύσει σε νέους ποδοσφαιριστές, κυρίως Έλληνες και Αφρικανούς, φτιάχνοντας ένα αθλητικό πρότυπο που πολλοί σύλλογοι ακολούθησαν. Το 2000 η Καλαμάτα συμμετείχε για πρώτη και μοναδική φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, στο Κύπελλο Ιντερτότο. Αντιμετώπισε στον 3ο γύρο την Τσμελ Μπιλσάνι (Τσεχία) αλλά παρουσιάστηκε ανέτοιμη και αποκλείστηκε με δυο ήττες (0-5, 0-3).
Μετά την αποχώρηση του Παπαδόπουλου η ομάδα υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική, όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα. Πρόεδρος της ομάδας είναι ο Γιώργος Γρηγορόπουλος.
Τίτλοι
* Β΄ Εθνικής: 2 (1972, 1974).
* Εθνικής Ερασιτεχνικής: 1 (1985).
* Ε.Π.Σ. Μεσσηνίας: 1 (1981).
Διακρίσεις
* Προημιτελικά Κυπέλλου Ελλάδος: 1992.
* Δευτεραθλήτρια Β΄ Εθνικής (άνοδος): 1995, 1999.
* Δευτεραθλήτρια Γ΄ Εθνικής (άνοδος): 1993.
* Συμμετοχή στο Κύπελλο Ιντερτότο: 2000.
Η διαχρονική πορεία
* 1967-72: Β΄ Εθνική.
* 1972-73: Α΄ Εθνική.
* 1973-74: Β΄ Εθνική.
* 1974-75: Α΄ Εθνική.
* 1975-77: Β΄ Εθνική.
* 1977-80: Εθνική Ερασιτεχνική.
* 1980-81: Α΄ κατηγορία ΕΠΣ Μεσσηνίας.
* 1981-85: Εθνική Ερασιτεχνική.
* 1985-93: Γ΄ Εθνική.
* 1993-95: Β΄ Εθνική.
* 1995-98: Α΄ Εθνική.
* 1998-99: Β΄ Εθνική.
* 1999-2001: Α΄ Εθνική.
* 2001-08: Β΄ Εθνική.
Συμμετοχές στην Α΄ Εθνική
* 1972-1973: 15η θέση (υποβιβασμός).
* 1974-1975: 17η θέση (υποβιβασμός).
* 1995-1996: 13η θέση.
* 1996-1997: 11η θέση.
* 1997-1998: 17η θέση (υποβιβασμός).
* 1999-2000: 9η θέση (Κύπελλο Ιντερτότο).
* 2000-2001: 15η θέση (υποβιβασμός).
Ρεκόρ στη Β΄ Εθνική
* Συμμετοχές: 17
* Πρωταθλήματα: 2
* Νίκες: 226
* Ισοπαλίες: 160
* Ήττες: 180
* Γκολ: 664 - 574
* Ευρύτερη νίκη: 8-1 με Λεωνίδα Σπάρτης (1971-72)
* Ευρύτερη ήττα: 0-13 από Α.Π.Σ. Πάτραι (1976-77)
* Πρώτος σκόρερ: Θεοδώρου 58 γκολ
* Περισσότερες συμμετοχές: Α. Δέδες 252 παιχνίδια.
ΠΗΓΗ:
http://www.paekalamata.gr/history.html
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0.%CE ... F%84%CE%B1
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος trelamenos την Σάβ Ιουν 21, 2008 10:24 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΑΓΟΡΑΣ ΡΟΔΟΥ
Αθλητικό Σωματείο της Ρόδου με την επωνυμία "Γυμναστικός Σύλλογος ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ" που ιδρύθηκε το 1905 από 18 Ρόδιους πατριώτες με επικεφαλής τον εκπαιδευτικό Δημήτριο Αναστασιάδη.
Το όνομά του παραπέμπει στον αρχαίο Ρόδιο Ολυμπιονίκη Διαγόρα.
Επέδειξε πλούσια εθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αθλητική δράση, εξαιτίας της οποίας διαλύθηκε από τις κατοχικές Ιταλικές Αρχές το 1929.
Ο Σύλλογος ανασυστάθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ρόδου το 1945 και συνεχίζει τη λειτουργία του έως σήμερα καλλιεργώντας πολλά αθλήματα.
Το 1954 τιμήθηκε με το μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την σπουδαία εθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αθλητική προσφορά του.
Ο Γ.Σ. Διαγόρας δημιούργησε ποδοσφαιρική ομάδα το 1925. Η ομάδα αγωνιζόταν στο άτυπο τοπικό πρωτάθλημα μέχρι το 1929 οπότε οι κατοχικές Ιταλικές αρχές διαλύουν βίαια το Σύλλογο εξαιτίας της πατριωτικής δράσης του. Οι ποδοσφαιριστές του Διαγόρα βρήκαν στέγη σε άλλα σωματεία της πόλης και στελέχωσαν τις ομάδες τους.
Η ποδοσφαιρική ομάδα δημιουργήθηκε ξανά το 1945, αμέσως μετά την λήξη του πολέμου, ταυτόχρονα με την ανασύσταση του Συλλόγου. Συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα και η υπεροχή της ήταν συντριπτική. Επισκίασε όλες τις άλλες ομάδες της Ρόδου, ως η μόνιμη πρωταθλήτρια στα μεταπολεμικά τοπικά πρωταθλήματα. Το 1963 δημιουργήθηκε η Β Εθνική, όπου ο Γ.Σ. Διαγόρας συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Δωδεκανήσου. Για 3 χρονιές έχασε οριακά για λίγους μόνο βαθμούς την άνοδο στη Α' Εθνική, καθώς τερμάτισε δεύτερος. Συνέχισε όμως να πρωταγωνιστεί και να κυνηγά με αξιώσεις το όνειρο μέχρι το 1968. Τότε η χούντα των συνταγματαρχών διέλυσε την ομάδα, (για 2η φορά στην ιστορία της), και στη θέση του Διαγόρα στη Β' Εθνική τοποθέτησε άλλον νεοϊδρυθέντα σύλλογο.
Ο Γ.Σ. Διαγόρας δημιούργησε εκ του μηδενός νέα ποδοσφαιρική ομάδα, ξεκίνησε από το τοπικό πρωτάθλημα και το 1980 συμμετείχε ξανά στην Β' Εθνική. Το 1986 ήταν το έτος της δικαίωσης. Ο Γ.Σ. ΔΙΑΓΟΡΑΣ πραγματοποιώντας το όνειρο που βίαια του στέρησαν, κατέκτησε την άνοδο στην Α' Εθνική όπου και παρέμεινε για 3 χρόνια. Ακολούθησαν κακές αγωνιστικά χρονιές που παρέσυραν την ομάδα σε χαμηλότερες κατηγορίες.
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα έχει επανέλθει σε ανοδική τροχιά. Αγωνίστηκε με επιτυχία στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής και μετά τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου 2007-08 ανέβηκε στην Β' Εθνική κατακτώντας το πρωτάθλημα του νοτίου ομίλου.
ΠΗΓΗ:
http://www.diagoras.gr/
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE% ... E%BF%CF%82
Το όνομά του παραπέμπει στον αρχαίο Ρόδιο Ολυμπιονίκη Διαγόρα.
Επέδειξε πλούσια εθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αθλητική δράση, εξαιτίας της οποίας διαλύθηκε από τις κατοχικές Ιταλικές Αρχές το 1929.
Ο Σύλλογος ανασυστάθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ρόδου το 1945 και συνεχίζει τη λειτουργία του έως σήμερα καλλιεργώντας πολλά αθλήματα.
Το 1954 τιμήθηκε με το μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την σπουδαία εθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αθλητική προσφορά του.
Ο Γ.Σ. Διαγόρας δημιούργησε ποδοσφαιρική ομάδα το 1925. Η ομάδα αγωνιζόταν στο άτυπο τοπικό πρωτάθλημα μέχρι το 1929 οπότε οι κατοχικές Ιταλικές αρχές διαλύουν βίαια το Σύλλογο εξαιτίας της πατριωτικής δράσης του. Οι ποδοσφαιριστές του Διαγόρα βρήκαν στέγη σε άλλα σωματεία της πόλης και στελέχωσαν τις ομάδες τους.
Η ποδοσφαιρική ομάδα δημιουργήθηκε ξανά το 1945, αμέσως μετά την λήξη του πολέμου, ταυτόχρονα με την ανασύσταση του Συλλόγου. Συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα και η υπεροχή της ήταν συντριπτική. Επισκίασε όλες τις άλλες ομάδες της Ρόδου, ως η μόνιμη πρωταθλήτρια στα μεταπολεμικά τοπικά πρωταθλήματα. Το 1963 δημιουργήθηκε η Β Εθνική, όπου ο Γ.Σ. Διαγόρας συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Δωδεκανήσου. Για 3 χρονιές έχασε οριακά για λίγους μόνο βαθμούς την άνοδο στη Α' Εθνική, καθώς τερμάτισε δεύτερος. Συνέχισε όμως να πρωταγωνιστεί και να κυνηγά με αξιώσεις το όνειρο μέχρι το 1968. Τότε η χούντα των συνταγματαρχών διέλυσε την ομάδα, (για 2η φορά στην ιστορία της), και στη θέση του Διαγόρα στη Β' Εθνική τοποθέτησε άλλον νεοϊδρυθέντα σύλλογο.
Ο Γ.Σ. Διαγόρας δημιούργησε εκ του μηδενός νέα ποδοσφαιρική ομάδα, ξεκίνησε από το τοπικό πρωτάθλημα και το 1980 συμμετείχε ξανά στην Β' Εθνική. Το 1986 ήταν το έτος της δικαίωσης. Ο Γ.Σ. ΔΙΑΓΟΡΑΣ πραγματοποιώντας το όνειρο που βίαια του στέρησαν, κατέκτησε την άνοδο στην Α' Εθνική όπου και παρέμεινε για 3 χρόνια. Ακολούθησαν κακές αγωνιστικά χρονιές που παρέσυραν την ομάδα σε χαμηλότερες κατηγορίες.
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα έχει επανέλθει σε ανοδική τροχιά. Αγωνίστηκε με επιτυχία στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής και μετά τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου 2007-08 ανέβηκε στην Β' Εθνική κατακτώντας το πρωτάθλημα του νοτίου ομίλου.
ΠΗΓΗ:
http://www.diagoras.gr/
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE% ... E%BF%CF%82
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΕΡΟΙΑ
Ο Γ.Α.Σ. Βέροια δρύθηκε στα μέσα του 1960 από την ένωση των δύο ομάδων της πόλης, του Βερμίου και του Ερμή.
Την πρώτη της εμφάνιση στο πρωτάθλημα της Β' εθνικής έκανε την περίοδο 1962-1963 όπου κατέλαβε την 6η θέση. Μετά από 4 χρόνια στην κατηγορία, το 1966 κάνει το μεγάλο βήμα κατακτώντας την 1η θέση και ανεβαίνει στην μεγάλη κατηγορία! Από τότε της δόθηκε και η ονομασία "Βασίλισσα του Βορρά"!
Στην Α' εθνική θα μείνει για 3 χρόνια και την περίοδο 1968-69 υποβιβάζεται, για να ξανακερδίσει την άνοδο την αμέσως επόμενη χρονιά! Αυτή τη φορά θα μείνει μόλις 2 χρόνια στη μεγάλη κατηγορία (1970-72). Από το 1972 μέχρι και το 1977 αγωνίζεται στη Β΄εθνική με επιτυχία και αφού τις περιόδους 1974-75 & 1975-76 χάνει την άνοδο την τελευταία στιγμή, την αμέσως επόμενη χρονιά τα καταφέρνει!
Δε θα μείνει για πολύ όμως στη μεγάλη κατηγορία αφού τερματίζει 18η (της αφαιρέθηκαν 10 βαθ.) και υποβιβάζεται ξανά. Αυτή τη φορά θα μείνει αρκετά χρόνια στη Β' εθνική (8), έχοντας καλύτερες παρουσίες τις περιόδους 79-80 και 82-83 που τερμάτισε στην 4η θέση.
Την περίοδο 1985-1986 κερδίζει την άνοδο στα μεγάλα σαλόνια, αφού τερματίζει 2η. Την επόμενη χρονιά θα κατακτήσει την καλύτερη θέση στην ιστορία της αφού ισοβάθμησε στην 7η θέση με την ΑΕΚ και τη Λάρισα. Την επόμενη περίοδο (87-88) τερματίζει 14η από τις 16 ομάδες και υποβιβάζεται.
Μετά από 3 χρόνια στη Β΄εθνική, την περίοδο 1990-91 υποβιβάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Γ΄εθνική! Εκεί, αφού χάνει την πρώτη χρονιά την άνοδο στον τελευταίο αγώνα, τελικά καταφέρνει να ανέβει την επόμενη (1992-93). Στη δεύτερη κατηγορία θα μείνει 3 χρονιές και το 1996 ανεβαίνει στην Α΄εθνική, όπου θα μείνει για τα επόμενα 3 χρόνια, με καλύτερη την περίοδο 1997-98 (9η θέση).
Ακολουθεί μία πτωτική πορεία αφού κάθε χρόνο χάνει και μία κατηγορία, κυρίως λόγω του προκλητικού όσο και πρωτόγνωρου κατατρεγμού της από τα θεσμοθετημένα όργανα (αθλητική δικαιοσύνη, διαιτησία κ.λ.π.).
Ένας ακόμη λόγος της πτώσης της ομάδας ήταν ότι ο μεγαλομέτοχος και πρόεδρός της κ. Β. Τσαμήτρος, του οποίου αποκλειστικό έργο ήταν η άνοδος του 1996, έδειξε μία προκλητική αδιαφορία σε σημείο που το καλοκαίρι του 2001 η ομάδα έμεινε με 6 παίκτες που προέρχονταν από τα τμήματα υποδομής και όντας στην εθνική ερασιτεχνική κατηγορία για πρώτη φορά στην λαμπρή ιστορία της!!!
Η νέα διοίκηση που επιστρατεύτηκε να αναλάβει τις τύχες του συλλόγου από εκείνο το σημείο και έπειτα, με επικεφαλή τον κ. Κώστα Γκαβαϊσέ, αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει πάνω από 20 μεταγραφές ποδοσφαιριστών προκειμένου να μπορέσει η ομάδα να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα!
Έτσι, αφού την πρώτη χρονιά στη Δ' εθνική η ομάδα τερμάτισε στη μέση της βαθμολογίας, την επόμενη περίοδο (2002-03) μετά από ξέφρενη πορεία σε πρωτάθλημα και κύπελλο κατέκτησε όποιον τίτλο βρήκε στο διάβα της και κατάφερε να πάρει πανάξια την άνοδο στη Γ' εθνική έπειτα από αγώνα μπαράζ.
Στην τρίτη τη τάξη κατηγορία θα μείνει για δύο σεζόν, με τον κ. Γιώργο Αρβανιτίδη να αναλαμβάνει τη διοίκηση της ομάδας. Την χρονιά 2004-2005 καταφέρνει να αναδειχθεί πρωταθλήτρια του βορείου ομίλου και να προβιβαστεί στην Β' εθνικη κατηγορία, στην οποία έμεινε για δύο χρόνια και φέτος κατάφερε να επανέλθει έπειτα από 8 έτη στην κατηγορία των μεγάλων.
Πολλοί είναι οι παίκτες που αναδείχθηκαν παλαιότερα από τη ΒΕΡΟΙΑ. Πρώτος και καλύτερος ο ανακηρυχθείς από τη στατιστική υπηρεσία της FIFA ως ο κορυφαίος έλληνας ποδοσφαιριστής του αιώνα Μίμης Παπαϊωάννου, ενώ ακολουθούν οι Βαγγέλης Συρόπουλος, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Γιάννης Δανδέλης, Θωμάς Λιόλιος, Στέφανος Γαϊτάνος, Χρήστος Υφαντίδης, Τάκης Παπατζίκος, Μπάμπης Σαββίδης, Τάκης Καραγκιοζόπουλος, Μπάμπης Ακριβόπουλος, Ιάκωβος Χατζηαθανασίου, Γιώτης Τσαλουχίδης, Αλέξης Αλεξανδρής καθώς και τόσοι άλλοι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές που μεταγράφηκαν σε μεγάλες ομάδες!
ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΒΕΡΜΙΟΥ-ΕΡΜΗ
Μετά την αναγγελία από την αθλητική ηγεσία της χώρας της καθιέρωσης του θεσμού της Εθνικής κατηγορίας, άρχισε να καλλιεργείται από τους πρώτους μήνες του 1960 η ιδέα της συγχώνευσης των δυο ομάδων της Βέροιας ΒΕΡΜΙΟΥ και ΕΡΜΗ. Οι διαβουλεύσεις ανάμεσα στις δυο πλευρές άρχισαν αμέσως, αλλά οι αντιδράσεις δεν έλειπαν και αυτές καθυστερούσαν την υλοποίηση της συγχώνευσης. Οι αντιρρησίες, που το μοναδικό τους επιχείρημα ήταν ότι δεν ήθελαν να χαθεί η ονομασία του συλλόγου του οποίου ήσαν οπαδοί, αποτελούσαν οπωσδήποτε την μειοψηφία, γι' αυτό και υπερίσχυσε η άποψη όλων εκείνων που ήθελαν την συγχώνευση.
Έτσι το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε από το ΒΕΡΜΙΟ που σε έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών του στις 5 Ιουλίου 1960 με μοναδικό το επίμαχο αυτό θέμα, αποφασίζεται με συντριπτική πλειοψηφία η συγχώνευση των δυο ομάδων.
Ακολούθησε το υπ' αριθμ. 167/6-7-60 έγγραφο του Δ.Σ. του ΠΑΟ ΒΕΡΜΙΟΥ προς το αντίστοιχο του Α.Ο. ΕΡΜΗΣ, με το οποίο γνώριζε το αποτέλεσμα της συνέλευσής του. Το ίδιο βράδυ συνεδρίασε εκτάκτως το Δ.Σ. του ΕΡΜΗ και αποφάσισε την συγκρότηση τριμελούς επιτροπής την οποίαν αποτελούσαν ο πρόεδρος Θωμάς Καλιμπάκας, ο Γεν. Γραμματέας Κώστας Μπιζιούρας και ο ταμίας Γιάννης Κούρτης, προκειμένου να έρθει σε επαφή με την αντίστοιχη του ΒΕΡΜΙΟΥ να ανταλλάξει μαζί της απόψεις και να ενημερώσει στη συνέχεια το Δ.Σ. στην επόμενη συνεδρίαση που θα γινόταν δυο ημέρες αργότερα και κατά την οποία αποφασίστηκε η σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης την 17ην Ιουλίου 1960 προκειμένου να αποφασίσουν τα μέλη του ομίλου για την συγχώνευση. Όπως τα μέλη του ΒΕΡΜΙΟΥ στην συνέλευσή τους, έτσι και αυτά του ΕΡΜΗ στη δική τους συνέλευση είπαν ΝΑΙ στη συνένωση των δυο δυνάμεων. Για να οριστικοποιηθεί λοιπόν αυτή έπρεπε να ρυθμιστούν ορισμένα σοβαρά θέματα καθώς και οι λεπτομέρειες. Για το λόγο αυτό συγκροτήθηκε μια εξαμελής επιτροπή αποτελούμενη από τους Γρηγόρη Κούτερη, Γιώργο Λελεκάκη και Λάμπρο Παρούση που εκπροσωπούσαν το ΒΕΡΜΙΟ και τους Θωμά Καλλιμπάκα, Γιάννη Κούρτη και Χρήστο Γεωργουδάκη που εκπροσωπούσαν τον ΕΡΜΗ. Η εξαμελής αυτή επιτροπή, σε όλες τις συσκέψεις που έκανε για την ρύθμιση και της τελευταίας λεπτομέρειας, πλαισιωνόταν από τον καθηγητή της Γυμναστικής Βαγγέλη Ραγάζο, αδελφό του μεγάλου και ένδοξου Μαραθωνοδρόμου μας Θανάση Ραγάζου, ο οποίος σαν ουδέτερος ήταν αποδεκτός και από τις δυο πλευρές.
ΠΩΣ ΔΟΘΗΚΕ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Η ονομασία και τα χρώματα της νέας ομάδας που θα προέκυπτε από την συγχώνευση ήταν ένα από τα κυριότερα θέματα που απασχόλησαν την επιτροπή. Ως προς το πρώτο σκέλος, δηλαδή την ονομασία, ακούστηκαν αρκετές προτάσεις. Εκείνος όμως που έκανε διάνα ήταν ο Γ. Λελεκάκης, ο οποίος κατά τα ιταλικά πρότυπα πρότεινε να δοθεί στην ομάδα το όνομα της πόλης δηλαδή "ΒΕΡΟΙΑ", κάτι που άρεσε και έγινε δεκτό αμέσως και από τους υπόλοιπους. Επειδή όμως προβλεπόταν από το καταστατικό και η καλλιέργεια του στίβου και των αθλοπαιδιών, ύστερα από πρόταση του μακαρίτη τώρα Γιάννη Κούρτη, έγινε η προσθήκη των αρχικών γραμμάτων Γ.Α.Σ. που σημαίνουν Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος για να πάρει η ομάδα την εξής πλέον ολοκληρωμένη ονομασία Γ.Α.Σ. ΒΕΡΟΙΑ.
ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
Αποφασιστικό ρόλο στην επιλογή των χρωμάτων της ΒΕΡΟΙΑΣ έπαιξε ο τότε παίκτης και προπονητής του ΒΕΡΜΙΟΥ και παλαιός διεθνής του Πανιωνίου Κώστας Σωτηριάδης (Κωστάρας) που έριξε την ιδέα του βυσσινί - μπλε. Των χρωμάτων δηλαδή της Νεοσμυρνιώτικης ομάδας των Αθηνών στην οποία ο ίδιος έκανε σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα. Η υπόδειξη του Κωστάρα έγινε δεκτή από τα μέλη της επιτροπής, μια και στις προθέσεις της τελευταίας ήταν να επιλεγούν χρώματα που να μην έχουν σχέση με εκείνα του ΒΕΡΜΙΟΥ (κίτρινο - μαύρο) και του ΕΡΜΗ (πράσινο - άσπρο). Ήθελαν να ξεπεταχτεί κάτι καινούργιο, που να το αγκαλιάσουν με θέρμη όλοι οι Βεροιώτες φίλαθλοι.
Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΕΥΝΟΕΙ ΤΟ ΒΕΡΜΙΟ
Τα χρονικά περιθώρια για την έναρξη της νέας ποδοσφαιρικής περιόδου ήταν πολύ μικρά και φυσικά δεν επαρκούσαν για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ώστε να συμμετάσχει ο Γ.Α.Σ. ΒΕΡΟΙΑ στο τοπικό πρωτάθλημα. Για το λόγο αυτό και για να ξεπεραστούν οι αντικειμενικές αυτές δυσκολίες, αποφασίστηκε να γίνει κλήρωση μεταξύ των ομάδων ΒΕΡΜΙΟΥ - ΕΡΜΗ και όποια από τις δυο έβγαινε από την κληρωτίδα αυτή θα ήταν η αντιπροσωπευτική ομάδα της πόλης. Έτσι τοποθετήθηκαν στην κληρωτίδα δυο ομοιόμορφα χαρτάκια, που στο κάθε ένα από αυτά ήταν γραμμένη η ονομασία της μιας εκ των δυο ομάδων για να ανασυρθεί από αυτήν το χαρτάκι με την ένδειξη ΒΕΡΜΙΟ. Κατόπιν αυτού μέσα στη βδομάδα (ήταν περίοδος μεταγραφών) όλοι οι επίλεκτοι ποδοσφαιριστές του ΕΡΜΗ, μεταξύ των οποίων και ο προπονητής τους Βύρων Καραλάζος, υπέγραψαν δελτίο στο ΒΕΡΜΙΟ το οποίο στο πρωτάθλημα Α' κατηγορίας ΕΠΣΚΔΜ που συμμετείχαν οι καλύτερες ομάδες των Νομών Ημαθίας, Πιερίας και Πέλλης και που άρχισε ύστερα από 40 ημέρες εκπροσώπησε την πόλη μας, ενώ ο ΕΡΜΗΣ στον οποίο παρέμειναν οι νεαροί παίκτες του με την προσθήκη των μεταγραφέντων σ' αυτόν, επίσης νεαρών του ΒΕΡΜΙΟΥ, συμμετείχε στην ίδια κατηγορία, ως δεύτερη ομάδα της Βέροιας.
ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Η εξαμελής επιτροπή, αφού αποπεράτωσε όλη αυτή την διαδικασία και ρύθμισε και την τελευταία λεπτομέρεια επισκέφθηκε τον τότε Νομάρχη Ημαθίας Κώστα Σερεπίσιο, ο οποίος είχε δείξει ζωηρό ενδιαφέρον για τη συγχώνευση και παρουσία του συντάχτηκε πρακτικό που υπογράφηκε από όλα τα μέλη και επικυρώθηκε από τον ίδιο.
Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ
Ενώ λοιπόν τον Ιούλιο του 1960 τελείωσε το ουσιαστικό μέρος της συγχώνευσης του ΒΕΡΜΙΟΥ και του ΕΡΜΗ, τρεις μήνες αργότερα κι ενώ το πρωτάθλημα της Α' κατηγορίας της Ενώσεώς μας βρισκόταν στην 5η αγωνιστική ημέρα άρχισαν οι διαδικασίες ώστε και τυπικά πλέον να προκύψει ο Γ.Α.Σ. BEPOIA.
Έτσι στις 2-10-1960 πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση του Π.Α.Ο. ΒΕΡΜΙΟΝ, προκειμένου να γίνει η μετονομασία της ομάδας σε Γ.Α.Σ. ΒΕΡΟΙΑ (στην συνέλευση παραβρίσκονται μόνο τα μέλη του ΒΕΡΜΙΟΥ).
Τίτλοι
Η Βέροια έχει κατακτήσει 8 τίτλους, δεν έχει όμως τίτλο σε επίπεδο Α΄ Εθνικής.
* 3 Πρωταθλήματα Β΄ Εθνικής: 1966, 1970, 1977
* 1 Πρωτάθλημα Γ΄ Εθνικής: 2005
* 1 Πρωτάθλημα Εθνικής Ερασιτεχνικής: 2003
* 1 Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδας: 2003
* 2 Κύπελλα ερασιτεχνών Ημαθίας: 2002, 2003
Πορεία
Καλύτερη επίδοση στην Α΄Εθνική όπου έχει αγωνιστεί 11 φορές, είναι η 7η θέση που κατέκτησε μαζί με την ΑΕΚ και τη Λάρισα τη σεζόν 1986-1987.
* 11 Συμμετοχές στην Α' εθνική
* 27 Συμμετοχές στη Β' εθνική
* 5 Συμμετοχές στη Γ' εθνική
* 2 Συμμετοχές στη Δ' εθνική
ΠΗΓΗ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93.%CE ... E%B9%CE%B1
http://www.veriafc.gr/
Την πρώτη της εμφάνιση στο πρωτάθλημα της Β' εθνικής έκανε την περίοδο 1962-1963 όπου κατέλαβε την 6η θέση. Μετά από 4 χρόνια στην κατηγορία, το 1966 κάνει το μεγάλο βήμα κατακτώντας την 1η θέση και ανεβαίνει στην μεγάλη κατηγορία! Από τότε της δόθηκε και η ονομασία "Βασίλισσα του Βορρά"!
Στην Α' εθνική θα μείνει για 3 χρόνια και την περίοδο 1968-69 υποβιβάζεται, για να ξανακερδίσει την άνοδο την αμέσως επόμενη χρονιά! Αυτή τη φορά θα μείνει μόλις 2 χρόνια στη μεγάλη κατηγορία (1970-72). Από το 1972 μέχρι και το 1977 αγωνίζεται στη Β΄εθνική με επιτυχία και αφού τις περιόδους 1974-75 & 1975-76 χάνει την άνοδο την τελευταία στιγμή, την αμέσως επόμενη χρονιά τα καταφέρνει!
Δε θα μείνει για πολύ όμως στη μεγάλη κατηγορία αφού τερματίζει 18η (της αφαιρέθηκαν 10 βαθ.) και υποβιβάζεται ξανά. Αυτή τη φορά θα μείνει αρκετά χρόνια στη Β' εθνική (8), έχοντας καλύτερες παρουσίες τις περιόδους 79-80 και 82-83 που τερμάτισε στην 4η θέση.
Την περίοδο 1985-1986 κερδίζει την άνοδο στα μεγάλα σαλόνια, αφού τερματίζει 2η. Την επόμενη χρονιά θα κατακτήσει την καλύτερη θέση στην ιστορία της αφού ισοβάθμησε στην 7η θέση με την ΑΕΚ και τη Λάρισα. Την επόμενη περίοδο (87-88) τερματίζει 14η από τις 16 ομάδες και υποβιβάζεται.
Μετά από 3 χρόνια στη Β΄εθνική, την περίοδο 1990-91 υποβιβάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Γ΄εθνική! Εκεί, αφού χάνει την πρώτη χρονιά την άνοδο στον τελευταίο αγώνα, τελικά καταφέρνει να ανέβει την επόμενη (1992-93). Στη δεύτερη κατηγορία θα μείνει 3 χρονιές και το 1996 ανεβαίνει στην Α΄εθνική, όπου θα μείνει για τα επόμενα 3 χρόνια, με καλύτερη την περίοδο 1997-98 (9η θέση).
Ακολουθεί μία πτωτική πορεία αφού κάθε χρόνο χάνει και μία κατηγορία, κυρίως λόγω του προκλητικού όσο και πρωτόγνωρου κατατρεγμού της από τα θεσμοθετημένα όργανα (αθλητική δικαιοσύνη, διαιτησία κ.λ.π.).
Ένας ακόμη λόγος της πτώσης της ομάδας ήταν ότι ο μεγαλομέτοχος και πρόεδρός της κ. Β. Τσαμήτρος, του οποίου αποκλειστικό έργο ήταν η άνοδος του 1996, έδειξε μία προκλητική αδιαφορία σε σημείο που το καλοκαίρι του 2001 η ομάδα έμεινε με 6 παίκτες που προέρχονταν από τα τμήματα υποδομής και όντας στην εθνική ερασιτεχνική κατηγορία για πρώτη φορά στην λαμπρή ιστορία της!!!
Η νέα διοίκηση που επιστρατεύτηκε να αναλάβει τις τύχες του συλλόγου από εκείνο το σημείο και έπειτα, με επικεφαλή τον κ. Κώστα Γκαβαϊσέ, αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει πάνω από 20 μεταγραφές ποδοσφαιριστών προκειμένου να μπορέσει η ομάδα να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα!
Έτσι, αφού την πρώτη χρονιά στη Δ' εθνική η ομάδα τερμάτισε στη μέση της βαθμολογίας, την επόμενη περίοδο (2002-03) μετά από ξέφρενη πορεία σε πρωτάθλημα και κύπελλο κατέκτησε όποιον τίτλο βρήκε στο διάβα της και κατάφερε να πάρει πανάξια την άνοδο στη Γ' εθνική έπειτα από αγώνα μπαράζ.
Στην τρίτη τη τάξη κατηγορία θα μείνει για δύο σεζόν, με τον κ. Γιώργο Αρβανιτίδη να αναλαμβάνει τη διοίκηση της ομάδας. Την χρονιά 2004-2005 καταφέρνει να αναδειχθεί πρωταθλήτρια του βορείου ομίλου και να προβιβαστεί στην Β' εθνικη κατηγορία, στην οποία έμεινε για δύο χρόνια και φέτος κατάφερε να επανέλθει έπειτα από 8 έτη στην κατηγορία των μεγάλων.
Πολλοί είναι οι παίκτες που αναδείχθηκαν παλαιότερα από τη ΒΕΡΟΙΑ. Πρώτος και καλύτερος ο ανακηρυχθείς από τη στατιστική υπηρεσία της FIFA ως ο κορυφαίος έλληνας ποδοσφαιριστής του αιώνα Μίμης Παπαϊωάννου, ενώ ακολουθούν οι Βαγγέλης Συρόπουλος, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Γιάννης Δανδέλης, Θωμάς Λιόλιος, Στέφανος Γαϊτάνος, Χρήστος Υφαντίδης, Τάκης Παπατζίκος, Μπάμπης Σαββίδης, Τάκης Καραγκιοζόπουλος, Μπάμπης Ακριβόπουλος, Ιάκωβος Χατζηαθανασίου, Γιώτης Τσαλουχίδης, Αλέξης Αλεξανδρής καθώς και τόσοι άλλοι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές που μεταγράφηκαν σε μεγάλες ομάδες!
ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΒΕΡΜΙΟΥ-ΕΡΜΗ
Μετά την αναγγελία από την αθλητική ηγεσία της χώρας της καθιέρωσης του θεσμού της Εθνικής κατηγορίας, άρχισε να καλλιεργείται από τους πρώτους μήνες του 1960 η ιδέα της συγχώνευσης των δυο ομάδων της Βέροιας ΒΕΡΜΙΟΥ και ΕΡΜΗ. Οι διαβουλεύσεις ανάμεσα στις δυο πλευρές άρχισαν αμέσως, αλλά οι αντιδράσεις δεν έλειπαν και αυτές καθυστερούσαν την υλοποίηση της συγχώνευσης. Οι αντιρρησίες, που το μοναδικό τους επιχείρημα ήταν ότι δεν ήθελαν να χαθεί η ονομασία του συλλόγου του οποίου ήσαν οπαδοί, αποτελούσαν οπωσδήποτε την μειοψηφία, γι' αυτό και υπερίσχυσε η άποψη όλων εκείνων που ήθελαν την συγχώνευση.
Έτσι το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε από το ΒΕΡΜΙΟ που σε έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών του στις 5 Ιουλίου 1960 με μοναδικό το επίμαχο αυτό θέμα, αποφασίζεται με συντριπτική πλειοψηφία η συγχώνευση των δυο ομάδων.
Ακολούθησε το υπ' αριθμ. 167/6-7-60 έγγραφο του Δ.Σ. του ΠΑΟ ΒΕΡΜΙΟΥ προς το αντίστοιχο του Α.Ο. ΕΡΜΗΣ, με το οποίο γνώριζε το αποτέλεσμα της συνέλευσής του. Το ίδιο βράδυ συνεδρίασε εκτάκτως το Δ.Σ. του ΕΡΜΗ και αποφάσισε την συγκρότηση τριμελούς επιτροπής την οποίαν αποτελούσαν ο πρόεδρος Θωμάς Καλιμπάκας, ο Γεν. Γραμματέας Κώστας Μπιζιούρας και ο ταμίας Γιάννης Κούρτης, προκειμένου να έρθει σε επαφή με την αντίστοιχη του ΒΕΡΜΙΟΥ να ανταλλάξει μαζί της απόψεις και να ενημερώσει στη συνέχεια το Δ.Σ. στην επόμενη συνεδρίαση που θα γινόταν δυο ημέρες αργότερα και κατά την οποία αποφασίστηκε η σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης την 17ην Ιουλίου 1960 προκειμένου να αποφασίσουν τα μέλη του ομίλου για την συγχώνευση. Όπως τα μέλη του ΒΕΡΜΙΟΥ στην συνέλευσή τους, έτσι και αυτά του ΕΡΜΗ στη δική τους συνέλευση είπαν ΝΑΙ στη συνένωση των δυο δυνάμεων. Για να οριστικοποιηθεί λοιπόν αυτή έπρεπε να ρυθμιστούν ορισμένα σοβαρά θέματα καθώς και οι λεπτομέρειες. Για το λόγο αυτό συγκροτήθηκε μια εξαμελής επιτροπή αποτελούμενη από τους Γρηγόρη Κούτερη, Γιώργο Λελεκάκη και Λάμπρο Παρούση που εκπροσωπούσαν το ΒΕΡΜΙΟ και τους Θωμά Καλλιμπάκα, Γιάννη Κούρτη και Χρήστο Γεωργουδάκη που εκπροσωπούσαν τον ΕΡΜΗ. Η εξαμελής αυτή επιτροπή, σε όλες τις συσκέψεις που έκανε για την ρύθμιση και της τελευταίας λεπτομέρειας, πλαισιωνόταν από τον καθηγητή της Γυμναστικής Βαγγέλη Ραγάζο, αδελφό του μεγάλου και ένδοξου Μαραθωνοδρόμου μας Θανάση Ραγάζου, ο οποίος σαν ουδέτερος ήταν αποδεκτός και από τις δυο πλευρές.
ΠΩΣ ΔΟΘΗΚΕ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Η ονομασία και τα χρώματα της νέας ομάδας που θα προέκυπτε από την συγχώνευση ήταν ένα από τα κυριότερα θέματα που απασχόλησαν την επιτροπή. Ως προς το πρώτο σκέλος, δηλαδή την ονομασία, ακούστηκαν αρκετές προτάσεις. Εκείνος όμως που έκανε διάνα ήταν ο Γ. Λελεκάκης, ο οποίος κατά τα ιταλικά πρότυπα πρότεινε να δοθεί στην ομάδα το όνομα της πόλης δηλαδή "ΒΕΡΟΙΑ", κάτι που άρεσε και έγινε δεκτό αμέσως και από τους υπόλοιπους. Επειδή όμως προβλεπόταν από το καταστατικό και η καλλιέργεια του στίβου και των αθλοπαιδιών, ύστερα από πρόταση του μακαρίτη τώρα Γιάννη Κούρτη, έγινε η προσθήκη των αρχικών γραμμάτων Γ.Α.Σ. που σημαίνουν Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος για να πάρει η ομάδα την εξής πλέον ολοκληρωμένη ονομασία Γ.Α.Σ. ΒΕΡΟΙΑ.
ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
Αποφασιστικό ρόλο στην επιλογή των χρωμάτων της ΒΕΡΟΙΑΣ έπαιξε ο τότε παίκτης και προπονητής του ΒΕΡΜΙΟΥ και παλαιός διεθνής του Πανιωνίου Κώστας Σωτηριάδης (Κωστάρας) που έριξε την ιδέα του βυσσινί - μπλε. Των χρωμάτων δηλαδή της Νεοσμυρνιώτικης ομάδας των Αθηνών στην οποία ο ίδιος έκανε σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα. Η υπόδειξη του Κωστάρα έγινε δεκτή από τα μέλη της επιτροπής, μια και στις προθέσεις της τελευταίας ήταν να επιλεγούν χρώματα που να μην έχουν σχέση με εκείνα του ΒΕΡΜΙΟΥ (κίτρινο - μαύρο) και του ΕΡΜΗ (πράσινο - άσπρο). Ήθελαν να ξεπεταχτεί κάτι καινούργιο, που να το αγκαλιάσουν με θέρμη όλοι οι Βεροιώτες φίλαθλοι.
Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΕΥΝΟΕΙ ΤΟ ΒΕΡΜΙΟ
Τα χρονικά περιθώρια για την έναρξη της νέας ποδοσφαιρικής περιόδου ήταν πολύ μικρά και φυσικά δεν επαρκούσαν για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ώστε να συμμετάσχει ο Γ.Α.Σ. ΒΕΡΟΙΑ στο τοπικό πρωτάθλημα. Για το λόγο αυτό και για να ξεπεραστούν οι αντικειμενικές αυτές δυσκολίες, αποφασίστηκε να γίνει κλήρωση μεταξύ των ομάδων ΒΕΡΜΙΟΥ - ΕΡΜΗ και όποια από τις δυο έβγαινε από την κληρωτίδα αυτή θα ήταν η αντιπροσωπευτική ομάδα της πόλης. Έτσι τοποθετήθηκαν στην κληρωτίδα δυο ομοιόμορφα χαρτάκια, που στο κάθε ένα από αυτά ήταν γραμμένη η ονομασία της μιας εκ των δυο ομάδων για να ανασυρθεί από αυτήν το χαρτάκι με την ένδειξη ΒΕΡΜΙΟ. Κατόπιν αυτού μέσα στη βδομάδα (ήταν περίοδος μεταγραφών) όλοι οι επίλεκτοι ποδοσφαιριστές του ΕΡΜΗ, μεταξύ των οποίων και ο προπονητής τους Βύρων Καραλάζος, υπέγραψαν δελτίο στο ΒΕΡΜΙΟ το οποίο στο πρωτάθλημα Α' κατηγορίας ΕΠΣΚΔΜ που συμμετείχαν οι καλύτερες ομάδες των Νομών Ημαθίας, Πιερίας και Πέλλης και που άρχισε ύστερα από 40 ημέρες εκπροσώπησε την πόλη μας, ενώ ο ΕΡΜΗΣ στον οποίο παρέμειναν οι νεαροί παίκτες του με την προσθήκη των μεταγραφέντων σ' αυτόν, επίσης νεαρών του ΒΕΡΜΙΟΥ, συμμετείχε στην ίδια κατηγορία, ως δεύτερη ομάδα της Βέροιας.
ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Η εξαμελής επιτροπή, αφού αποπεράτωσε όλη αυτή την διαδικασία και ρύθμισε και την τελευταία λεπτομέρεια επισκέφθηκε τον τότε Νομάρχη Ημαθίας Κώστα Σερεπίσιο, ο οποίος είχε δείξει ζωηρό ενδιαφέρον για τη συγχώνευση και παρουσία του συντάχτηκε πρακτικό που υπογράφηκε από όλα τα μέλη και επικυρώθηκε από τον ίδιο.
Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ
Ενώ λοιπόν τον Ιούλιο του 1960 τελείωσε το ουσιαστικό μέρος της συγχώνευσης του ΒΕΡΜΙΟΥ και του ΕΡΜΗ, τρεις μήνες αργότερα κι ενώ το πρωτάθλημα της Α' κατηγορίας της Ενώσεώς μας βρισκόταν στην 5η αγωνιστική ημέρα άρχισαν οι διαδικασίες ώστε και τυπικά πλέον να προκύψει ο Γ.Α.Σ. BEPOIA.
Έτσι στις 2-10-1960 πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση του Π.Α.Ο. ΒΕΡΜΙΟΝ, προκειμένου να γίνει η μετονομασία της ομάδας σε Γ.Α.Σ. ΒΕΡΟΙΑ (στην συνέλευση παραβρίσκονται μόνο τα μέλη του ΒΕΡΜΙΟΥ).
Τίτλοι
Η Βέροια έχει κατακτήσει 8 τίτλους, δεν έχει όμως τίτλο σε επίπεδο Α΄ Εθνικής.
* 3 Πρωταθλήματα Β΄ Εθνικής: 1966, 1970, 1977
* 1 Πρωτάθλημα Γ΄ Εθνικής: 2005
* 1 Πρωτάθλημα Εθνικής Ερασιτεχνικής: 2003
* 1 Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδας: 2003
* 2 Κύπελλα ερασιτεχνών Ημαθίας: 2002, 2003
Πορεία
Καλύτερη επίδοση στην Α΄Εθνική όπου έχει αγωνιστεί 11 φορές, είναι η 7η θέση που κατέκτησε μαζί με την ΑΕΚ και τη Λάρισα τη σεζόν 1986-1987.
* 11 Συμμετοχές στην Α' εθνική
* 27 Συμμετοχές στη Β' εθνική
* 5 Συμμετοχές στη Γ' εθνική
* 2 Συμμετοχές στη Δ' εθνική
ΠΗΓΗ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93.%CE ... E%B9%CE%B1
http://www.veriafc.gr/
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΙΚΑΙΑΣ
Το 1926 στις αλάνες του Κορυδαλλού και της Νικαιας ιδρύθηκε το ιστορικό σωματείο της Προοδευτικής μετα την ιδεα των Δ. Κοραη Ν. Βερτζοπουλου κα Ι. Μεταξα να ιδρυσουν το 1926 στο Πειραια (Κοκκινια και τωρα Νικαια) στην οδο Αγ. Αναργυρων 31 στην περιοχη Λουλουδαδικα το συλλογο Α.Ο. Προοδευτικη Νεολαια .
Προεδροι και παραγοντες που σφραγισαν την ιστορια του: Βουλγαρακης, Τσεμπερακης, Καρρας, Σαβραμης, Ασημελης, Στυλιανου και πολλοι αλλοι.
Έμβλημα της ομάδας είναι το μυθικό πουλί Φοίνικας, που αναγεννιέται από τις στάχτες του. Τα χρώματα του συλλόγου είναι το βυσσινί και το άσπρο και έδρα το δημοτικό στάδιο Κορυδαλλού-Νίκαιας χωρητικότητας 4.361 θέσεων.
Η Προοδευτική έχει αγωνιστεί σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες και η σημαντικότερη διάκριση της ομάδας είναι η τέταρτη θέση που κατέλαβε στο πρωτάθλημα της Α΄Εθνικής την περίοδο 1964-65. Την δεκαετία 1960 γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή και δόξα.
ημαντικοί ποδοσφαιριστές
Πρώτοι σε συμμετοχές με τη φανέλα της Προοδευτικής είναι με 212 οι:
* Κώστας Γεωργιτσάκης
* Γιάννης Φίλιος
Τα περισσότερα γκολ έχουν πετύχει οι:
* Γιάννης Φραντζής 57 γκολ
* Πέτρος Σκούφος 54 γκολ
Άλλοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές που ανέδειξε ο σύλλογος της Προοδευτικής είναι οι:
* Απόστολος Γλέζος
* Τάκης Οικονομόπουλος
* Μάκης Γερμενής
* Τάσος Τσουρούνης
* Φώτης Μπαλόπουλος
* Πέτρος Χριστοφορίδης
* Σταύρος Νικολακάκος
* Κώστας Μεσολογγίτης
* Διονύσης Σπετσαρίας
Και από τους νεώτερους οι:
* Γιάννης Μανδρέκας
* Μίλτος Bρεκούσης
* Σέλιος Βογιατζής
* Γιάννης Αγγελόπουλος
ΠΗΓΗ:
http://www.wikipedia.gr/%CE%B1/2E/%CE%B ... _167c.html
http://www.fcproodeftiki.com/istoria.htm
Προεδροι και παραγοντες που σφραγισαν την ιστορια του: Βουλγαρακης, Τσεμπερακης, Καρρας, Σαβραμης, Ασημελης, Στυλιανου και πολλοι αλλοι.
Έμβλημα της ομάδας είναι το μυθικό πουλί Φοίνικας, που αναγεννιέται από τις στάχτες του. Τα χρώματα του συλλόγου είναι το βυσσινί και το άσπρο και έδρα το δημοτικό στάδιο Κορυδαλλού-Νίκαιας χωρητικότητας 4.361 θέσεων.
Η Προοδευτική έχει αγωνιστεί σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες και η σημαντικότερη διάκριση της ομάδας είναι η τέταρτη θέση που κατέλαβε στο πρωτάθλημα της Α΄Εθνικής την περίοδο 1964-65. Την δεκαετία 1960 γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή και δόξα.
ημαντικοί ποδοσφαιριστές
Πρώτοι σε συμμετοχές με τη φανέλα της Προοδευτικής είναι με 212 οι:
* Κώστας Γεωργιτσάκης
* Γιάννης Φίλιος
Τα περισσότερα γκολ έχουν πετύχει οι:
* Γιάννης Φραντζής 57 γκολ
* Πέτρος Σκούφος 54 γκολ
Άλλοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές που ανέδειξε ο σύλλογος της Προοδευτικής είναι οι:
* Απόστολος Γλέζος
* Τάκης Οικονομόπουλος
* Μάκης Γερμενής
* Τάσος Τσουρούνης
* Φώτης Μπαλόπουλος
* Πέτρος Χριστοφορίδης
* Σταύρος Νικολακάκος
* Κώστας Μεσολογγίτης
* Διονύσης Σπετσαρίας
Και από τους νεώτερους οι:
* Γιάννης Μανδρέκας
* Μίλτος Bρεκούσης
* Σέλιος Βογιατζής
* Γιάννης Αγγελόπουλος
ΠΗΓΗ:
http://www.wikipedia.gr/%CE%B1/2E/%CE%B ... _167c.html
http://www.fcproodeftiki.com/istoria.htm
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΪΚΟΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Το 1928 ιδρύθηκε ο γυμναστικός σύλλογος Νέας Ερυθραίας γνωστός ως ΕΝΩΣΗ, πρωτοστατούντος του Ανδρέα Ανδρεαδάκη , με μόνο ποδοσφαιρικό τμήμα και άρχισε να αγωνίζεται σαν ανεξάρτητο σωματείο της περιοχής.
Το στοιχείο της καλώς εννοούμενης άμιλλας και διάκρισης στάθηκε αφορμή το 1931 να ιδρυθεί και δεύτερο σωματείο, με την επωνυμία ΕΡΜΗΣ, με πρωταγωνιστές τους Κώστα Ζυμαράκη , τους αδελφούς Μπαλή (Κλεάνθη , Γιάννη, Νίκο) και άλλους. Ο ΕΡΜΗΣ αν και είχε καταστατικό ( η Ένωση δεν είχε) , αγωνιζόταν κι αυτό ως ανεξάρτητο, δεδομένου ότι η ποδοσφαιρική ιεραρχία του αθηναϊκού ποδοσφαίρου ήταν τελείως διαφορετική της σημερινής.
Από το 1928 μέχρι τα μέσα του 1933, ο ποδοσφαιρικός πυρετός τόσο στον τότε οικισμό όσον και στην υπόλοιπη περιοχή ήταν ήταν υψηλός και η άμιλλα και ο φανατισμός πολλές φορές ήταν αυξημένα , αλλά πάντα μέσα στα καλώς εννοούμενα πλαίσια. Λέγω δε μέχρι τα μέσα του 1933 γιατί κατόπιν η δραστηριότητα και των δύο σωματείων έπεσε κατακόρυφα και τούτω λόγω ελλείψεως αγωνιστικού χώρου και απαραίτητου για τέτοιου είδους δραστηριότητες . Πρώτος αγωνιστικός Ιωάννης Ζηρίνης , ζήτησε χώρο για να κάνει στον προσφυγικό συνοικισμό γυμναστήριο, βλέποντας την αθλητική δραστηριότητα , αλλά στάθηκε αδύνατον να βρεθεί ο απαιτούμενος και ο κατάλληλος χώρος , πράγμα που επωφελήθηκε η Κηφισιά. Τα ανωτέρω δεν κατόρθωσα επίσημα να διασταυρώσω όσο κι αν έψαξα.
Το 1935 όμως συνέβη το αντίθετο για το ποδόσφαιρο της περιοχής. Δηλαδή ενώ το ποδόσφαιρο της Ερυθραίας με τα δύο σωματεία και αφού εξασφάλισε σαν αγωνιστικό χώρο το Ζηρίνειο , άρχισε πάλι να δραστηριοποιείται , αντίθετα το ποδόσφαιρο της Κηφισιάς και του Αμαρουσίου μπήκε σε κάποια ύφεση , με αποτέλεσμα πολλά και αξιόλογα ταλέντα για την εποχή εκείνη να ενισχύσουν τις ομάδες της Νέας Ερυθραίας όπως ο μετέπειτα διεθνής παίκτης του Παναθηναϊκού Κωνσταντίνος Τριανταφύλλης , ο Γεωργανές και άλλο από το Μαρούσι ως και ο Γιατρούσης , ο Μαρκέτος , ο Πανανός από την Κηφισιά.
Το 1937 ο Ερμής έγινε επίσημα δόκιμο μέλος της Ένωσης Αθηνών με αποτέλεσμα ο ποδοσφαιρικός πυρετός να ανέβει κατακόρυφα και η δίψα για διάκριση, τόσο του Ερμή σαν επίσημου πια σωματείου , όσο και της Ένωσης σαν ανεπίσημο να εξάψει τον φανατισμό μεταξύ των φιλάθλων της Νέας Ερυθραίας .Χαρακτηριστικά εκείνη την χρόνια έγινε ένας αγώνας μεταξύ Ερμή και Ένωσης , κάτι σαν τοπικό ντέρμπι , που για λόγους τάξεως, μια και τα πράγματα έδειχναν πολύ φανατισμό και έξαψη , αποφασίστηκε από τις διοικήσεις , και των 2 σωματείων , ο αγώνας να γίνει σε ουδέτερο γήπεδο και σαν τέτοιο επιλέγει το γήπεδο της ΝΗΑΡ – ΗΣΤ , στην Καισαριανή . Ήταν δε τόσος ο φανατισμός και το ενδιαφέρον που τον αγώνα αυτόν τον παρακολούθησε σχεδόν όλος ο ανδρικός πληθυσμός της Νέας Ερυθραίας , επιστρατεύοντας κάθε μεταφορικό μέσο .Στον αγώνα εκείνον νικήτρια αναδείχθηκε η Ένωση με σκορ 1-0 και σκόρερ τον Δημήτρη Μάρκομπότσαρη.
Από το 1938 ο Ερμής χάρη στις ενέργειες του προέδρου του τότε Κώστα Ζυμαράκη έγινε επίσημα σωματείο Γ’ κατηγορίας της Ενώσεως Αθηνών.
Ως εκ τούτου όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν από οικονομικής πλευράς λόγω των αυξημένων πια αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Όσοι έζησαν είτε σαν ποδοσφαιριστές , είτε σαν διοικήσεις , είτε σαν παράγοντες την ποδοσφαιρική ζωή , θα ξέρουν πόσο κοστίζει η καθημερινή αγωνιστική υποχρέωση κάθε σωματείου . Συνεκτιμώντας τα παραπάνω, και με δεδομένη την αδυναμία του τόπου να σηκώσει 2 σωματεία ακόμα σε κοινή σύσκεψη όλων των τότε παραγόντων , αποφασίστηκε η συγχώνευση των 2 σωματείων .
Εκτός από την διοικητική και επίσημη αναγνώριση του ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ βρέθηκε να διαθέτει μια πλειάδα έμπειρων στελεχών και παραγόντων , ορεξάτων για δουλειά, αλλά προπάντων άριστο έμψυχο αθλητικό δυναμικό από παιδιά της Νέας Ερυθραίας και μόνο.
Το γεγονός αυτό, δηλαδή η στελέχωση από παίκτες καθαρά της Νέας Ερυθραίας του επέτρεψε έστω και με το καταστατικό του ΕΡΜΗ αλλά με την καινούργια ονομασία να αγωνιστεί στην υπόλοιπη σεζόν στην Γ’ κατηγορία Αθηνών με καταπληκτικά για την εποχή εκείνη αποτελέσματα και με νικηφόρα πορεία που κατέληξε τους πάντες .
Έφτασε το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν να νικήσει μέσα στο Ζηρίνειο τον μετέπειτα φονέα των γιγάντων ΦΩΣΤΗΡΑ και να ανέβει στην Β’ κατηγορία Αθηνών , ας σημειωθεί πως τότε στην Α’ κατηγορία Αθηνών ανήκαν ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ , ΑΕΚ, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΑΠΟΛΛΩΝ και άλλοι. Την περίοδο 1956 -57 ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ καταφέρνει να ανέβει στην Α2 κατηγορία των Αθηνών , την τότε Β’ Εθνική .
Σταματάει εδώ η χρονολογική αναδρομή της πορείας του ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΥ γιατί η παραπέρα πορεία δεν ανήκει στην ιστορία αλλά στην τρέχουσα επικαιρότητα. Στην νεότερη ιστορία λοιπόν αναφέρω ότι το 2000 πραγματοποιήθηκε ένωση μεταξύ 2 ιστορικών σωματείων του ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΥ Α.Σ και του Α.Ο. ΚΗΦΙΣΙΑΣ .
Το σωματείο που δημιουργήθηκε μετά την ένωση ονομαζόταν «ΕΝΩΣΗ ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΥ Α.Σ. –Α.Ο. ΚΗΦΙΣΙΑΣ» και βρισκόταν στην Α’ κατηγορία Αθηνών μέχρι και το 2006 όπου και έπεσε στην Β’ κατηγορία και έμεινε εκεί μέχρι το 2007. Την επόμενη χρόνια με σκληρή δουλειά όλων των ποδοσφαιριστών, της διοίκησης και του προπονητικού τιμ με επικεφαλή τον κ. Καραφέσκο Γεώργιο η ομάδα ανέβηκε στην Α’ κατηγορία των Αθηνών στην οποία βρίσκεται μέχρι και σήμερα .
Τέλος η ονομασία πλέον της ομάδας μετά την διάλυση της ΕΝΩΣΗΣ με την ΚΗΦΙΣΙΑ έχει αλλάξει και είναι «ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ» γι ‘αυτό και η συντομογραφία του σήματος της ομάδας Π.Π.Σ.
ΠΗΓΗ:
http://www.panerythraikos.gr/
Το στοιχείο της καλώς εννοούμενης άμιλλας και διάκρισης στάθηκε αφορμή το 1931 να ιδρυθεί και δεύτερο σωματείο, με την επωνυμία ΕΡΜΗΣ, με πρωταγωνιστές τους Κώστα Ζυμαράκη , τους αδελφούς Μπαλή (Κλεάνθη , Γιάννη, Νίκο) και άλλους. Ο ΕΡΜΗΣ αν και είχε καταστατικό ( η Ένωση δεν είχε) , αγωνιζόταν κι αυτό ως ανεξάρτητο, δεδομένου ότι η ποδοσφαιρική ιεραρχία του αθηναϊκού ποδοσφαίρου ήταν τελείως διαφορετική της σημερινής.
Από το 1928 μέχρι τα μέσα του 1933, ο ποδοσφαιρικός πυρετός τόσο στον τότε οικισμό όσον και στην υπόλοιπη περιοχή ήταν ήταν υψηλός και η άμιλλα και ο φανατισμός πολλές φορές ήταν αυξημένα , αλλά πάντα μέσα στα καλώς εννοούμενα πλαίσια. Λέγω δε μέχρι τα μέσα του 1933 γιατί κατόπιν η δραστηριότητα και των δύο σωματείων έπεσε κατακόρυφα και τούτω λόγω ελλείψεως αγωνιστικού χώρου και απαραίτητου για τέτοιου είδους δραστηριότητες . Πρώτος αγωνιστικός Ιωάννης Ζηρίνης , ζήτησε χώρο για να κάνει στον προσφυγικό συνοικισμό γυμναστήριο, βλέποντας την αθλητική δραστηριότητα , αλλά στάθηκε αδύνατον να βρεθεί ο απαιτούμενος και ο κατάλληλος χώρος , πράγμα που επωφελήθηκε η Κηφισιά. Τα ανωτέρω δεν κατόρθωσα επίσημα να διασταυρώσω όσο κι αν έψαξα.
Το 1935 όμως συνέβη το αντίθετο για το ποδόσφαιρο της περιοχής. Δηλαδή ενώ το ποδόσφαιρο της Ερυθραίας με τα δύο σωματεία και αφού εξασφάλισε σαν αγωνιστικό χώρο το Ζηρίνειο , άρχισε πάλι να δραστηριοποιείται , αντίθετα το ποδόσφαιρο της Κηφισιάς και του Αμαρουσίου μπήκε σε κάποια ύφεση , με αποτέλεσμα πολλά και αξιόλογα ταλέντα για την εποχή εκείνη να ενισχύσουν τις ομάδες της Νέας Ερυθραίας όπως ο μετέπειτα διεθνής παίκτης του Παναθηναϊκού Κωνσταντίνος Τριανταφύλλης , ο Γεωργανές και άλλο από το Μαρούσι ως και ο Γιατρούσης , ο Μαρκέτος , ο Πανανός από την Κηφισιά.
Το 1937 ο Ερμής έγινε επίσημα δόκιμο μέλος της Ένωσης Αθηνών με αποτέλεσμα ο ποδοσφαιρικός πυρετός να ανέβει κατακόρυφα και η δίψα για διάκριση, τόσο του Ερμή σαν επίσημου πια σωματείου , όσο και της Ένωσης σαν ανεπίσημο να εξάψει τον φανατισμό μεταξύ των φιλάθλων της Νέας Ερυθραίας .Χαρακτηριστικά εκείνη την χρόνια έγινε ένας αγώνας μεταξύ Ερμή και Ένωσης , κάτι σαν τοπικό ντέρμπι , που για λόγους τάξεως, μια και τα πράγματα έδειχναν πολύ φανατισμό και έξαψη , αποφασίστηκε από τις διοικήσεις , και των 2 σωματείων , ο αγώνας να γίνει σε ουδέτερο γήπεδο και σαν τέτοιο επιλέγει το γήπεδο της ΝΗΑΡ – ΗΣΤ , στην Καισαριανή . Ήταν δε τόσος ο φανατισμός και το ενδιαφέρον που τον αγώνα αυτόν τον παρακολούθησε σχεδόν όλος ο ανδρικός πληθυσμός της Νέας Ερυθραίας , επιστρατεύοντας κάθε μεταφορικό μέσο .Στον αγώνα εκείνον νικήτρια αναδείχθηκε η Ένωση με σκορ 1-0 και σκόρερ τον Δημήτρη Μάρκομπότσαρη.
Από το 1938 ο Ερμής χάρη στις ενέργειες του προέδρου του τότε Κώστα Ζυμαράκη έγινε επίσημα σωματείο Γ’ κατηγορίας της Ενώσεως Αθηνών.
Ως εκ τούτου όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν από οικονομικής πλευράς λόγω των αυξημένων πια αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Όσοι έζησαν είτε σαν ποδοσφαιριστές , είτε σαν διοικήσεις , είτε σαν παράγοντες την ποδοσφαιρική ζωή , θα ξέρουν πόσο κοστίζει η καθημερινή αγωνιστική υποχρέωση κάθε σωματείου . Συνεκτιμώντας τα παραπάνω, και με δεδομένη την αδυναμία του τόπου να σηκώσει 2 σωματεία ακόμα σε κοινή σύσκεψη όλων των τότε παραγόντων , αποφασίστηκε η συγχώνευση των 2 σωματείων .
Εκτός από την διοικητική και επίσημη αναγνώριση του ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ βρέθηκε να διαθέτει μια πλειάδα έμπειρων στελεχών και παραγόντων , ορεξάτων για δουλειά, αλλά προπάντων άριστο έμψυχο αθλητικό δυναμικό από παιδιά της Νέας Ερυθραίας και μόνο.
Το γεγονός αυτό, δηλαδή η στελέχωση από παίκτες καθαρά της Νέας Ερυθραίας του επέτρεψε έστω και με το καταστατικό του ΕΡΜΗ αλλά με την καινούργια ονομασία να αγωνιστεί στην υπόλοιπη σεζόν στην Γ’ κατηγορία Αθηνών με καταπληκτικά για την εποχή εκείνη αποτελέσματα και με νικηφόρα πορεία που κατέληξε τους πάντες .
Έφτασε το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν να νικήσει μέσα στο Ζηρίνειο τον μετέπειτα φονέα των γιγάντων ΦΩΣΤΗΡΑ και να ανέβει στην Β’ κατηγορία Αθηνών , ας σημειωθεί πως τότε στην Α’ κατηγορία Αθηνών ανήκαν ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ , ΑΕΚ, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΑΠΟΛΛΩΝ και άλλοι. Την περίοδο 1956 -57 ο ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ καταφέρνει να ανέβει στην Α2 κατηγορία των Αθηνών , την τότε Β’ Εθνική .
Σταματάει εδώ η χρονολογική αναδρομή της πορείας του ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΥ γιατί η παραπέρα πορεία δεν ανήκει στην ιστορία αλλά στην τρέχουσα επικαιρότητα. Στην νεότερη ιστορία λοιπόν αναφέρω ότι το 2000 πραγματοποιήθηκε ένωση μεταξύ 2 ιστορικών σωματείων του ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΥ Α.Σ και του Α.Ο. ΚΗΦΙΣΙΑΣ .
Το σωματείο που δημιουργήθηκε μετά την ένωση ονομαζόταν «ΕΝΩΣΗ ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΥ Α.Σ. –Α.Ο. ΚΗΦΙΣΙΑΣ» και βρισκόταν στην Α’ κατηγορία Αθηνών μέχρι και το 2006 όπου και έπεσε στην Β’ κατηγορία και έμεινε εκεί μέχρι το 2007. Την επόμενη χρόνια με σκληρή δουλειά όλων των ποδοσφαιριστών, της διοίκησης και του προπονητικού τιμ με επικεφαλή τον κ. Καραφέσκο Γεώργιο η ομάδα ανέβηκε στην Α’ κατηγορία των Αθηνών στην οποία βρίσκεται μέχρι και σήμερα .
Τέλος η ονομασία πλέον της ομάδας μετά την διάλυση της ΕΝΩΣΗΣ με την ΚΗΦΙΣΙΑ έχει αλλάξει και είναι «ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ» γι ‘αυτό και η συντομογραφία του σήματος της ομάδας Π.Π.Σ.
ΠΗΓΗ:
http://www.panerythraikos.gr/
-
trelamenos
- Α Εθνική
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 23, 2005 11:34 pm
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Α Ρ Ι Ω Ν ΑΓΙΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΛΩΝΑΚΙΟΥ ΤΟ ΕΤΟΣ 1928 ΜΕ ΑΡΧΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΚΟΠΟΒΟΛΗ. ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΑΡΙΩΝ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ ΑΡΙΩΝ ΑΑΠΟ ΤΗ ΜΥΘΗΜΝΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ.
ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΕΓΙΝΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟ ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΑΙ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 1944 ΣΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΕ 18 ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ 6 ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1944 ΤΕΡΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ 14 ΘΕΣΗ.
Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΩΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΙΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΦΙΛΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΔΑΜΑΓΗΤΟΥ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ( ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΣΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1947 ), ΠΑΣΤΕΛΑΚΟΣ, ΑΡΚΟΥΔΗΣ, ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΝΩΣΑΝ ΤΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΓΟΥΒΑΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΑΓ.ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΑΦΝΗ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΩΣ ΤΙΤΛΟ "ΑΡΙΩΝ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΑΓ.ΑΡΤΕΜΙΟΥ" ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΩΣ ΤΟ 1967.
ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 1945 - 46 ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 12 ΟΜΑΔΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ: ΠΑΟ ,ΑΕΚ, ΦΩΣΤΗΡΑΣ, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, ΑΠΟΛΛΩΝ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΠΑΓΡΑΤΙ, ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ Α ΚΑΙ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ.
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΗΡΞΕ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΑΘΗΝΑΣ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50 ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΛΟΓΩ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΩΣ ΑΡΙΩΝ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΑΓ.ΑΡΤΕΜΙΟΥ. ( ΕΠΟΧΗ ΧΟΥΝΤΑΣ ).
ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΩΝΑ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 50 ΚΑΙ 60 ΟΠΩΣ ΟΙ ΛΑΚΗΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΕΡΓΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΜΙΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ( ΤΣΕΤΣΕΣ ), ΑΝΑΝΙΔΗΣ, ΓΙΑΤΡΑΣ, ΚΡΟΥΣΚΑΣ, ΜΕΜΟΣ, ΚΡΙΘΑΡΗΣ, ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΜΑΥΡΙΔΗΣ.
ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΣ ΑΘΗΝΩΝ -Γ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ -3ος ΟΜΙΛΟΣ
ΠΗΓΗ : http://www.arionsoccer.gr
ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΕΓΙΝΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟ ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΑΙ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 1944 ΣΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΕ 18 ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ 6 ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1944 ΤΕΡΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ 14 ΘΕΣΗ.
Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΩΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΙΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΦΙΛΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΔΑΜΑΓΗΤΟΥ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ( ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΣΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1947 ), ΠΑΣΤΕΛΑΚΟΣ, ΑΡΚΟΥΔΗΣ, ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΝΩΣΑΝ ΤΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΓΟΥΒΑΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΑΓ.ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΑΦΝΗ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΩΣ ΤΙΤΛΟ "ΑΡΙΩΝ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΑΓ.ΑΡΤΕΜΙΟΥ" ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΩΣ ΤΟ 1967.
ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 1945 - 46 ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 12 ΟΜΑΔΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ: ΠΑΟ ,ΑΕΚ, ΦΩΣΤΗΡΑΣ, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, ΑΠΟΛΛΩΝ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΠΑΓΡΑΤΙ, ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ Α ΚΑΙ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ.
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΗΡΞΕ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΑΘΗΝΑΣ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50 ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΛΟΓΩ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΩΣ ΑΡΙΩΝ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΑΓ.ΑΡΤΕΜΙΟΥ. ( ΕΠΟΧΗ ΧΟΥΝΤΑΣ ).
ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΩΝΑ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 50 ΚΑΙ 60 ΟΠΩΣ ΟΙ ΛΑΚΗΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΕΡΓΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΜΙΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ( ΤΣΕΤΣΕΣ ), ΑΝΑΝΙΔΗΣ, ΓΙΑΤΡΑΣ, ΚΡΟΥΣΚΑΣ, ΜΕΜΟΣ, ΚΡΙΘΑΡΗΣ, ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΜΑΥΡΙΔΗΣ.
ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΣ ΑΘΗΝΩΝ -Γ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ -3ος ΟΜΙΛΟΣ
ΠΗΓΗ : http://www.arionsoccer.gr